You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>De</strong> dichte deur van <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong>’s kamer in het Witte Kasteel<br />
ging op een kiertje. Wie kwam daar binnen geslopen? <strong>Ome</strong><br />
Ben! Hij liep op zijn tenen met een emmer rimpelloos water<br />
op zijn hoofd. Ineens: *Splesh!* <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong> werd wakker,<br />
sprong op en probeerde zichzelf te verdedigen tegen<br />
aanvallers.<br />
“<strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong>!” zei <strong>Ome</strong> Ben.<br />
“Fidel is terug!” <strong>Ome</strong> Ben lachte zijn grote witte tanden<br />
bloot.<br />
<strong>De</strong> broers gingen vliegensvlug naar beneden. Daar stonden<br />
ze, op de tuintafel, op een rijtje. Fidel; zijn vrouwtje; zijn<br />
oudste zoon; zijn eerste dochter en een baby-kraaitje. Fidel<br />
had zo te zien zijn schoenen niet meer nodig en hij had een<br />
keurige gele stropdas gekregen.<br />
“Bedankt nog hé!” zei Fidel.<br />
“Graag gedaan!” Zei <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong> en hij wist dat het waar was.<br />
Soms krijg je vrienden en soms vliegen ze weer weg. En<br />
soms, heel soms, zie je ze later weer terug. Dan is het toch<br />
wel heel bijzonder als je elkaar niet vergeten bent.<br />
Toen ik dit hoorde, wilde ik het heel graag opschrijven en<br />
aan je voorlezen. ¿Vind <strong>Ome</strong> <strong>Rob</strong> ook niet een lieve vent?
Change language