Platform Vrouwenkracht Kempen

PLATFORM
VROUWENKRACHT
KEMPEN

HET DRAAIDE OM
16 september 2004: de
opstart van het Platform
Wereldvrouwenmars
Kempen in CC de Werft
in Geel
29 januari 2005: de persconferentie
en het lanceermoment
van de campagne
rond de Wereldvrouwenmars
Kempen
Het Platform Vrouwenkracht
Kempen dankt haar bestaan aan de
Wereldvrouwenmars: een netwerk van
acties van vrouwen over heel de wereld gericht
tegen armoede en voor de herverdeling van de
rijkdom, tegen geweld en voor de integriteit van
vrouwen. De Wereldvrouwenmars ontstond in
1996, maar werd snel een wereldbeweging: in
2000 waren er bijna 6.000 vrouwengroepen uit
163 landen en wereldstreken bij betrokken.
In de aanloop van de Wereldvrouwenmars van
2005 werd overal in de wereld aan het Vrouwen
Charter voor een andere Wereld gewerkt.
Die Wereldvrouwenmars wou ook meer dan
80 deelnemende Belgische vrouwengroepen
zichtbaar maken, versterken en verenigen rond
de gemeenschappelijke eisen tegen geweld en
armoede waarvan de vrouwen het slachtoffer
zijn.
In 2005 sensibiliseerde het Platform de Kempen
voor de eisen van de Wereldvrouwenmars.
Een vijftiental organisaties zetten samen
initiatieven op en namen deel aan provinciale,
nationale en zelfs Europese activiteiten: een
patchworkdag, een modeshow met eerlijke
kleding, de actie Awa en Mia in bedrijven,
de provinciale vrouwenmars, een Kempisch
slotevenement, de uitgave van twee edities van
een wereldvrouwenkrant,...
Na afronding van het Wereldvrouwenmarsjaar
besliste het platform om de werking niet te
stoppen maar de krachten verder te bundelen.

DE MARS
In 2005 verschenen twee Wereldvrouwenkranten
met alle Kempense activiteiten in het kader van de
wereldvrouwenmars
8 maart 2005: het Charter voor een andere
Wereld wordt net voor de Wereldvrouwenmars in
Brussel ondertekend.
7 maart 2005: Vrouwendag in het
provinciehuis en Vrouwenmars door
Antwerpen

8 maart 2005: Wereldvrouwenmars in
Brussel
Op 7 maart 2005 stond men in de Kempische
bedrijven stil bij de omstandigheden waarin
vrouwen dagelijks verkeren.
Symbolisch brachten we de getuigenis van 2
vrouwen: Awa, een vrouw uit Zuid-Afrika en
Mia, een vrouw van bij ons.
Bij Mora en Cartamundi ondertekenden de
werkgevers die dag een charter voor meer gelijkheid.
20 oktober 2007: met
honderd Kempenaars op
de Women’s Peace Parade
in Ieper

VROUWENKRACHT

OP EEN DAG
EN IN EEN BOEK
In 2007 nam het Platform de nodige tijd om de bakens voor de
toekomst uit te zetten en dat resulteerde in het groots project Kempense
Vrouwenkracht.
De Kempen kent heel wat sterke vrouwen, vrouwen die op één of andere
manier engagement opnemen. En dat project zou dat in de kijker zetten.
In 2009 organiseerde het Platform Vrouwenkracht Kempen de provinciale
versie van de Internationale Vrouwendag in het Turnhoutse Paterspand.
Daar werd ook het verhalenboek gepresenteerd waarin 21 Kempense
vrouwen getuigen over hun inzet en engagement.
Op het podium kondigt Annemarie Picard
kordaat het optreden aan van De Valse
Teefjes, vrouwen met veel noten op hun zang
zeggen ze zelf. Ze staan met hun sacoche
op het podium en laten zich begeleiden door
een viool, een accordeon en een kleine tuba.
Marc en zijn echtgenote zitten samen met
hun kleinzoon aan een tafeltje. Ze drinken
koffie en eten een broodje. “Het is een goed
plan om de positie van de vrouw onder de
aandacht te brengen”, zegt Marc. “Tenslotte
is de achterstelling van loon naar werken er
nog altijd.”
“Weet je wat zo goed is aan deze dag?”,
zegt de aanschuivende Tilly Thimm, “de
verhalen die je hier hoort, komen uit eerste
hand, rechtstreeks van de vrouwen in de
Dominicaanse Republiek, Roemenië of
Afghanistan. Ik krijg er een raar gevoel
van. Ik kan maar niet begrijpen hoe er
op sommige vrouwen wordt getrapt.
Kindermachines, meer zijn ze op sommige
plaatsen niet. Maar het is vandaag niet
allemaal ellende hoor! Er gebeuren hier ook
leuke dingen. Je kunt je hier goed amuseren.
Ik kan het weten want ik heb vandaag om
kwart over negen de bus al genomen in Mol.
Mijn man kon niet meekomen, want hij
wilde het podium van de harmonie helpen
afbreken. Gisteren heb ik voor hem een
grote kom maaltijdsoep gemaakt om mee te
nemen. Ook als ik er niet bij ben, zal hij niets
tekortkomen.”
(fragment uit de reportage die An Olaerts
maakte van de Vrouwendag)

