FI-2020-004-IPAD

TESTEN » TECHNIEK » TRAINING » VOEDING » REPORTAGES » REIZEN » GADGETS EN TRENDS

HET RACE EN MTB MAGAZINE /// VOOR EN DOOR FIETSERS

NR. 04 » APRIL 2020 » JAARGANG 39 » € 6,75

EXTRA

16 pagina’s over

profwielrennen

en wat we ervan

kunnen leren

POWERED BY

EEN FLITSENDE DUITSER:

CUBE LITENING C:68 SLT

» RACERS VOOR DE

KLASSIEKERS

» TRAILBIKES

» MOMENTSLEUTELS

Waar zijn ze goed voor

en welke moet je hebben?

» #TOOLBOXWARS

Maak een gereedschapskist

PROFS

ACHTERGROND

Een ánder virus bedreigt het peloton

INTERVIEW

Wereldkampioen Mads Pedersen

‘Ik ben nog hongeriger geworden’

RACETEST

VOORDELEN VAN EEN

ABONNEMENT

›› JE MIST GEEN NUMMER MEER

›› GRATIS THUIS GESTUURD

›› UNIEKE KORTINGSACTIES OP GAVE

WIELERPRODUCTEN EN EVENEMENTEN

›› JE MAAKT ALS ABONNEE KANS OP

EXCLUSIEVE PRIJZEN

LEZERSAANBIEDING

WORD NU ABONNEE

12 nummers

Voor

slechts

€

54, 95

+ 1 special + 3 paar Le Patron |

sokken in een La Musette

49%

KORTING

PROFITEER DIRECT!

Ga naar fiets.nl/lepatron

Deze aanbieding is geldig zolang de voorraad strekt, uiterlijk tot 1 juni 2020. Prijswijzigingen en drukfouten voorbehouden. Je abonneert je

tenminste voor de opgegeven periode en tot wederopzegging. Na deze periode kun je per maand opzeggen. Fiets verschijnt 12x per jaar en kost in de

winkel €6,75 (exclusief specials en bijlages). Prijswijzigingen en drukfouten voorbehouden. Op de abonnementsovereenkomst zijn de

leveringsvoorwaarden en het privacy en cookiebeleid van New Skool Media B.V. van toepassing. Voor abonnementen buiten Nederland en

België gelden andere privacy-voorwaarden. Kijk voor alle privacy-voorwaarden op fiets.nl/leveringsvoorwaarden.

EDITIE 04 - 2020

INHOUD APRIL

TESTEN /// TECHNIEK /// TRAINING /// ACHTERGROND /// VOEDING /// REIZEN /// TRENDS & GADGETS

Pre-corona

Toen we dit nummer produceerden, hadden we nog nauwelijks

vermoeden van de gevolgen van corona. Mogelijk is de inhoud

van sommige artikelen daardoor achterhaald.

Tests

16 Klassiekerfietsen Wij zochten passende racers voor bij de

voorjaarsklassiekers. Toen gooide het coronavirus roet in het

eten en werden de klassiekers afgelast. Gelukkig hebben we de

racetest nog...

26 Aero racers Duel tussen een rappe Bask en een platte

Amerikaan. Beide aero en toch zo verschillend als dag en nacht!

30 Trailbikes Do-it-all bike is een populaire marketingterm in

MTB-land. Wij houden het op ‘alleskunners’. Want dat zijn ze,

de trailbikes die redacteur Rob door heel Europa testte.

118 Cube Litening C:68 SLT Wij kennen Van Bons voorliefde

voor loeistijve racers. Dus dat hij lyrisch is over deze schöne

blaue Deutscher verbaast ons niets. Alleen die lekke banden…

KLASSIEKERFIETSEN

118

VAN BON

TEST

CUBE

LITENING

C:68 SLT

16

Techniek

48 Toolbox Tegenwoordig maken ze overal een wedstrijd van.

Zo schijnen de mechaniekers van wielerploegen een competitie

te hebben voor de mooiste en uitgebreidste gereedschapskist:

#toolboxwars. Fiets mengt zich ongevraagd in de strijd.

62 Momentsleutels Draai jij de bouten van je kostbare carbon

stuur op gevoel aan? Dan ben je een durfal. Voor alle andere

sleutelaars is er de momentsleutel. Wat doet hij? En welke komt

als beste uit onze test?

op de fiets

40 Slovenië Niet direct het eerste land dat in je opkomt als je

een bestemming zoekt om te mountainbiken. Toch valt er veel

te genieten: de trails zijn schitterend.

56 Ride like a pro In september is-ie weer: de Riderman, een

driedaags wielerevenement in het Duitse Zwarte Woud. Tijdregistratie,

een klassement per leeftijd, een toporganisatie....

Dit is je kans om je heel even prof te wanen.

106 The Ride Pyrenees Aan meerdaagse tochten geen gebrek,

want zie daar: een nieuwe loot aan de The Ride-stam! Met zes

uitdagende etappes in de fraaie Pyreneeën. Wat kun je allemaal

verwachten?

112 Kufsteinerland Wilder Kaiser is een begrip in Tirol. Dit

gebied is ideaal als je trek hebt in bergen, maar niet per se

een overdosis aan hoogtemeters wilt.

4 fiets.nl » APRIL 2020

SLOVENIË 40

powered by

Zie pagina 77 t/m 92

achtergrond

68 Slechte gewoontes We bezondigen ons

er allemaal aan: te veel pasta eten voor een cyclo,

geen duidelijke signalen geven aan medefietsers, te

veel op het kantje rijden. Wij drukken je met de

neus op de harde feiten!

62 MOMENTSLEUTELS

110 Valse start De eerste e-bikes waren niet bedoeld

voor een rondje door de polder, maar om keihard

mee te racen. Wie bedacht ze? En waarom zijn ze

uiteindelijk mislukt?

rubrieken

BLIJF IN

CONTACT MET

TRAILBIKES

30

06 Startschot

08 Volle bak

12 Hoe? Zo!

14 Post en colofon

15 Column Marianne Vos

55 Column Thomas Braun

60 Onbekende col

93 Lead-out

94 Gezien en getest

98 Gezien en getest thema

100 Doorgetest

102 Service Course

125 Column Peter Winnen

126 De wielerclub

128 In de wind

130 Volgende maand

twitter.com/

fietsmagazine

facebook.com/

fietsmagazine

www.fiets.nl

www.fiets.nl/forum

Foto omslag:

Remco Veurink

APRIL 2020 « fiets.nl

5

STARTSCHOT \\\

VAKANTIEKIEKJES

VAN BOVENAF

De cameradrone is een prachtige uitvinding.

Het levert unieke perspectieven op en maakt

foto’s mogelijk waarvan je meteen zin krijgt om

je volgende fietsvakantie te boeken. In dit geval

moet je dan afreizen naar Finland. Een bos in

Raseborg aan de zuidkust om precies te zijn.

FOTO: GETTY/MIEMO PENTTINEN



7

VOLLE BAK \\\

Onder redactie van

Elias de Bruijne

Fotoʻs: Cor Vos

Het is niet leuk om enkele dagen te hoesten

en met griep in bed te liggen, maar twee weken

vastzitten in een hotelkamer lijkt me toch nefaster

voor de conditie van een renner

VOLLE MOND

Quarantaine is erger dan corona, denkt Stijn Steels (Deceuninck-Quick Step)

DIEPGAAN

PROFI TO THE MAX

PROFPLOEGEN WORDEN STEEDS GROTER, EN DAN HEBBEN

WE HET NIET ZOZEER OVER HET AANTAL RENNERS MAAR

OVER DE OMKADERING. WAAR ZIT ‘M DAT IN EN WAAR KOMT

DEZE TREND VANDAAN?

Uiteindelijk zijn het de renners die

het moeten doen, maar vroeger

waren die qua begeleiding veel

meer op zichzelf aangewezen dan

tegenwoordig. Teams hadden natuurlijk ploegleiders,

mecaniciens, verzorgers en misschien

een arts, maar dan had je het wel gehad.

Tegenwoordig ben je er daarmee nog lang niet

als je mee wilt doen in de bovenste divisie van

het wielrennen: de omkadering van profteams

wordt steeds groter en deskundiger. Wat zit

daar achter?

“Groei op zich is niet het doel”, zegt Peter Reef,

perschef bij Team Sunweb. “Het doel is beter

worden. Tegenwoordig ligt het niveau van de

renners erg dicht bij elkaar en staat elke ploeg

met acht getalenteerde renners aan het vertrek

– wat dat betreft zijn teams dus min of

meer gelijk. Wij proberen daarom het verschil

te maken op het gebied van samenwerking en

innovatie op het vlak van materiaal, voeding

en data-analyse. Hoe beter de samenwerking

binnen het team, hoe beter wij de innovaties

kunnen implementeren en naar de renners

kunnen vertalen. Het gevolg daarvan is dat

we steeds meer mensen betrekken bij de prestaties:

mensen die zich bezig houden met

innoveren, met het implementeren van wetenschappelijke

inzichten, met het fysiek en

mentaal coachen van de renners.”

PROFESSIONALISEREN

Bij Sunweb was er een duidelijke kentering in

2009, toen het toenmalige Skil-Shimano onder

leiding kwam van Iwan Spekenbrink, zegt

Reef. “Vanaf het begin heeft hij gekeken naar

manieren om de ploeg beter te maken. In 2011

haalden we een wetenschappelijk expert in

huis en een R&D-man die puur met materiaal

bezig was, iets later kwam er een diëtiste erbij.

Daar is bij ons de trend ingezet om zo op performance

te focussen en daar mensen voor

aan te trekken. Tegenwoordig hebben we vijf

trainers in vaste dienst die ieder een aantal

renners begeleiden. Alleen al op het gebied

van voeding hebben we vier mensen die fulltime

bezig zijn met advies en voedingsschema’s.

In totaal bestaat de staf van Team Sunweb

– dus het WorldTeam, het damesteam en

het beloftenteam samen – uit 65 fulltime

werknemers en 44 parttime werknemers.

Daarbij letten we sterk op kwaliteit: vroeger

had je bijvoorbeeld de klassieke masseurs,

maar wij werken alleen nog met gediplomeerde

therapeuten. Zo proberen we meer en meer

kwaliteit toe te voegen en verder te professionaliseren.”

RIJKE GELDSCHIETER

De groei van de omkadering binnen ploegen

is zeker een trend, bevestigt Reef. “Je ziet bij

ploegen steeds meer mensen die met innovatie

bezig zijn. Daarnaast zie je dat communicatie-

en commerce-afdelingen steeds groter

worden, ook bij ons. Ploegen krijgen steeds

meer oog voor het belang van toekomst en

stabiliteit. Op dat vlak zijn er wel verschillen

tussen teams: er zijn ploegen die op één rijke

geldschieter draaien en dan hopen dat dat

zo lang mogelijk doorgaat, maar je hebt ook

ploegen die economisch rendabel proberen te

zijn via sponsoring, zoals wij maar ook Jumbo-

Visma. Op dat vlak zie je over het algemeen

ontwikkeling bij de meeste ploegen.” •

‘Vroeger had je

klassieke masseurs,

wij werken alleen

met gediplomeerde

therapeuten’

TWEE TOPPLOEGEN

ONDER DE LOEP

Deceuninck- Team

Quick Step Ineos

renners 27 31

staf 55 74

management 4 4

ploegleiders 7 7

trainers/coaches/performance 3 6

dokters 5 6

psycholoog/psychiater 1 1

voedingsdeskundige 1 1

mental coach 1 -

mecaniciens 10 10

fysiotherapeuten 4 1

masseurs 7 -

osteopaat - 1

verzorger 1 11

koks - 2

kantoormedewerkers 4 10

communicatiemedewerkers 4 -

ondersteuning adm. medische staf - 1

pr/branding - 10

buschauffeurs 2 3

vip-chauffeur 1 -

VINCENT RIEMERSMA


RAPPE RENNERS

Nederland komt momenteel om in de goede sprinters: Dylan Groenewegen (26) en Fabio Jakobsen (23) behoren al tot de

wereldtop, maar daarachter zit nog veel meer jong sprintgeweld. Welke rappe renners zien we hier? Houd ze in de gaten!

/// VOLLE BAK

edwin haan

chef-redacteur

Doelen stellen

Met ingang van deze maand werken

we samen met de KNWU om

van de Fondo-trainingsapp een

succes te maken. Dat vinden we

belangrijk, want we weten uit er -

varing dat het niet meevalt om

gestructureerd naar een doel toe te

werken. Moet je veel of weinig trainen,

hoe hard en hoe lang? En hoe

pas je dat in als je ook nog een

drukke baan en een gezin hebt?

Fondo kun je zien als een handig

stuk gereedschap. Een direct lijntje

naar de trainers van de KNWU. In

Service Course wordt elke maand

een vraag beantwoord die gesteld

is door een van de gebruikers, via

de Fondo-app.

Ik doe dit jaar voor het eerst mee

aan The Ride en twijfel nog of ik

daarvoor een trainingsschema ga

gebruiken. Voor een goed klassement

zal ik, gezien mijn leeftijd en

postuur, nooit meer mee strijden.

En door mijn gebruikelijke ritjes te

rijden zal ik waarschijnlijk ook wel

fit genoeg zijn om elke dag de

finish te halen.

Maar hoe zou het gaan als ik wél

gestructureerd naar die 7e juni toe

werk? Zou ik met een trainingsschema

veel fitter aan de start verschijnen

dan wanneer ik zomaar

wat rondfiets? Zoals ik 17 jaar terug

deed voor mijn eerste Marmotte. De

Hollandse brug bleek duidelijk geen

graad meter voor de Galibier. Had ik

toen maar zoʻn mooie trainingsapp

gehad...

@edwinhaan

Knallen in een kas

EEN MOUNTAINBIKEPAR-

COURS IN EEN KAS: HET

HAD HEEL WAT VOETEN IN

DE AARDE, MAAR HET

IN DOOR MOUNTAINBIKE

CENTRE IN ALMERE BUITEN-

VAART HEEFT EINDELIJK DE

FELBEGEERDE VERGUN-

NING VAN DE GEMEENTE

ALMERE EN GAAT NA DE

ZOMER OPEN. WE VROEGEN

INITIATIEFNEMER DEBBIE

OTTENHOF NAAR HET HOE

EN WAT.

Hoe is het idee ontstaan?

“Mijn vader en ik hebben het een

jaar of tien geleden bedacht. Wij

mountainbiketen altijd al. Op een

keer reed hij een toertocht in de

bagger en dat was dat zo tegengevallen

dat we over andere opties

gingen nadenken. Mijn vader

is tuinder en we gebruikten fietsen

om ons in de kas te verplaatsen.

Toen dachten we: hoe leuk is

het om een parcours in een kas te

maken? Je bent niet afhankelijk

van het weer en je kunt het inrichten

zoals je wilt. Niet veel later

zijn we naar de gemeente gestapt

met het idee, en die was enthousiast.”

Maar..?

“Uiteindelijk gaven ze geen vergunning

omdat het plan niet in

het bestemmingsplan van het

gebied paste. Toen is de strijd

begonnen om de uitzondering op

het bestemmingsplan te krijgen.

Mijn vader, mijn partner Tobias en

ik hebben toen besloten om het

parcours gewoon te máken, om

te kunnen laten zien wat we bedoelen.

Dat is nu een jaar of vijf

geleden. We zijn begonnen met

bouwen en hebben de route aangelegd,

en heel veel getest: hoe

moeilijk moet je het maken? Hoeveel

meter parcours kunnen we

kwijt? Nu is het af, en het belangrijkste:

we hebben de vergunning

gekregen van de gemeente.”

Wat kunnen bezoekers

verwachten?

“We hebben drie verschillende

routes: makkelijk, gemiddeld en

moeilijk. Kinderen vanaf een jaar

of zeven kunnen de makkelijke

route fietsen, mensen die technischer

zijn kunnen op de moeilijke

route aan hun trekken komen. En

ondertussen kunnen we de routes

ook een beetje aanpassen, zodat

het nooit saai en eentonig wordt.

Om te kunnen fietsen kopen mensen

kopen een dagkaart of een

halve-dagkaart, en we zullen ook

clinics aanbieden voor grotere

groepen die minder ervaren zijn.

In totaal kunnen er zo’n zestig

mensen in de baan fietsen zonder

dat ze last van elkaar hebben.”

Is het een uniek concept?

“In Nederland hebben we nog een

indoorpark, maar dat is een heel

andere omgeving, in een fabriekshal

met BMX’jes en stepjes. Ik

denk dat veel mountainbikers

natuur erg belangrijk vinden en

daarom hebben wij ons best gedaan

om de natuur naar binnen

te halen. Dat is goed gelukt, denk

ik. We hebben in de kas een bos

aangeplant en dat groeit in een

kas natuurlijk heel snel, en nu

proberen we het steeds groener

en verrassender te maken.

“We hebben op het perceel nog

een heel stuk land met twee keer

de oppervlakte van de huidige

kas. Die zouden we er – als het

goed gaat – nog bij kunnen trekken

om nog meer routes aan te

kunnen aanbieden en meer de

hoogte in te gaan. Want hoogte –

klimmen en dalen – is natuurlijk

fun. Maar dat is fase twee: de

ambitie is er, maar we moeten

beginnen met wat we nu hebben.

We staan echt te trappelen om

onze deuren te kunnen openen

voor bezoekers.” •

RECTIFICATIE

In Fiets nr. 3-2020 stond bij

de review van de BBB Fullview

PH een verkeerde prijs

vermeld. De bril kost geen

199 euro maar 119 euro.

Antwoord: 1: Olav Kooij (18, Jumbo-Visma Development) 2 Cees Bol (24, Team Sunweb) 3: David Dekker (22, SEG)

APRIL 2020 « fiets.nl 9

VOLLE BAK \\\

BOEK

Zeg nooit nooit

Velen van ons kennen het verhaal wel: op 28

mei 2016 komt de Belgische profwielrenner

Stig Broeckx in de Ronde van België zwaar

ten val en belandt in een coma. Die situatie

houdt maandenlang aan en lijkt vaak uitzichtloos,

maar Broeckx vecht zich beetje bij

beetje terug: van flarden van bewustzijn en

minimale bewegingen tot ellenlange oefentrajecten

om weer te leren slikken, praten,

lopen, fietsen. Anno nu is Stig Broeckx niet

dezelfde Stig Broeckx als voor de val, maar

hij ís er weer, volwaardig, in de best mogelijke

versie van zichzelf, als toonbeeld van

veerkracht en optimisme. ‘Nooit’ staat niet in

zijn woordenboek.

In dit boek vertellen Stig en zijn ouders het

verhaal van die onwaarschijnlijke comeback,

maar het is geen makkelijk sprookjesverhaal

(zoals zulke verhalen in de media soms iets

te simpele karikaturen kunnen worden). Het

is een verhaal over angst, hoop, verdriet,

blijdschap, realisme en optimisme, incasseren

en vechten, loslaten en vasthouden, met

andere woorden: een ontroerend verhaal

over het échte leven. Profwielrennen zit er

voor Stig Broeckx niet

meer in, maar inspireren

doet hij meer dan

ooit.

Zeg nooit nooit,

Thijs Delrue,

Van Halewyck, ISBN

9789463831352,

22 euro

VOLLE MOND

Lucinda Brand vindt Annemiek van Vleuten niet in alle opzichten een zegen voor de sport, vertelt ze in podcast De Grote Plaat

Klassiek

Fiets (naar je werk)!

Het niveau van het vrouwenwielrennen is in

de breedte heel erg omhoog gegaan. Dat er dan

iemand toch zo boven uitsteekt, is niet positief

voor onze sport. We krijgen dan toch weer dat

stempel dat het niveau niet hoog genoeg is

Wij zijn altijd dol op onderzoeken

die de voordelen van fietsen

aantonen. Het lijkt er sterk

op dat mensen die naar hun

werk fietsen gemiddeld minder

snel overlijden dan mensen die

lopen, rijden of treinen, zo blijkt

uit onderzoek van de universiteiten

van Otago, Auckland

(beide Nieuw-Zeeland) en Melbourne

(Australië). De onderzoekers

vroegen zich af wat het

verband is tussen werk-vervoersmodus

en sterfte, en analyseerden

daarvoor data van

maar liefst 3,5 miljoen mensen

in Nieuw-Zeeland, gelinkt aan

sterftecijfers. De data haalden

ze uit censusonderzoeken onder

de gehele Nieuw-Zeelandse beroepsbevolking

uit 1996, 2001

en 2006, met onder meer per

respondent de wijze van vervoer

van en naar werk. Wat

betreft de doodsoorzaak keken

de onderzoekers naar overlijden

door ischemische hartziekten

en door verwondingen en/of

Gespot in Rhenen. Spelfoutje?

Toch niet! Geen Pinarello maar

Pynarello, niet Italiaans maar

Nederlands, geen carbon

maar schuimrubber, getuige de tekst op

de website van het muziekgezelschap:

‘Pynarello is een rebellencollectief gesneden uit

flexibel schuimrubber. Pynarello gaat als een

wervelwind door de porseleinkast. Klassieke muziek

kan anders, avontuurlijker, spontaner, directer,

zonder dirigent en zonder bladmuziek’. Ah,

klassiek, daar zit ‘m dus de overeenkomst: klassiek

merk, klassieke muziek, maar beide

dus met vernieuwingsdrang. En ja, de

naam is inderdaad afgeleid van de fiets –

om precies te zijn die van de vriend van

oprichter Lonneke van Straalen, zo vertelde

ze onlangs in het AD: ‘In de blokhut achter ons

vorige huis was ik altijd aan het repeteren. Hij

stalde daar zijn fiets. Ik zocht een bijzondere

naam en opeens wist ik het! Ik maakte van de i

een y en ik heb meteen de domeinnaam gekocht.’

Nu móeten Pinarello-berijders natuurlijk wel even

gaan luisteren hoe hun fiets eigenlijk klinkt.

blessures. Wat blijkt: onder de

fietsende forenzen waren tijdens

de studie 13 procent minder

doden, zeer waarschijnlijk

vanwege de positieve invloed

van fysieke inspanning op de

gezondheid. Tussen lopen, autorijden

en treinen namen de onderzoekers

nauwelijks verschillen

waar. Vooral blijven fietsen

dus! Of er ook een bovengrens

aan het gezonde aspect van

fietsen zit, dat is dan weer een

andere vraag…


Patrick Lefevere gelooft niet dat Team Jumbo-Visma een van de laagste budgetten van de

WorldTour heeft zoals Merijn Zeeman in november beweerde

Veenendaal boven

Veenendaal is door de Fietsersbond

uitgeroepen tot

Beste Fietsstad van 2020,

vóór Enschede, Winterswijk,

Scherpenzeel en Schiermonnikoog.

De ranglijst is

samengesteld op basis van

het grootste fietsonderzoek

van Nederland, waarbij ruim

45.000 mensen via een

enquête hun mening gaven

over de kwaliteit van fietsen

in hun omgeving. In het

eindoordeel werd ook een

aantal objectieve factoren

meegewogen, zoals de hoeveelheid

vrijliggende fietspaden

naast 50-wegen, de

stedelijke dichtheid, het

aantal rotondes en de vormgeving

daarvan (wel of geen

voorrang voor fietsers) en

Zadeltik

Zeeman is sportief manager en dat

zou ik zo houden. Houd die man zo ver

mogelijk weg van de financiën

de ‘omrijdfactor’ (het aantal

kilometers dat fietsers moeten

omrijden om op hun bestemming

te komen). Omdat

het onderzoek zich in principe

richt op gewone fietsers,

is het de vraag wat je hier

als wielrenner precies uit

moet concluderen, maar gezien

enquêtecategorieën als

‘infrastructuur’, ‘onderhoud’

en ‘veiligheid’ kun je ervan

uitgaan dat het (ook) voor

wielrenners het fijnst fietsen

is in de plaatsen die de

ranglijst aanvoeren. De

omrijdfactor is van minder

belang, want dat is het hele

idee van wielrennen. Wil je

zien hoe jouw gemeente

scoort? Op www.fietsersbond.nl

vind je alle info.

Als je werkstress hebt kun je naar een therapeut gaan, maar

je kunt ook je eigen therapie bedenken. Zadels stelen bijvoorbeeld:

een Japanse vrachtwagenchauffeur deed het

jarenlang. De 57-jarige man liep eind februari tegen de lamp

toen camera’s bij een treinstation vastlegden hoe hij twee

zadels ontvreemdde, en nadat de zadeldief was aangehouden

vond de politie in een opslagruimte maar liefst 5.800

zadels. Tegen de politie verklaarde hij het volgende: ‘Ik begon

er 25 jaar geleden mee om van de werkstress af te komen.

Daarna kreeg ik er langzaamaan steeds meer plezier

in.’ Blijkbaar wist de beste man niet dat op een zadel zitten

en een beetje pedaleren ook helpt tegen werkstress, en ook

nog eens legaal en veel leuker is dan zadels stelen. Met welke

straf de rechter hem heeft opgezadeld is onbekend.

VOLLE MOND

Secteur John

Een leuk weetje met Parijs-

Roubaix voor de deur (of niet,

als het beruchte c-virus roet

heeft gestrooid tussen de Franse

keien): John Degenkolb

heeft sinds dit jaar een eigen

kasseistrook. De Duitser van

Trek-Segafredo is daardoor de

eerste nog actieve wielrenner

naar wie een strook is vernoemd.

Op zich is de naamsverandering

een hele verbetering,

want ‘secteur pavé D130

Château d’eau 59171 Erre’ was

nu niet echt een naam om te

zoenen en bovendien een beetje

lastig voor de wielercommentatoren.

Secteur John Degenkolb,

klinkt best stoer en bonkig,

toch? Dege is er in ieder geval

blij mee!

Opgevoerde

straf

iSTOCK

Frankrijk gaat het opvoeren van

e-bikes en speed pedelecs

zwaar bestraffen. Door nieuwe

wetgeving kunnen overtreders

van de regels (elektrische fiets:

max. 25 kilometer per uur,

speed pedelec: max. 45 kilometer

per uur) worden bestraft

met een geldboete tot 30.000

euro of zelfs een jaar celstraf.

Dan maar iets minder snel…

/// VOLLE BAK

OP DE 11

4 april, Hooglede (B): Koninklijke Wielerclub

De IJzerzonen organiseert voor de vijfentwintigste

én laatste keer een wielerruilbeurs met

publiciteitsfoto’s, persfoto’s, wielerboeken,

wielertijdschriften en andersoortige verzamelingen.

Kortom, heerlijk snuffelen geblazen.

Locatie: Cultureel Centrum De Gulden Zonne,

Marktplaats 6, Hooglede.

www.wielersportboeken.nl

7 april, Holten: Het wielercafé van de Ronde

van Overijssel vindt dit jaar plaats in Holten,

het Dorp van de Ronde, onder het motto: ‘Als

je niet op de fiets zit kun je er maar het best

over praten’. Stef Clement, een van de gasten,

kan dat uitstekend, en verder is zo’n café

natuurlijk een mooi stukje voorpret richting de

Ronde van Overijssel zelf (2 mei).

www.rondevanoverijssel.nl

11 april, Veenendaal: Veenendaal-Veenendaal

is een van de bekendere toertochten en

een mooie kans om wat Midden-Nederlandse

heuveltjes te beklimmen. De routes van 110 en

140 kilometer gaan o.a. over de Amerongse

Berg en de Grebbeberg, en de lange afstand

maakt bovendien een lus over de Posbank.

Let op: alleen voorinschrijving mogelijk!

www.axavalleirenners.nl

18 april, Yerseke: Trap en Stap es deur Reimerswaal,

alleen voor de naam al zou je deze

rit eens moeten rijden. Een andere reden is

dat de route best heel mooi is, met passages

door het natuurgebied Yerseke Moer, over de

Brabantse Wal en langs de Ooster- en Westerscheldedijk.

