DORPSKRANT BEESD – JAARGANG 8 - NR.2

Marjo van Dun
Toen & Thans
Tekst: Carmen van Buuren / Foto: Leon van Dun
Zeven jaar lang is Marjo van Dun onderdeel van de redactie van
Dorpskrant Beesd geweest. Niet niks als je het mij vraagt. Op een
maandagavond eind oktober zit ik bij haar op de bank om op deze
zeven jaar terug te kijken. Waar is het begonnen? Welke verhalen zijn
haar het meeste bijgebleven? Wat zijn de mooiste herinneringen aan
de redactie? Wat gaat ze nu met haar vrije tijd doen? Allemaal vragen
die stuk voor stuk de revue passeerden.
We gaan even terug naar het ontstaan van Dorpskrant Beesd. Tijdens
het project ‘Toen, thans en toekomst’ van stichting Welzijn en Jeugdplein
kwam het idee om bewoners te binden middels een dorpskrant.
In de allereerste editie verscheen een oproep om redactieleden te
werven. Een deel van de oproep luidde: “...Of heeft u meer plezier in
computerwerk en heeft u een uurtje per week over om redactie werkzaamheden
te doen?…” Een uurtje vrij en verstand van computers
had Marjo wel en dus reageerde ze. Ze lacht en zegt: “Wist ik veel dat ik er veel meer tijd aan kwijt
zou zijn. Wel met plezier overigens”. In eerste instantie dacht Marjo, vanwege de kennis van computers,
dat ze de lay-out zou doen, maar dat was destijds in handen van Gert de Kruijff. Toch vond
Marjo haar plekje en betekende ze veel voor de Dorpskrant.
Zo zorgde Marjo, samen met een aantal redactieleden, dat er na de eerste jaargang gelobbyd
werd bij lokale ondernemers. Een tweede jaargang was daardoor al snel volledig gefinancierd.
Toch besloten Stichting Welzijn en Jeugdplein te stoppen. De dorpskrant ging door als een op zich
zelf staande stichting. Nieuwe rubrieken werden geïntroduceerd. Ook Marjo bracht leuke, nieuwe en
succesvolle ideeën in. Elke laatste editie zouden bijvoorbeeld alle geslaagden geplaatst worden. Om
hen te bereiken stapte Marjo rond juni op de fiets om bij elke vlag een briefje in de bus te doen. Deze
fietstocht kreeg binnen de redactie de naam: ‘De Vlaggentocht’. De laatste jaren nam Marjo toch
nog de taak van lay-outer op zich. Na Laura Voet was het lastig om een vervanger te vinden. Zelf gaf
Marjo al lessen Photoshop, dus dit moest geen probleem zijn. “Met hier en daar wat hulp van Laura
en mijn schoondochter Judith kon ik mijzelf aardig redden met Indesign.” Op het resultaat mogen
we als dorpskrant trots zijn. Het zijn drie mooie jaargangen geworden onder leiding van Marjo.
Wanneer we als redactie terugkijken op de samenwerking met Marjo, dan was geen vergadering
compleet zonder haar aanstekelijke lach. Marjo zelf vindt lachen, schik en een klik hebben
de mooiste herinneringen aan de redactie. Dat is ook gelijk wat zij het meest gaat missen, naast het
contact met mensen. De verhalen die haar het meest zijn bijgebleven in die zeven jaar? “Het eerste
verhaal wat mij te binnen schiet, is het verhaal van ‘De Paay’.” Ze zegt er meteen achteraan: “Niet
het uilenpark, maar het huisje net over het spoor rechts.” Hier woonden broer en zus van Bremen.
Zij hadden vroeger tuinkassen om zo meer werkgelegenheid in Beesd te creëren. “Dit verhaal blijft
hangen omdat deze ‘oudere’ mensen zo mooi kunnen vertellen. Mij zagen ze overigens druk pennen
om alles bij te houden en dan zeiden ze tussen door: ‘maar dat moet je niet opschrijven hoor’.” Bij
dit laatste schiet ze in de lach.
Foto: Verzameling Gert de Kruijff / BeesdBoek
Nu
Station Beesd
1920
Foto: Carmen van Buuren
Nu is het tijd dat wij als redactie het met zijn vieren moeten doen. “Ik heb genoten van mijn jaren bij
Dorpskrant Beesd, maar het is tijd voor nieuw bloed in de redactie”, zegt Marjo. “Ik ga eerst maar
eens mijn rust nemen en genieten van mijn vrije tijd. Een echt nieuw ‘project’ heb ik nog niet, maar
ik ga zeker verder met mijn moestuintje en de dorpskrant ga ik met heel veel plezier nu eens ‘echt’
lezen.”
Marjo bedankt voor alle verhalen, gezelligheid en ideeën!!!
2 Dorpskrant Beesd Dorpskrant Beesd 3