”
Het is druk in het Paterspand. Er huppelen
kleine kinderen met ballonnen over het
kiezelpad en bij de ingang staan heel veel
damesfietsen met boodschappenmandjes
en zakken aan weerskanten. Aan de
ontvangsttafel zit een damestrio van Viva-
SVV. “De rode tegenhanger van de KAV”,
lachen ze. “Maar het verschil telt hier
vandaag niet. Vandaag is een vrolijke dag.
Internationale vrouwendag is één verjaardag
voor alle vrouwen tegelijk, over de hele wereld.
Dat doet me wat”, zegt Jefke Malfait. Ze
heeft een roze pluimpje achter de badge van
Vrouwenkracht gestoken. En ze snoept van
de koekjes die iemand van Vormingplus heeft
gebakken. “Behalve lekker, weet ik niet hoe
ik de koekjes moet noemen. Bleke brownies?
Of iets wat op peperkoek lijkt? Zolang het
smaakt, maakt het niet uit.”
Het had gerust het adagium kunnen zijn voor
het publiek in het Paterspand, mensen in alle
maten en soorten: slanke meisjes, volslanke
vrouwen, mannen met baarden, mannen
met staartjes. Ze nemen allemaal een kijkje

in de patio waar vijftien organiserende
organisaties zichzelf voorstellen. Het gaat
zusterlijk van christelijk over socialistisch
naar liberaal en los van de politiek met
11.11.11 of Wereldsolidariteit.
(fragment uit de reportage die An Olaerts
maakte van de Vrouwendag)

KEMPENSE
VROUWENKRACHT
IN 21 VERHALEN
Iris Baetens tekende de verhalen op van 21 vrouwen die zich op vrijwillige basis
sociaal engageren in de Kempen. Ann Nelissen maakte hun portretten. Een boek dat
bakens zette.
Hun actieterrein reikt van de vierdewereldbeweging tot de Wereldwinkel, van
kookmoeder bij de Chiro tot vrijwilliger in het naaiatelier van het asielcentrum in
Arendonk. Onder hen ook Barbara Dex die vertelt over haar inzet voor de vzw Help
Brandwonden Kids.

Voor enkele vrouwen is vrijwilligerswerk
een deel van hun leven, ze leven voor hun
engagement. Voor andere, vaak jongere
vrouwen is het engagement afgelijnd, het past
in hun leven, werk, gezin. In een tijd waarin de
combinatie van werk en gezin al een uitdaging
op zich vormt, is elk bijkomend engagement
een pluim waard. Sommige vrouwen beleven
hun engagement dan weer vanuit een
diepgewortelde ideologie, het streven naar een
ideaalbeeld, vaak een betere wereld. Het is een
drijfveer op zich. Anderen verrichten wonderen
op kleinere schaal, zonder morren, zonder grote
levensvragen. Beiden zijn nodig en zinvol, de
ene beleving is niet meer waard dan de andere.
Er is één ding wat hen allen bindt: de passie
voor wat ze doen. Vaak in de vereniging gerold,
van een klein beetje tot heel intensief, omdat
het zinvol is, omdat ze resultaat boeken maar
vooral, omdat ze het graag doen. Elke vrouw
vertelde dat ze het niet zou kunnen volhouden
als ze het niet zo graag deed.
Alle gezichten en alle verhalen zijn inwisselbaar.
Voor elke geselecteerde vrouw zijn er honderden
andere geëngageerde vrouwen die we niet
opnamen in het boekje.
Met het boek wilden we ‘dank je wel’ zeggen aan
àlle vrouwen die vrijwilligerswerk doen.
DE HORT OP
Eind 2009 was het verhalenboek zo goed als uitgeput. Maar de
getuigenissen mochten we niet verloren laten gaan. In 2010
en 2011 toerde een tentoonstelling die we daarrond maakten
door de Kempen.
Expo in de Geelse bib
Kempense Vrouwenkracht
vijf jaar later nog eens lezen?
Kijk even of het in je bib beschikbaar is op
goo.gl/BQiy58 of lees het digitaal op
goo.gl/wSXLWm
In Home Laarsveld, Geel