Qua afstanden valt het goed

mee: 65 of 100 kilometer moet te doen zijn.

www.trapesdeurreimerswaal.nl

25 april, Urk: De Tulpen Classic, het is weer

eens wat anders: de start is bij de haven ‘op’

Urk en vandaar voert de route langs zo’n

beetje alle tulpenvelden die de regio rijk is. De

105 en 130 km-route maken tussendoor nog

een uitstapje naar natuurgebied De Weerribben.

Terug in Urk is er natuurlijk maar één

soort herstelvoeding mogelijk: kibbeling!

www.rabotulpenclassic.nl


HOE? ZO! \\\

JE FIETS WEER BEDRIJFSKLAAR MAKEN

VOORJAARSSCHOONMAAK

HET KRIEBELT WEER… VOGELTJES FLUITEN, DE ZOMERTIJD

IS INGEGAAN EN DE MEIVAKANTIE STAAT ALWEER VOOR DE

DEUR. JE RACEFIETS STAAT OP JE TE WACHTEN! VOORDAT

JE DE WEG OPGAAT: BESTEED EEN UURTJE VAN JE TIJD OM

DIT BASIC 10-STAPPENPLAN UIT TE VOEREN.

1

Wassen en frame checken. Eerst je

racefiets wassen. Simpel: een emmer

met sop, afwasmiddel of autoshampoo

en een zachte spons. Beschadigingen

komen zo wel boven water. Droog

wrijven met een zachte doek, vettigheid

weghalen met een cleaner.

2

Voel even met je handen links en

rechts van het crankstel. Heen en

weer bewegen en voelen of er

geen speling in zit. Hetzelfde doe je bij

je voor- en achterwiel. Je voelt dan de

lagers; dat je wiel tegen je remblokken

aan komt is normaal. Speling op je wiellagers

is niet oké. Bij wielen van bijvoorbeeld

Mavic, Fulcrum en Shimano kun je

de speling zelf betrekkelijk eenvoudig

verhelpen.

3

Banden checken en steentjes eruit

halen. Simpel als wat. Als de

banden schoon zijn; wielen eruit

TEKST: MENNO GROOTJANS /// FOTO: REMCO VEURINK

halen of laten zitten, langzaam ronddraaien

en kijken of er geen al te grote

beschadigingen (lees: gaten of sneetjes)

in zitten. Steentjes eruit wippen met een

kleine schroevendraaier. En nergens een

hoogteslag?

4

Voorvork & lagers checken.

Houd je stuurpen vast, knijp je

voorrem in en beweeg het voorwiel

heen en weer. Voel je speling, dan

kan dat het balhoofd zijn. Zie ook stap 5.

5

Een moderne racer heeft doorgaans

een ahead balhoofdstel.

Simpel: draai de twee 3 millimeter

boutjes aan de zijkant van de stuurpen

los. Dan is de spanning eraf. Dan de

centrale bout boven op de stuurpen iets

aandraaien; zo zet je de lagers op spanning

en verdwijnt de speling. Voelen,

vastzetten. Dan nog even de fiets omhoog

houden, iets schuin en dan moet

het stuur soepel naar links (of rechts)

vallen. Gebeurt dat niet, dan zit het te

strak.

6

Lagers invetten. Hoor je toch nog

van alles grungen of grinden?

Vet dan de balhoofdlagers nog

eens lekker in. Stuurpen loshalen, voorrem

los, vork laten zakken. Dan kun je

de lagers eruit halen en invetten. Bij een

racer met schijfremmen kun je – als je

voldoende leiding hebt – stuurpen loshalen

en vork laten zakken. Als de lagers

roestbruin zijn: vervangen. Kosten: zo’n

20 euro.

7

Remblokken checken & vervangen.

Bij een velgrem is dit vrij simpel

– en zichtbaar. De remblokken

moeten mooi recht op de velg staan

en ze mogen niet versleten zijn. Elke type

remblok heeft een zogenaamde wear

indicator. Een schijfremblokje laat zich

vooral horen. Wiel eruit en checken. Op

nieuwe blokken zit doorgaans zo’n 2,

maximaal 3 millimeter voering. Als je

minder dan 1 millimeter voering ziet, is

het tijd voor een nieuw setje.

8

Zorg ervoor dat de kabels gesmeerd

zijn. Nee, je hoeft niet per

se de kabels te vervangen of te

demonteren; vooral daar waar de kabels

het frame ingaan of bij de nokjes is een

wolkje Course Lube een aanrader. Loopt

je achterste remkabel langs je frame: dan

haak je de kabel doorgaans zo uit de

nokjes. Een remkabel die binnendoor

loopt: losmaken op de achterrem, even

naar binnen schuiven en smeren maar.

Houd even een doekje erbij als je dit doet;

te veel is niet goed en levert een smeerboel

op. Vergeet niet kabeleindjes te

monteren zodat de kabels niet gaan

rafelen.

9

Ketting checken en schoonmaken

en smeren. Dat klinkt logisch…

Te vet is niet goed, te

droog ook niet. Koop een kettingchecker.

Versleten bij 0,75? Een nieuwe monteren

en dan red je je cassette vaak ook nog.

Wil je per se een cassette met allemaal

losse kransen? De 11-speed 105 heeft

acht losse kransen of check anders eens

de custom cassettes van Miche.

10

Piep en kraak. Alles wat

vastzit: even losmaken en

opnieuw invetten. Denk aan

schroefdraad van je zadelpenklem, de

zadelpen zelf, de zadelbrug en vergeet

ook niet je snelspanners of steekas! Alle

boutjes los en invetten en met momentsleutel

vastzetten. Check ook de vervangbare

achterpat. Zit-ie nog goed

vast? Ook hier; eventueel losmaken, licht

invetten en monteren. •


POST \\\

BRIEVEN VAN LEZERS

COLOFON \\\

Wil je ons

schrijven?

Stuur je mail of brief

naar redactie@fiets.nl

of naar Fiets,

Spaklerweg 53,

1114 AE Amsterdam.

De redactie behoudt

zich het recht voor

brieven in te korten.

VOID

Ben al jaren met plezier abonnee van

Fiets en klim voor het eerst ‘in de pen’.

Op het omslag van Fiets nr. 3-2020

staat een fietser afgebeeld met een

lichtblauw shirt. In het betreffende

item kan ik echter niet herleiden van

welk merk dit shirt is. Weten jullie dit

soms? Ik verneem dit graag, vind het

een mooi shirt!

JACO OSKAM, E-MAIL

Het shirt dat ons model draagt is van

het Zweedse kledingmerk Void, te vinden

via voidcycling.com. Het merk

heeft een breed assortiment race- en

mountainbikekleding. Of eigenlijk moeten

we zeggen had, want begin maart

is Void failliet verklaard. Het is momenteel

helaas dan ook niet mogelijk op de

site nog iets te bestellen...

MIX & MATCH?

Ik vraag me af of het kan, en mag, om

verschillende merken sealant die gebruikt

worden om tubeless te rijden

door elkaar te gebruiken? De merken

zullen natuurlijk zeggen dat het niet

kan omdat ze hun merk willen verkopen.

Maar is het technisch mogelijk

zonder dat er chemische reacties of

iets dergelijks optreden? Er zijn steeds

meer merken en ieder merk heeft een

andere hoeveelheid per band. En

meestal houd je na het vullen nog een

hoeveelheid sealant over. Is daar iets

zinnigs over te zeggen?

REMCO VEURINK

ANTON MEERMAN, E-MAIL

Wat mag en wat kan zijn inderdaad

twee verschillende zaken. Bij voorkeur

gebruik je wanneer mogelijk altijd

dezelfde sealant. Nu gaat dat niet altijd.

Bijvoorbeeld wanneer je in het buitenland

zit. We hebben dan ook al meerdere

keren vloeistof met elkaar gemengd

bij het wisselen van een band.

En eigenlijk hebben we daar nooit problemen

of een mindere werking van

ondervonden. Wanneer je geen andere

keuze hebt en je wilt je band opnieuw

tubeless maken na een lekke band of

iets dergelijks, dan zouden we de oude

sealant verwijderen, of kosten besparen

en gewoon mengen. Daar zal je

hoogstwaarschijnlijk niets van merken.

ELEKTRISCHE RACEFIETS

Ik ben zelf (gelukkig) nog lang niet toe

aan een elektrische racefiets. Sowieso

zijn elektrische fietsen in mijn ogen

voor oudere mensen. Maar ik vraag

me af tot welke snelheid een elektrische

racefiets je ondersteunt. Volgens

mij mag het regeltechnisch in Nederland

tot 25 kilometer per uur. Of er

moet een kentekenplaatje op en dan

kan en mag het tot 45 kilometer per

uur. (Met een mooie grote kentekenplaat

hoef je ook geen moeite te doen

om de motor en accu onzichtbaar in

het frame weg te werken.) Maar wat

heb je in Nederland aan een racefiets

met ondersteuning tot 25 kilometer per

uur? Als het harder gaat heb je vooral

extra gewicht mee. Of lopen die dingen

toch harder?

MARCEL JANSEN, E-MAIL

Een elektrische racefiets heeft net als

een gewone e-bike extra ondersteuning

tot 25 kilometer per uur. De fietsen met

ondersteuning tot 45 kilometer per uur

noemen we speed pedelecs en zijn in

feite ‘snorfietsen’. De gewone elektrische

racers kunnen best harder, omdat

deze fietsen technisch gebouwd zijn

voor hogere snelheden. Tot nu toe denken

veel mensen dat dit fietsen zijn

voor ‘oude mannen’. Maar dat kan

gaan veranderen. Bedenk dat fabrikanten

als Bosch en vooral Shimano

zwaar gaan inzetten op elektrisch.

Zo heeft Shimano naar verluidt voor

modeljaar 2022 een nieuwe ‘race’

motor in de collectie. Nu is het niet zo

dat alles wat Shimano aanraakt in

goud verandert, maar ja… Wij zien

op dit moment niet zo gauw de meerwaarde

van een elektrische racer voor

Nederlandse omstandigheden.

Fiets is een uitgave van New Skool Media B.V.

Adres: Fiets, Spaklerweg 53, 1114 AE Amsterdam, Postbus 22693,

1100 DD Amsterdam, tel. 020 – 210 53 30, e-mail: redactie@fiets.nl,

internet: www.fiets.nl

Uitgever: Léon Bouwman

Hoofdredacteur: Rodrick de Munnik

Redactie: Hans Becking, Peter van der Gaag (eindredactie), Menno

Grootjans, Edwin Haan (chef-redactie), Michael Kerkhof, Githa de

Kuyssche, Rob Meeuwessen

Medewerkers: Edwin Achterberg, Richard van Ameijden, Chris Auld,

Ellis Bacon, Joris Birnie, Léon van Bon, Thomas Braun, Elias de Bruijne,

Adrie van Diemen, Ellen van Dijk, Robert Gesink, Uwe Geissler, Ilona

Kamps, Stefan van Klink, Yneke Kootstra, Léon de Kort, Arjan Kruik, Joris

Lugtigheid, Herman Nekkers, Thomas Olsthoorn, Patrick Oxsener, Fran

Reyes, Kees Schaapman, Jarno Schurgers, Peter Strain, Remco Veurink,

Cor Vos, Marianne Vos, Wanz, Mitchell van Wensveen, Peter Winnen

Art direction: Arnoud Beekman

Vormgeving: Mayko Bakker, Justine van Heusden, Mirjam Verheul

Marketing: Dinie ten Oever, Marc Bongers, Jeffrey van der Tuin

Advertentie-acquisitie: Erik Zwiers

Druk: Roularte Printing

Distributie: Nederland: Aldipress BV, Utrecht; België: AMP, Brussel

Prijs losse verkoop adviesprijs € 6,75. Voor specials gelden afwijkende

prijzen.

Nieuwe abonnementen Ga voor alle aanbiedingen naar fiets.nl/abo of

bel +31 (0)85 888 5599 (ma t/m vr 9-17 uur). Belgische lezers kunnen

bellen naar: +32 (0)78 480 911.

Klantenservice Nederland en België Voor vragen over bezorging,

opzegging, betaling, wijzigingen, welkomstgeschenken en artikelen.

Mail naar klantenservice@fiets.nl of bel +31 (0)85 888 5599 (ma t/m

vr 9-17 uur). Belgische lezers kunnen bellen naar: +32 (0)78 480 911.

Adreswijzigingen dienen uiterlijk drie weken voor de verhuizing bij ons

bekend te zijn.

Nabestellen Reeds verschenen edities kunnen worden nabesteld op

fiets.nl/bestel

Beëindigen van het abonnement kan tegen het einde van de eerste

abonnementstermijn, door uiterlijk een maand voor verschijnen van het

eerste nummer van de nieuwe abonnementstermijn op te zeggen. Na

de eerste abonnementstermijn kan het abonnement met inachtneming

van een opzegtermijn van een (1) maand worden beëindigd. Bel +31

(0)85 888 5599 (ma t/m vr 9-17 uur). Belgische lezers kunnen bellen

naar: +32 (0)78 480 911.

Abonnementsprijzen Een jaarabonnement Fiets bestaat uit 12

nummers + 1 special. Onderstaande abonnementsprijzen gelden voor

Nederland en België.

Aantal nummers Acceptgiro Automatische incasso

Kwartaal 3 € 26,82 € 24,22

Halfjaar 6 € 44,50 € 41,90

Jaar 12 + 1 special € 85,10 € 82,50

Voor abonnementen buiten Nederland en België mail naar klantenservice@fiets.nl

Betalingsvoorwaarden Een abonnement geldt voor de opgegeven

periode en wordt nadien – behoudens opzegging – automatisch omgezet

in een abonnement voor onbepaalde tijd. Het abonnementsgeld

dient vooruit te worden voldaan. Een andere betaaltermijn of -wijze is

mogelijk, neem hiervoor contact op met onze Klantenservice. Bij niet

tijdige betaling worden er herinneringskosten in rekening gebracht.

Prijswijzigingen voorbehouden.

Leveringsvoorwaarden Levering van tijdschriften en levering en

verkoop van premies en handelsartikelen geschiedt volgens de

Leveringsvoorwaarden New Skool Media B.V. Kijk voor deze voorwaarden

op newskoolmedia.nl/voorwaarden. U kunt deze voorwaarden ook

schriftelijk opvragen bij New Skool Media B.V., Postbus 23620, 1100

EC Amsterdam.

Handelsartikelen Voor alle premies, aanbiedingen en acties in

Nederland en België geldt: zolang de voorraad strekt. Helaas is het

bestellen van handelsartikelen vanuit landen buiten Nederland en

België niet mogelijk.

Privacy New Skool Media B.V., de uitgever van Fiets, legt van haar

abonnees en klanten in het kader van haar dienstverlening gegevens

vast. De verantwoordelijke voor de gegevensverwerking is New Skool

Media B.V., Spaklerweg 53, 1114 AE Amsterdam. De verwerking is in

overeenstemming met de Wet bescherming persoonsgegevens aangemeld

bij het College Bescherming Persoonsgegevens te Den Haag

onder m1586121. Deze gegevens worden gebruikt ter uitvoering van

de overeenkomsten met abonnees en andere klanten en om informatie

te verstrekken over relevante producten en diensten van New Skool

Media B.V. De gegevens kunnen ook worden gebruikt door zorgvuldig

geselecteerde organisaties om abonnees en klanten te informeren over

relevante aanbiedingen betreffende producten en diensten. Als u op

deze informatie geen prijs stelt, dan kunt u dit schriftelijk doorgeven

aan New Skool Media B.V., Spaklerweg 53, 1114 AE Amsterdam onder

vermelding van ‘privacy’ of per e-mail: privacy@newskoolmedia.nl.

Leesportefeuille Zonder schriftelijke toestemming van de uitgever is

het niet geoorloofd Fiets op te nemen in of ter beschikking te stellen

aan een leesportefeuille.

© 2020 New Skool Media B.V. Onder voorbehoud van alle rechten. Niets

uit deze uitgave mag geheel of gedeeltelijk, worden verveelvoudigd,

opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar

worden gemaakt op welke wijze dan ook, zonder schriftelijke toestemming

van de uitgever. De uitgever sluit iedere aansprakelijkheid voor

schade als gevolg van druk- en zetfouten uit. Fiets is een geregistreerd

merk van New Skool Media.

14

fiets.nl » APRIL 2020

Cleaning Lubrication Protection Maintenance

/// COLUMN

STEPFIETSEN

MARIANNE VOS

Twee weken in quarantaine vanwege het coronavirus, of

zes weken geen fiets mogen aanraken. Ik zou normaal

gesproken – denk ik – voor de eerste optie kiezen, maar

in werkelijkheid heb ik de tweede net achter de rug. Zes

weken lang raakte ik geen fiets aan. Advies van de dokter die me

opereerde aan mijn lies om een beknelde ader weer te ‘bevrijden’.

42 dagen lang geen zadel onder m’n kont… een eeuwigheid. De

gedachte alleen al bezorgde me bijna nachtmerries. Ik vroeg me

van tevoren af of ik het daarna weer opnieuw zou moeten leren.

Dat viel gelukkig alleszins mee.

Maar over die zes weken maakte ik me best druk. Want ik kan me

niet herinneren dat ik zó lang niet op een fiets had gezeten. Als

meisje van drie of vier leerde ik fietsen en vanaf het moment dat

ik dat kon, zijn er weinig dagen geweest dat ik niet heb gefietst.

Terwijl ik me er mentaal zo goed mogelijk op probeerde voor te

bereiden, piekerde ik me ook suf hoe ik de tijd nuttig zou kunnen

besteden en fit kon blijven. Ik mocht wandelen, hardlopen was

eveneens toegestaan, maar de vergrote kans op blessures hield

me tegen. Belasten is oké, zolang je je lichaam maar rechtop houdt,

was de boodschap van de arts. Hoe dan? Staand fietsen, zonder

een zadel? Ik pakte m’n laptop erbij en begon te googelen met verschillende

zoektermen.

En zo kwam ik aan de ElliptiGO, een soort crosstrainer op wielen.

Of noem het een stepfiets, die mijn redding is gebleken. Eerst was

ik nog wat sceptisch: op dat apparaat zou ik misschien een uurtje

per dag kunnen sporten. Tot mijn grote geluk een complete misrekening;

ik had snel door hoe het toestel werkte en kon er in een

mum van tijd drie, vier, soms vijf

uur achter elkaar mee trainen.

42 DAGEN LANG GEEN

ZADEL ONDER M’N KONT...

EEN EEUWIGHEID

Wat voelde ik me de koningin

te rijk! Nog herstellend van een

behoorlijke ingreep, maar in

staat om (op hoogte, want ik was

op Tenerife) in de buitenlucht te

trainen. Ik kon er zelfs mee klimmen

op stukken tot een procentje of 8 à 9. Het ging niet hard, maar

ik kwam vooruit en voelde hoe mijn fitheid toenam. Dit alternatief

was een godsgeschenk, en vele malen beter dan een sportschool

waar ik me anders naartoe had moeten slepen.

Nee, van zes weken zonder fiets lig ik niet snel meer wakker.

RACETEST

RIDLEY HELIUM SLX

DISC

MERIDA SCULTURA

DISC 6000

CANYON ULTIMATE

CF SL DISC 8.0

FACTOR 02 VAM

PINARELLO DOGMA

F12 DISC

de

mooiste

maand

(normaliter)

APRIL. DE MOOISTE MAAND VAN HET WIELERSEIZOEN. DE LENTE

ONTWAAKT, DE ZOMERTIJD IS INGEGAAN EN VAAK KUN JE AL DE

EERSTE KEER ‘KORT-KORT’. EN APRIL ZIT VOL MET KLASSIEKERS.

NORMAAL GESPROKEN DAN, ALLEEN IS DIT VOORJAAR ALLES

ANDERS, NU HET CORONAVIRUS HET PELOTON TOT STILSTAND HEEFT

GEDWONGEN. GELUKKIG HEBBEN WE DE RACETEST NOG... WE

TESTTEN VIJF RACERS DIE PRIMA PASSEN BIJ DE KLASSIEKERS.

TEKST: MENNO GROOTJANS /// FOTO’S: REMCO VEURINK



17

RACETEST \\\

5 RACERS VOOR DE KLASSIEKERS

NIET ONBELANGRIJK: ELKE KLASSIEKER KUN JE ZELF NAFIETSEN.

GEWOON, ZELF FIETSEN OVER ZEG MAAR HEILIGE GROND

Een wielerklassieker, of kortweg

klassieker, is in de wielersport

de titel die sporters,

pers en toeschouwers geven

aan een belangrijke eendaagse wedstrijd.

De UCI, de internationale wielerbond,

hanteert de term niet. Waarom

een wedstrijd het predicaat ‘klassieker’

krijgt, is niet helemaal duidelijk. Historie

speelt een rol, maar dat verklaart niet

waarom een relatief jonge wedstrijd als

de Amstel Gold Race al sinds de jaren

70 en de Strade Bianche, gestart in

2007, dit predikaat krijgen.

Tussen klassiekers onderling is een

zekere hiërarchie aan te geven: een

overwinning in Parijs-Roubaix telt

zwaarder dan een zege in Gent-Wevelgem.

Er zijn trouwens voorjaarsklassiekers

en najaarsklassiekers – zoals de

Ronde van Lombardije en Parijs-Tours.

Wat voor elke klassieker geldt: het is

een eendaagse wedstrijd met een flink

aantal kilometers over een uitdagend

parcours. Een ‘makkelijke’ klassieker

bestaat niet. Die uitdagingen bestaan

doorgaans uit slecht wegdek als kasseien,

delen onverhard en (Vlaamse)

betonplaten en uit hellingen – géén

bergen. Veel hellingen. Bijna elke klassieker

in het Vlaamse zoekt de heuvelzone

rond Geraardsbergen op. Het ligt

echter aan de totale afstand van de

klassieker en de afstand van die heuvels

tot aan de finish of de klassieker

eindigt in een massasprint. Hoe dan

ook: zelden wint er een ‘pannenkoek’.

Ja, er zijn soms onverwachte winnaars,

maar die blijken later ook sterk voor de

dag te kunnen komen.

Het mooie is: er zijn honderden boeken,

documentaires en statistieken beschikbaar

over de klassiekers, er is zelfs een

Vlaamse klassieker die een eigen

museum heeft (Centrum Ronde van

Vlaanderen), er is een Amstel Gold

Race Experience in Valkenburg, de

douches in het Vélodrome van Roubaix

hebben eigen naamplaatjes. En niet

onbelangrijk: elke klassieker kun je zelf

nafietsen. Gewoon, zelf fietsen over zeg

maar heilige grond. Dat kun je helemaal

zelf doen of je rijdt een georganiseerde

tocht. We selecteerden vijf ‘prof’

racers die geknipt zijn voor onze klassiekers.

We koppelen ze aan een van

de vijf Belgische voorjaarsklassiekers in

april. We fotografeerden de fietsen

trouwens op 292 meter hoogte, boven

op La Redoute, die 1650 meter lange

puist met stukken tot 22 procent...


Ridley Helium

SLX Disc

Een paar weken geleden kregen we

een e-mail met de mededeling dat de

profs van Lotto-Soudal voor dit seizoen

in zijn geheel overstappen op

fietsen met schijfremmen.

De mannen rijden met twee typen

racers: de aero Noah en de lichtgewicht

Helium. Voor ons is er natuurlijk ook

‘de’ Helium. We schrijven ‘de’ omdat de

Helium er in diverse uitvoeringen is: een

SLA(luminium) en de SLX in een versie

met velgrem en de SLX Disc. Ridley

prijst de SLX aan met ‘hij zal je helpen

om snel te klimmen en Strava KOM’s te

verzamelen, te vliegen op het vlakke en

golvend terrein, en te sprinten als een

prof’. Mooi om een pr in de Ronde van

Vlaanderen te scoren! De Helium

dateert trouwens al uit 2009 – toen

had het frame nog een Integrated Seat

Post. De Helium heeft een ronde bovenbuis,

27,2 millimeter zadelpen en nauw

aansluitende rechte voorvork. Het nieuwe

frame is uiteraard carbon, de voorvork

een full carbon model met twee

maten lagers en geen schroefdraad in

het bracket.

Voor veel 2020-modellen heeft Ridley

de zogenaamde F-Steerer: de kabels

en leidingen lopen binnendoor. Bij deze

Helium betekent dit dat deze deels

door de stuurhelften lopen en dan via

de stuurpen aan de voorzijde van de

RONDE VAN VLAANDEREN

Had de 104 e editie moeten worden. 267 kilometer. Afmattingstocht

pur sang. Vol heuvels, kasseien, finish in Oudenaarde. De Kwaremont,

de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg. De hoogmis.

balhoofdbuis het frame in. Je ziet niets.

De Helium is strak genoeg en biedt

daarnaast plaats voor extra comfort.

Daar zorgen de slanke achtervorken,

de uitstekende zadelpen en de 25 millimeter

banden voor (er kunnen gemakkelijk

28 millimeter banden in). Onze

testfiets was afgemonteerd met Dura-

Ace Di2 6800 en met 4ZA-delen inclusief

een custom carbon wielset. De

weegschaal stopte bij 7,30 kilo.

De SLX is in deze uitvoering extreem

duur. Met een andere groep is-ie er ook

al vanaf 4999 euro. Het is een echte

gooi-en-smijt fiets. Lekker mee knallen,

➊ 100 procent UCI

goed gekeurd.

➋ Clean sheet.

➌ Dat lijkt wel een

klassieke vorkkroon.

➍ Kabels lopen door

de stuurpen.

A Laag aangezette

achtervork.

B Belgische

driekleur.

C 52/36 crankstel.

geen gezeur. Het is geen performance

racer, wél een allround racer. Met veel

comfort. Het klassiek ogend frame is

zeer netjes afgewerkt. Op naar je pr.

RIDLEY HELIUM SLX DISC + gewicht /// + lakwerk /// - prijs /// - daar mogen best Corsaʻs op

Prijs

€ 8.998,- compleet zonder

pedalen

Frame/voorvork carbon/carbon

Gewicht 950/390 gram, 7,30 kilogram

compleet

Groep Shimano Dura-Ace Di2, 52/36,

11-30, 160/140 mm

Wielen 4ZA RC DT Swiss

Banden Vittoria Rubino Pro Graphene

A

2.0 25 mm

B

Zadel en -pen Selle Italia Flite/4ZA

Stuur en -pen 4ZA/4ZA

Maten XXS t/m XL

Torsiestijfheid 119

Bracketstijfheid 51

Webadres www.ridley-bikes.com

560

390

130

175

ONZE CIJFERS

Imago 8,5

Kwaliteit 8,5

Prijs/kwaliteit 6,8

Meetwaarden 7,8

Praktijk 8,5

Eindcijfer 8,0

540

573

C

405

73°

270 73,5°

992

56

43


19

RACETEST \\\


De

Merida Scultura Disc 6000

2016 was het eerste jaar dat er in

Parijs-Roubaix met schijven werd

gereden. De renners van Lampre-

Merida reden met de eerste versie van

de Scultura Disc. Dat was geen succes;

de fiets (of beter: de schijf) kreeg

de schuld van een beenwond van de

Spanjaard Ventoso. Dat vertraagde de

introductie nogal…

De Scultura-klassiekerfiets van Merida

is er in een versie met velgremmen en

schijfremmen. De carbon Scultura Disc

is er ook nog in twee typen carbon

frames; de CF4 en de CF2. Dit is de

6000, opgebouwd rond een CF2-frame.

Het verschil tussen CF2 en CF4 zit hem,

naast een iets lager gewicht, ook in de

geometrie: bij de CF4 is de stack en

reach net weer wat meer hardcore

koers.

De in twee kleuren ‘glossy dark silver

en black’ gespoten 6000 heeft een

Shimano Ultegra 8000-groep met

8020 disc shifters, flat mount-remklauwen,

160 millimeter schijven en een

50/34 crankstel, Fulcrum Racing

Disc-wielset – met steekassen in plaats

van de oorspronkelijke RAT- en Meridadelen.

