You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Ome</strong> Ben ging verder: “Met die verrekijker heb ik bij Het<br />
Kruispunt een vogel in een hoge boom gezien die nergens<br />
heen kan.” <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong> keek geschrokken.<br />
“Oh!? Wat heeft ie dan?” Vroeg <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong>, met een<br />
druipend nat gezicht. “Dat weet ik niet, maar jij moet het<br />
helpen, want jij kunt beregoed klimmen.” Zei <strong>Ome</strong> Ben.<br />
Ze maakten zich klaar om te gaan. Oude kleren aan, een<br />
oude doos en een verrekijker mee… En natuurlijk een<br />
hangladder. Ze namen de Duwkar naar Het Kruispunt. “Het<br />
is die boom!” riep <strong>Ome</strong> Ben uit, terwijl hij de Duwkar in<br />
de goede richting duwde. Bij de boom aangekomen, nam<br />
<strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong> de hangladder op zijn rug en sprong er direct in.<br />
<strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong> was een echte slingeraap. Hij slingerde en hij<br />
sprong zijn weg naar boven. “Nog iets omhoog!” Riep <strong>Ome</strong><br />
Ben van onderen. Daar! Daar was het nestje waar een<br />
zwarte kraai in zat.<br />
¿Waarom denk je dat die kraai er niet zelf uit kon? Ik zal<br />
het je vertellen. Het had een gebroken vleugel! <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong><br />
maakte de touwladder vast aan een stevige tak en gooide<br />
het naar beneden. Nu kon <strong>Ome</strong> Ben kijken wat het<br />
probleem was. Hij nam de grote doos mee om de vogel in<br />
te vervoeren. “Fidel” zei <strong>Ome</strong> Ben toen hij boven was.<br />
“Wat fidel?” zei ome <strong>Rob</strong>.<br />
“Nou, gewoon, Fidel.” Zei <strong>Ome</strong> Ben.<br />
“Wat is fidel?” vroeg <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong>.<br />
“Zo heet die vogel vanaf nu.” Zei <strong>Ome</strong> Ben terwijl hij de<br />
kraai in de grote doos deed.<br />
“Ah, zeg dat dan!” <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong> moest er een beetje van<br />
lachen. Vage vent, die <strong>Ome</strong> Ben.<br />
Er gingen weken voorbij. Fidel kreeg elke dag de fles. Hij<br />
kreeg ook schoenen van <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong> omdat hij nu niet kon<br />
vliegen. Fidel mocht elke dag op de duwkar. Fidel wilde<br />
helemaal niet weg, maar van Opaatje moest Fidel weer<br />
vrijgelaten worden. Dus op een dag zeiden ze tegen Fidel<br />
dat hij moest gaan vliegen. <strong>De</strong> vogel sprong op en vloog<br />
omhoog. “Jaaa!!!” riepen <strong>Ome</strong> Ben en <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong> in koor.<br />
“Vlieg maar heel ver weg!” zei <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong>. Fidel vloog ver<br />
weg, tot het nog een stipje in de lucht was.<br />
<strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong> en <strong>Ome</strong> Ben ploften neer voor de verwarming.<br />
Ze kregen van Mamma Joke lekkere warme<br />
chocolademelk, maar ook daar werden ze niet blij van. Ze<br />
misten Fidel heel erg. Het geven van de fles. En het rijden<br />
met de Duwkar. Zonder Fidel was het maar saai in Edeveen.<br />
Weer gingen er weken voorbij. Maar nu zonder Fidel,<br />
de zwarte kraai.