MET EEN EXPO
Die tentoonstelling zorgde voor heel wat
warme en deugddoende momenten. Op de
plekken waar ze stond, gaven onze partners
extra aandacht aan hún eigen vrijwilligers.
Het werden vaak heuse feestjes, waar speeches,
bloemetjes en muziek de sfeer maakten.
DOOR DE KEMPEN
Zo stond de tentoonstelling o.a. in de Balense
Kruierie, het Herentalse Woon- en Zorgcentrum
Vogelzang, het Geelse Laarsveld of het
Herseltse Sint-Barbara, in het Vosselaarse en
het Laakdalse gemeentehuis, in de bib van
Geel, Tielen, Grobbendonk en Meerhout, de
Turnhoutse Kringwinkel, CM Turnhout, de
Lakenhal in Herentals, ‘t Getouw in Mol, ...

ER WAS OOK EEN
WEDSTRIJD
Op elke expo konden vrouwelijke
bezoekers ook nog een wedstrijdformulier
invullen.
Daarmee konden ze een prijs winnen voor
hun vereniging. Zo won VIVA-SVV Mol
bijvoorbeeld een verwenpakket voor haar
vereniging. Bij de familie Maenendonckx
stond voor hen een Geelse koffietafel klaar en
nadien bezochten ze de koffiebranderij.
In de Kringwinkel, Turnhout
In de Lakenhal, Herentals
waar de Herentalse Vrouwenraad
in de bloemetjes werd
gezet

KVG Vorst bezocht het Klompenmuseum
VIVA-SVV Mol bij de Geelse koffiebranderij
Vrijwilligers van de bib van Kasterlee bij de geitenboerderij
film en ellamira
Op het filmfestival van 2009 (toen MOOOV nog Open Doek heette) organiseerden
we samen een filmreeks van 10 vrouwelijke cineasten. In het seizoen 2010-2011
hadden we Ellamira: een gecombineerd aanbod van film en een vormingsactiviteit
die we goedkoop aanboden aan Kempense verenigingen.