De derailleurkabels en de achterremleiding

lopen via de onderbuis

naar het vooronder.

Het is een levendige fiets met een relatief

korte wielbasis voor een schijfremracer.

Daarom voel je eigenlijk ook geen

verschil tussen een Scultura met en

zonder disc.

PARIJS-ROUBAIX

259 kilometer, met 55 kilometer aan kasseien. Het Bos van Wallers,

het Carrefour de l’Arbre en nog veel meer moois. De Hel van het Noorden,

zeker als het regent. Finish op de historische wielerbaan

van Roubaix.

➊B(olle) B(alhoofdbuis).

➋Steekas & 11-30.

➌Pressfit bracket.

A Rechte voorvork.

B GS achterderailleur.

C 160 millimeter

schijven.

fiets is comfortabeler dan je zou

denken. Een ver uitstekende zadelpen,

slanke staande achtervorken, 25 millimeter

banden (er is ruimte tot 30 millimeter)

en de zithouding zorgen vooral

voor veel stressvrije kilometers.

Klimmen, knallen en gewoon ‘fietsen’:

alles kan met deze Scultura. Een echte

allrounder. De 6000 weegt 8,4 kilo en

daarmee is het eerder een betrouwbare

kasseienvreter dan een fel Spaans

klimmerstype. Maar als je een tocht als

Parijs-Roubaix wilt rijden, dan is het

een uitstekende keuze. Wij zouden nog

opteren voor bredere banden of zelfs

een stel tubeless banden; de wielen zijn

TLR compatibel. Klaar. Op naar de

douches.

MERIDA SCULTURA DISC 6000 + nette afmontage /// + prijs /// - gewicht /// - erg grijs!

Prijs

€ 2.899,- compleet


Gewicht 1200/400 gram, 8,20 kilo

compleet

Groep Shimano Ultegra 50/34,

11-30, 160 mm

Wielen Fulcrum Racing 700

Banden

Zadel en -pen

Continental Grand Sport Race

25 mm

Prologo Zero/Merida

C

Stuur en -pen Merida/Merida

Maten XXS t/m XL

Torsiestijfheid 92

Bracketstijfheid 49

Webadres www.merida.nl

A

540

560

574

390

110

170

B

B

A

C

ONZE CIJFERS

Imago 8,5

Kwaliteit 8,0

Prijs/kwaliteit 7,5

Meetwaarden 7,0

Praktijk 8,2

Eindcijfer 7,8

408

73,5°

271 73°

993

56

45


CANYON ULTIMATE CF SL DISC 8.0 + gewicht /// + prijs /// - vaste afmontage /// - cockpit

Prijs




compleet

C

Groep Shimano Ultegra, 52/36,

11-30, 160 mm

Wielen DT Swiss P1800

Banden Continental GP 5000 25 mm

A

Zadel en -pen Fi’zi:k Antares/Canyon

Stuur en -pen Canyon/Canyon

B

Maten XXS t/m XXL

Torsiestijfheid 117

Bracketstijfheid 50

Webadres www.canyon.com

ONZE CIJFERS

Imago 8,5

Kwaliteit 8,5

Prijs/kwaliteit 8,2

Meetwaarden 7,8

Praktijk 8,2

Eindcijfer 8,2

571

399

110

174

554

415

73,5°

592

268 73,3°

1011

57

45

Canyon Ultimate CF SL Disc 8.0

De ‘Amstel’ in 2019. Het verloop, de

uitkomst, de verbijstering van Van der

Poel na de finish: het was een van die

dagen waar je als wielerliefhebber

graag aan herinnerd wil worden.

Natuurlijk, ook omdat het Mathieu

was, maar zeker ook om de suspense,

de ontlading en het ongeloof.

Mathieu won op een Canyon Aeroad.

Dit is de allround Ultimate, een net wat

minder aero uitvoering. Daar zijn maar

liefst 24 modellen van! De Ultimate is

toe aan de vierde generatie. Je moet

goed kijken en vooral naar de ruimte

rond de zadelpenlug. De CF heeft nu

een interne klem voor de zadelpen:

geen losse strop meer, maar een soort

interne strop. Een plaatje aluminium zit

aan de binnenkant van de staande buis

en door middel van het aandraaien van

een 4 millimeter inbusbout fixeer je de

ronde 27,2 millimeter zadelpen.

Canyon heeft alle buizenprofielen

opnieuw ontworpen, met stiffness to

weight en aerodynamica als speerpunten.

De balhoofdbuis heeft nu ook een

wat strakker profiel; Canyon heeft een

beetje leentjebuur gespeeld bij de

Aeroad. En er is een nieuwe achterderailleurpat

en kabelstoppers. Dit is

de SL 8.0 afgemonteerd met Ultegra,

Canyon composiet zadelpen en stuurcombi

en DT Swiss-wielen met Continental

GP 5000 25 millimeter banden.

Licht, comfortabel en met een heel

mooie prijs/kwaliteitverhouding.

De Ultimate SL is anno 2020 een van

de beste allround racers die je kunt

kopen en berijden. In chic grijs met

witte decals. De cockpit is allround,

zeker niet opgekropt achter het stuur.

A Interne

zadelpenklem.

B 25 millimeter

banden.

C Fiʻzi:k-zadel.

➊ Stuurpen met alle

info.

➋ Kabel & remleiding

door onderbuis.

➌ Prachtig achterkantje.

➍ Platte bovenbuis.

Maar even het stuur verstellen is er niet

bij. Als je alles past – en dat kan bijna

niet anders met zeven maten – en je

past op een maat L met 110 lengte

stuurpen met 410 stuur center-center,

dan is het gaan met die banaan. Wil je

een andere combi, dan moet je die los

bestellen. En check ook even de voorraad.

Te lang wachten is nooit leuk.

AMSTEL GOLD RACE

Eindeloos draaien en keren in het Zuid-Limburgse land. 258 kilometer,

dertig hellingen, waarvan de meeste op het grote blad genomen

kunnen worden. Fromberg, Keutenberg, Cauberg.

Maar verzuring ligt op de loer.


21

RACETEST \\\


weegt

FACTOR O2 VAM + exclusief /// + gewicht /// - zwart /// - (toch wel) de prijs

Prijs



Gewicht 995/365 gram, 7,15 kilogram

compleet

A

Groep Campagnolo Super Record

EPS 52/36, 11-29, 160/140 mm

Wielen Black Inc Fifty

Banden Michelin Power Endurance

25 mm

Zadel en -pen Scicon/Black Inc

Stuur en -pen Black Inc

Maten 49 t/m 58 cm

Torsiestijfheid 90

Bracketstijfheid 48

Webadres www.factorbikes.com

565

392

110

165

B

ONZE CIJFERS

Imago 8,0

Kwaliteit 8,5

Prijs/kwaliteit 6,0

Meetwaarden 6,8

Praktijk 8,8

Eindcijfer 7,7

C

520

408

73°

565

269 73,3°

985

58

43

Factor 02 VAM

Het relatief jonge merk uit Engeland,

dat zijn oorsprong vond in het designen

van onderdelen voor prestigieuze

automotive merken als Lamborghini

en Aston Martin en dat via de Factor

One, een soort proefmodel, de tweewielerwereld

indook.

Ondertussen is het merk al vaak te zien

in de koers. Als sponsor van AG2R en

Roompot bijvoorbeeld. Dit seizoen rijden

de mannen van Israel Start-Up

Nation en de vrouwen van Team Parkhotel

Valkenburg met Factor. En die

vrouwen rijden dit jaar zeker ook de

Waalse Pijl. Dat doen ze onder andere

met de 02 VAM. Uiteraard is de O2 van

composiet. Met een tapered balhoofdbuis,

CeramicSpeed-lagers, nauw aansluitende

voorvork, oversized en sloping

bovenbuis, interne wedge zadelpen

klem, 27,2 millimeter zadelpen en een

slanke staande achtervork. De stroomdraad

en remleiding lopen binnendoor,

de EPS-accu huist in de zadelpen en

het bracket heeft standaard PF 30

CeramicSpeed-lagers.

De 02 is er in velgen schijfremuitvoering

en kost zo met Super Record EPS

12-speed 10.500 euro. Los biedt Factor

voor rond de 5.000 euro een ‘chassis’

aan: frame, vork, zadelpen en cockpit.

VAM staat voor Velocità Ascensionale

Media, een door sportarts Ferrari (!)

geïntroduceerde term. Simpel: een laag

gewicht zorgt voor een snellere klim. De

Factor is veruit de lichtste van de vijf

testfietsen. Of daarmee de Muur van

Huy een eitje wordt, gaan we zien. We

gaan wel regelmatig Strava checken of

een van de vrouwen niet stiekem de

Sibbergrubbe op gaat vlammen.

De complete fiets in een grote maat

WAALSE PIJL

A Scicon-zadel.

B Speciale spacers.

C Black Inc-wielen.

➊ Daar past een Di2

junction in.

➋ 12-Speed Campa.

Oef…

➌ Remkabel door

linkervoorvorkpoot.

➍ Platte bovenbuis.

83 keer verreden. Kenmerkend zijn de steile Ardense heuvels,

waarbij de Muur van Huy sinds 1983 de scherprechter is. De klim van

1,3 kilometer staat meermaals op het menu én is de slotklim.

krap 7 kilo. Eerlijk gezegd zie je

de verkoopprijs er niet meteen vanaf.

Nou, dat merk je pas als je opstapt.

Licht, zeer reactief en ja, als we nu eens

tijd hadden zouden we alvast een trainingskamp

opslaan op hoogte. Of

gewoon in Valkenburg natuurlijk.



Pinarello

Dogma F12 Disc

We gaan vier jaar terug in de tijd. Vier

renners sprinten in de straten van Ans

om de zege in Luik-Bastenaken-Luik.

Wout Poels wint. Op een Pinarello

Dogma F10. In 2019 kwam vlak vóór de

Tour de opvolger van de F10 in beeld.

De nieuwe F12 is er vanaf de introductie

al meteen met schijven en zonder schijven.

De profs zullen waarschijnlijk

alleen de versie met direct mount-velgremmen

gaan gebruiken, vanwege het

gewicht. Daar hebben wij minder mee

te maken. De F12: een Carbon Torayca

T1100 1K asymmetrisch frame met

TiCR Total Internal Cable Routing en

E-Link (junction Di2). De schijfremversie

heeft een 160 millimeter flat mountaansluiting

en er kunnen maximaal 28

millimeter banden worden gemonteerd.

Volgens Pinarello is de F12 aerodynamischer

dan de F10, vooral door de

kabelvoering. Optisch lijkt de F12 op de

F10; alleen als je goed kijkt zie je dat de

boven- en onderbuis wat meer gewelfd

zijn dan bij de F10 – daar lopen ze

vooral rechtdoor. Of je nu met een geïn-

LUIK-BASTENAKEN-LUIK

257 kilometer. La Doyenne is de laatste van de grote voorjaarsklassiekers.

De race gaat heen en weer tussen Luik en Bastenaken en

vooral het tweede deel wordt gekenmerkt door steile beklimmingen

in de Ardennen. Mooi: de Redoute en de finishstraat in Luik.

➊ Met deze twee

boutjes zet je de

zadelpen vast.

➋ Beestenbende!

Tiger-pen en Jaguarstuur.

➌ Verzonken Di2

junction box.

➍ Mooi logo!

A Gewelfde achtervork.

B Voorvork valt in

het frame.

C Most-zadel ‘by

Selle Italia’.

tegreerde stuurpen en stuur rijdt of met

een losse unit, de remleiding en in dit

geval de stroomdraad lopen door de

speciale spacers het frame in. De spacers

tussen balhoofdstel en cockpit zijn

deelbaar; dat vergemakkelijkt de zaak

enigszins. De familie Pinarello weet hoe

ze fietsen moeten bouwen. Het is een

uiterst efficiënte ‘vechtmachine’, heel

allround. Niet heel erg stijf of licht,

maar je voelt je heel snel op je gemak.

Dat komt door het uitgewogen karakter,

de klassieke vorm van het stuur en

door de nette afmontage. Als klant

koop je het frame en laat deze dan

naar wens afmonteren. 7,70 kilo met

Ultegra Di2 en vrij standaard Fulcrumwielen.

Knallen op de Redoute en op

weg naar Luik.

PINARELLO DOGMA F12 DISC + nog steeds de top /// + doordacht /// - miniboutjes zadelpenklem /// - comfort

Prijs

€ 5.599,- frame en voorvork



compleet zonder pedalen

C

Groep Shimano Ultegra Di2, 50/34,

11-28, 160/140 mm

Wielen Fulcrum Racing 5

Banden Pirelli P Zero 25 mm

Zadel en -pen Most/Pinarello

B

Stuur en -pen Most/Most

Maten 42 t/m 62 cm

Torsiestijfheid 95

A

Bracketstijfheid 52

Webadres www.pinarello.com

ONZE CIJFERS

Imago 9,5

Kwaliteit 8,0

Prijs/kwaliteit 6,0

Meetwaarden 7,5

Praktijk 8,8

Eindcijfer 7,9

565

390

113

164

540

408

73,2°

570

268 73°

990

57

43


Discussie gesloten...

De Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix,

Amstel Gold Race, Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik.

Mooi om naar te kijken, nóg

mooier om ze zelf te fietsen. Je kunt natuurlijk

met elke fiets een klassieker rijden, maar

we hebben deze vijf zo gelinkt aan een van

de vijf klassiekers omdat we denken dat ze

excelleren op dat specifieke terrein. Ook al

omdat alle vijf worden gebruikt door waar

wij naar kijken: profwielrenners. Oké, hoewel

de profs nog niet allemaal met schijven

rijden vanwege het gewicht, zijn de fietsen

die ons worden aangeboden uiteraard met

schijven uitgerust. Dat heeft tot gevolg dat

het gewicht van een compleet aangeboden

middenklasse racer met een halve tot een

hele kilo is toegenomen tot dik in de 8 kilo.

Wil je een racer van rond 7 kilo, dan moet je

serieus je portemonnee trekken.

De vijf zijn alle ware allround racers; twee

ervan zijn goed betaalbaar, de andere drie

zijn ware ‘droommachines’… De Ultimate CF

SL en de Scultura Disc 6000 zijn op en top

allround, waarbij we de Merida dan weer

zien excelleren op de keien van Parijs-

Roubaix. En sinds de zege van Mathieu – zij

het op een Aeroad – vorig jaar is Canyon

onlosmakelijk verbonden met de Amstel

Gold Race. En mooi: beide racers zijn er met

een andere afmontage vanaf zo’n 2100 euro.

Gaat de weg omhoog? Het ideale terrein

voor de Helium SLX en de 02 VAM; je vliegt

de bergjes op van respectievelijk de Ronde

en de Waalse Pijl. De Pinarello tot slot: we

denken nog even terug aan de mooie overwinning

van Wout Poels op zijn Dogma in

Luik in 2016. ‘End of discussion… again!’ Tenminste,

volgens de familie Pinarello. En wie

zijn wij om ze tegen te spreken?


25

RACETEST \\\

AERO RACERS

ONBEKEND,

MAAR…ER ZIJN

TIENTALLEN AERO

RACERS MET SCHIJFREMMEN,

VAN GROTE MERKEN ALS TREK EN

SPECIALIZED. MAAR OOK MINDER

BEKENDE MERKEN BRENGEN ZO’N

SNELLE BAK. WE HEBBEN ER TWEE

NAAST ELKAAR GEZET. EEN UIT

CALIFORNIË EN EEN UIT SPAANS

BASKENLAND.

TEKST: MENNO GROOTJANS

FOTO’S: REMCO VEURINK, FELT


Felt AR3 Advanced Disc

Het Amerikaanse Felt is vrij onbekend

in de Benelux. Het richtte zich van oorsprong

op triatlons en tijdritten. Wij

kennen het vooral van de sponsoring

van het Argos team in 2012. Ondertussen

maakt Felt deel uit van het Franse

Rossignol – waar ook Time onder valt.

Dit jaar sponsort Felt het Pro Continentale

Rally team.

De introductie van de laatste AR is

meer dan zes jaar geleden. Felt ging

terug naar de tekentafel voor het nieuwe

model. De aero-wedloop gaat door en

natuurlijk wordt tegenwoordig alles

nieuw geleverd met schijfremmen en

bredere banden. Iets wat in eerste

instantie niet strookt met aero, maar

door slim het een en ander te ontwerpen

kun je er voordeel uithalen. Stevige,

bijna plat geovaliseerde onderbuis,

vierhoekige bovenbuis, platte staande

buis met uitsparing en een zeer nauw

aansluitende voorvork. Het frame is als

het ware gebeeldhouwd… Er is ruimte

voor banden tot 30 millimeter. De

zadelpen is ook nieuw; deze is deels in

rubber opgehangen. Je hoeft dus niet

bang te zijn dat zo’n plat gedeelte

onder je absoluut niet meegeeft. Maar

het is vanzelfsprekend nog steeds geen

endurance racer.

Compleet weegt de fiets 8,4 kilo. Een

Shimano Ultegra 8070-groep met

➊ Dat ziet jouw

voorganger als-ie

omkijkt.

➋ Zadelpen opgehangen

in rubber.

➌ Stevig bracket.

➍ Strak aansluitende

voorvork.

A Kabels nog net te

zien.

B Steekassen.

C 58 millimeter hoge

velgen.

52/36 voor en 11-30 achter. En hoge

Reynolds AR58-wielen met 25 millimeter

Continental 5000-banden. De

hydraulische schijfremmen zijn uitgerust

met 140 en 160 millimeter schijven.

De Di2 junction zit in het uiteinde van

het stuur, de meeste kabels lopen keurig

binnendoor. Dat wil zeggen: door de

stuurhelften en dan even naar buiten

en dan via de stuurpen en binnendoor

het bovenste lager het frame in. Het

stuur kun je gemakkelijk afstellen en

als je op het zadel naar voren kijkt, zie

je niks zitten. Prima als het eenmaal zit,

maar echt makkelijk sleutelen is er nog

steeds niet bij. Al bij een beetje zijwind

merk je natuurlijk wel dat je met een

aero racer op weg bent. De fiets is voor

een schijfremracer relatief licht en het

rijgedrag zeer actief. Een lichte voorzijde,

een standaard zithouding en een

nette afwerking maken de AR3 toch

een stuk allrounder dan je zou vermoeden.

En de Felt is wel een buitenbeentje

op het fietspad...

FELT AR3 ADVANCED DISC

Prijs




compleet

Groep

Shimano Ultegra Di2

52/36, 11-30, 140/160 mm

Wielen Reynolds AR 58

Banden Continental GP 5000 25 mm

Zadel en -pen Prologo/Felt

Stuur en -pen Devox/Felt

Maten

54 t/m 61 cm

Torsiestijfheid 102

Bracketstijfheid 49

Website www.feltbicycles.com

+ radicaal uiterlijk /// + slanke den /// - complexe stuurpen /// - gewicht

C

A

ONZE CIJFERS

Imago 7,2

Kwaliteit 8,0

Prijs/kwaliteit 6,8

Meetwaarden 7,8

Praktijk 8,0

Eindcijfer 7,6

545

382

100

127

B

500

410

73,5°

545

268 73°

980

57

43


RACETEST \\\

AERO RACERS

Orbea Orca M20iLTD-D

De Orbea Orca bestaat al sinds 2003.

Toen baarde deze full carbon racer

veel opzien. Was de ‘oude’ Orca vooral

rond, met allerlei bochtjes en natuurlijk

nog met kabels buitenlangs en een

voorvork met 1 ⅛ inch lagers, de nieuweling

is helemaal met zijn tijd meegegaan.

Zo kreeg de Orca in 2019 bijvoorbeeld

schijfremmen. En daarvoor ging het

hele frame op de schop. Dat werd aero;

lage aanzet achtervork, zorgvuldig

gevormde frameprofielen en uiteraard

een aero zadelpen - driehoekig. Die ook

met een interne wedge vastzit. Ook verandering

bij de balhoofdbuis: de remleidingen

lopen langs de stuurhelften, de

– in het geval van de M20i – stroomdraden

dóór de stuurhelften langs de

onderzijde van de stuurpen door een

speciale bovenste spacer langs de

onderste vijf spacers het frame in. Het

stuur is zo eenvoudig te verstellen, terwijl

je wel een lekker opgeruimd geheel

voor je hebt. Steekassen, flat mountaansluiting

en een allround geometrie.

Was de Orbea Orca toentertijd een

heuse trendsetter, anno 2020 zijn de

Basken gewoonweg minder opvallend.

Er zijn veel meer aero racers met schijfremmen

te koop. De Orca zie je nog

steeds niet volop. Wat voor deze fiets

spreekt, is de enorme keuze in model-

➊ Beschaafde aanduiding.

➋ Daar past niks

tussen.

➌ Zacht glanzend in

de zon.

➍ Steekassen & Di2.

A Driehoekige

zadelpen.

B Speciale spacers.

C Di2 junction in de

schuine buis.

len – 13 stuks – en ook nog eens dat de

Orca er naast de aero M20 in een iets

bescheidener uitvoering is en dat je

tientallen mogelijkheden hebt om je

gewenste fiets te ‘customizen’. Niet

alleen qua afmontage, via de site MyO

kun je ook je eigen kleurenpallet kiezen.

Alleen de voorpret al…

Het is een echte koersfiets; snelheid is

helemaal zijn ding. Lekker gas geven,

snel via de Di2 doorschakelen en

gewoon gooien en smijten. Het is een

eerlijke racer, eentje waar je ongemerkt

harder van gaat rijden. Maar is-ie nu

daadwerkelijk anders dan een willekeurige

aero racer? Nee, dat niet.

Alleen: we vinden deze Orca ook écht

mooi. Het zachte grijs is gecombineerd

met wit en oranje. Chic en het geeft net

wat meer kleur aan het leven dan een

volledig zwarte racer.

ORBEA ORCA M20iLTD-D + lekker! /// + Di2 & schijven /// - stuurpen /// - geen deelbare spacers

Prijs




compleet

Groep

Shimano Ultegra Di2

50/34, 11/28, 160 mm

A

B

Wielen

Vision 40 TLR Disc Disc

Banden

Hutchinson Fusion 5 25 mm

Zadel en -pen Selle Italia SLR Boost/

Orbea

C

Stuur en -pen Orbea/Orbea

Maten

47 t/m 60 cm

Torsiestijfheid 105

Bracketstijfheid 49

Webadres www.orbea.com

575

391

110

176

ONZE CIJFERS

Imago 8,0

Kwaliteit 8,0

Prijs/kwaliteit 7,0

Meetwaarden 7,8

Praktijk 8,0

Eindcijfer 7,8

540

408

73,5°

571

270 73°

1000

57

43


AERO RACERS /// RACETEST

EEN WERELD

VAN VERSCHIL

De winnaar aanwijzen van dit duel valt

nog niet mee. De twee geteste fietsen

hebben dan wel allebei het stempel

aero racer, ze zijn toch ook heel onderscheidend.

Beide zijn wel gegaan voor

een cockpit waar je als rijder mee kunt

‘werken’. Dat wil zeggen: je kunt het

stuur nog wat kantelen. Zodra je de

stuurpen hoger of lager moet zetten,

heb je meer werk… Maar dat hebben

de twee gemeen met meer aero racers.

Bij de Felt zijn de triatlongenen het

meest zichtbaar en merkbaar. De lijnen

van het frame, de radicale zadelpen

en de keuze voor de flink hoge velgen

laten dit zien. Felt biedt de AR3

aan in twee uitvoeringen en een los

frame. Ben je op zoek naar een tijdritfiets,

dan is de AR3 een goede keuze.

De Orca is ook aero, maar een stuk

minder ‘tegen de klok’. De Orca is ook

nog wat vergevings gezinder dan de

AR3. Daarnaast heb je heel veel keuze

bij de afmontage en uitvoering. Tot

slot: de prijs van de Felt is een stuk

hoger dan die van de Orbea; en die is

met 5.699 euro ook al niet echt goedkoop.

Dik in de 6.000 euro. Dat is een

fiks bedrag. Maar bij dit soort racers

gaat de component prijs-kwaliteitverhouding

minder op dan bij een reguliere

racer. Kiezen maar!

Meer aero? Op pagina 118 e.v. vind je

de test van de Cube Litening C:68X SLT.


MTB-TEST \\\ TRAILBIKES

EEN TOOL

VOOR ELKE

KLUS


MTB-TEST

TREK

FUEL EX 9.9

KONA

PROCESS 134

CR 29

CANYON

NEURON CF

SLX 9.0

CANNONDALE

HABIT CARBON 3

DE TRAILBIKE IS ALS HET ZWITSERSE

ZAKMES IN JE RUGZAK. EEN DO-IT-ALL

FIETS WAARMEE JE PRAKTISCH ALLE

KANTEN OP KUNT. EEN FIETS VOOR DE

TECHNIEKFREAK DIE WEET DAT-IE ZIJN

GELD MAAR ÉÉN KEER KAN UITGEVEN.

MAAR IS HET DAARDOOR GEEN

COMPROMIS FIETS WAARMEE JE ALLES

NÉT NIET KUNT DOEN ZOALS JE WILT?

TEKST: ROB MEEUWESSEN /// FOTO’S: REMCO VEURINK


31


Een trailbike herken je aan

zijn ‘dikke’ uiterlijk. Een minidownhill

machine met minimale

veerweg. Een fiets die

als het gaat om geometrie in zit tussen

een crosscountry en een enduro

fiets. Hij heeft gemiddeld genomen

130 millimeter veerweg, een korte

stuurpen en een set dikke rubbers

rondom stevige velgen. Dit alles geeft

vertrouwen bergaf, maar remt je af

wanneer het pad omhoog loopt.

Slimme geometrie met bijvoorbeeld

een steile zitbuis en de mogelijkheid

de vering uit te zetten moeten van

een trailbike ook een klimmer kunnen

maken. Maar snel zal dit nooit gaan.

Trek Fuel EX 9.9

Het assortiment bij Trek is het afgelopen

seizoen flink op de schop gegaan.

De XC georiënteerde Top Fuel

werd een soort maxi-marathonfiets,

waardoor de Fuel EX op zijn beurt

opschoof richting trailbike plus.

Bekijken we de geometrie, dan zien we

dit terug in een redelijk lange reach,

maar deze insteek komt vooral terug

bij de componentkeuze. Zo heeft deze

9.9-versie van de Fuel EX een moddervette

Fox 36 enduro vork in 140 millimeter

meegekregen. Net als erg brede

Bontrager 2.6-banden voor én achter.

Voor deze test trekken we met onze

testfietsen half Europa door. Met de

Trek rijd ik aan de Côte d’Azur en net

over de grens in Duitsland. De 9.9 is een

high-end fiets met luxe onderdelen en

dat is goed merkbaar. Alles voelt zeer

direct en stijf. De Bontrager Line 30

carbon wielen maken de fiets wat reactiever

en lichtvoetiger. Het is goed te

weten dat deze velgen met een tubeless

strip worden geleverd. Een band

wisselen in de werkplaats is gemakkelijk,

maar in het terrein is dat verre van

eenvoudig. Vergeet je bandenlichters

niet!

Het OCLV-frame van deze Trek is opgebouwd

met Fox-vering voor en achter,

een flip chip (Trek noemt dit Minolink)

en enkele mooie details zoals het

Knock Block systeem en de mogelijkheid

om een kettinggeleider te monteren.

De Fox-achterdemper is geen standaard

model. Trek monteert hier hun

eigen RE:aktiv Thru Shaft-variant van

een Fox DPS. Een demper waarbij de

schacht volledig doorloopt in de luchtkamer.

Dit geeft een zeer soepel en

prettig gevoel. Ook is er meer platform

waarneembaar, vergelijkbaar met een

demper met piggyback (waarover later

meer).

