You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Het levenseinde<br />
Mijn<br />
leven,<br />
mijn<br />
einde<br />
“Daar lig ik dan, met<br />
ondragelijke uitzichtloze<br />
pijn. Ik ben sterker dan dat,<br />
althans dat dacht ik. Het is<br />
verschrikkelijk om te merken<br />
dat ik niets meer kan doen wat<br />
mij ooit zo gelukkig maakte.<br />
Dat mijn kinderen mij moeten<br />
verzorgen in plaats van ik<br />
hen.’’<br />
Auteur: Saga Collé<br />
In 2016 hebben 17.900 mensen<br />
een verzoek tot euthanasie<br />
ingediend. Van 6091 mensen is<br />
de hulpvraag gehonoreerd. (Knmg,<br />
2017). Sanne was hier één van.<br />
Sanne is ongeneeslijk ziek,<br />
uitgezaaide kanker. De hoop om te<br />
leven is omgedraaid tot de wanhoop in<br />
het lijden. 23 uur per dag ondragelijke<br />
pijn, heeft Sanne doen besluiten<br />
om een verzoek tot euthanasie te<br />
doen. Het liefst heeft Sanne haar<br />
huisarts als begeleidingspersoon.<br />
De huisarts heeft laten weten niet<br />
achter euthanasie te staan. Hoe<br />
moeilijk het ook is, de arts staat<br />
in zijn recht. Sanne zal middels<br />
de Levenseindekliniek nieuwe<br />
mensen in haar leven moeten laten.<br />
Twee belangrijke mensen die haar<br />
hulpvraag zullen beantwoorden.<br />
De ontmoeting<br />
Februari 2016, een arts en<br />
verpleegkundige van de<br />
Levenseindekliniek bellen aan. Die<br />
nacht heeft Sanne wakker gelegen.<br />
Niet in verband met pijn of haar<br />
doodswens. Gedachtes omtrent haar<br />
kinderen en partner wanneer zij er niet<br />
meer is, lieten haar niet los.<br />
Wanneer Sanne haar deur opendoet,<br />
staan hier de arts en verpleegkundige<br />
die, als Sanne door het traject heen<br />
komt, bij haar zullen zijn op het<br />
moment van sterven. Twee mensen<br />
die niet meer uit haar leven zullen<br />
verdwijnen tot het moment dat zij er<br />
zelf niet meer is.<br />
Gelukkig voelt Sanne direct een klik.<br />
Het voelt vertrouwd. Deze mensen<br />
zijn er voor haar en haar hulpvraag.<br />
Beiden geven een gevoel van rust en<br />
beantwoorden haar vragen.<br />
Alles draait om Sanne én haar familie.<br />
De verlossing<br />
Aan het einde van het gesprek<br />
vertelt de arts dat ook een tweede<br />
arts haar situatie moet beoordelen.<br />
Nadat dit gebeurd is, ontvangt Sanne<br />
eind maart 2016 haar antwoord.<br />
Het verzoek tot euthanasie is<br />
geaccepteerd. Tranen schieten in<br />
haar ogen, zowel van blijdschap als<br />
van verdriet. Blij omdat zij binnenkort<br />
niet meer zal lijden. Verdriet omdat de<br />
kanker haar heeft verslagen.<br />
Tijd om te gaan<br />
2 april 2016, de dag is aangebroken.<br />
Na een nacht van afscheid nemen, is<br />
het nu haar tijd.<br />
<strong>Kwetsbaar</strong><br />
Naast de procedure van het toedienen<br />
van het medicijn, bestaat er geen<br />
standaard. Sanne haar wensen<br />
zullen de gouden standaard zijn. Als<br />
leidraad gedurende het hele traject<br />
gebruiken de arts en verpleegkundige<br />
de ABCD-kwetsbaarheidsbenadering.<br />
Deze benadering staat voor Attitude,<br />
Behaviour, Compassion & Dialogue.<br />
(Dignity in Care, 2016). Door bij al<br />
deze punten stil te staan en te werken<br />
vanuit hoofd (kennis), hart (gevoel)<br />
en handen (procedure), zullen de arts<br />
en verpleegkundige de best mogelijke<br />
zorg kunnen verlenen. (Timmerman,<br />
et al., 2009).<br />
Sanne krijgt twee infusen, voor als<br />
één niet werkt. Sanne wil graag zelf<br />
het middel toe dienen. Zodat zij voor<br />
een laatste keer de regie over haar<br />
eigen leven heeft. De arts zal haar<br />
begeleiden bij het inspuiten van<br />
het medicijn. De verpleegkundige<br />
beweegt mee waar het nodig is en<br />
stuurt aan wanneer men het even niet<br />
meer weet.<br />
2 april 2016, 11.51 uur, Sanne spuit<br />
het medicijn in: Vaarwel lieve man en<br />
kinderen.<br />
45
Change language