Meer vrouwen aan het stuur van je vereniging? Doe het
OP VROUWENMAAT!
Staan er genoeg vrouwen aan het stuur van jouw
vereniging? Hoe trek je meer vrouwen over de
streep? En hoe houd je hen aan dat stuur?
Eén van de problemen die het Platform
Vrouwenkracht zag opduiken bij het vrijwillig
engagement van vrouwen, bestaat er
in dat ze veel te weinig doorstromen naar
bestuursfuncties. De resultaten van de
HIVA-enquête daarrond verwerkten we
in tien tips en trucs, die we in 2011 massaal
in de Kempen verspreidden op een
1.200 affiches en 9.000 postkaarten.
Die vragen stelde Vormingplus
Kempen zich ook. Dus
organiseerde het samen met
het Onderzoeksinstituut
voor Arbeid en Samenleving
(HIVA) een enquête over
vrouwen in het Kempense
verenigingsleven.
UNANIEM
Een van de eerste vragen van de
enquête was: “Is het volgens u
belangrijk voor een vereniging
om vrouwen in het bestuur
te hebben?” De reactie van de
ondervraagde vrouwen was
bijna unaniem: ja. Waarom zijn
ze dan lid van een vereniging,
maar niet van het bestuur?
TIJD ALS HINDER-
PAAL
Haast iedere vrouw heeft zo
haar eigen redenen om geen
bestuurslid te zijn. Maar de
belangrijkste reden verbaast
geen enkele vrouw: tijd. De
combinatie van een drukke
job, een gezinsleven en een
taak als bestuurslid blijkt niet
vanzelfsprekend.
WAT MOET DAT
KOSTEN?
Toch is tijd niet de enige
drempel. Een kwart van
de ondervraagde vrouwen
vindt dat bestuurslid zijn
veel geld kost - vooral door
vervoerskosten. Maar
ook eigen consumpties
moeten betalen zien ze als
een hinderpaal. Bovendien
wordt van een bestuurslid
vaak verwacht dat ze de
portemonnee bovenhaalt om te
trakteren.
DREMPELVREES
Wat houdt vrouwen nog
tegen om in het bestuur van
hun vereniging te stappen?
Er blijken enkele persoonlijke
drempels te zijn. Sommige
vrouwen denken gewoonweg
dat ze het niet kunnen.
Anderen hebben er geen
interesse voor. Of niemand
heeft het hen ooit gevraagd …
TIJD VOOR VERAN-
DERING?
Wil je als vereniging je
vrouwelijke bestuursleden
langer aan het stuur houden?
Neem de hinderpalen dan zo
veel mogelijk weg.
ACTIE!
Vrouwen gaan bewust om met
hun tijd. Net omdat ze er zo
weinig hebben. Het moment
van bestuursvergaderingen
is dus het best afgestemd op
hun vrije tijd. Een vergadering
van vier uur waarin niet meer
dan een beetje gekeuvel op
het programma staat? Liever
niet! Meer dan de helft van de
ondervraagde vrouwen was het
eens met de stelling ‘minder
vergaderen, meer actie’. Als
een vergadering geen nut
heeft, haken ze af. En dat geldt
ook voor de activiteiten van
de vereniging zelf. Nuttige
activiteiten blijken een
basisvoorwaarde om vrouwen
aan te trekken.
KOSTENPLAATJE
Moet bestuurslid zijn echt
geld kosten? Misschien kan je
vereniging de vervoerskosten
wel terugbetalen. Een dichtbije
locatie of carpooling biedt
ook een oplossing. En als een
bestuurslid zich niet verplicht
voelt om te trakteren, is ook
dat weer een drempel minder.
OVER DE STREEP
Ik kan het niet, ik wil het niet,
ik werd niet gevraagd. Laat
dat geen redenen zijn voor
vrouwen om geen bestuurslid
te worden. Wil je als bestuur
meer vrouwelijke leden
aantrekken? Spreek vrouwen
dan persoonlijk aan. Zo kun
je hun twijfels wegnemen,
hen ervan overtuigen dat ze
het kunnen of hen simpelweg
vertellen dat hun inbreng
belangrijk is.
WAARDERING
Alle vrijwilligers zijn het
erover eens: waardering is
een sleutelwoord. Ook voor
vrouwen die zich maar beperkt
engageren. De administratie
bijhouden? Leden werven?
Een tombola organiseren?
Drankbonnetjes verkopen?
Elke vorm van betrokkenheid
verdient waardering.
Tien tips!
1. Vergader efficiënt! Tijd is kostbaar.
2. Vergader alleen als je een concreet doel hebt.
3. Houd rekening met de agenda
van je bestuursleden.
4. Organiseer alleen nuttige activiteiten voor de
deelneemsters.
5. Beperk de vervoerskosten.
Kies een dichtbije locatie of carpool.
6. Beperk de kosten voor drankjes. Trakteren hoeft niet.
7. Spreek vrouwen persoonlijk aan
voor taken in het bestuur.
8. Neem twijfels weg. Haal vrouwen
over de drempel.
9. Laat iedere vrouw aan bod komen.
Kies voor rotatie.
10. Waardeer elke vorm van engagement.