Op pad met de Trek voel je op vlak terrein

dat de brede banden behoorlijk

wat weerstand hebben. Bergop rijdt

de fiets heel behoorlijk, zeker met de

dempers gelockt. Wel kruip ik steevast

naar het puntje van mijn zadel. De

A Wat staat er op de

onderbuis?

B De knockblock beschermt

je frame tegen

een impact.

C Trek combineert het

scharnierpunt met de

achteras. ‘Active Braking

Pivot’.

meeste indruk maakt de fiets bergaf.

Hij is goed in balans, laat zich makkelijk

sturen en geeft met de licht overdreven

dikke componenten genoeg

vertrouwen om je grenzen op te zoeken.

Klein maar fijn detail om te melden,

is dat de fiets bergaf fluisterstil is.

Alleen het schuiven van de banden en

het klapperen van mijn tanden zijn

hoorbaar. Heerlijk!

TREK FUEL EX 9.9

Prijs


Frame/voorvork carbon/Fox Float 36

Factory/Fox Float Factory

RE:aktiv

Gewicht 13,8 kilogram

Groep SRAM X.0 Eagle, 32, 10-50

Wielen

Bontrager Line 30 Carbon

Banden

Bontrager XR4 Team Issue

2.6

Zadel en -pen Bontrager Arvada/

Bontrager Line 170 mm

Stuur en -pen Bontrager Line Pro

Maten

XS t/m XL

Webadres www.trekbikes.com

+ zeer solide fiets /// + veereigenschappen /// - misschien ‘te’ voor in Nederland

B

A

ONZE CIJFERS

Imago 8,0

Kwaliteit 8,0

Prijs/kwaliteit 7,0

Meetwaarden 7,5

Praktijk 7,9

Eindcijfer 7,7

29"

634

470

50

105

C

450

613

437

75,0°

339 66,0°

1211

43

11,9


FLIP CHIP

Met een flip chip is het mogelijk

de geometrie van de fiets te beïnvloeden.

De hoogte van het bracket,

de hoek van de zitbuis en het

balhoofd zijn door het wisselen

van een flip chip aan te passen.

Zo’n chip is niet veel meer dan een

aluminium plaatje waarmee je de

positie van een van de draaipunten

in het veersysteem verplaatst.

Normaal heeft zo’n chip twee

standen, laag en hoog.

➊ Betrouwbare

remmen.

➋ Een flinke vork!

➌ Interne opslag voor

een binnenband of tools.

Handig!

ALLEEN HET SCHUIVEN VAN DE

BANDEN EN HET KLAPPEREN VAN

MIJN TANDEN ZIJN HOORBAAR


33


KONA PROCESS 134 CR 29 + daalt als een baksteen /// + perfect in balans /// - remkracht Guide-remmen

Prijs



Performance/Fox Float

Performance DPX2


B

Groep SRAM GX Eagle, 32, 10-50

A

Wielen WTB Kom Light 30

C

Banden Maxxis Minion DHF 2.5/2.3

Zadel en -pen WTB Volt Pro/RockShox

Reverb 170 mm

B

Stuur en -pen Kona XC 35

A

Maten

S t/m XL

Webadres www.konaworld.com

ONZE CIJFERS

Imago 7,5

Kwaliteit 7,8

Prijs/kwaliteit 7,5

Meetwaarden 7,5

Praktijk 8,0

Eindcijfer 7,7

C

29"

625

475

60

109

450

615

427

76,3°

339 67,5°

1216

51

10,8

Kona Process 134 CR 29

Precies een jaar geleden stond hier in

mijn kamer de Process 153, de grote

broer en het voorbeeld van deze 134.

Het getal 134 staat voor het aantal

millimeters veerweg aan de achterkant.

Deze ieniemienie versie van de populaire

enduro fiets met carbon voorframe

en aluminium achtervork ziet er met

zijn ranke bovenbuis behoorlijk sportief

uit. Dat Kona zijn roots in Canada

heeft, is vrij makkelijk terug te zien. Van

de vier geteste trailbikes is de geometrie

van deze Kona het meest afdaal

georiënteerd en ook de afmontage

heeft wat downhilltrekjes.

Voor we boven staan, ditmaal in de Ardennen,

is het stevig trappen. De Minion

DHF-banden van Maxxis zijn gemaakt

met grip in het achterhoofd. Dat is prima

gelukt, maar daar betaal je wel een

prijs voor. Eenmaal boven kan de pret

beginnen. Met een lekker korte achtervork

en een behoorlijk lange reach is de

fiets even stabiel als wendbaar. De balhoofdhoek

van 66 graden is zeer gangbaar

in fietsen in deze klasse.

Wat de Process tot de beste daler

maakt, is de gekozen Fox DPX-demper

en de toegepaste tuning. De DPX-demper

is uitgevoerd met een piggyback

(zie kader) en heeft zelfs zonder uitgebreide

tuning een heerlijk platform. De

demper reageert zeer snel op kleine

oneffenheden aan het begin van zijn

veerweg, terwijl er genoeg marge overblijft

voor de grote klappers.

Veel van de gekozen onderdelen zijn

degelijk en meer dan goed. Zo worden

er in de wielen DT Swiss-naven gebruikt

en is de zadelpen een RockShox

Reverb met 170 millimeter verstelbaarheid.

De gemonteerde remmen, SRAM

Guide R, zijn het enige wat onder de

maat scoort. De ‘R’ is het instapmodel

van de Guide-series en voelt, hoe goed

je ze ook ontlucht, altijd sponzig. Rijd

je langere afdalingen of in de modder,

dan is het knijpen zo hard als je kunt en

A Hydraulisch verstelbare

zadelpen.

B Minion-banden.

Downhill proof.

C Flinke reach, korte

stuurpen. Precies zoals

we het graag zien.

hopen maar. Een upgrade hiervan is

geen overbodige luxe.

Wat wel een luxe is: de mate van comfort

en het gevoel dat de fiets geeft.

Vooral bergaf in ruwer terrein; rotspartijen,

rommelige worteltapijten en verkeerd

getimede jumps. Deze Kona is

een geslaagde miniversie van de Process

153. Een speelfiets die ook prima

functioneert op Nederlandse singletrails.

Andere banden zijn dan wel een

vereiste.

PIGGYBACK

DPS, DPX, met of zonder piggyback.

Een van de fietsen in de test

heeft hem wel, de andere niet.

Een piggyback is een extra reservoir

op de demper, deels gevuld

met olie, verder met stikstof. Het

voordeel van zo’n demper met

piggyback is vooral dat de demper

meer olie bevat, daardoor is

de demper minder gevoelig voor

oververhitting in lange afdalingen

en belangrijker, het grotere volume

zorgt voor een meer lineair gevoel.

Dat is op zich geen voordeel

want de meeste mensen willen

graag een progressieve veercurve.

Echter hoe groter het volume, hoe

makkelijker dit te beïnvloeden is.


DEZE KONA 134 IS EEN

GESLAAGDE MINIVERSIE

VAN DE PROCESS 153

➊ Oversized carbon

link en DPX2-demper.

➋ Guide R. Leuk op

de Veluwe, niet in de

heuvels.

➌ Kona bespaart niet

stiekem op de naven.

Mooi!


35


Canyon Neuron

CF SLX 9.0 LTD

De Canyon Neuron SLX is ruim 2 kilo

lichter dan de rest, heeft een balhoofdbuis

die anderhalve graad steiler

is dan de concurrentie en is zelfs

gelijk aan diverse moderne crosscountry

fietsen. Ook heeft hij een

paar banden waarmee je prima in

Nederland vooruit kunt. Het zal geen

verrassing zijn dat de Neuron SLX

de beste klimmer is van het stel.

Deze 9.0 LTD-versie van de Neuron CF

SLX is opgebouwd met louter luxe onderdelen.

Shimano XTR-componenten,

inclusief trailremmen. Dit houdt in dat

de calipers beide vier zuigers hebben,

wat zorgt voor de nodige extra bite. De

Raceface Next SL-crank en DT Swisswielen

dragen verder bij aan het lage

gewicht. Want zeg nou zelf, 1450 gram

voor een set wielen, menige wielset in

een XC-fiets is zwaarder. De Neuron

voelt in het terrein dan ook meer als

een king-size XC-fiets dan een echte

trailbike. Ook met de dempers open

klimt het geheel zeer makkelijk, een

langere stuurpen zou zelfs wenselijk

zijn. De korte reach en relatief steile

balhoofdbuis maken het tot een middelmatige

daler. Je zit zeer snel aan je

limiet. De vork heeft dan ook een centimeter

minder veerweg dan de rest in

deze test.

Is de SLX hierdoor de perfecte allrounder?

Voor Nederlands gebruik misschien

wel. De fiets is zonder aanpassingen

echt goed te berijden in ons hele

land, of het nu een toertocht is of een

lokale wedstrijd. Maar ook ritten in de

Ardennen of verder gaan je gegarandeerd

plezier opleveren.

Het frame is gebouwd met enkele simpele,

maar slimme details. Zo lopen

de kabels buitenlangs. Maar door een

kunststof cover lijkt het alsof het

A Hoekige vormen.

Het lijkt wel een straaljager.

B Lange zitbuis. Handig

voor de typische

Hollander.

C Dikke remmen,

goedkopere schijven.

geheel toch binnendoor geknoopt is.

Ook zijn alle bouten voorzien van covers,

waardoor het geheel er slick en

strak bij staat. De keuze voor een dropper

post van Fox kunnen we waarderen.

Niet alleen vanwege de chique

kleur, maar vooral vanwege de betrouwbaarheid

en degelijkheid van het

product. Aan de andere kant vragen we

ons wel af waarom Canyon op een luxe

product als dit remschijven van nog

geen twee tientjes monteert!

CANYON NEURON CF SLX 9.0 + net zoveel XC als trail /// + luxe afwerking /// - daalcapaciteiten

Prijs



Factory/Fox Float Factory

DPS


Groep Shimano XTR, 32, 10-51

Wielen DT Swiss XMC 1200

Banden Maxxis Forekaster 2.35

Zadel en -pen Fiʻzi:k Taiga/Fox Transfer

Factory

Stuur en -pen Canyon H23/V12

Maten

S t/m XL

Webadres www.canyon.com

B

A

ONZE CIJFERS

Imago 8,0

Kwaliteit 8,2

Prijs/kwaliteit 7,5

Meetwaarden 7,5

Praktijk 7,4

Eindcijfer 7,7

29"

453

654

623

520

60

143

C

440

74,5°

332 67,5°

1190

51

10,8


SUSPENSION SETUP

De juiste dempertuning is essentieel om een trailbike zo

goed mogelijk te gebruiken. Instelbaar zijn de luchtdruk,

de rebound en bij sommige modellen de compressie.

Het instellen van je dempers doe je in deze volgorde:

1. Stel de luchtdruk in aan de hand van de sag. De hoeveelheid

sag is afhankelijk van het merk en type vork,

en is gemiddeld 20 tot 25 procent.

2. Begin bij het afstellen van de rebound vanuit de dichte

stand, hierin komt de vork het traagste terug naar de

originele positie. Draai de knop in stapjes terug totdat

de demper te snel werkt. Eén klikje terug blijkt jouw

favoriete stand.

3. Compressie zien we alleen maar terug op de vork van

de Canyon. Hiermee tune je de soepelheid van het inveren

en stel je als laatste af. Begin vanaf de meest open

stand.

WAAROM MONTEERT CANYON OP

EEN LUXE PRODUCT ALS DIT REM-

SCHIJVEN VAN NOG GEEN 20 EURO?

➊ Een gouden zadelpen.

Dat wil je toch?

Wij wel!

➋ Dat ziet er

gestroomlijnd uit!

➌ Lichte wielen/

banden combi!


37


CANNONDALE HABIT CARBON 3 + veelzijdig inzetbaar /// + luxe afwerking /// - remkracht Guide-remmen

Prijs



Performance/Fox Float

Performance DPS

A

Gewicht 14,2 kilo

Groep SRAM GX Eagle, 32, 11-50

B

Wielen

Stan’s NoTubes ARCH S1

Banden Maxxis Minion DHF 2.5/

High Roller II 2.3

Zadel en -pen Fabric Scoop Shallow/

Cannondale DownLow

150 mm

A

Stuur en -pen Cannondale

Maten

S t/m XL

C

Webadres www.cannondale.com

ONZE CIJFERS

Imago 8,0

Kwaliteit 7,7

Prijs/kwaliteit 7,5

Meetwaarden 7,5

Praktijk 7,7

Eindcijfer 7,7

C

29"

63,9

460

50

125

440

480

74,5°

625

339 66,0°

1210

51

11,2

Cannondale Habit Carbon 3

Anderhalf jaar geleden mocht ik al

eens kennismaken met de Cannondale

Habit. Toen eindigde mijn korte

rit in een ambulance op een hobbelig

schotterpad. Om te bevestigen dat

die crash toch écht mijn eigen schuld

was, vindt nu de wiedergutmachung

plaats.

Ik krijg de Habit Carbon 3 tot mijn beschikking.

En hoewel de foto’s op deze

pagina’s een zonnige test suggereren,

vonden de meeste testkilometers

plaats in dikke modder en in de Franse

Vogezen zelfs sneeuw. De Habit is een

typische trailfiets. 140 millimeter voor,

130 achter. Stevige onderdelen die tegen

een stootje kunnen en een frame

met allround geometrie. Korter dan de

Kona, langer dan de Canyon. De Habit

3 is de betaalbaarste fiets in deze test,

maar ook de zwaarste. Op de remmen

na zijn alle onderdelen meer dan trailproof.

Als stoppers zien we opnieuw

SRAM Guide R. Deze zijn (zeker met

tweemaal 180 millimeter schijven) gewoonweg

te min om hard mee te dalen.

Als het om rijgedrag gaat, scoort de

Habit hoge ogen. Het is niet de wendbaarste

van het stel, ook niet de snelste

klimmer. Wel is het de fiets die wellicht

van alles wat goed kan. Een echte

A Snel werkende dropper

post.

B Bijna British racing

green.

C De High roller heeft

een hoge topper.

allrounder dus. Geschikt voor lange

dagtochten, of om lekker een uurtje

mee te knallen op dezelfde trail. Een

heel prettige fiets, zeker omdat je je

centen maar één keer kunt uitgeven.

Met de flip chip in de achtervork is de

geometrie te beïnvloeden. De meeste

kilometers rijden we in ‘lage’ stand. Zo

wordt de fiets ook standaard geleverd.

Switchen we naar ‘hoog’, dan lijkt de

fiets qua rijeigenschappen erg veel op

de Canyon Neuron. Een betere klimmer,

maar een nerveuzere daler.

Deze betaalbare versie krijgt een Fox

DPS-demper. Trek je de portemonnee

volledig leeg, dan heb je een Fox DPXdemper.

Scheelt één letter, maar de

toevoeging van de piggyback beïnvloedt

de volledige veerkarakteristiek

van de fiets. Maar met de juiste tuning

is ook de DPS gelukkig prima af te stellen.

Het BallisTec carbon voorframe is prettig

afgewerkt. De kabels lopen stevig

door het frame, rammelen niet en vinden

hun weg schitterend achter het

voortandwiel door naar achteren.

Onder de bovenbuis vinden we twee

boutjes waaraan een reserve binnenband

of gereedschap kan worden

geschroefd. De eigen onderdelen uit de

stal van Cannondale zijn stuk voor stuk

prima, waarbij zeker de eigen dropper

post met 15 centimeter verstelbaarheid

een vermelding verdient.


GESCHIKT VOOR LANGE

DAGTOCHTEN, OF OM

LEKKER EEN UURTJE

MEE TE KNALLEN

➊ Minimale branding.

➋ De prijs voor mooiste

kabelvoering gaat

naar….

➌Interne opslag voor

een binnenband of tools.

Handig!

Echte allrounders

Wanneer je een zakmes aanschaft, vraag je

jezelf af of je een volledige gereedschapskist

in je broekzak wilt hebben of enkel een

goed en degelijk lemmet. Liever alles op zak

en nooit in nood zoals een trailbike, óf kies je

de kwalitatief hoogwaardige tools, geschikt

voor de specifieke klus. In dat geval staan er

in je garage minstens een crosscountry fiets

en een en duro bak.

Wanneer we de vier geteste fietsen vergelijken,

kunnen we goed inschatten wat de gedachte

van de ontwikkelaars is geweest.

Zo is het logisch dat de Trek Fuel EX is opgeschoven

in de ranking van trail richting

all-mountain. Met zijn zeer voorspelbare

rijgedrag en erg forse componenten voelt

dit als ‘enduro light’.

De Kona daalt gelijkwaardig goed, of zelfs

nog beter, maar laat zich ook iets makkelijker

omhoog brengen. Vergelijkbaar allround

is de Cannondale Habit, dat eigenlijk

gewoon een heel goed model is.

De Neuron van Canyon aan de andere kant

is vooral een uit de kluiten gewassen crosscountry

fiets. De lichtste, de snelste maar

zeker niet de meest trailwaardige. Mits de

remmen en banden worden aangepast, is

de Kona mijn favoriet. Zo uit de doos is de

Trek mijn lievelingsbike, al is dat ook de

kostbaarste. Maar wanneer ik met een van

deze vier fietsen in de bergen kan rijden,

ben ik sowieso gelukkig…


39

REISVERHAAL \\\ SLOVENIË

TRAILPARADIJS

TUSSEN ALPEN

EN ADRIA

INGEKLEMD TUSSEN DE ALPEN EN DE ADRIA-

TISCHE ZEE LIGT HET KLEINE SLOVENIË. KLEIN

MAAR FIJN, ZO ONTDEKTE MITCHELL VAN

WENSVEEN TOEN HIJ OP UITNODIGING VAN

DE PLAATSELIJKE MOUNTAINBIKEPIONIER

DIXI AFREISDE NAAR DIT FRAAIE ALPENLAND.

TEKST: MITCHELL VAN WENSVEEN /// FOTO’S: JARNO SCHURGERS



41


Mijn reis naar Slovenië begint op de Fiets- en

Wandelbeurs in Utrecht, waar ik Dušan ‘Dixi’

Štrucl ontmoet. Deze Sloveense mountainbiker

en ondernemer blijkt, zo merk ik al snel, de

godfather van het Sloveense mountainbiken. Hij verzorgt niet

alleen de promotie van Slovenië als mountainbikebestemming

op buitenlandse beurzen, maar is tevens eigenaar van een

ecohotel en een trailcenter. Of we eens langs willen komen,

vraagt hij. Daar moet ik wel even over nadenken. Twee seconden

ongeveer. Natúúrlijk wil ik langskomen. En ook de reactie

van fotograaf Jarno is helder: “Wanneer gaan we?!”

HAARSPELDBOCHTEN

Dixi heeft alles tiptop geregeld, zo blijkt als we landen op het

vliegveld van Ljubljana. Jarno en ik worden opgevangen door

de bike-guides Grega en Klemen, die ons meenemen naar de

Bohinj-vallei in het noordwesten van het land. En daar gaan

we direct de berg op. Hoezo efficiënt? Moet trouwens ook,

want we hebben een trein te halen. Daarover straks meer. Na

eindeloos veel haarspeldbochten en prachtige vergezichten

hiken we om op het hoogste punt te komen het laatste stukje.

Daar wacht de beloning: een onwaarschijnlijk fraai uitzicht!

Achter ons de Juliaanse Alpen en de Triglav, met 2.864 meter

de hoogste berg van Slovenië, voor ons de lagere Dinarische

Alpen. Bij mooi weer is de Adriatische kust zelfs te zien. Ook

Onder: Veel

routes lopen

over oude

‘mulatjera’,

Sloveens voor

‘muilezelpad’.

Op de bladzijde

hiernaast,

onder: De

trails van Dixiland.

het einddoel van deze rit, het treinstation waar we op tijd

moeten zijn om bij onze eerste overnachtingsplek te komen,

is vanaf ons standpunt zichtbaar. Dus, camera‘s terug in de

tas en het gas erop!

Het terrein is hier ongerept en niet vergevingsgezind. Het is

even wennen, maar na wat meters is het al snel remmen los

en tranende ogen van de snelheid. De meeste trails zijn

mulatjera, oftewel ezelpaden. Bij herontdekking worden deze

eeuwenoude transport- en verbindingsroutes als biketrail

ingezet. Vanwege hun functionele voorgeschiedenis voelen

ze heel natuurlijk aan.

Op twee derde waarschuwt Grega voor het laatste, beduidend

steilere stuk. Aangezien we een beetje in tijdnood raken

– de trein wacht niet – voeren we niettemin het tempo toch

nog wat op. Grega blijkt niet te hebben overdreven. Het laatste

stuk is een oud en verweerd wandelpad. Pittig! Met nog

maar vijf minuten te gaan, halen we nog nét onze trein. Deze

trein verbindt de Bohinj-vallei met de Soča-vallei en de rest

van Slovenië. We stappen op in Podbrdo en laten ons door

lange tunnels door de berg terugvoeren naar Bohinjska Bistrica.

Eenmaal terug is het al donker en rijden we meteen door

Het bikepark is aangelegd met

respect voor de natuur: geen

gladgestreken paden, maar

ruige, natuurlijke trails


SLOVENIË /// REISVERHAAL

naar ons appartement in Ukanc, wat ‘aan het eind van de

vallei’ betekent. Een terechte naamgeving, zo blijkt, want dit

is inderdaad het laatste dorpje van de Bohinj-vallei; daarna

rest alleen bos.

OMHOOG MET PICK-UP

Na een goede nachtrust in appartementencomplex Don

Andro beginnen we de dag in bikepark Vogel. ’s Winters is dit

Geheel boven,

links: Lekker,

al die hoogtemeters

singletrack

onder je

voeten.

Geheel boven,

rechts: De afdaling

terug

naar Ukanc.

Rechtsboven:

Ješpren-soep.

Linksboven:

De etappeplaats

Ukanc

ligt aan het

Meer van

Bohinj.

het grootste skigebied van Slovenië, ’s zomers is Vogel het

grootste bikepark. De lift voert ons bijna recht omhoog langs

een klif. Het park ligt namelijk op een plateau en om daar te

komen moeten de nodige obstakels worden genomen. Het uitzicht

vanuit de lift is absoluut van ansichtkaartniveau! In het

bikepark worden we verwelkomd door Gasper, die hier samen

met zijn maten alle lijnen aanlegt. Omdat het al laat in het

seizoen is, is het bikepark officieel gesloten en zijn de liften

hier buiten werking. Maar met een pick-up kom je natuurlijk

ook boven. Tijdens de rit bestuderen we de verschillende secties

van de lijn, zodat we straks enigszins verantwoord naar

beneden kunnen sjezen. De lijn kent nogal wat technisch ingewikkelde

secties, waarbij enige parcourskennis beslist geen

kwaad kan. Gasper weet goed uit te leggen waar we op moeten

letten. Want ook al ligt het bikepark niet ver van de trails

waar we de dag ervoor hebben gereden, toch is het hier compleet

anders. Hier zijn vanwege de grotere hoogte praktisch

geen bomen, maar wel heel veel bloemen en struiken. Het

bikepark is aangelegd met respect voor de natuur en dat

is goed te merken: geen gladgestreken paden, maar ruige,

natuurlijke trails. Dat levert een paar iets te spannende

momenten op, maar genieten is het wel.

OOSTWAARTS

Na wederom een goede nachtrust bij Don Andro is het tijd om

de reis voort te zetten. We verlaten de Bohinj-vallei en reizen

door naar de Karawanken, een gebergte dat meer in het oosten

ligt. Deze bergen zijn iets lager en wat meer afgerond.

Ideaal voor mountainbikers, alleen gaan wij vandaag niet óp

een berg fietsen, maar eronder, in de gangen van een oude

loodmijn. We ontmoeten Anej Štrucl, die deze mijnen kent als

z‘n broekzak en ook de routes heeft uitgezet. Anej start met


43


een rondleiding door het museum dat volledig aan deze

mijnen is gewijd. Hier leren we over de historie van het ondergrondse

gangenstelsel en de delfstof waar de mijnwerkers

naar zochten: lood. Het merendeel hiervan werd en wordt

verwerkt in accu’s. Het gebied kent dan ook nog steeds actieve

loodmijnen en diverse accufabrikanten.

Na de rondleiding is het tijd om onze hoofdlampen op te zetten.

In de mijn is het aardedonker. De temperatuur bedraagt

er constant 10 graden, zomer én winter. Het ondergronds

biken is een bijzondere belevenis. De 5 kilometer lange trail

voert langs oude mijninstallaties en andere bezienswaardigheden.

Een onvergetelijke ervaring rijker rijden we naar het

huis van Anej, wat tegelijkertijd Ecohotel Kmetija Koros is. Dit

hotel is volledig ingericht op mountainbikers en beschikt over

een beveiligde stalling plus werkplaats en afspuitmogelijkheden.

En, niet onbelangrijk, koud bier in de koelkast!

DIXILAND

Het gebied rond het hotel wordt door de plaatselijke bevolking

‘Dixiland’ genoemd. Dixi Štrucl, de vader van Anej en de

initiator van deze trip, stond aan de wieg van het mountainbiken

in Slovenië. In zijn tijd waren er geen fatsoenlijke mountainbikes,

laat staan biketrails, vertelt hij. En die laatste zijn

toch echt noodzakelijk als je mountainbikers wilt trekken. Met

Kmetija Koros als basis zijn daarom trails gebouwd of aangepast

en is de mountainbikescene in Slovenië uitgegroeid tot

wat deze nu is. Wie naar Slovenië komt om te biken kan niet

om Dixiland heen. Het ligt werkelijk vol met mountainbikepaden.

Ze zijn ontworpen en gebouwd door Dixi en Anej en

Met de trein

terug naar

Bohinjska

Bistrica.

worden onderhouden door een grote groep vrijwilligers. Wij

gaan hun trails morgen rijden, nu is het tijd voor bier en eten.

Het Ecohotel richt zich volledig op biologische streekproducten.

De groentes verbouwt men zelf, vlees en zuivel komen

van de buren. Er wordt hier met liefde gekookt en dat proef je!

Als we de volgende dag met Anej op pad gaan, horen we dat

de door hem en zijn vader gebouwde trails tot de beste van

de wereld horen. Ze trekken bikers uit de gehele wereld, zelfs

de Enduro World Series doen Dixiland aan. Desondanks zijn

de paden aangelegd in harmonie met de natuur. Het is het

terrein zelf dat de lijnen bepaalt, niet een graafmachine. En

voor de bouw worden uitsluitend lokale materialen gebruikt.

De aangenaam natuurlijke flow is kenmerkend voor de trails.

Omdat de omgeving in feite niet hoeft te wijken voor de

paden, zijn de bossen rondom het hotel vrijwel ongerept. En

omdat het zijn eigen land betreft, worden Dixi en Anej bij de

ontwikkeling van hun trails niet of nauwelijks beperkt door

weten regelgeving. Behalve het kappen van bomen – dit is

expliciet voorbehouden aan de overheid – zijn er nauwelijks

restricties.

De meeste van deze paden zijn oorspronkelijk verbindings-

Het ondergronds biken is een

bijzondere belevenis. De 5 km

lange trail voert langs oude

mijninstallaties


routes tussen boerderijen onderling en kerken. Ze worden met

zorg en toewijding door vrijwilligers onderhouden. De eerste

trail die we gaan rijden is er een van 9 kilometer. Nadat we

daarop flink zijn opgewarmd, vermaken we ons de rest van

de dag in het trailcenter rondom het hotel. Er zijn verschillende

niveaus, zodat iedereen uit de voeten kan. Net als bij skipistes

wordt de moeilijkheidsgraad door middel van kleurcodes

aangegeven. Zelf heb ik de beruchte ‘Double Black

Diamond’ maar overgeslagen; bij de rode trails brak het

zweet me al uit...

