Februari - Historische Kring Haaksbergen

654 .
onder de Eesterhof.
Er bestaat ook een register van 1408, waarin de lenen naar de hoven zijn
gerangschikt, maar daarin komt het Lutke en lamanshuis helaas niet voor.
Misschien dat de naam van de leenman ons op weg kan helpen, als we veronderstellen,
dat "Bervorden" hetzelfde is als "Bevervoorde". En kan Laman
soms staan voor Loman, net als Averbeeke voor Overbeeke" ? Het zijn
slechts gissingen, die ons weinig of niets nader brengen tot de oplossing
van dit historisch raadsel. Tot slot vermelden we nog, dat het voornoemde
Leenregister in druk verschenen is in de jaargang 1878 van de "Verslagen en
Mededelingen" van de "Vereeniging tot Beoefening van Over-ijsselsch Regt
en Geschiedenis" of kortweg VMORG.
J. Vredenberg
DE TAAL VAN HAAKSBERGEN (XXXVII)
DE GEDICHTEN VAN BERGHEGE (6)
Het moet haast als vanzelfsprekend beschouwd worden, dat Berghege in zijn
gedichten ook zijn geboorteplaats heeft bezongen. Op blz. 11 van zijn bundel
treffen we het lied "Mien Hoksebarge" aan, waarin hij de lof zingt van veel,
wat hem in Haaksbergen dierbaar is en dat volgens hem bijdraagt tot de
roem van onze gemeente. Ook dit gedicht is weer voortreffelijk gescandeerd;
maat en rijm lopen als vanzelf en het zou zich uitstekend lenen om
er een zangwijze op te componeren. Hier volgt het gedicht:
"Now laot ow leedjen vreulik zoezen,
Laow' zingen van ons Towmerland,
Waor bie de duftige eekne koezen
De danne wil in 't schraole zand.
Waor vriej in 't veld de rooë bleumkes
Van 't heed zo naerig scheet en bleuit,
En in de bekke as kleine beumkes
Et reet en peuke wellig greuit.
De pikröske in de leege stukke En an
de gravens volle staot, M er ok - en
dat is één gelukke -De loch in hoge de
aoren gaot, En d'eerple laot zik ok
neet wochten, Zo min as heui veur
peerd en koo. Ie vonden nargens,
waor daj' zochten, Bie 't slechte en
schraole 't vette zo.