WERELDVROUWENMARS 2010
Op zondag 6 maart stapte het Platform Vrouwenkracht met alle sympathisanten mee
in Brussel tegen armoede en voor waardig werk en economische onafhankelijkheid van
vrouwen, voor vrede en demilitarisering, om het geweld tegen vrouwen halt toe te roepen
én voor de verdediging van voedselsoevereiniteit en openbare basisvoorzieningen .

nieuwe meisje
Genderongelijkheid, of de
maatschappelijke verschillen die er
bestaan tussen mannen en vrouwen,
was ook in 2012 een item dat aandacht
bleef verdienen.
Daarom organiseerden we naar
aanleiding van 11 november - de
nationale vrouwendag – ‘Nieuwe
meisjes’.
Woensdagavond 7 november 2012
werd een avond voor geëngageerde
Kempense vrouwen. Het Platform
Vrouwenkracht Kempen stuurde
uitnodigingen rond naar vrouwen
die zich de voorbije tijd inzetten in
de politiek, het verenigingsleven of
de bedrijfswereld. Zo’n 160 vrouwen
veroverden een plaatsje. Het platform
moest meer dan honderd extra
potentiële bezoekers teleurstellen
door plaatsgebrek.
Ze kregen getuigenissen van Leona
Detiège, Denise De Vlieger, Viv
Van Dingenen en Kristel Daems
die, vanuit hun ervaringen, de
aanwezige vrouwen tips gaven om hun
engagement verder te zetten.

s
Nele Goossens
Viv Van Dingenen Leona Detiège Denise De Vlieger Amaryllis Temmerman
”
Viv Van Dingenen: ‘Om gelukkig te zijn, moet je onafhankelijk kunnen zijn’
Kristel Daems
Mijn moeder is de oorzaak van alles: ze was vrijwilligster bij van alles en nog wat: KAV, Kom
op tegen Kanker, … Ze las ook voor in de kerk, en dat wou ze zo goed mogelijk doen. Daarom
vroeg ze me of ik niet met haar dictie wou gaan volgen. Daar is de bal aan het rollen gegaan. Zij
was ook van de generatie waarin vrouwen thuishoorden aan de haard. Ze heeft zich daar altijd
tegen verzet, en ik vond dat zó mooi. Ik herinner me dat ik op mijn dertiende snapte dat je om
gelukkig te zijn, ook onafhankelijk moet kunnen zijn.
In mijn toneelopleiding had ik het niet zo makkelijk: je moet je vaak helemaal blootgeven en
je kunnen wapenen tegen bikkelharde kritiek. Ik had het geluk op mijn 27ste dat ik al wat
gehard was in het leven. Soms heb ik toch hard op mijn tanden moeten bijten. Ja, ik ben wel een
doorbijtertje.

31 oktober 2015 - deelname aan de Vredesconferentie
en de Wereldvrouwenmars
in Ieper
25 november 2012 - Eén van de weinige
foto’s van het Platform Vrouwenkracht
Kempen, en dan nóg in een onvolledige
samenstelling.

TIJGERS AAN DE HAARD
Actrice Inge Paulussen was in 2014 en 2015 regelmatig te vinden in enkele Kempense huiskamers
met haar monoloog ‘Tijgers aan de haard’. Daarmee wou ze jonge vrouwen bewust maken van de
verschillen tussen mannen en vrouwen. Wat blijkt? Er zijn meer verschillen dan we aanvankelijk
dachten.
Het Platform Vrouwenkracht Kempen ging op zoek naar groepjes jonge vrouwen om zo te
onderzoeken hoe het zit met de (on)gelijkheid tussen mannen en vrouwen.
‘Ik stond dit weekend te strijken toen mijn
zoon ineens zei dat hij zo blij was een jongen
te zijn. Ik vroeg hem verbaasd waarom en zijn
antwoord was duidelijk: omdat ik nooit ga
moeten strijken!’ Inge zette met haar ‘Tijgers
aan de haard’ meteen de toon. De start van
haar monoloog legt meteen een belangrijk
knelpunt bloot: er wordt in ons land nogal in
stereotypen gedacht. De aanwezige dames, stuk
voor stuk geëmancipeerd, zetten zich schrap
voor het vervolg. ‘In België mogen vrouwen
gaan stemmen sinds 1948. Dat is nog maar 67
jaar, de leeftijd van mijn mama. Uit cijfers blijkt
dat er nog grote verschillen zijn tussen mannen
en vrouwen. Kijk bijvoorbeeld maar naar
poetsproducten, die altijd op vrouwen gericht
zijn. Vrouwen hebben last van kalkaanslag,
vrouwen willen hun was terug wit krijgen,…
De enige man die we in de reclame tegenkomen,
is Mr. Proper, maar die heb ik in het echt nog
nooit gezien hoor’, vertelt Inge verder.
‘De verschillen tussen mannen en vrouwen zijn
vooral opvallend op de werkvloer. Vrouwen
verdienen tien procent minder dan mannen en
de meeste parttimers zijn vrouwen. Nadat er
kinderen geboren zijn, kiezen de meeste koppels
ervoor dat de vrouw maar minder moet gaan
werken aangezien zij toch minder verdient.’
Inge Paulussen vraagt zich in haar monoloog af
wat we daaraan kunnen doen.