KERS OP DE TAART

Op onze laatste dag trakteert Anej ons op een van de mooiste

routes van Slovenië. Ook hier gaat het om een oud wandelpad,

dat in dit geval leidt naar een kerk op een berg. Wij starten

natuurlijk vanaf de kerk. Voordat we naar beneden gaan,

eten we eerst nog wat in het lokale restaurantje. We bestellen

wat de pot schaft, hetgeen vandaag bestaat uit een typisch

Sloveense ješpren-soep, gerst en brood. Met een goed gevulde

gevuld maag – niet overdreven, natuurlijk – gaan we op

Boven: Ecohotel

Koros

heeft niet 5

sterren, maar

5 fietswielen!

Linksboven:

Niet op, maar

onder de

berg: met de

fiets een

oude loodmijn

in.

Rechtsboven:

Lekker flowen

in Dixiland.

pad. De trail loopt over een zeer smalle bergkam met aan

weerszijden een steile helling. Het eerste stuk is snel en smal,

maar verloopt soepel. Halverwege waarschuwt Anej ons; een

wandelaar komt de berg opgelopen. In Slovenië is het erg onvriendelijk,

om niet te zeggen onbeleefd, om tegemoetkomende

wandelaars niet te groeten en niet ‘even’ een praatje met

ze te maken. Dat doen we dus ook, om na twintig minuten

onze spectaculaire biketrip te vervolgen. Dan wordt de trail

steiler en technischer. Maar gelukkig verloopt alles zonder

ongelukken. Mens en materieel hebben ook deze laatste

Sloveense bergproef glansrijk doorstaan. Die laatste afdaling

was overigens echt de kers op de taart en een mooie afsluiter

van een superweek in een wonderschoon, mountainbikeminnend

Slovenië.

REISINFO

ALGEMEEN

Slovenië is minder ver weg dan het klinkt. Vanaf

Utrecht is het zo’n 1.200 kilometer rijden. Algemene

info vind je op slovenia.info en koroska.si/en.

VERBLIJF

Mitchell en zijn team verbleven in Ecohotel Koros

(bikenomad.com) in Prevalje. Dit hotel is eigendom

van Dušan ‘Dixi’ Štrucl, een van de MTB-grondleggers

in Slovenië. Zijn hotel is van Mountain Bike Holidays

(bike-holidays.com), een overkoepelende organisatie

die zo’n 60 mountainbikehotels in Duitsland,

Oostenrijk, Zwitserland, Italië en dus ook Slovenië

vertegenwoordigt. Lidmaatschap van Mountain

Bike Holidays garandeert speciale faciliteiten voor

mountainbikers. Een ander bij Mountain Bike Holidays

aangesloten hotel in Slovenië is Hotel & Glamping

Ribno (hotel-ribno.si) in Bled, aan de ingang van

de Bohinj-vallei.

GIDSEN & SHUTTLESERVICE

Dixi en zijn gidsen kennen alle trails in de omgeving

en brengen je graag naar de allermooiste plekjes. Als

je wilt kun je in Ecohotel Koros dagelijks aansluiten

bij een groepje voor een MTB-tocht. Liever individueel

op pad, of alleen met je eigen vrienden? Je kunt

ook zelf een bike-guide huren. Prijzen vanaf 35 euro,

afhankelijk van het aantal deelnemers en de lengte

van de tocht. Indien je dat wilt, kan jouw groepje ook

geshuttled worden. Check bikenomad.com voor prijzen

en voorwaarden.

TECHNIEKTRAININGEN

De experts van Ecohotel Koros verzorgen ook techniektrainingen.

Prijzen vanaf 27,50 euro, afhankelijk

van het aantal deelnemers en het bikeniveau.

HUURBIKES

Ecohotel Koros verhuurt Specialized Cambers voor

40 euro per dag en 170 euro voor vijf dagen. Een Specialized

Turbo Levo e-MTB komt op respectievelijk

65 en 285 euro.


45

SuperSix

EVO

Winnaar Racefiets

van het Jaar.

RACE

FIETS

v/h

Wij zijn trots op onze racefietsen. Onze Cannondale SystemSix is getest als snelste aeroracer ter wereld,

de CAAD13 is de best rijdende aluminium racefiets die je kunt kopen, de SuperSix EVO is de winnaar van de

Racefiets van het Jaar 2020 award. Houd ons in de gaten, want er komt nog veel meer moois aan.

www.cannondale.com

/// FIETSER

MIJN FIETS IS

MIJN POTLOOD

TEKST: GITHA DE KUYSSCHE

FOTO: ILONA KAMPS

wat kunstzinnige vrienden in de Ardennen

had gemountainbiket. Ik kocht een

eenvoudige bike op het Amsterdamse

Waterlooplein en later weer een racefiets

erbij.”

BARRY EN BEP

“Via via kwam op een zeker moment

de vraag om voor Fiets een strip te

maken: Barry en Bep. Hun wel en wee

staat alweer een jaar of vijftien in het

blad. Het was een eerste stap naar het

gaandeweg omvormen van mijn hobby

tot mijn werk. Ook een boost waren

mijn activiteiten voor Bikeplanet, een

fietsenwinkel in Haarlem, waar ik acht

jaar lang met veel plezier op zaterdagen

in de zaak stond en door de week

de hele visuele branding deed. Van de

gevel schilderen tot flyers en de website

ontwerpen en testdagen vormgeven.”

SPEELTUIN

“Ondertussen zit ik bij VISKERcycles en

is mijn hobby echt helemaal mijn baan.

Ik ontwerp er onder meer routes, en

bedenk, organiseer en begeleid evenementen.

Daarin komt alles samen voor

mij, want het is één groot creatief proces.

Een route maken is als schetsen

met de fiets. Ik gebruik mijn fiets als

potlood, maak er een tekening mee

van een traject – of het nu gravel, MTB

of race is. Het is één grote speeltuin!”

NAAM:

Mathijs Wansink

LEEFTIJD:

52

WOONPLAATS:

Driehuis

BEROEP:

illustrator

FIETST:

15.000 km per jaar

FIETS:

Cannondale

SuperSix EVO, Kona

Rove LTD, Trek

Procaliber 9.8 SL

HOE HET BEGON

“Al jong sloopte ik de spatborden

van mijn fiets en zette er

een krom stuurtje op. Ik woonde toen

nog in Brabant en was gefascineerd

door het fenomeen racefiets. Rond

mijn 13e kocht ik dan ook – bij de Kijkshop

– mijn eerste budgetexemplaar,

een Intervelo. Wat een zwaar ding was

dat. Maar mooi wel dat ik er met mijn

vriendjes de Tour mee nareed. Of er

fanatiek mee naar België koerste om

chocolade te eten bij de Achelse Kluis.”

ACHTEROM KIJKEN

“Al gauw reed ik elke zondag mee met

de Toerclub Heeze. Ik bleek wel lekker

te kunnen doortrappen en was enthousiast.

Ondertussen spaarde ik als een

gek voor een mooie Mercier. Toen

al zag ik de racefiets als sieraad. Een

juweel dat ik het mooiste vind als je

erop zit en achterom kijkt. Dan zie je zo

mooi hoe het wiel in die strakke fiets

zit, direct tegen het frame aan. Een

heel verfijnd beeld waar ik – nog altijd

– enorm van geniet. Mijn Mercier was

wat dat betreft een hele vooruitgang.”

KUNSTACADEMIE

“De fiets ging dan ook mee naar Maastricht

waar ik de Kunstacademie deed.

Aanvankelijk koos ik elke vrijdag voor

de koers in plaats van de kroeg, maar

dat verwaterde. Jarenlang leidde ik

een ander leven vol drank, tabak en

muziekbandjes. De liefde kwam echter

dubbel en dwars terug nadat ik met

OP GEVOEL

“Als freelancer ben ik flexibel met mijn

tijd. Dat maakt het makkelijk om de

fiets te pakken, ik kan er altijd ruimte

voor maken. Dat doe ik dan ook, want

het is een groot deel van mijn leven.

Het liefst maak ik lange tochten van

circa 100 kilometer. Dat gaat op gevoel,

aan trainingsschema’s doe ik bijna niet.

Het moet wel leuk blijven.”

REVANCHE

“Als dit stuk verschijnt ben ik de Duodiagonaal

aan het rijden, een tocht

van Monschau naar Oostende. In één

avond en nacht rijd je 340 kilometer.

Het is een goedmakertje voor mijn

Three Peaks Bike Race van Wenen naar

Barcelona, die vorig jaar in het water

viel. Na 4 dagen met 1000 kilometer en

12.000 hoogtemeters op de teller

moest ik afstappen vanwege oververhitting.

Het was gemiddeld meer dan

40 graden. Logisch, maar dat kan ik

niet hebben, hè. Ik moet het compenseren,

da’s een mentaal dingetje.” •


TECHNIEK \\\

ZELF EEN GEREEDSCHAPSKIST MAKEN

SPEELGOED

Wanneer je als mechanieker

van een grote

wielerploeg ongeveer

de helft van het

jaar op pad bent en sleutelt op parkeerplaatsen,

verlaten grasvelden of in

de volgwagen, dan ben je helemaal

aangewezen op je eigen spullen. On the

go heb je alles nodig om volledige fietsen

op te bouwen, remmen te ontluchten

of dempers te servicen. Tot voor

kort was het een oude koffer of stoffige

kist die dienstdeed als opbergplek voor

rondslingerende tools. Maar hoe makkelijk

is het als je gereedschap in een

oogwenk terug kunt vinden? Je weet

alles precies te liggen en bespaart zo

zeeën van tijd in plaats van te wroeten

tussen verchroomde sleutels en tangen.

Nu maken diverse merken van gereedschap

complete sets, zoals Park Tool,

Birzman en Pedros of betaalbaarder

BBB en Trivio. Mooi voor thuis, maar

vaak zitten er tools in die je nooit gebruikt

en anderzijds mis je weer cruciaal

gereedschap voor jouw persoonlijke

doelstelling.

WERELDKAMPIOENSCHAP

Begonnen als een geintje tussen diverse

mecaniciens van World Cup downhill

teams, maar inmiddels uitgegroeid

tot een volledig uit de hand gelopen

hobby voor menig sleutelaar en liefhebber

van gereedschap, is het officieuze

wereldkampioenschap gereedschapskisten

bouwen. Juan Hall,

privé-mechanieker van downhill-racer

Aaron Gwin, won in 2018 de eerste titel.

Verkozen door de bezoekers van de Instagram-pagina

#toolboxwars, opgericht

door de Zuid-Koreaan Tim Travis.

Om het kampioenschap een beetje

cachet te geven is er inmiddels een

ware mascotte genaamd Tool-E met

bijbehorende merchandise. In een winnende

gereedschapskist vind je werkelijk

een volledig mobiele werkplaatsinrichting

terug. Altijd zeer netje

geordend, vol luxe details als carbon

interieur, verlichting of een binaire klok.

Het gereedschap is van luxe merken

als Wera, PB-Tools of Abby. Als professional

wil je natuurlijk werken met het

beste wat voorhanden is. Hoe meer

over de top, hoe beter. Je kunt tegenwoordig

geen teamtent meer binnenlopen

of er staat een gelikte kist met

gekleurde sleutels te blinken.

WIJ DOEN MEE!

Als redacteur ben ik dan wel geen professionele

mechanieker, toch sta ik dagelijks

te sleutelen aan van alles en nog

wat. Van banden tubeless maken tot

lagers persen. Een mooie smoes om

mee te doen aan dit Toolbox-spelletje.

Een gereedschapskist heb ik al wel. Bijna

alle tools om een volledige fiets in

elkaar te schroeven zwerven ook rond

in huis, of in de auto. Als Fiets-redacteur

ben ik nogal eens op pad. Het is

daarom ook dat ik een koffer wil die

precies in mijn auto past. Een rijdende

werkplaats, van alle gemakken voorzien

en met een uiterlijk waarvan het

water me in de mond loopt.

De meeste inzendingen hebben als

basis een pelican case, een extreem

duurzame, hard plastic koffer die in

diverse maten verkrijgbaar is. Koop je

een grote, dan krijg je er wieltjes of

zelfs een telescopische hendel bij, zodat

je hem kunt gebruiken als rolkoffer.

Zo’n koffer is behalve erg duurzaam,

waterdicht en goed afsluitbaar ook

peperduur. Helaas worden deze koffers

niet in een maat gemaakt die bruikbaar

is in mijn auto. De top- inzendingen van

2019 bestaan vooral uit lompe, omgebouwde

gun cases. Sniper eruit, tools

erin. Een lange rij inbussleutels en neerklapbare

carbon lagen voorzien van

gasveren of pneumatisch geneuzel.

Te zwaar, te groot. We zoeken verder.

Wanneer er niets te vinden is wat aan

mijn eisen voldoet, rest er nog maar

één oplossing: maatwerk!

VOOR

GROTE

JONGENS

OORLOGJE SPELEN. WIE HEEFT

DAT ALS KIND NIET GEDAAN?

ZOLANG OORLOGJE SPELEN GEEN

OORLOG VOEREN WORDT, IS ER

NIETS AAN DE HAND. DE WIELER-

WERELD IS MOMENTEEL OOK HET

STRIJDTONEEL VAN EEN GERUIS-

LOZE OORLOG OP DE ACHTER-

GROND. MECHANIEKERS VAN

WIELERPLOEGEN EN WORLD CUP-

TEAMS STEKEN ELKAAR DE OGEN

UIT MET MOBIELE WERKPLAATSEN

EN VOLLEDIG UIT DE HAND GELO-

PEN GEREEDSCHAPSKISTEN. INZET

VAN DIT SPELLETJE? DE WERELD-

TITEL #TOOLBOXWARS.

TEKST: ROB MEEUWESSEN

FOTO’S: REMCO VEURINK


ZELF EEN GEREEDSCHAPSKIST MAKEN /// TECHNIEK


TECHNIEK \\\


UNIEK EXEMPLAAR

Ik laat een volledig custom flight case

bouwen bij casebuilder.nl in Nederland

en als bouwpakket bij me thuis afleveren.

De kist moet je vervolgens zelf met

blindklinknagels in elkaar zetten. Dat is

betaalbaarder dan een kunststof hardcase

en volledig passend in de beperkte

ruimte die beschikbaar is. Het bouwen

kost tijd, maar is zeer eenvoudig.

Gaatje boren, nagel erin en klaar. Dat

herhaal je een keer of 200 tot je er

scheel van ziet en de koffer is compleet.

Een solide basis met zeer degelijke

handgrepen en een slot. Klaar om ‘m

jarenlang heel Europa door te slepen.

De gereedschapskist bestaat uit vier

lagen. De indeling is op ‘mate van gebruik’:

inbussleutels en een tang moeten

altijd voor het grijpen liggen. Voor

een ratel of schroevendraaier wil ik niet

misgrijpen. Minder vaak gebruikt, maar

wel belangrijk gereedschap als een

lagerpers of stanleymes ligt onder op

de stapel. Inspelend op deze hype zijn

er diverse merken die speciaal foam

produceren om gemakkelijk je gereedschap

in te ordenen. Kaizen foam en

Shadow foam zijn daarvan de bekendste.

Deze merken maken een foam dat

is opgebouwd uit kleine laagjes. Na

het uitsnijden van de juiste maat is het

puzzelen totdat alles een plekje heeft

gekregen. Vervolgens teken je het gereedschap

over en snij je het met een

scherp en verwarmd mes uit. De laagjes

kun je hierna eenvoudig ‘afpellen’.

Supernetjes, mooi geordend en door

één zijde van de uitsnede dieper te maken

is het makkelijk om de tools uit het

foam te plukken. Puzzel goed voor je

begint te snijden, dit spul is verre van

goedkoop. Pro-tip: moet het nóg preciezer,

er zijn bedrijfjes die dit zelfs voor je

kunnen lasersnijden!

GEWOON KICKEN

Wereldkampioen word je niet zomaar,

daar zijn fraai afgewerkte details, wat

onnodige opsmuk en vooral talloze

high-end tools voor nodig. Van plexiglas

maak ik een afsluitbare klep op

maat waarachter zwaar gereedschap

als een cassetteafnemer en momentsleutel

wordt opgeborgen. Aan de voorkant

vinden we go-to inbussleutels

terug. Netjes gemonteerd en direct afneembaar

door kleine magneten. Gasveren

passen niet in de (te) kleine toolbox,

een simpel koord voldoet ook. De

gadget factor gaat verder omhoog

door het inpassen van ledverlichting

rondom de opstaande klep. Handig

wanneer er in het donker gewerkt moet

worden en bovendien gewoon kicken.

Hetzelfde geldt voor de tablet die prominent

aanwezig is. Deze gebruik ik om

veranderingen van instellingen aan diverse

vorken en dempers bij te houden.

Of om de koers te volgen tijdens het

klussen natuurlijk. We blijven tenslotte

liefhebbers.

KEUZESTRESS

Afijn, honderden blindklinknagels, een

strip ledverlichting en voor een vermogen

aan foam verder heb je een unieke

kist. Maar wat stop je er allemaal in? Ik

heb geprobeerd de kist zo samen te

stellen dat ik altijd alles bij me heb,

maar niets onnodig meesjouw. Gebaseerd

op ervaringen in het verleden en

natuurlijk door het spieken bij de concurrent.

Top tools als PB-Swiss Tools of

Powerbuilt vallen buiten het redactiebudget.

Daarom doe ik een beroep op

merken die hun sporen vooral verdiend

hebben in de wereld van het ‘fietsgereedschap’,

zoals Park Tool en Feedback

Sports.

HANDIGE

LINKS

Wil je ook zelf een

kist bouwen? kijk dan

op www.instagram.

com/toolboxwars

voor de nodige inspiratie.

casebuilder.com

custom flight cases

pelican.com

De enige echte kunststof

boxen

kaizenfoam.nl

Voor al je inlegfoam

Een extra verdieping met de meest gebruikte tools.

Verdiepte inkepingen maken het uitnemen

van gereedschap eenvoudig.

Magneetjes houden het gereedschap op zijn plaats.

Stiekeme verlichting. Het koord voorkomt

doorbuigen van de plexiglas plaat.

Een zelfgemaakt slot voor transport.

Even duwen en pakken maar.



WAT ZIT ER ZOAL IN ROBS TOOLBOX?

1 Inbussleutels - Wera Tools

2 Torxsleutels - Wera Tools

3 Platbektang - Knipex

4 Kniptang - Knipex

5 Kabelkniptang - Park Tool

6 Schaar - Park Tool

7 Kettingschakel remover - KMC

8 Schroevendraaiers - Park Tool

9 Conussleutels - Park Tool

10 Bracketsleutel - Feedback Sports

11 Pedaalsleutel - Feedback Sports

12 Cassetteafnemer - Birzman

13 Demperpomp - RockShox

14 Inbussleutels - Feedback Sports

15 Voorvork tools - RockShox

16 Ventiel remover - Topeak

17 Stanleymes - Stanley

18 Steeksleutel 15 - Park Tool

19 Hamer - Cyclus

20 Rolmaat - Stanley

21 Remleiding gereedschap - Jagwire

22 Precisie schroevendraaier - Wera

23 Bracket pers - Wheels Manufacturing

24 Schijfrem tool - Park Tool

25 Bandenlichter - Specialized

26 Spaaksleutel - Birzman

27 Momentsleutel - Proxxon

28 Remleiding sleutel - Park Tool

29 Tablet

30 Kettingpons - Park Tool


TECHNIEK \\\


OP KLEUR GESORTEERD

De kleurrijke inbus- en torxsleutels zijn

een must in elke toolbox. Na een tijdje

weet je welke kleur bij welke maat

hoort, waardoor je nooit meer misgrijpt.

Ook zie je het direct wanneer iemand

een van je sleutels heeft geleend. Deze

kleurcodering is niet alleen fraai, maar

ook erg handig. Beide sets bestaan uit

een brede range van inbus 1,5 tot 10 en

torx T8 tot T40. De grootste maten heb

je in de fietsindustrie nooit nodig. Daarom

maakt Wera ook fiets-specifieke

sets. Een ronde kop met grote contactoppervlakken

aan het uiteinde van de

lange hendel maakt het eenvoudig om

te sleutelen onder een hoek bij lastig te

bereiken boutjes, zoals bij de achterbrug

van je mountainbike. Het gereedschap

van Wera heeft een hoge gadget

factor, maar is eigenlijk prima te betalen

en lekker duurzaam. De sleutels liggen

prettig in de hand en de gekleurde

coating geeft extra grip. Eén keer investeren

en je hebt jarenlang mooi spul

aan de muur of in je toolbox liggen.

Wera inbussleutelset

Prijs: € 25,90

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

weragereedschap.nl

GEKNIPT VOOR DE JUISTE KLUS

Knipex heeft maar liefst 291 verschillende

tangen in het assortiment. Vind

daar de juiste maar eens van. Als sleutelaar

zijn er voor mij twee tangen onmisbaar.

Een combinatietang waarmee

je allerhande klusjes kunt uitvoeren, zoals

het vasthouden van een remleiding

of boutje. Verder is een kniptang reuzehandig,

bijvoorbeeld om tiewraps of

een binnenkabel door te knippen.

De 70-02-180 zijkniptang en de 03-02-

160 combinatietang zijn zeer degelijke

tangen met stevige, vrij dikke en lange

grips. Een grote ‘bek’ maakt het makkelijk

om goed kracht te zetten. Nu is

dat niet echt nodig. De snijoppervlakken

op beide tangen zijn behoorlijk

scherp en knippen feilloos door alles

heen. De rode grips zijn een goede

reden om met schone handen te werken.

Want zitten er eenmaal vette

vingers op, dan ziet het er meteen

schmutzig uit. Een goede kniptang is

onmisbaar in elke gereedschapskist.

Knipex 70-02-180 zijkniptang

03-02-160 combinatietang

Prijs: € 19,95 & € 14,95

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

knipex-tangen.nl

BLINKEN ALS EEN SPIEGEL

Het Amerikaanse Feedback Sports is

als producent van gereedschap puur

gefocust op de wielersport. High-end

momentsleutels (zie de test op pagina

62 e.v.) of lichtgewicht werkstandaards.

We probeerden de prachtig verchroomde

pedaalsleutel met 15 millimeter

opening, geschikt voor minder luxe

SPD-pedalen bijvoorbeeld. De hoek van

de sleutel is goed gekozen en de hendel

vrij lang. De sleutel is vrij dun en glad,

wat de houvast niet optimaal maakt.

Loskomen doen de pedalen zeker, maar

of je handen het prettig vinden is een

tweede. Datzelfde geldt voor de bracket/cassetteafnemer.

De bracketsleutel

heeft een grote brede rand, die erg

goed werkt. Wel is hij vrij glad. Oppassen

dat je niet van het bracket afschiet.

Eigenlijk geldt dit ook voor de cassetteafnemer.

Die is dan weer vrij kort,

waardoor hij niet heel diep in de sluitring

valt en de kans bestaat dat de

sleutel eraf schiet. Het zijn prachtig

ogende tools, maar gebruik ze met

beleid.

Feedback Sports

BB-cassette sleutel

& pedaalsleutel

Prijs: € 24,95 & € 21,95

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

feedbacksports.com



JE KETTING PIERCEN

De gereedschapsmagnaat Park Tool

heeft echt voor elk probleem in de

werkplaats een oplossing. Van tools

voor interne kabelgeleiding tot pijpsnijders

om je stuur in te korten. Zoek je

een kettingpons, dan heb je de keuze

uit vijf (!) verschillende modellen. We

testen de CT 3.3, een platte en compacte

kettingpons die makkelijk in onze

koffer past.

Ergonomisch niet het prettigste model.

Wel is hij gemaakt van zeer degelijk

materiaal en heeft hij een vervangbare

pin. Zo kan de kettingpons je hele fietscarrière

mee. Een zichzelf aanpasbare

kettinghouder is geschikt voor alle kettingen,

van je omafiets tot 12-speed

AXS. Wel zo prettig. Campagnolo 11- en

12-speed kettingen kun je er dan weer

niet mee ponsen. Er moet natuurlijk altijd

iets te wensen overblijven…

Park Tool CT 3.3

Prijs: € 42,95

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

parktool.com

ZWITSERSE ZAKPERS

Heb je BB30, PF92, BB386EVO of… Nou

ja, er zijn inmiddels zoveel maten op de

markt dat je niet meer weet welk gereedschap

je moet aanschaffen om

thuis vooruit te kunnen. Wheels Manufacturing

is een merk dat gereedschap,

zeer goed afgedichte bottom brackets

en kleine onderdelen produceert. De

Zwitsers hebben een compacte 5-delige

pers gemaakt waarmee je letterlijk elk

bracket in je fiets kunt persen. Niet

zozeer dat alle brackets ineens in je

frame passen, wel dat de twee bijgeleverde

bussen verlopen in zeven verschillende

maten. Zo hoef je geen hele

kist met een diversiteit aan bussen mee

te nemen, deze twee werken altijd. De

hendels en het schroefdraad zijn zeer

stevig en stabiel. De maatvoering is

nauwkeurig en zo pers je niet snel

scheef. Het luxe ogende gereedschap is

de investering waard aangezien je ook

je volgende en daaropvolgende fiets er

nog steeds mee kunt onderhouden.

Wheels Manufacturing

universeel bottom bracket

pers

Prijs: € 63,99

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

wheelsmfg.com

DIGITAAL VS. ANALOOG

Nagenoeg elke mountainbike heeft een

verende voorvork. Bijna altijd werkt

deze (deels) op olie. Met een vorkpomp

kun je de luchtdruk bepalen. De luchtkamer

in een voorvork is klein, maar

staat onder vrij hoge druk. Met een

vorkpomp kun je de druk in kleine beetjes

opvoeren zonder dat er ongelukken

gebeuren. Normaliter heeft een vorkpomp

een mechanische meter. Prima

voor de meeste mensen, maar erg

nauwkeurig is het niet. Onder andere

Fox en RockShox maken eigen digitale

meters waarmee je de druk tot op 1 psi

nauwkeurig kunt beïnvloeden. Dit werkt

zeer prettig aangezien je de dempers

nu erg precies kunt instellen. De ergonomie

is – zoals bij elke vorkpomp –

ronduit slecht, waarom weet niemand.

Houd er rekening mee dat bij het opdraaien

van de pomp er ongeveer 5 psi

aan lucht verloren gaat doordat de

slang op druk komt te staan.

RockShox digitale

demperpomp

Prijs: € 84,-

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

rockshox.com

MEER GEREEDSCHAP

Wil je weten wat wij van ander gereedschap vinden? Hoe je

remleiding-inkort gereedschap gebruikt en hoe de gebruikte

momentsleutel zich verhoudt tot de verderop in het blad

geteste modellen? Op fiets.nl behandelen we stuk voor stuk

alle gereedschappen.


Foto: ©René Müller

OP DE RACEFIETS DOOR

DE GRENSSTREEK

Het Saarland werd al vijf keer uitgekozen voor een

etappe in de Tour de France. Deze Duitse deelstaat

biedt een afwisselend en aantrekkelijk terrein voor

lange tochten met de racefiets. Het is ook mogelijk

om de internationale toer op te gaan door de grenzen

naar Frankrijk of Luxemburg over te steken.

Beleef de typische sfeer van het Saarland in de

geselecteerde hotels in de oude binnenstad van

Saarbrücken en in Mettlach, in de onmiddellijke

omgeving van het symbool van het Saarland: de

Saarschleife. Een ander hoogtepunt van de streek

is de gevarieerde keuken van het Saarland die alles

biedt van traditionele en stevige Duitse maaltijden

tot internationale gerechten en haute cuisine.

