Ede Magazine 2e jaargang nummer 1

Het mag en kan anders
tegenwoordig!
Of het nu plotseling is of dat je het aan zag komen, op het moment
dat iemand waar je van houdt overlijdt, staat je wereld stil en weet
je van verdriet letterlijk niet waar je het zoeken moet.
Het enige dat je weet is dat je een uitvaartondernemer moet bellen.
Vroeger was dat simpel. Er was vaak maar één uitvaartondernemer
per dorp of stad. Dus daar werd verder ook niet over
nagedacht. Er was simpelweg ook geen keuze. Het ging op
één bepaalde manier, of het nu om een jong of ouder iemand
ging. Het was sober, meestal somber en iets waar je het liefst
kleine kinderen niet bij betrok. Want die wilden (en willen) we
liever niet confronteren met “de dood”.
"
Dat de liefde die jij voelt,
voelbaar was voor iedereen
die bij het afscheid was.
Dat maakt een uitvaart tot
een mooie herinnering.
"
Tegenwoordig is er veel veranderd in de Uitvaartzorg. Er is veel
meer keuze in uitvaartondernemers en dat vind ik persoonlijk
wel een goede zaak.
Je hoeft namelijk niet meer persé de uitvaartonderneming te
kiezen die 50 jaar geleden jullie overgrootvader ook begraven
heeft. En je hoeft ook niet persé de uitvaart te laten regelen
door de grote organisaties waar je de verzekering hebt
afgesloten. Je bent vrij in je keuze, om diegene te kiezen die
bij je past. En volgens mij is juist dat het meest belangrijk.
Geen mens is hetzelfde en maakt dezelfde dingen in het leven
door. We zijn uniek.
Dan mag, of moet het toch ook juist zo zijn, dat wanneer we
sterven het afscheid ook uniek is? Dat degene die is overleden
in alles wat er gebeurt, het vervoer, de auto, de plaats van de
uitvaart, de muziek en de woorden die er gesproken worden,
te herkennen is?
Iedere keer dat na een uitvaart iemand naar me toekomt en
zegt, dit was precies zo als hij/zij het gewild zou hebben, is
mijn missie geslaagd.
8 Ede Magazine