‘Tijgers aan de haard’ legde heel wat pijnpunten bloot. Hoe beïnvloedt
reclame en beeldvorming onze manier van denken? Betekent
luxe meteen ook meer geluk? En hoe zit het met onze tijdsindeling en
onze financiën? Om nog maar te zwijgen over de duidelijke loonkloof
die er nog steeds is tussen mannen en vrouwen.
Van elke nababbel werd nauwgezet verslag gemaakt, elke wrevel geïnventariseerd.
We filterden er zes tips uit. Voor meer evenwicht - én
vrede - in de Vlaamse huiskamers.
Ben jij
een vrije vrouw
of een tijger
aan de haard?
6 tips voor meer gelijkheid
bij je thuis
1
“MANNEN ZIEN DE
HUISHOUDELIJKE
TAKEN NIET.”
Verdeel de huishoudklussen
en praat erover
Heel wat vrouwen zijn ontevreden over
de taakverdeling in huis. Want breidt
het gezin uit met kindjes, dan komt
vaak het hardnekkige rollenpatroon
weer boven. Klinkt bekend? Doe er
dan wat aan! Zit samen met je partner.
Maak een lijst op om de klussen te
verdelen. En durf je huishouden ook
écht uit handen te geven. Cruciaal voor
het succes? Praten, praten en … praten.
Omdat jouw partner liever tekst en
uitleg krijgt dan een ge zicht als een
don der wolk.
2
“GELUK IS ME-TIME.”
NEEM TIJD VOOR JEZELF,
ZÓNDER SCHULDGEVOEL
2
Avondje in de zetel, beurt bij de
schoonheidsspecialist, dagje met
vriendinnen. Ook jíj verdient metime.
Toch voelen de meeste vrouwen
zich schuldig voor die ‘gestolen’ tijd
– tegenover de kinderen en de partner.
Absoluut onterecht! Meer nog: jouw
opdracht vanaf vandaag? Maak élke
week in je agenda een gaatje voor een
verwenmoment. Laat de afwas voor
een keer op het aanrecht staan. En doe
dan vooral waarin je zin hebt.

3
“BETEKENT LUXE OOK
MEER GELUK?”
LEG JE LAT WAT LAGER
Geluk is … carrière maken, de wereld
rondreizen, een tiptop onderhouden
eigen huis. Een voltijdse job, vijf
hobby’s en veel vrienden. Kortom: we
hebben het druk druk druk, en willen
perfect zijn in álles. Mag het ook ietsje
minder zijn? Stop die ratrace. Neem
wat gas terug. En hou eens géén rekening
met wat je vrienden en familieleden
zullen zeggen – of denken.
5
“OP TELEVISIE WILLEN
ALLEEN VROUWEN
HUN WAS WEER
WIT KRIJGEN”
MAAK ZELF KOMAF MET
STEREOTYPEN
Klassieke rollenpatronen houden stevig
stand. En dat ligt grotendeels aan onszelf.
Want we vinden het vanzelfsprekend dat
meisjes of jongens sommige taken beter
kunnen. Zo krijgen onze kinderen de
verschillen met de paplepel ingegoten. Hoe
doorbreken we die stereotypen? Bijvoorbeeld
door ook jouw zoon aan het werk
te zetten in het huishouden. En dochters
enthousiast te maken voor technische
beroepen.
4
“VROUWEN VERDIENEN
10% MINDER DAN
MANNEN”
GA VOOR EEN GELIJKE VERDE-
LING VAN VERLOF EN WERK
Vanaf de geboorte van een kind ruilen heel
wat vrouwen hun carrière in voor meer
tijd thuis. Moederschapsrust, ouderschapsverlof,
deeltijds werk: de mogelijkheden
zijn fantastisch. Maar ze staan wel gelijke
groeikansen tussen mannen en vrouwen
in de weg. Een oplossing? Verdeel het
ouderschapsverlof tussen jou en je partner.
En stimuleer je partner om voor deeltijds
werk te gaan. Zo doorbreken we samen het
glazen plafond.
6
“MEER FLEXIBILITEIT
ZONDER LAST VOOR
DE SAMENLEVING OF
WERKGEVER”
LAAT OVERHEDEN
JE STEM HOREN
Een aantal zaken vragen politieke actie.
Zoals de invoering van een 30-urenweek
voor meer evenwicht tussen werk en privé.
Of de promotie van het ouderschapsverlof
voor papa’s. Ook moet de kinderopvang
betaalbaarder én flexibeler worden. Zeker
voor alleenstaande ouders. Want met één
inkomen vechten zij elke maand weer om
rond te komen. En om meer meisjes warm
te maken voor technische jobs, hebben
we de hulp van het onderwijs nodig. Meer
gelijkheid? Laat je stem klinken, en bouw zo
mee aan het beleid.