IN DE PRIJS INBEGREPEN

• 4 overnachtingen

• 4 keer uitgebreid ontbijt of buffet

• bagagetransport van accommodatie naar

accommodatie

• gedetailleerde fietskaart met routeinformatie

• uitgebreide reisdocumentatie

ETAPPEBESCHRIJVING

• 1 e dag: Aankomst in Saarbrücken

• 2 e dag: Saarbrücken–Mettlach ~ 100km en 750hm

• 3 e dag: Mettlach – Saarbrücken ~ 90km en 900hm

• 4 e dag: Rondrit Bliesgau ~ 100km en 600hm

• 5 e dag: Vertrek uit Saarbrücken

Schengen

Mettlach

Losheimer

Stausee

PRIJS PER PERSOON

tweepersoonskamer vanaf € 343,-

eenpersoonskamer vanaf € 497,-

Saar

Mosel

Saarlouis

Saargemünd

Saarbrücken

Deze aanbieding kan worden gereserveerd via:

Tourismus Zentrale Saarland GmbH,

Tel.: ++49(0)681 927 200, info@tz-s.de

www.toerisme-saarland.nl

/// COLUMN

SPRINTEN OP DE ZUIDAS

THOMAS BRAUN

Het is best gek, maar echt iedereen fietst tegenwoordig.

Ik had vroeger een gitaarleraar met haar tot op z’n

billen die ik altijd tegenkwam met óf een Fender óf

een Heineken in zijn hand. Meestal beide. Rokerige

kroegen waren zijn thuis en zelf pafte hij er ook lekker op los. Seks,

drugs & rock-‘n-roll. Nu vreet hij dagelijks kilometers asfalt of rolt

hij over een Noord-Hollands strand. Mijn beste vriend van vroeger,

tevens getuige op mijn gestrande huwelijk, was ook van het bier

en de shag. Tegenwoordig zie ik alleen maar foto’s van bergen die

hij samen met zijn zoon op z’n Sensa beklimt. En Rim fietst ook.

Rim is Rim Voorhaar. Zo’n naam die je nooit meer vergeet. Hij was

mijn collega bij de regionale krant. Of, zoals hij zelf altijd zegt, ik

was zijn leermeester. Afijn.

Rim kwam ik een paar jaar geleden weer eens tegen. Hij was een

van de organisatoren van de Ronde van Orteliusstraat. Een echte

Amsterdamse wielerkoers die al 60 jaar schitterde door afwezigheid

en door Rim en zijn vrienden nieuw leven werd ingeblazen.

Wat een feest. Het was prachtig weer, overal dekentjes voor

deuren met gezellige mensen erop. Ik mocht op een podium een

praatje houden met de journalisten Arthur van den Boogaard en

Rogier van ’t Hek en intussen dronken we bier en hielden we van

nostalgie. Later werd er nog zo’n allang verdronken fenomeen

opgediept: de Ronde van de Westerstraat. Dit keer mocht ik met

een vlaggetje in mijn hand af en toe een dranghek openzetten als

er geen fietsers aankwamen. Ik kwam Alex Klusman tegen, ook

een fietsvriend, en Roos Schlikker, die columns schrijft en nog veel

meer maar vooral liefhebster van carbon is. Ook nu was het

intens genieten. Ik ben geen Amsterdammer, maar dit is volgens

mij wat Amsterdam zo uniek maakt: de saamhorigheid, de gezelligheid,

het bier, het weerzien én de fiets.

En nu gaat de polonaise zich verplaatsen naar de Zuidas, het

zakendistrict van Nederland. Logisch, want zakendoen is net als

fietsen: of je blijft in beweging of je

LANG IS HET PARCOURS OP

DE DEBUSSYLAAN NIET. 250

METER OM PRECIES TE ZIJN.

ÉÉN TEGEN ÉÉN, ELKE WIN-

NAAR MAG DOOR, DE VERLIE-

ZER MAG AAN HET BIER

valt om (Frank Lloyd Wright). De

Sprint van de Zuidas, zo gaat het

evenement heten. Want ja, al die

bankiers en andere moneymakers

hebben altijd haast, daar tussen de

spiegelgevels door. En nu mag iedereen

die daar zin in heeft tijdens de

beroemde (en beruchte) vrijmibo op

15 mei op de fiets sprinten. Lang is

het parcours niet daar op de Claude

Debussylaan, 250 meter om precies te zijn. Eén tegen één, elke

winnaar mag door, de verliezer mag aan het bier. En welke kwaliteit

geeft de doorslag? Walter Godefroot zei ooit: ‘Om te spurten

moet je niet gek zijn, maar het helpt wel.’ Ik wens alle gekken van

de Southass veel plezier!

Duik het bos in!

Opening 06.06.2020

Foto © Dennis Stratmann

www.ostbelgien.eu

info@ostbelgien.eu

www.stoneman-arduenna.com

EVENEMENT \\\ RIDERMAN

Het derde weekend van september staat de laatste

jaren steevast als eerste omcirkeld in mijn

persoonlijke fietsagenda. Dan vindt namelijk de

Riderman plaats, voor fanatieke wielertoeristen

de ultieme fietsbeleving. Drie dagen lang racen in het Duitse

Zwarte Woud. Ride like a pro is de slogan en daar is geen

woord van gelogen. Tijdwaarneming, een autovrij parcours,

klassementen voor alle leeftijdsgroepen, alles erop en eraan.

Afgelopen jaar was mijn vierde achtereenvolgende deelname.

Het eerste jaar was ik alleen, het jaar erop waren we met zijn

vijven en daarna groeide onze groep naar zo’n tien personen.

Niet ongebruikelijk bij de Riderman.

Bad Dürrheim heet het kuuroord waar dit fietsfeest plaatsvindt.

In het weekend van de Riderman zie je een bijzondere

mix van ouderen en afgetrainde fietsers. Want ja, er wordt

serieus gereden. Wat overigens niet betekent dat het niveau

van iedereen even hoog is. De meesten beschouwen het wel

als een race, maar ieder op zijn eigen niveau. Zo ben ikzelf

vooral pelotonvulling, maar ik geniet er intens van.

KORT-KORT

De organisatie van het evenement benadert het niveau van

perfectie. Het concept is grandioos, over alles is nagedacht.

Zelfs het weer lijken ze hier in de hand te hebben, want in al

die jaren heb ik hooguit een kwartiertje in de motregen gereden.

Kort-kort is doorgaans de dresscode.

Op vrijdag is er een tijdrit, die net na 14.00 uur start. Slim,

want wie op redelijke rijafstand woont kan gewoon ’s morgens

afreizen. Dat scheelt weer een vrije dag. Vanuit het

westen van Nederland is het echter wel 7 tot 8 uur rijden.

Zodoende ben ik al donderdag op pad.

De meeste wegen liggen erbij als een biljartlaken, ook die van

de tijdrit. Het parcours is slechts 16 kilometer lang, maar een

mentale proef van jewelste. Met de precisie van een Zwitsers

uurwerk starten de deelnemers om de 15 seconden. Koud

onderweg begint de Hirschhalde, een klim van 1,5 kilometer

met een maximum percentage van 8 procent. Iedereen gaat

hier compleet kapot en dan is het nog lang. De afdaling is

vals plat en er zit een verraderlijke rotonde in waar je flink


RIDE

ALTIJD AL ‘NS DE DEGENS WILLEN KRUI-

SEN IN EEN TIJDRIT MET CANCELLARA?

DAT KAN IN DE RIDERMAN, EEN 3-DAAGS

FIETSFEEST IN HET DUITSE ZWARTE

WOUD. TIJDWAARNEMING, EEN AUTO-

LIKE

VRIJ PARCOURS, KLASSEMENTEN VOOR

ALLE LEEFTIJDSGROEPEN, AAN ALLES IS

GEDACHT OM JE EVEN PROF TE WANEN!

A PRO

TEKST: HERMAN NEKKERS /// FOTO’S: UWE GEISSLER

moet remmen. Hier reed ik bij mijn eerste deelname zo het

weiland in. Opletten geblazen dus, parcoursverkenning is ten

zeerste aanbevolen. Even later is het keerpunt en rijd je dezelfde

route weer terug. De laatste afdaling is sensationeel.

In tijdrithouding met ruim 70 kilometer per uur naar beneden

over het strakke asfalt.

De tijdrit maakt onderdeel uit van Chasing Cancellara, een

serie cyclosportieve evenementen georganiseerd onder de

naam van de voormalige kampioen. Fabian zelf geeft ook

acte de présence en start als laatste. Om even het niveau

aan te geven: hij wordt uiteindelijk tiende. Voor de start maak

ik kennis met twee Nederlanders. Ze zijn enthousiast geworden

door verhalen op Cyclokalender. Hun fietsmaten waren

niet te porren voor deze 3-daagse. De bekende argumenten:

onbekend, daar kun je niet mee thuiskomen, kan niks zijn.

AUSDAUER

Zaterdag is traditioneel de dag van de lange etappe; 120 kilometer

met 1.850 hoogtemeters. Dat ligt me een stuk beter.

Door de jaren heen heb ik de nodige ausdauer ontwikkeld.

Hoe langer de rit, hoe beter ik me voel. De start is om 11.45

uur. Heerlijk! Rustig opstaan en geen getwijfel over kleding

tegen de ochtendkou. De zon warmt de deelnemers vooraf al

heerlijk op. Na het startschot wringen ruim 600 renners zich

door de krappe straten van het dorp, maar iedereen blijft

gedisciplineerd rijden. De Hirschhalde is wederom de eerste

hindernis. In de afdaling worden de groepen gevormd. Veel

gezichten die ik de rest van de dag om me heen zal zien. De

meeste hellingen zijn lang en lopen lekker. Dit werk ligt me

goed. Maar Zur Schächer en de bonusklim in Göschweiler

zijn kort en extreem krachtig. Tot 18 procent tik ik hier aan.

Het rijden in groepen bevalt me goed. Er zijn motoren met

reservemateriaal en af en toe komt er een cameramotor

langs. De race wordt gewoon live uitgezonden via de website.

Naarmate de rit vordert worden de benen steeds sterker. Of

ze takelen iets minder snel af dan die van de renners om me

heen. Yes! Dit is een van die zeldzame dagen dat het allemaal

vanzelf lijkt te gaan.


Geheel boven, links: Je

rijdt de hele dag in groepen.

Hierboven: Ook het aanreiken

van de bidons

gaat professioneel!

Geheel boven, midden:

Andries Bosma, een

goede vriend van auteur

Herman Nekkers.

Rechtsboven: Tip: rouleer

mee, maar houd het

kort!

WEGGOOIZONE

Alleen de bevoorrading al is een evenement op zich. Langs

de weg is een weggooizone gecreëerd waar de renners al

rijdend hun bidon kunnen wegwerpen. Direct daarna staan er

zeker tien mensen in een rij opgesteld om een nieuwe bidon

aan te reiken. De keuze is uit sportdrank of water. Of allebei.

De plekken zijn zo uitgekozen dat ze net in een klim zitten.

Hier is over nagedacht. Voedsel wordt er niet uitgedeeld. De

ritten zijn dermate kort dat je met drie reepjes wel klaar bent.

Die steek je gewoon in je zak. Met een gemiddelde van 31,7

kilometer per uur word ik uiteindelijk 305e. In de middenmoot,

maar wat heb ik ervan genoten.

De zondagetappe start om 11.15 uur. Met 99 kilometer is deze

korter dan de dag ervoor. Dit geeft de deelnemers de mogelijkheid

weer op tijd huiswaarts te keren. Ook weer mooi gepland.

Ondanks de bewolking voelt de temperatuur als een

warme deken. Helaas ben ik vergeten de goede benen van

gisteren mee te nemen. Het is de hele dag worstelen geblazen

en het loopt van geen kant. Ik nestel me zoveel mogelijk in

groepen om toch vooruit te komen. Tja, all part of the game.

BONUSKLIM

Maar ik blijf genieten van dit volksfeest. Hele dorpen lopen uit

om de renners aan te moedigen. Mensen met ratels, fluitjes,

en vuvuzela’s. Kinderen die vragen om een high five. De

omgeving is adembenemend. Met de hoogste toppen tot 900

meter lijkt het wel wat op de Ardennen. Maar de beklimmingen

zijn langer en bovendien voorzien van een goed wegdek.

Tegen het eind van de rit maak ik me zorgen: de bonusklim is

nog niet geweest. En ja hoor, in het dorpje Aasen ligt een

muur van jewelste. Ik trek en sleur me naar boven. Het hele

dorp staat hier te wachten. Heavy metal schalt uit de luidsprekers

terwijl mijn Garmin 21 procent aanwijst. De enthousiaste

aanmoedigingen brengen me naar de top. Heerlijk,

nu alleen nog afdalen naar de finish, waar een overdaad

aan broodjes en andere lekkernijen wacht om de uitgeputte

renners weer tot leven te wekken.

Riderman zit er weer op. Het afgelopen weekend ademde het

dorp de ultieme wielersfeer. Nog nagenietend van dit geweldige

evenement ga ik naar huis. Eén ding is zeker: volgend

jaar weer!

De tijdrit van vrijdag 18 september

De langste etappe van zaterdag 19 september


RIDERMAN /// EVENEMENT

VOORBEREIDING

» Allereerst natuurlijk de training en dat begint bij basisconditie.

Ik train veel in zone D1 en zorg voor afwisseling. Ik

zeg altijd: sinds ik langzamer train, fiets ik sneller. Discipline

is het toverwoord. Strava helpt daar niet echt bij trouwens.

Je vrienden zien alles en het is o zo verleidelijk om even door

te knallen, ondanks alle goede voornemens.

De KNWU heeft sinds kort Fondo gelanceerd, een trainingsapp

speciaal gericht op training voor evenementen. Professionele

coaches zorgen voor een goede kwaliteit van je

training. De Riderman is eind september, als het fiets

seizoen er vrijwel op zit. De meesten zullen dan wel een

behoorlijke basisconditie hebben.

» De voorbereiding op de tijdrit. Heb je een tijdritfiets, neem

deze dan mee. Zo niet, gebruik een ligstuur. Belangrijk is om

het bevestigen ervan niet uit te stellen tot het laatste moment.

Ik doe dit uiterlijk twee weken van tevoren. Ten eerste

gebeurt het me vaak dat het ligstuur te los zit en tijdens de

trainingsrit gaat zakken. Ik neem dan ook altijd een inbussleutel

mee. Daarnaast is het belangrijk te wennen aan de

tijdrithouding. Hoewel de tijdrit voor de meesten rond de 25

minuten duurt, kan een oncomfortabele houding doorwerken

in de volgende dagen.

» Welk kransje neem je mee, de 25, 28 of 32? Dat hangt van

je kwaliteiten af. De meeste hellingen van de Riderman zijn

niet extreem steil. Maar zowel op zaterdag als zondag tref je

enkele taaie hindernissen waarbij een licht verzet geen

overbodige luxe is. Twijfel niet, monteer gewoon je grootste

krans. Het ergste wat er kan gebeuren, is dat je hem niet

nodig hebt.

» Tactisch en slim rijden is ook belangrijk. Je rijdt vrijwel de

hele dag in groepen. Soms van 10 renners, soms wel 30 of

meer. Vermijd veel kopwerk. Rouleer mee, maar houd het

kort. Gaat het te langzaam? Sleur niet als een bezetene op

kop. Dan ben je waarschijnlijk de eerste die het loodje legt.

Vaak vallen groepen uiteindelijk uit elkaar en ontstaan er

weer nieuwe. Word je gelost uit een groep, wacht dan op de

volgende. Met een beetje geluk brengt deze je weer terug.

» Qua accommodaties heeft Bad Dürrheim veel te bieden,

maar er komen echter veel gasten dit weekend, zowel fietsers

als kuuroordbezoekers. Regel dus tijdig een onderkomen.

En anders is er in de omliggende plaatsen wel

onderdak te vinden.

» Een paar maanden na het evenement heb ik contact met

een van die Nederlanders. Dit jaar komen ze met z’n vijven.

Zo gaat dat. De Riderman is niet voor niets Ride like a pro. •

Linksboven: De race is

via een livestream te

volgen.

Linksmidden: De finish

van de zondagetappe.

Linksonder: De verzorging

aan de finish.

De slotetappe van zondag 20 september

RIDERMAN 2020

Start en finish van alle etappes: Bad Dürrheim (Duitsland)

Etappe vrijdag 18-09 (tijdrit): 16 kilometer/200 hoogtemeters Starttijd 14.10 uur

Etappe zaterdag 19-09: 121 kilometer/1850 hoogtemeters Starttijd 11.45 uur

Etappe zondag 20-09: 99 kilometer/1220 hoogtemeters Starttijd 11.15 uur

Kosten:

€ 160,- tot 15 april

€ 170,- tot 12 september

€ 190,- last minute, ter plekke

Website:

www.riderman.de


ONBEKENDE COL \\\

SERRA DA ARRÁBIDA

WOLFFLOW

380 m

25,0 %

15,0 %

7,5 %

0 %

-7,5%

-15,0%

-25,0%

0 km | 5 km | 10 km | 13 km

PORTUGAL IS EEN PRACHTIG EN GEVARIEERD FIETSLAND.

MAAR ER ZIJN MEER SCHADUWKANTEN DAN DE JAARLIJKSE

BOSBRANDEN, ZO ONDERVOND RICHARD VAN AMEIJDEN BIJ

DE SERRA DA ARRÁBIDA (380 METER).

TEKST & FOTO: RICHARD VAN AMEIJDEN

Wandelend langs de

kust van Algarve

druppelt januari

2019 een bericht

binnen: de wolf heeft zich definitief gevestigd

in Nederland. Zonder verblijfsvergunning

of pardon heeft de wolvin

vaste domicilie op de Veluwe gevonden.

Throwback zomer 2011: met mijn vrouw

Marlies reed ik naar Valencia, waar zij

op onze tweede kleindochter zou passen.

Ik reed door om achttien BIG-beklimmingen

op het Portugese vasteland

te doen. Dat idee kwam last minute, te

laat om nog een fietsmaatje te vinden.

Als lone wolf on BIG-mission doorkruiste

ik Spanje naar de Monte Fóia. De

bergrug zie ik nu, acht jaar later wandelend

langs de zuidkust, aan de horizon

liggen.

Juli 2011 reed ik na de Monte Fóia richting

havenstad Setúbal. Vroeg in de

ochtend fiets ik de volgende ochtend

noordwestelijk om natuurpark Serra

da Arrábida (501 meter) heen naar

Azeitão en Aldeia de Irmãos (105

meter). Tussen kurkeiken rijd ik richting

kustgebergte over een verlaten N379-1:

13 kilometer en maximaal 15 procent

voeren naar de bescheiden top (380

meter). Maar het klimmetje is een aanrader:

prachtig uitzicht op de kustlijn

richting Setúbal en over de oceaan met

schiereiland Tróia, trillend in een door

zonlicht reflecterende zeespiegel. Voorbij

de afslag omlaag naar het strand

van Portinho staan op de bergwand en

langs de weg koepelvormige bouwwerkjes.

Ze horen bij de Convento da

Arrábida, een middeleeuws Franciscaner

klooster hoger op de bergrug; een

nieuwer deel met museum ligt iets

beneden mij.

De meditatieve ochtendstilte wordt verbroken

als een tegemoetkomende auto

vaart mindert. Een man maakt armgebaren

naar boven, maar ik begrijp hem

niet. Nietsvermoedend fiets ik richting

de Miradoura do Norto, waar de adem

in mijn keel stokt: bij een vuilniszak

richt een enorme, smoezelige hond

ineens verstoord zijn blik op mij.

Adrenaline spuit mijn aderen in als ik in

een flits besef wat de automobilist bedoelde:

ik sta oog in oog met een wolf!

Gefocust op het Iberische roofdier verlaat

ik met een wijde boog behoedzaam

de parkeerplaats. Vervolgens

demarreer ik voluit, als de opzwepende

trojkakoetsier uit Drs. P’s Dodenrit, richting

zendstation de bevrijdende afdaling

naar Setúbal tegemoet.

Wees gewaarschuwd: nu een stelletje

wolven op beeld is vastgelegd in Gelderland,

liggen hongerige roedels in het

verschiet. Vanaf nu fiets ik alleen nog

met een wolfpack de Veluwse wouden

in. Want once in a lifetime volstaat!


De KNWU fietsverzekering

voor jou!

De beste verzekering voor

racefietsen, mountainbikes, BMX en handbikes

• Verzekerd tegen beschadiging en diefstal

• Automatisch KNWU lidmaatschap

• Dekking tijdens trainings/clubwedstrijden

• Dekking tijdens toertochten en cyclo’s

• Carbon module extra mee te verzekeren

• Geen toeslag voor de grote steden

• Slechts €50,- eigen risico per claim

Voor meer informatie: www.racefietspolis.nl

TECHNIEK \\\

MOMENTSLEUTELS GETEST

IEDER BOUTJE OP JE FIETS HEEFT EEN MAXIMAAL

AANDRAAIMOMENT. OM DIE TE VINDEN HEB JE

EEN MOMENTSLEUTEL NODIG. WIJ TESTEN ER

NEGEN, VAN POCKETMODELLEN TOT SLEUTELS

VOOR IN DE WERKPLAATS.

TEKST: HANS BECKING /// FOTO’S: REMCO VEURINK

MOMENT

SUPRÊME

Vast is vast! Zo denken de

meeste mensen als ze een

boutje of moer aandraaien.

Terwijl de effectieve klemkracht in

feite veel belangrijker is. Je wilt niet

dat je zadel na verloop van tijd los

gaat zitten en zakt. Maar te vast is

ook niet goed. Zeker niet met zoiets

breekbaars en kostbaars als je carbon

fiets. Je zou de eerste niet zijn

waarvan het stuur breekt doordat je

de pen te fanatiek hebt aangedraaid.

Gevolgen? Jij valt en je garantie

vérvalt. Dat zijn geen grappen.

Door alles vast te zetten met de juiste

kracht (zoals aangegeven door de

fabrikant) voorkom je dat carbon

breekt, terwijl je er tegelijk voor zorgt

dat alles netjes op zijn plaats blijft.

Dat doe je met een momentsleutel.

Zo’n ding is duur. Maar als je bedenkt

dat hij je materiaal en daarmee ook

jou beschermt, valt de prijs best mee.

TESTMOMENT

De precisie van de sleutels is dan

wel van belang. Op een relatief

eenvoudige manier heb ik kunnen

controleren of het effectieve aandraaimoment

overeenkomt met het

aandraaimoment van de sleutel.

Hoe exact leg ik je uit aan het eind

van deze test. Ook heb ik een overzichtstabel

gemaakt met de bits die

je bij elk exemplaar sleutel krijgt. Bij

iedere sleutel staat ook zijn bereik.

Check goed of een sleutel jouw meest

gebruikte aandraaimomenten aankan.

Gebruik, instellen en monteren

vat ik samen in het gebruiksgemak.

Met de prijs in het achterhoofd geef ik

het Fiets-oordeel voor iedere sleutel.



TECHNIEK \\\


BBB

TORQUE SET BTL-73

Prijs: € 79,95

Gebruiksgemak:

Precisie:

Bereik:

2-14 Nm

Fiets-oordeel: 9,3

We starten met een uitblinker. De BBB is een klassieke

momentsleutel met de bekende ratel. Hij zit in een degelijke

hardcase met daarin de zeven meest gebruikte

bitjes voor de fiets. Het instellen gaat soepel en het

bereik is groot. Er is een certificaat van de kalibratie

bijgeleverd. Elke sleutel is drie keer op 3, 8 en 14 newtonmeter

getest met een tolerantie van 4 procent. Als ik het

vergelijk met mijn test is de tolerantie niet eens nodig,

want de BBB-momentsleutel is zeer accuraat. De klik

mag wel wat harder en beter voelbaar zijn.

bbbcycling.com

+ nauwkeurig en betaalbaar

- zachte klik bij aandraaimoment

BIRZMAN

TORQUE WRENCH 3-15 NM

Prijs: € 99,95

Gebruiksgemak:

Precisie:

Bereik:

3-15 Nm

Fiets-oordeel: 8,1

De solide metalen ratelsleutel van Birzman ligt lekker

in de hand. Het mooie van deze sleutel is dat hij opnieuw

te kalibreren is aan de onderkant. Tijdens mijn

testen wijkt hij minimaal af, maar hij blijft ruimschoots

binnen de tolerantie. De klik is erg kort: als je niet goed

oppast zou je hierdoor het maximale aandraaimoment

zomaar kunnen missen. Opletten dus. In het doosje bij

de sleutel zit naast de standaard bits ook een verlengstuk

van 9 centimeter. Erg handig voor boutjes die lastig

te bereiken zijn. Net als bij de BBB heeft ook de Birzman

een kalibratiecertificaat.

birzman.nl

+ 1/10 Nm instelbaar en ruim bereik, verlengstuk

- korte klik


MOMENTSLEUTELS GETEST /// TECHNIEK

FEEDBACK SPORTS

RANGE

Prijs: € 89,95

Gebruiksgemak:

Precisie:

Bereik:

2-10 Nm

Fiets-oordeel: 7,2

Deze pocketformaat moment sleutel heeft

geen klik. Wel is de Feedback Sports Range

uitgevoerd met een ratel, en dat komt het

gebruiksgemak ten goede. Pak tijdens het

aandraaien de kop van de sleutel stevig tussen

duim en wijsvinger en je kunt beginnen

te duwen. De waardes zijn af te lezen op een

klein metertje. Na het gebruik moet je dat

metertje telkens terugzetten op 0. Het klinkt

niet erg secuur, maar toch meet de sleutel

zeer precies. Naast de twaalf bijgeleverde

bitjes heeft hij ook nog twee extra lange bits:

een inbus 5 mm en een torx 25. Een handige

sleutel om mee te nemen, maar net te groot

voor je achterzak.

feedbacksports.com

+ veel bits

- moeilijk leesbaar en weinig houvast

LEZYNE

TORQUE DRIVE

Prijs: € 49,95

Gebruiksgemak:

Precisie:

Bereik:

2-10 Nm

Fiets-oordeel: 7,0

De prijs voor het fraaiste design gaat naar Lezyne.

De Torque Drive is een simpele, compacte sleutel

zonder ratel. Hij zit mooi opgeborgen in een hoesje

dat net in je achterzak past. Hij komt inclusief elf

bitjes, waarmee je praktisch elke klus kunt klaren.

Let goed op dat de streepjes gelijk staan aan de

gewenst waarde. Door de lange T-vormige steel

ligt hij fijn in de hand, maar de indicatiestreepjes

hadden wel wat groter mogen zijn. De prijs is zeer

acceptabel. Gebruik je een momentsleutel niet

frequent, dan is de Lezyne een goede keuze.

ride.lezyne.com

+ on the go tool

- geen ratel


TECHNIEK \\\


PRO

TORQUE WRENCH SET

Prijs: € 119,99

Gebruiksgemak:

Precisie:

Bereik:

3-15 Nm

Fiets-oordeel: 7,0

De duurste momentsleutel uit deze test is om eerlijk te zijn nauwelijks

beter dan de BBB en de Birzman. Qua precisie zit hij exact tussen beide

sleutels in. Hij is in te stellen in stappen van 0,2 newtonmeter door de

achterkant naar achteren te trekken en te draaien. In het doosje vind

je een kort verlengstukje, waarvan ik merkte dat deze in de praktijk

onmisbaar is. Een momentsleutel die doet wat hij moet doen, maar

wel voor een te hoge prijs.

pro-bikegear.com

+ eenvoudig te bedienen /// - te hoog verschil tussen prijs en kwaliteit

PARKTOOL

ATD 1.2

Prijs: € 99,95

Gebruiksgemak:

Precisie:

Bereik:

4-6 Nm

Fiets-oordeel: 7,6

Ook al beschik je over twee linkerhanden, met

deze Parktool is dat niet erg. Is het aandraaimoment

eenmaal bereikt, dan blijft hij luid doorklikken.

Het is een zware sleutel met verstopt in de

handgreep drie extra bitjes. Je kunt hem instellen

op 4, 4½, 5, 5½ en 6 Nm. Dat is beperkt, hoewel dit

de meest gebruikte aandraaimomenten zijn. Het

werken met de sleutel is erg fijn, je merkt tijdens

het aandraaien dat het een kwaliteitsproduct is.