MIJN PAPA DOET HET!

ver. uitg. Martine Coppieters, p/a Prins Boudewijnlaan 9 bus 2, 2300 Turnhout
PLATFORM VROUWENKRACHT KEMPEN
170516 affiche.indd 1 17-5-2017 14:53:53
Tijdens de vele gesprekken van ‘Tijgers aan de haard’ werd al
snel duidelijk dat jonge vrouwen nog altijd heel veel zorgende en
huishoudelijke taken op zich nemen. Zeker vanaf het moment dat er
kinderen zijn, komt het stereotiepe rollenpatroon op de voorgrond.
Het Platform Vrouwenkracht Kempen, Vormingplus Kempen en
Kind&Gezin maakten in 2017 campagne rond geboorteverlof voor
papa’s.
Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 20% van de
vaders die recht hebben op geboorteverlof het
niet opnemen. Zij die hun recht wel gebruiken,
nemen gemiddeld maar 6,85 van de 10 dagen op.
De combinatie arbeid-gezin-vrije tijd is voor
de meeste gezinnen een grote uitdaging. Met
deze campagne wilden we papa’s informeren en
stimuleren om hun geboorteverlof te nemen om
zo te wennen aan hun nieuwe gezinsleven. We
zijn ervan overtuigd dat die tien dagen daarvoor
niet volstaan. Maar het kan een opstap zijn naar
o.a. ouderschapsverlof.
We wilden ook het signaal geven dat
zowel mannen als vrouwen zorgtaken en
huishoudelijke taken op zich kunnen nemen.
Papa’s bij de zorgtaken voor hun baby
betrekken, is een goede start om hier werk van te
maken.
Onderzoek wijst immers uit dat een vader die
van bij de geboorte mee zorg opneemt, meer
betrokken is bij de zorg voor zijn kind, zowel
op prille als op latere leeftijd. Dat leidt tot een
hechtere band met het kind en heeft ook een
positief effect op de gezondheid van de moeder
en het kind.
Gedurende enkele weken verdeelde Kind en
Gezin honderden slabbetjes aan kersverse vaders
met opschrift “Mijn papa doet het”. We voegden
er ook een folder bij met basisinformatie.
Daarnaast werden op verschillende locaties
folders gelegd en affiches gehangen.
Mijn papa
doet het!
Hij neemt geboorteverlof.
www.mijnpapadoethet.be

DANK JE WEL !
aan al onze partners die gedurende een lange tijd het Platform
Vrouwenkracht Kempen mee vorm gaven:
11.11.11-comité Geel
ABVV Mechelen+Kempen
ACV Kempen
vzw AIF+ (Actieve Interculturele Federatie+)
Beweging.net Kempen
EVA Turnhout
Femma Provincie Antwerpen
Linx+
Mondiale Raad Turnhout
OKRA Trefpunt 55+ Regio Kempen
Strategische Projectenorganisatie Kempen vzw
VIVA-SVV Provincie Antwerpen
Vormingplus Kempen
Vrouwenraad Herentals
Welzijnsschakels Provincie Antwerpen
Wereldraad Westerlo
en aan de meer dan honderd organisaties waarmee we mochten
samenwerken.
met steun van