Het enige struikelblok is de prijs. Want ondanks

zijn beperkte bereik kost hij toch bijna 100 euro.

parktool.com

+ werkplaatskwaliteit

- slechts van 4 tot 6 Nm



RITCHEY

TORQUE KEY 5 NM

Prijs: € 24,95

Gebruiksgemak:

Precisie:

Bereik:

5 Nm

Fiets-oordeel: 7,9

De kleinste momentsleutel uit deze test komt van

Ritchey. De Torque Key 5 Nm is nogal beperkt,

omdat hij uitsluitend bij 5 newtonmeter klikt.

Dit aandraai moment komt echter vaak voor bij

stuurpennen, zadelpenklemmen of sturen. De

sleutel is zeer gebruiksvriendelijk door de duidelijke

klik en met zes bitjes is hij bruikbaar voor

bijna alle boutjes. Als je niet meer nodig hebt dan

5 newtonmeter, dan kunnen we deze sleutel aanraden.

Hij is ook verkrijgbaar vooringesteld op 4

newtonmeter.

eu.ritcheylogic.com

+ zeer gebruiksvriendelijk

- gelimiteerd gebruik

SILCA

T-RATCHET

+ T-TORQUE KIT

Prijs: € 91,-

Gebruiksgemak:

Precisie:

Bereik:

2-8 Nm

Fiets-oordeel: 8,9

Silca komt met een twee-in-een-tool. Zonder het

rode tussenstuk is het een handige multitool met

ratel. Wil je ook het aandraaimoment weten, dan

klik je er eenvoudig met behulp van magneten de

momentsleutel tussen. Net als bij de Lezyne is het

aflezen moeilijk door de te kleine indicatiestreepjes.

Maar dankzij de 72-tands ratel met T-vormig

handvat is hij wel een stuk gemakkelijker in gebruik.

De tien mee geleverde bitjes zitten opgeborgen

in een sierlijk etui, dat moeiteloos in je achterzak

past. De precisie is voldoende en door het

hoge gebruiksgemak is dit een absolute topper.

silca.cc

+ klein formaat

- veel losse onderdelen


TECHNIEK \\\


TOPEAK

RATCHET ROCKET

LITE NTX+

Prijs: € 69,95

Gebruiksgemak:

Precisie:

Bereik:

2-6 Nm

Fiets-oordeel: 8,6

Net als de Silca is de Topeak een multifunctionele

tool. Topeak doet er nog een schepje

bovenop door het toevoegen van een kettingpons

en twee bandenlichters. Alles zit netjes

opgeborgen in een etui. De ratel is zó klein dat

hij er bijna schattig uitziet. De momentsleutel

staat ten opzichte van de ratel niet helemaal

in verhouding, maar hier zijn de streepjes

tenminste wél goed leesbaar. Nadeel is dat

de sleutel ver doorbuigt als je tot 6 newtonmeter

gaat. Op krappe plekjes kom je hierdoor

weleens in de problemen en is het wat

passen en meten. Maar voor de meest

gebruikte schroefjes is dit geen probleem.

topeak.com

+ duidelijke indicatiestreepjes

- buigt ver door

WANNEER ZIT IETS GOED VAST?

Hoe bepalen onderdelenfabrikanten het maximale aandraaimoment?

Jeff Lockwood, marketingmanager Europa bij Ritchey, legt uit.

DEZE BITJES KRIJG JE ERBIJ

Inbus 2 mm

Inbus 2,5 mm

Inbus 3 mm

Inbus 4 mm

Inbus 5 mm

Inbus 6 mm

Inbus 8 mm

Torx 10

Torx 15

Torx 20

Torx 25

Torx 30

Kruiskop

Platkop

BBB – – V V V V V – – – V V – –

Birzman – – V V V V V – – – V – – –

Feedback Sports V V V V V V V V – V V V V –

Lezyne V V V V V V – V – – V V V V

Parktool – – V V V – – – – – V – – –

Pro – – V V V V V – – – V V – –

Ritchey – – V V V – – – – V V – V –

Silca V V V V V V – V – V V – V –

Topeak V V V V V V V V V – V – V –

» Hoe belangrijk is het aandraaimoment

voor Ritchey?

“Voor de betrouwbaarheid van het

materiaal is het belangrijk om de

aan bevolen torque aan te houden.

Te veel of te weinig aandraaien kan

niet alleen het onderdeel beschadigen,

maar jou ook.”

» Hoe bepalen jullie het juiste

aandraaimoment?

“We voeren allerlei gepatenteerde

testprocedures uit om het breekpunt

van alle producten te bepalen.

Daarnaast doen we nog testen met

het maximale aandraaimoment

tijdens de productontwikkeling.”

» Jullie onderdelen hebben vaak

een maximum van 5 Nm. Bewust?

“Nou, sommige oudere componenten

kunnen nog een aanbeveling

van 4 Nm hebben, dus controleer

dat goed. Maar inderdaad: tegenwoordig

bevelen we 5 Nm of iets

lager aan. Ons technische team

gebruikt meestal montagepasta,

zodat je ook bij bijvoorbeeld stroef

schroefdraad zo weinig mogelijk

kracht hoeft te zetten bij het toegepaste

aandraaimoment. Minder

kracht is immers minder risico op

overbelasting van de onderdelen,

en dat is belangrijk bij carbon en

andere delicate materialen. Tegelijk

is het maximale aandraaimoment

uiteraard belangrijk om te voorkomen

dat onderdelen los raken, bijvoorbeeld

pedalen en crankstellen.”

» Maken titanium en stalen

schroeven nog een verschil?

“Titanium is zachter dan staal en

het schroefdraad kan veel sneller

kapot gaan. Maar je kunt ervan

uitgaan dat de aanbevolen torque

volledig nauwkeurig is. Dus zolang

je die respecteert, hoeft er met

beide materialen geen enkel

probleem te zijn.”



ZELF JE MOMENTSLEUTEL CONTROLEREN

1 2 3

7

4

We zouden er blind op moeten kunnen

vertrouwen dat fabrikanten hun

sleutels perfect ijken, maar we zien

het graag met eigen ogen. Zelf controleren of je

momentsleutel goed werkt, is niet ingewikkeld.

Ook als je momentsleutel al een paar jaren meegaat,

is het verstandig om eens te kijken of hij nog

naar behoren werkt. Het enige wat je nodig hebt

is een meetlint, een bankschroef, een emmer en

een geijkte weegschaal.

1

2

3

4

5

6

5

Meet de afstand van de sleutel (waar je het

bitje op zet, neem het midden) tot aan het

handvat. Die afstand mag je zelf bepalen,

maar neem voor het gemak hele centimeters.

Plak hier een stukje tape en teken het af.

Leg de momentsleutel los op de bankschroef

en weeg hem. Laat de sleutel hangen aan de

weegschaal op het afgetekende streepje.

Draai de momentsleutel bij het bitje vast aan

de bankschroef. Stel de sleutel in op het aantal

newtonmeter dat je wilt meten.

Hang een emmer aan het handvat, precies

op het markeerstreepje.

Vul de emmer geleidelijk met water totdat

de momentsleutel klikt.

Weeg het totaalgewicht van het water en

de emmer.

6

EEN MISKOOP MAAK JE NOOIT

7 Nu gaan we rekenen:

» Neem de afstand van de steel in meters.

Bijvoorbeeld: 18 centimeter is 0,18.

» Tel het gewicht van de sleutel uit stap 2

en het totaalgewicht van de emmer uit

stap 5 bij elkaar op. Vermenigvuldig dit

met de afstand van de steel in meters.

» Omdat we werken met meters en kilo’s

moeten we alles vermenigvuldigen met

9,81 Mkg. De uitkomst van deze som zou

in de buurt moeten komen van het ingestelde

aandraaimoment op de sleutel.

» Voorbeeld: 0,18 m x 1,70 kg x 9,81 = 3.00.

Dit voorbeeld laat de 3-newtonmetertest

van de BBB-momentsleutel zien. De steel

is 18 centimeter (0,18 m) maal het gewicht

van de sleutel en de emmer (0,14+1,56=1,70

kg), maal 9,81 is 3,00. Precies zoals ik de

sleutel had ingesteld. Tip: doe de meting

drie keer en neem het gemiddelde.

Om een winnaar van deze test aan te wijzen splits ik het deelnemersveld op in twee

categorieën: tools die je onderweg kunt meenemen en tools voor in de werkplaats.

Voor de werkplaats raad ik de BBB aan. Prijstechnisch is dat al een goede keuze,

maar vooral de precisie verbaasde mij positief. Als ik een momentsleutel wil meenemen

voor onderweg, dan ga ik voor de Silca. Het is een heerlijke tool om te gebruiken

en zit als bonus ook nog eens chic opgeborgen. Maar eigenlijk doe je met

geen van alle een miskoop. Je hoeft maar één keer je carbon stuur te strak aan te

draaien en je bent al meer geld kwijt dan aan de aankoop van één momentsleutel!


ACHTERGROND \\\

SLECHTE GEWOONTES

SLECHTE

GEWOONTES


SLECHTE GEWOONTES /// ACHTERGROND

MENSEN ZIJN GEWOONTE

DIEREN, MAAR LANG NIET

ALLE GEWOONTES ZIJN GOED

VOOR ONS. HOE MAAK JE

KORTE METTEN MET GEDRAG

DAT JOUW FIETSPRESTATIES

BELEMMERT?

TEKST: CHRIS MCGUIRE /// FOTO'S: ISTOCK,

COR VOS, REMCO VEURINK

Wielrenners zijn absoluut

niet immuun

voor slechte gewoontes.

Van overmatig

snacken tot het geven van

onduidelijke signalen, van slechte

remtechniek tot het verwaarlozen

van kostbaar materiaal – iedereen

heeft zo wel een aantal mindere trekjes.

Maar geen paniek: we besloten

om een aantal veel voorkomende

misdragingen aan de kaak te stellen

én natuurlijk het gezondere, veiligere,

slimmere of snellere alternatief te

onthullen, zodat je in ieder geval met

één slechte gewoonte kunt afrekenen.

Mooi doel, toch? Lees, en je zult ons

later dankbaar zijn.

VÓÓR DE RIT

HET IS HEEL GOED MOGELIJK DAT JE AL SLECHT

GEWOONTEGEDRAG VERTOONT VOOR JE ÜBER

HAUPT IN HET ZADEL BENT GESPRONGEN – EN

DAN HEBBEN WE NIET OVER DE UREN DIE JE

SPENDEERT VOOR DE SPIEGEL OM JE GLAD

GESCHOREN BENEN TE BEWONDEREN.

PASTA? BASTA

We hebben het allemaal weleens gedaan: je hebt

een lange, zware rit voor de boeg, en om zo

goed mogelijk voorbereid te zijn op de vele uren

in het zadel werk je van tevoren een jaarvoorraad aan pasta

naar binnen. Goed idee? Mwah, niet echt, maar het gebeurt

wél veel. Sterker nog, het is bijna stereotiep gedrag onder

wielrenners. Erg handig is het niet, want pasta is lastig te verteren

en zeker als je (te) grote hoeveelheden eet, is de kans

groot dat je er last van krijgt. Het zit maar in je maag te zitten

en bij een flinke inspanning bestaat de kans dat het er ook

weer uitkomt – niet echt comfortabel.

Sommige mensen stouwen zich voor élk ritje helemaal vol,

maar dat is absoluut niet nodig. Overdreven carb loading kan

leiden tot gewichtstoename. Een ander mogelijk gevolg is dat

het trainingseffect van bepaalde trainingen minder groot is.

En die lange, zware rit? De oplossing is extra (geraffineerde)

koolhydraten in de vorm van sportdrank, die je de dag ervoor

en bij je laatste maaltijd (normale portie!) kunt innemen. Het

natrium in de drank zorgt ervoor dat je lichaam de elektrolyten

en koolhydraten snel kan opnemen.


VERREK!

HERHAAL 10 KEER:

‘STRETCHEN IS NIET

VOOR WATJES’

Je kent het wel: je komt thuis van je werk,

wurmt je in je wielerkloffie en springt op de fiets. Voor

je het weet ben je aan het knallen zonder dat je ook

maar íets van een warming-up of stretch hebt gedaan. Stretchen

is voor watjes, toch?

Nou ja, niet echt dus. Tenzij je definitie van ‘watje’ ongeveer

klinkt als: ‘iemand die zijn best doet om blessures te voorkomen

en optimaal te presteren’. Veel wielrenners doen geen

enkele vorm van warming-up. Zeker als ze haast hebben of

hun gemiddelde erg belangrijk vinden, is het ‘bam’ en gaan,

direct vanuit de start.

Het punt is dat je lichaam zonder warming-up simpelweg

niet klaar is voor grote inspanningen. Je zult zeker minder

goed presteren dan het geval was geweest als je je spieren

een degelijke opwarming had gegund. Hoe moet het dan

wel? De warming-up moet in verhouding zijn met dat wat je

gaat doen. Een criterium bijvoorbeeld vraagt om een lange

en intensieve warming-up, voor een rustige duurrit heb je een

minder fanatieke voorbereiding nodig. Stretchen is sowieso

belangrijk. Wielrenners hebben vaak een stijve achterkant,

en aan de voorzijde zijn de heupbuigers vaak stijf. Daarom is

het raadzaam om je heupbuigers, hamstrings, liezen, onderrug

en kuiten regelmatig te rekken. Dit zorgt er voor dat je je

spieren zwaarder kunt belasten zonder ze te verrekken.

ONDERWEG

JE GAAT HELEMAAL OP IN HET MOMENT: ALLEEN

JIJ, DE OPEN WEG DIE VOOR JE LIGT, HET ZOEVEN

VAN DE BANDJES EN… EEN SLUIMEREND VERLAN

GEN NAAR TAART. VERGIS JE NIET: ZELFS IN THE

ZONE LIGGEN ER GENOEG SLECHTE GEWOONTES

OP DE LOER.

SCHOKKEND

Tijdens het klimmen kan het verleidelijk zijn om een

schokkende stijl aan te nemen: in het zadel, uit het

zadel, net als zo’n knikkend hondje voor op het dashboard

van je auto. Het is zo’n gewoonte die veel meer energie

kost dan nodig is. Er zijn profs (en dat zijn dan vaak de lichte

klimmers) die veel op de pedalen staan. Maar in de regel zitten

ze vooral, zeker op langere beklimmingen. Uit het zadel

gaan ze vooral bij maximale inspanningen of om even te ontlasten.

Want ja, staand klimmen kan wel degelijk nuttig zijn:

je kunt een beetje extra kracht op de pedalen zetten en de

spierbelasting een beetje veranderen. Maar iedere keer dat je

gaat staan, verbruik je ook extra energie, want je moet je hele

lichaamsgewicht dragen. Overdrijf het dus niet!


SLECHTE GEWOONTES /// ACHTERGROND

REM

Remmen: basaler dan dat wordt het niet voor een fietser.

Maar slechte remgewoontes zijn helaas net zo

basaal. Gecontroleerd remmen door beide remmen

met beleid aan te ‘tikken’ is bijvoorbeeld een techniek die

lang niet iedereen onder de knie heeft. Veel fietsers remmen

maar op één rem, waardoor je harder op dat ene wiel moet

remmen en minder controle hebt – niet de veiligste optie.

Een bijzonder slechte gewoonte is onverwachts remmen –

zeker wanneer je in een groep rijdt. Toch zie je het veel

gebeuren. Gevaarlijk, want als je in een groep rijdt, zitten er

natuurlijk vaak mensen achter je. Wees je daar bewust van

en houd er rekening mee, en doe vooral niks onverwachts.

Als je op kop rijdt, is het handig om met een handgebaar

even een signaal te geven als je vaart wilt minderen. Zo zijn

de mensen achter je gewaarschuwd. Wordt er abrupt vóór je

geremd, probeer dan zelf aan de zijkant ruimte te vinden om

een paar meter door te rijden en gecontroleerd te remmen,

in plaats van óók abrupt te remmen. Zo voorkom je wellicht

een kettingbotsing.

VOCHTTEKORT

BEÏNVLOEDT JE

PRESTATIES EN JE

CONCENTRATIE

HOE GROTER DE SLOK…

Als het gaat om drinken, zijn de meeste wielrenners

schuldig aan het consumeren van veel te veel flat

whites en cappuccino’s. Maar dat is niet het échte

probleem: dat is de gewoonte om te weinig te drinken onderweg

– en dat moet veranderen. Als je gedehydrateerd bent,

werkt je lichaam namelijk niet meer zoals het hoort. Je kunt

wel een perfect voedingsplan hebben, maar als je vochtinname

niet in orde is, heb je er niks aan. Vochttekort beïnvloedt alles,

van prestaties tot en met concentratie.

Belangrijk dus, die bidons, en het begint met bewustwording.

Veel mensen hebben de neiging te vergeten dat ze moeten

drinken tótdat ze dorst hebben, maar dat is rijkelijk laat.

Dwing jezelf er in het begin toe om eens in de zoveel tijd een

paar slokken te nemen. Ben je hardleers, stel dan op je fietscomputer

een alarm in om je bij de les te houden. O ja, hoeveel?

Zit je tussen de 500-700 milliliter per uur, dan zit je

goed.

ALS JE OP DE

PEDALEN STAAT,

DRAAG JE JE

HELE GEWICHT

SIGN-FAAL

We trappen misschien een open deur in, maar het

moet echt gezegd worden: signalen zijn van

levensbelang. Onduidelijke signaalgeving lijkt

soms wel een chronische wielerziekte en is een veelvoorkomende

slechte gewoonte.

Vaak gaat het mis bij een mix van wedstrijdrenners en toerders

in een groep. De wedstrijdrenners houden een hoog

tempo aan, ook bij tegenliggers of obstakels. Ze zijn gewend

om te signaleren, maar gebruiken vaak kleine gebaren, een

vinger van het stuur of een klein handje om aan te geven dat

er een auto aankomt. Maar voor outsiders is dat niet altijd

duidelijk en zo ontstaan gevaarlijke situaties, die ook nog

eens de negatieve houding van medeweggebruikers ten

opzichte van wielrenners versterken.

Tip: gebruik veel signalen, en gebruik vooral gróte gebaren.

Wees heel duidelijk, vooral bij kruisingen, en probeer altijd

oogcontact te maken met de ander. Doe dat vroeg en doe

het vervolgens nóg een keer.


ACHTERGROND \\\

SLECHTE GEWOONTES

UIT DE KANT!

Rijd je vaak dicht op de stoeprand of berm? Dat lijkt de

veiligste plek en zo leerde je het vroeger misschien

ook, maar dat is een achterhaald inzicht. Het is juist

verstandig om iets verder van de kant van de weg af te rijden,

in het midden van de fietsstrook. Op die manier worden automobilisten

die je willen inhalen gedwongen dat met beleid te

doen: ze moeten immers een beetje uitwijken en wellicht zelfs

de andere baan op, terwijl ze je – als je dicht op de kant rijdt

– vol gas (en dus dichter en met meer snelheid) kunnen passeren.

Iets uit de kant rijden heeft nog meer voordelen. Je hoeft

minder gaten, afvoerputten, vuil en steentjes te ontwijken,

dus je hoeft minder te slingeren. Daar komt bij dat je beter

zichtbaar bent en in geval van een slechte inhaalmanoeuvre

nog ruimte hebt om naar rechts uit te wijken. Zo hoef je niet

direct de berm in te duiken omdat je al uiterst rechts zat en

nergens meer heen kon.

NA DE RIT

KLAAR MET FIETSEN? DAT BETEKENT NIET DAT HET

OOK AFGELOPEN IS MET DE SLECHTE GEWOON

TES. ZORG GOED VOOR JEZELF EN JE FIETS EN HET

ZAL ZICH UITBETALEN, ZOWEL IN NATURA ALS IN

HARDE VALUTA.

ONGEZOND(E) TREK(JE)

Velen van ons sluiten een training graag af met koffie

en taart – dat verdienen we, toch? Vast wel, maar

gebruik het niet als herstelvoer. Qua voedingswaarde

scoren taart en snacks namelijk niet best: ze bevatten

nauwelijks micronutriënten, vitamines en mineralen. En dat

terwijl het na een (pittige) training belangrijk is om de voedingsstoffen

die je hebt verbruikt aan te vullen. Dat doe je

dus niet met taart, maar wél met voedzame voedingsmiddelen

zoals fruit, groenten, peulvruchten, granen, vlees en

(langzame) koolhydraten.

Wil je het écht goed doen, wissel dan de vet- en suikerrijke

voeding – taart – in voor een maaltijd met een goede balans

tussen koolhydraten, eiwitten en groenten en fruit. Bijvoorbeeld

een omeletwrap met eieren, spinazie en tomaten, bij

voorkeur te nuttigen binnen een uur na de inspanning. En,

af en toe een taartje mag heus nog wel!

LEKKER POETSEN

KOESTER JE

FIETS EN MAAK

’M GOED SCHOON

NA ELKE RIT

Veel wielrenners zetten hun fiets direct na de training

weg en kijken er niet meer naar om tot de volgende

rit. Begrijpelijk, want na een training ben je vaak moe

en wil je gewoon douchen, eten en relaxen. Toch kun je beter

je fiets direct schoonmaken. Als je het vuil elke keer laat zitten,

zullen de onderdelen veel sneller slijten. Het fietst niet

alleen minder fijn met een smerige ketting, zand tussen je

kettingbladen en kabels die niet meer goed lopen, maar

deze slechte gewoonte kost je uiteindelijk ook veel meer

geld dan nodig is.

Misschien weet je niet goed hoe je simpel onderhoud zoals

het schoonmaken van de aandrijflijn – belangrijk! – moet

aanpakken. Op onze site vind je legio filmpjes met schoonmaak-

en onderhoudstips. En ken je onze Onderhoudsgids al?

Daarin vind je alles wat je moet weten over onderhoud en

schoonmaken. Te bestellen via de shop op Fiets.nl. Poets ze!


Nieuw! Drie paar casual

sokken

FIETS MAGAZINE | LE PATRON

Voor

slechts

€

24, 95

Ga naar

FIETS.NL/SOKKEN

13 T/M 18 SEPTEMBER 2020

UNIEKE WIELERBELEVENIS: MET, VOOR EN DOOR WIELRENNERS

FIETS MEE DOOR

DE PRACHTIGE PYRENEEËN

Volledige

verzorging voor

rijders en fiets

Verblijf op goede

campings met alle

voorzieningen

MEER LUXE

Volledig

hotelarrangement

WWW.THE-RIDE-PYRENEES.CC

INHOUD

16 PAGINA’S

EXTRA

POWERED BY

82

ACHTERGROND: EPSTEIN-BARRVIRUS

Procycling onderzoekt een ziekte die in het

profpeloton al veel slachtoffers heeft gemaakt

en waar geen medicijn voor bestaat.

88

INTERVIEW: MADS PEDERSEN

Hij verbaasde de wielerwereld door in Yorkshire de regenboogtrui te veroveren. Wij zochten de

wereldkampioen op, keken met hem terug op het WK en blikken vooruit op zijn doelen.

78 – PROLOOG Statistieken en achtergronden

80 – FOCUS Ons beeld van de wielersport

92 – COLUMN Robert Gesink

Foto’s: Getty, Chris Auld

Voetnoot Hoop

Op de WK veroverde de

Nederlandse baanequipe

maar liefst zes keer goud.

Is er nog hoop in bange

coronadagen? Op ongeluksdag

vrijdag 13 maart werd

een kruis gezet over talrijke

mondiale sportevenementen.

De wielersport is volledig tot

stilstand gekomen. Geen klassiekers,

geen Giro d’Italia. Geen

zicht op beteugeling van het

onheilspellende virus in Europa.

Maar in China, waar alle ellende

begon, lijkt het tij te keren. En in

Japan zijn de cijfers lang niet zo

alarmerend als in brandhaarden

Iran, Italië en Spanje. Zijn ze

er met hun draconische maatregelen

in geslaagd de boel

binnen de perken te houden? Dat

zou in de eerste plaats een zegen

zijn voor de bevolking, maar het

houdt ook de deur open naar de

Spelen van Tokio. En dan kunnen

we stiekem lonken naar een

goudschat aan het eind van de

tunnel. De baanrenners sloegen

op de WK in Berlijn keihard toe,

ook Annemiek van Vleuten en

Mathieu van der Poel zijn topfavorieten

voor goud. En er is

een peloton met kanshebbers

op eremetaal. Zo gloort er toch

hoop in een inktzwart voorjaar.

APRIL 2020 « FIETS | PROCYCLING 77

PROLOOG

ANALYSES INZICHTEN STATISTIEKEN*

ZEGE-INDEX 2020

MANNEN PER TEAM

ZEGE-INDEX 2020

MANNEN PER LAND

ZEGE-INDEX 2020

MANNEN PER RENNER

Deceuninck-Quick Step 15

UAE Team Emirates 11

EF Pro Cycling 9

Mitchelton-Scott 8

Team Sunweb 7

NTT Pro Cycling 6

25

Colombia

22

Australië

5

Nairo Quintana

Arkéa-Samsic

5

Remco Evenepoel

Deceuninck-Quick Step

4

Tadej Pogačar

UAE Team Emirates

Astana 6

Trek-Segafredo 6

Bora-Hansgrohe 5

Bahrain-McLaren 4

Lotto-Soudal 4

Israel Start-Up Nation 3

Jumbo-Visma 3

AG2R-La Mondiale 2

Cofidis 2

Team Ineos 1

Movistar 1

Groupama-FDJ 1

CCC 0

14

Frankrijk

13

Italië

Fabio Jakobsen Deceuninck-Quick Step 3

Jakob Fuglsang Astana 3

Sergio Higuita EF Pro Cycling 3

Dylan Groenewegen Jumbo-Visma 3

Juan Molano UAE Team Emirates 3

Fernando Gaviria UAE Team Emirates 3

Caleb Ewan Lotto-Soudal 3

Phil Bauhaus Bahrain-McLaren 3

Jai Hindley Team Sunweb 3

Pascal Ackermann Bora-Hansgrohe 2

Bliksemstart bij Sunweb

Bij het ingaan van een langere

periode zonder koersen vindt

Team Sunweb zich terug op

een mooie plek in de subtop

van het zegeklassement van

de World Tour-ploegen (zie

boven). Op 13 maart tekende

kopman Tiesj Benoot tijdens

de zesde etappe van Parijs-

Nice met finish in Apt voor

alweer de zevende seizoensoverwinning

van de rode

brigade. De sterke start van

2020 werd die etappe nog

maar eens onderstreept door

Michael Matthews, die achter

ploeggenoot Benoot tweede

werd in de daguitslag.

De prima prestaties van Team

Sunweb staan in schril

contrast met twaalf maanden

geleden. Toen moest er op

13 maart 2019 nog een

week worden gewacht totdat

Cees Bol als eerste renner

van de formatie van Iwan

Spekenbrink raak schoot

in Nokere Koerse. Het zegetotaal

bleef vorig jaar steken

op negen, slechts twee meer

dan er nu al zijn behaald.

Na het vertrek van boegbeeld

Tom Dumoulin afgelopen

winter was het de vraag of het

Sunweb zou lukken een nieuwe

weg in te slaan, waarbij de

nadruk kwam te liggen op de

klassiekers en de sprinttrein.

In de eerste maanden van het

jaar hebben de manschappen

van Sunweb laten zien dat ze

als een sterk en hecht collectief

opereren. Daarnaast

staken een hoop jongens in

een prima vorm. “We moeten

voor elkaar door het vuur

gaan”, zei Cees Bol voorafgaand

aan het seizoen toen

hij met de klassiekerploeg op

verkenning was in de Vlaamse

Ardennen en waar er ook hard

werd gewerkt aan het creëren

van een hechte band tussen

de coureurs. Zo wordt er door

Sunweb ook gekoerst en dat

heeft al snel zijn vruchten

afgeworpen.

Tiesj Benoot

78 PROCYCLING | FIETS » APRIL 2020

PROLOOG

ANALYSES INZICHTEN STATISTIEKEN*

*Uitslagen tot en met 15 maart 2020

ZEGE-INDEX

2020 VROUWEN

PER TEAM

Mitchelton-Scott 4

Bigla-Katusha 3

Boels-Dolmans 3

Trek-Segafredo 2

CCC-Liv 2

Alé BTC Ljubljana 1

Canyon SRAM Racing 1

FDJ Nouvelle Aquitanie

Futuroscope 1

Team Sunweb 1

Movistar 0

2

Anna van der

Breggen

Boels-Dolmans

ZEGE-INDEX 2020 VROUWEN PER LAND

ZEGE-INDEX 2020

VROUWEN PER RENSTER

2

Amanda

Spratt

Mitchelton-Scott

2

Ashleigh

Moolman

CCC-Liv

Ruth Winder Trek-Segafredo 2

Annemiek van Vleuten Mitchelton-Scott 1

Chantal Blaak Boels-Dolmans 1

Brodie Champan FDJ Nouvelle Aquitanie Futuroscope 1

Ella Harris Canyon SRAM Racing 1

Liane Lippert Team Sunweb 1

WORLD TOUR-RANKING 2020

MANNEN PER RENNER

1

2

3

4

Primož Roglič

Jumbo-Visma

4302,57 punten

Jakob Fuglsang

Astana

3487,50 punten

Egan Bernal

Team Ineos

3429,75 punten

Julian Alaphilippe

Deceuninck-Quick Step

3401,95 punten

4 4 3 2

Australië Nederland Verenigde Staten Zuid-Afrika

Volgende Dekker op komst

Zijn vader Erik gold als een van de beste Nederlandse

wielrenners van zijn generatie. Erik Dekker won in

zijn rijke loopbaan onder meer de Amstel Gold Race,

Parijs-Tours, Tirreno-Adriatico en vier etappes in de

Tour de France. Een kleine vijftien jaar na zijn afscheid

als beroepsrenner timmert zijn zoon hard aan de

weg met als doel zijn eerste profcontract in de

wacht te slepen. De net 22-jarige David Dekker werd

in 2019 Nederlands kampioen op de weg bij de

beloften en maakte afgelopen winter de overstap

van Metec-TKH naar SEG Racing Academy. De eerste

koersen voor zijn nieuwe ploeg verliepen crescendo

voor Dekker junior. Zo won hij in een week tijd op

Hollandse bodem zowel de Ster van Zwolle als de

Dorpenomloop Rucphen. Tussendoor vond hij

zich diep in de finale van Le Samyn, een slopende

keienkoers in het zuiden van België, terug in een

elitegroepje met profs als Jasper Stuyven, Florian

Sénéchal, Giacomo Nizzolo en Tim Declerq. Even leek

het er in de straten van Dour zelfs op dat David de

sprint ging winnen. Totdat de kramp in zijn benen

sloeg en hij uiteindelijk derde werd achter winnaar

Hugo Hofstetter. Eén ding was duidelijk: David

Dekker had zijn visitekaartje afgegeven.

David Dekker (rechts)

op het erepodium van

xx Le Samyn.

Foto’s: Getty

5

6

Pascal

7

8

9

Alejandro Valverde

Movistar

2867 punten

Ackermann

Bora-Hansgrohe

2750 punten

Greg Van Avermaet

CCC

2720,33 punten

Alexander Kristoff

UAE Team Emirates

2704,50 punten

Diego Ulissi

UAE Team Emirates

2394 punten

102330,33 punten

Tadej Pogačar

UAE Team Emirates


Focus | Ons beeld van de wielersport

10 MAART 2020

Parijs-Nice, etappe 3,

Chalette-sur-Loing – La Châtre

Terwijl over de hele wereld sportevenementen

worden gecanceld of uitgesteld

vanwege de uitbraak van het coronavirus,

wordt er in Parijs-Nice gekoerst alsof het de

gewoonste zaak van de wereld is. Een gewone

wedstrijd is het allerminst. Jumbo-Visma,

CCC, Mitchelton-Scott, Team Ineos, Astana

en UAE Team Emirates besluiten af te zien

van deelname aan de Koers naar de Zon.

Teams die wel afreizen naar Frankrijk laten in

de loop van de week renners die bang zijn

niet meer thuis te kunnen komen eerder

naar huis gaan. De laatste etappe van Parijs-

Nice wordt geschrapt. Na slotrit zeven

bestaat het eindklassement uit slechts

61 renners. Terwijl er een week eerder

nog 136 man – wat ook al een uitgedund

peloton is – van start zijn gegaan. Het zijn

surrealistische taferelen. Net als de dagelijkse

ploegvoorstellingen bij de start, waar

slechts een handjevol supporters bij aanwezig

mag zijn en die op ruime afstand van

de renners worden gehouden.

Fotografie: Cor Vos



De vijand

van binnen


Achtergrond

Het Epstein -Barrvirus

Het Epstein-Barrvirus kan leiden tot de ziekte van Pfeiffer en funest

zijn voor de carrière van een profrenner. Procycling onderzoekt een

ziekte die in het profpeloton al veel slachtoffers heeft gemaakt en

waar geen medicijn voor bestaat.

Door Fran Reyes | Illustratie Peter Strain

In de Giro van

2015 won Beñat

Intxausti een rit en

het bergklassement.

p 9 februari 2016

landt Beñat

Intxausti op de

Canarische Eilanden,

vlak nadat hij in Spanje

zijn koersdebuut heeft gemaakt voor

Team Sky. De Baskische renner is

derde geworden in de Ronde van

Valencia, waar hij op het podium

stond met zijn nieuwe ploegmaat

Wout Poels. Omdat de weersvooruitzichten

voor Bizkaia – de provincie

waar Intxausti woont – er niet goed

uitzien, besluit hij om naar Gran

Canaria te vliegen om daar een week

stevig te trainen. Daarna zal hij weer

naar het Iberisch Schiereiland reizen

voor de Ronde van Andalusië. Zijn

hoofddoel is de Giro d’Italia, waar

hij in verschillende edities al twee

ritten wist te winnen en zelfs de

maglia rosa droeg.

“Op maandag kwam ik thuis, op

dinsdag vloog ik naar Gran Canaria

en op woensdag werd ik ziek

wakker”, vertelt Intxausti. “Ik had

last van hoofdpijn en griepachtige

verschijnselen zoals een zere keel en

spierpijn. Ik dacht dat het puur de

vermoeidheid was, dus ik stapte

gewoon op de fiets voor een trainingsrit.

Na twee uur was ik volledig

kapot.” En dat is hoe het begon.

Misschien ben je je er niet

van bewust, maar het

is zeer waarschijnlijk dat je het

Epstein-Barrvirus (EBV) bij je draagt.

“95 Procent van de wereldbevolking

heeft de antistoffen voor het virus al

op vijfjarige leeftijd in het lichaam”,

zegt José Ramón Yuste, specialist

infectieziekten bij de Clínica

Universidad de Navarra, een toonaangevende

medische instelling

in Pamplona. “De meeste mensen

komen op jonge leeftijd met het

virus in aanraking. Maar dat merken

ze niet, want bij kinderen zijn EBVinfecties

meestal asymptomatisch –

zonder ziekteverschijnselen.”

Pas rond het vijftiende levensjaar

manifesteren EBV-infecties zich

openlijker. “We noemen Pfeiffer de

kissing disease omdat het virus zich

via speeksel van het ene naar het

andere lichaam verplaatst, door –

jawel – de eerste zoenen van een

tiener of simpelweg een gedeeld glas

water”, legt Yuste uit. “De ziekte van

Pfeiffer – ook klierkoorts genoemd –

is een van de vele vormen waarin

EBV zich openbaart. Het is de vorm

die gewoonlijk optreedt wanneer

iemand voor het eerst geïnfecteerd

raakt. De symptomen zijn koorts,

een zere keel en hoofdpijn. Het gaat

vanzelf over, en in de regel heb je er

daarna nooit meer last van. Maar het

virus blijft altijd in je lichaam, en

Foto: Getty


Achtergrond | Het Epstein-Barrvirus

soms steekt het de kop weer op met

andere symptomen.”

Pfeiffer kan gemakkelijk worden

verward met een wintergriep en

verdwijnt ook weer snel, binnen

weken of zelfs dagen. “Hoe ouder

het individu, des te heviger de symptomen”,

benadrukt Yuste. “Maar in

normale omstandigheden is het

lichaam weer het oude zodra het

virus onder controle is gebracht door

afweercellen, de T-lymfocyten.”

Er is een maar: is het individu een

wat oudere sporter, dan bestaat de

kans dat dit niet het einde van het

verhaal is. “Normaal gesproken

versterkt fysieke training de immunologische

reactie en verkleint het

de kans op infectie. Maar duurtraining,

wat een wielrenner veel doet,

heeft het tegenovergestelde effect

omdat het de T-lymfocyten verandert.

Wanneer de met EBV geïnfecteerde

cellen vrijkomen, vermenigvuldigen

ze zich, wat een ontstekingsreactie

opwekt die de sportprestaties

vermindert.”

Momenteel is er geen manier om

de schade die het Epstein-Barrvirus

bij topsporters kan aanrichten te

Hushovd: ‘Ik herinner me een

trainingsrit na Parijs-Roubaix. Een

uur was genoeg om me volledig te

slopen. Ik kwam thuis en sliep drie

uur aan een stuk’

T

hor Hushovd was 34 toen hij

in maart 2012 besmet raakte

met EBV en de ziekte van Pfeiffer

opliep. “Achteraf gezien denk ik dat

het allemaal begon met een verkoudheid”,

zegt de wereldkampioen van

2010. “Ik bleef drie dagen in bed en

sliep en rustte alleen maar, iets wat

ik niet meer had gedaan sinds ik een

kind was. Daarna herstelde ik en

presteerde ik goed in de klassiekers;

niks aan de hand dus, zou je zeggen.

Vervolgens nam ik met het oog op de

Giro een rustpauze. Ik herinner me

een trainingsrit na Parijs-Roubaix.

Een uur was genoeg om me volledig

te slopen. Ik kwam thuis, liet me op

de bank vallen en sliep drie uur aan

een stuk.”

Het kostte Hushovd twee volle

jaren om erachter te komen dat de

‘simpele verkoudheid’ eigenlijk de

ziekte van Pfeiffer was. Het is lastig

om EBV vast te stellen omdat de

symptomen makkelijk te verwarren

zijn met veel andere ziektes en de

antistoffen en het virus – ook al blijft

dat voor altijd in het lichaam van de

persoon in kwestie – bij tests niet

altijd boven water komen. “Een tijdlang

was ik echt wanhopig”, zegt de

Noor. “Ik wist niet wat eraan scheelde

en het kwam zelfs zover dat ik

alleen nog wilde dat ik wist wát het

was, ook al was het foute boel. Ik

wilde dat iemand me vertelde dat

ik een hartaandoening had. Maar

dat gebeurde niet, en mijn lichaam

bleef slecht functioneren.”

Mark Cavendish had een soortvoorkomen

of tenminste beperken.

Er zijn zó weinig gevallen van chronisch

persisterende EBV-infectie dat

er onvoldoende onderzoek is om een

definitieve behandeling te kunnen

vinden. Met andere woorden: er is

geen medicijn. Vanaf dat punt wordt

de geneeskunde een soort kunst

waarbij het vooral aankomt op

ervaring en intuïtie om een ad hoc

oplossing voor de worstelende

patiënt te vinden. “In bepaalde

gevallen hanteren we een strategie

die erop gericht is om te voorkomen

dat EBV opnieuw de kop opsteekt”,

zegt Yuste. “Simpel gezegd behandelen

we het virus dan zoals we ook

andere virussen behandelen. Maar

dat is geen aanbevolen behandeling

voor EBV, simpelweg omdat er onvol-

doende bewijs is dat het werkt.”

In Amerika stopt het National

Institute of Health veel tijd en geld

in de zoektocht naar een vaccin.

Maar al met al is er weinig onderzoek

en vooral veel onzekerheid.


BOVEN: In Parijs-

Roubaix in 2014 werd

Thor Hushovd nog

negentiende. Maar hij

had al besloten om na

dat seizoen een punt

achter zijn carrière

te zetten.

LINKERPAGINA:

In 2018 reed Beñat

Intxausti slechts vier

koersen, waaronder

de Hammer Series in

Stavanger.

gelijke ervaring. De Brit werd in april

2017 voor het eerst met EBV-infectie

gediagnosticeerd en nadat hij

‘schoon’ was verklaard kostte het

hem meer dan een jaar om erachter

te komen dat het virus ook in 2018

zijn presteren in de weg zat.

Intxausti, die dertig was toen

hij de infectie opliep, had ‘geluk’.

“Binnen vijftien dagen had ik een

serie tests ondergaan en had de

ploegarts Pfeiffer vastgesteld. Hij zei

dat het herstel een maand zou duren.”

De enige bekende behandeling is

volledige rust, totdat de klierkoorts

verdwenen is en het lichaam heeft

geleerd hoe het met het virus moet

omgaan. Maar makkelijk is dat niet,

zeker voor een topsporter. Intxausti:

“Je moet geduld hebben, zeiden ze

tegen me. Maar naarmate de weken

verstreken voelde ik me slechter en

slechter.”

Het probleem met EBV is dat

het gevoel van vermoeidheid

niet altijd helemaal of permanent

verdwijnt: nadat het is verdwenen

steekt het vaak de kop weer op. “Op

de fiets voelde ik me de ene dag

goed en de volgende dag verschrikkelijk”,

legt Hushovd uit. “Het ging

de hele tijd op en neer, en dat is het

meest frustrerende eraan.”

Intxausti herkent dat gevoel. “Het

was één stap vooruit, één stap terug.

Langzaam kwam ik terecht in een

vicieuze cirkel waarin geen sprake

meer was van deadlines, een bepaalde

hersteltijd of een comebackdatum.

Ik had geen enkele invloed

op het herstelproces. Het enige wat

ik kon doen was geduldig zijn.”

De Baskische renner probeerde

verschillende strategieën uit om met

de ziekte om te gaan. “Soms stelde

ik sportdoelen, maar die haalde ik

nooit. Ik kon niet eens een normaal

leven leiden. Als ik stond, werd ik erg

snel moe en vanwege hoofdpijn sliep

ik slecht. Het tastte mijn humeur

aan. Ik zeg niet dat het een regel-

Foto’s: Getty


Steun van

naasten

Om het Epstein-Barrvirus

het hoofd te bieden, heeft

het lichaam zorg en rust

nodig zodat het zich kan herstellen,

maar vergeet ook de geest niet. Beñat

Intxausti benadrukt hoe belangrijk de

steun van zijn teams en de aanwezigheid

van zijn vriendin voor hem waren.

“Mijn vriendin moet ik het meest bedanken”,

zegt hij. “Zij is er in die periode

altijd voor me geweest, heeft me drie

jaar lang 24 uur per dag in de gaten

gehouden.”

Het geval van Esteban Chaves is exemplarisch.

De ziekte van Pfeiffer was voor

de renner uit Bogotá het dieptepunt

van een lange periode vol tegenslag.

“Misschien waren het de blessures,

misschien was het de prestatiedruk,

misschien het verlies van mensen om

me heen of een combinatie van die zaken

die ertoe leidde dat ik het wielrennen op

een gegeven moment haatte”, zegt hij in

de documentaire Behind the Smile die

Scott Sports in september 2019 uitbracht.

De Colombiaan besloot om

in zijn vaderland te herstellen, bij zijn

familie en vrienden. “Ik had de bodem

van de put bereikt. Nu ben ik dankbaar

dat ik weer zeven uur kan fietsen en

ervan kan genieten. Zonder mijn familie

was dat niet mogelijk geweest.”

Eén foto vertelt het hele verhaal. Hij is

gemaakt tijdens de Giro van 2019 en

toont Chaves die de media te woord

staat terwijl zijn ouders opgaan in een

innige, emotionele omhelzing. De foto is

niet genomen in San Martino di Castrozza

waar Chaves een etappe won, maar twee

dagen eerder in Anterselva, waar hij

tweede werd achter de Fransman Nans

Peters. Dát is het moment dat Chaves

en zijn ouders zich realiseren dat hij zijn

ziekte achter zich heeft gelaten – en

daarmee de persoonlijke crisis die

ermee gepaard ging.

rechte depressie was, maar ik was

neerslachtig, lusteloos en wanhopig.

Ik was volledig klaar met de situatie,

de fiets, de sleur. Heel af en toe wilde

ik er even tussenuit en ging ik een

weekend weg, maar ook dan voelde

ik me ellendig. Ik was te moe om

buiten de deur te zijn en te verveeld

om binnen te blijven. Het ergste was

dat ik niet wist wat ik moest doen

om me beter te voelen. Ik had mijn

lichaam niet in de hand, en mijn

leven ook niet.

“Het is zwaar om de sport vanaf

de zijlijn te volgen. Ook al steunt je

team je en is er begrip, wat zeker het

geval was, toch voelt het niet goed

om betaald te worden terwijl je niet

kunt koersen of zelfs maar trainen.

Daarom vroeg ik mijn trainers om te

mogen koersen, omdat ik me onderdeel

van de groep wilde voelen.”

In 2017 vroeg Intxausti om twee

koersen te mogen rijden waarvoor

Sky te weinig renners had. In de eerste,

de Clásica San Sebastián, hield

hij het slechts honderd kilometer vol.

In oktober startte hij in de Tour of

Guangxi. In de eerste etappe, een

vlakke rit rond Beihai, werd hij uit

het peloton gelost en kwam hij als

laatste over de streep, ruim zeven

minuten na de winnaar. In de tweede

etappe moest hij opgeven. “Elke

keer als ik een nummer opspeldde,

zei mijn hart me dat ik de koers op

een of andere manier kon uitrijden

– maar mijn hoofd en de realiteit

zeiden iets anders.”

In 2018 was het Spaanse kampioenschap

één van de vier koersen

waarin hij zijn opwachting maakte.

Zijn deelname aan de wegwedstrijd

was vooral symbolisch, maar in de

individuele tijdrit had hij een doel:

het punt halverwege halen vóór zijn

ploegmaat Jonathan Castroviejo. Zo

kon hij die tenminste nog even op

sleeptouw nemen.

In het najaar van 2018 nam

Esteban Chaves contact op

met Intxausti om te vragen naar zijn

ervaringen met EBV. De Colombiaan

had het virus ergens tijdens de Giro

van dat jaar opgelopen. De Corsa

Rosa was voor Chaves dramatisch

verlopen, op de Etna wist hij na een

één-tweetje met ploegmaat Simon

Yates nog te winnen, maar daarna

maakte hij een vrije val in het algemeen

klassement. De laatste etappe

in Rome bleek uiteindelijk zijn

laatste koers van het seizoen te zijn.

Aan de vooravond van de Vuelta,

aanvankelijk een groot doel, bracht

zijn team Mitchelton-Scott naar

buiten dat Chaves ziek was.


Achtergrond | Het Epstein-Barrvirus

BOVEN (EN LINKS

BOVEN): Esteban

Chaves onderstreept

zijn comeback na zijn

ziekte met een ritzege

in de Giro van 2019.

LINKERPAGINA:

Nadat het Epstein-

Barrvirus bij hem werd

vastgesteld, boekte

Mark Cavendish nog

slechts één zege.

In februari 2019 maakte Chaves

zijn rentree in de Ronde van Valencia.

In de buurt van de overwinning

kwam hij niet, maar als helper droeg

hij zijn steentje bij aan de zeges van

Matteo Trentin en Adam Yates.

Chaves moest, zoals zijn ploegleider

Laurenzo Lapage het destijds verwoordde,

weer helemaal op nul

beginnen. Na die zware tijd kwam

Chaves weer in de buurt van zijn

oude niveau in de koers die hem een

jaar eerder gevloerd had: vanuit de

vroege vlucht won hij in de Giro de

bergrit naar San Martino di Castrozza.

Voor wie later in zijn sportcarrière

het Epstein-Barrvirus

oploopt is er wel degelijk een ontsnappingsroute.

Het probleem is dat

niet iedereen die vindt. “Nadat ik in

2014 enorm had afgezien in de E3

Harelbeke, besloot ik na dat seizoen

met wielrennen te stoppen”, zegt

Thor Hushovd. “Een paar maanden

later stuurde mijn team BMC, dat

zich in dat hele proces altijd heel

behulpzaam heeft opgesteld, me

naar Amerika om mij verder te laten

onderzoeken. Ik ontmoette daar een

dokter die het hele plaatje met een

frisse blik bekeek, en die realiseerde

zich dat al mijn symptomen overeenkwamen

met die van een EBV-infectie.”

Maar het was te laat: Hushovd had

de handdoek al geworpen.

Intxausti verkaste in 2019 na drie

zorgelijke jaren naar Euskadi-Murias.

Bij de bescheiden Baskische formatie

vond hij zijn draai als mentor voor

de jongere renners, maar hij had nog

steeds moeite om wedstrijden uit te

rijden. In sommige koersen, zoals de

Volta ao Alentejo, kon hij wél een

bijdrage leveren. “Ik werkte goed

samen met mijn ploegmaten en met

Enrique Sanz wonnen we drie ritten.

Op de laatste dag haalde ik zelfs een

Intxausti : ‘Ik zeg niet dat het een

regelrechte depressie was, maar ik was

neerslachtig, lusteloos en wanhopig. Ik was

volledig klaar met de situatie, de fiets, de sleur’

ontsnapping terug. Het voelde

fantastisch.”

Ook al is de schade die EBV aan

sommige wielercarrières heeft toegebracht

onherstelbaar, er is ook een

positieve kant. “Ik ken mijzelf nu

veel beter”, zegt Intxausti. “Doordat

ik zo naar de klote ben geweest, realiseer

ik me nu veel beter hoe goed ik

het heb. Ik klaag niet meer wanneer

ik moet trainen en het regent. Ik

waardeer nu dingen die me eerst

niet eens opvielen. Ik weet veel beter

wat ik kan, en hoeveel ik van fietsen

houd, van de wielersport.” What

doesn’t kill you makes you stronger,

zelfs in het geval van een vijand van

binnen. “En voor iedereen die hetzelfde

meemaakt als ik: ik kan alleen

maar adviseren om te ontspannen,

om geduld te hebben”, vervolgt hij.

“Alles gaat voorbij, alles geneest, de

tijd werkt in dit geval in je voordeel.”

Hoe het ook zij, begin dit jaar

kondigde Intxausti – 33 jaar oud –

op een persconferentie zijn wielerpensioen

aan, met natuurlijk een

verwijzing naar Epstein-Barr. “Na

lange tijd met de ziekte te hebben

geworsteld, na tijden van herstel

en van terugval, zag ik afgelopen

seizoen als een laatste kans. Nu kijk

ik vooruit. Vol optimisme.”

Foto’s: Getty, BettiniPhoto, Kristof Ramon


Wereldkampioen

Mads Pedersen

Tot ieders verbazing kwam Mads Pedersen (24) eind september

2019 als winnaar uit de wereldtitelstrijd in het Engelse Yorkshire.

Procycling zocht de klassiekerman van Trek-Segafredo op voor

een goed gesprek over de koers van zijn leven, gamen als training

en zijn doel voor dit jaar. “Eén keer winnen in de regenboogtrui

zou mijn hele seizoen geslaagd maken.”

Door Ellis Bacon | Portretfotografie Chris Auld

‘Ik ben nog hongeriger

geworden’

Foto: Getty

Het is januari 2020. De

vroege vogels van het

peloton zijn neergestreken

in het Australische

Adelaide voor de Tour

Down Under, de eerste World Tourkoers

van het nieuwe seizoen. Onder

wie ook Mads Pedersen, de kersverse

wereldkampioen. Vier maanden na

het absolute hoogtepunt in zijn nog

prille loopbaan analyseert de jonge

Deen in de lobby van het Hiltonhotel

de slotkilometer van de

WK-wegwedstrijd in Yorkshire. Door

het erbarmelijke weer met regen en

kou was het een krankzinnig kampioenschap

geworden. Mathieu van

der Poel leek de beste papieren te

hebben voor het winnen van de

regenboogtrui, totdat hij kort na het

ingaan van de laatste ronde tot ieders

verrassing werd getroffen door een

klassieke hongerklop. Zo draaide het

WK uit op een vooraf nooit verwachte

driemanssprint tussen Pedersen,

Matteo Trentin en Stefan Küng.

“Ik was er bijna honderd procent

zeker van dat Trentin me in de sprint

zou verslaan”, vertelt Pedersen, die

helemaal opgaat in het moment en

elk detail van de laatste duizend

meter met ons deelt. “Mijn enige

kans om te winnen was als ik de kop

zou pakken. En dat deed ik ook. Zo

kon ik het tempo bepalen in de bochten

en zorgen dat ik niet werd verrast.

Küng reed in derde positie en ik wist

dat hij daardoor drie, vier meter zou

moeten goedmaken om me in te

halen in de sprint. Met Trentin in

mijn wiel hoefde ik maar één kant

op te kijken: naar achteren. Stel dat

ik zoals Trentin in tweede positie

had gereden, dan had ik zowel voorals

achteruit moeten kijken. Eén

moment van onoplettendheid en ik

had met een paar meter achterstand

aan de sprint moeten beginnen. Dit

was dus de beste optie. Toen Trentin

op tweehonderd meter aanging, was

het alles of niets. Ik ging hem inhalen

en winnen of mezelf volledig

opblazen en derde worden. Liever

dat dan niets proberen en voor een

vrij zekere zilveren medaille gaan.”

De reconstructie die Pedersen

geeft is een regelrechte masterclass

sprinten met een kleine groep na

een slopende wedstrijd. Ondanks

alle ontberingen onderweg had de

Deen na bijna zesenhalf uur koers

nog altijd de helderheid van geest

om geconcentreerd en goed na te

blijven denken in de laatste honderden

meters. Met dank aan zijn coach

en diens soms bijzondere trainingsmethoden.

“Hij helpt me enorm bij

het uitvogelen van scenario’s in de

finale van een wedstrijd en om helder

na te blijven denken. Het klinkt misschien

raar, maar soms na afloop

van een training spelen we een

Formule 1-game op de PlayStation.

Dat houdt je ondanks de vermoeidheid

namelijk nog vijftien minuten

gefocust. Het is slechts een kleine

oefening die we zo nu en dan

doen om ervoor te zorgen dat mijn

lichaam en geest wat betreft vermoeidheid

op hetzelfde level blijven.

Bij gamen draait alles om concentratie

en vliegensvlug reageren.”

RECHTS: De sublieme

calculatie van Mads

Pedersen in de finale

van het WK wordt

beloond met de

regenboogtrui.



Wereldkampioen | Mads Pedersen

Regenrenner

Terug naar de ochtend van het WK.

Pedersen had in de aanloop naar de

mondiale titelstrijd de weersvoorspellingen

al meer dan een week in

de gaten gehouden. Hij was dan ook

zo blij als een kind toen hij wakker

werd, de gordijnen opendeed en zag

dat de regen met bakken uit de lucht

viel. “De race werd iets ingekort doordat

enkele delen van het parcours

onder water stonden, maar het was

nog altijd een koers van 261 kilometer

en dus een lange dag op de fiets.

Bij regen heb je dertig procent van

het peloton al verslagen. Er is altijd

een groep renners die er mentaal

niet klaar voor is om in de regen en

kou te rijden. Je moet een knop kunnen

omzetten. Lukt je dat niet, dan

denk je alleen maar aan de bus, aan

warm worden en aan opgeven. Weet

je wel die switch te maken, dan kun

je zes uur pijn en kou overleven.

“Het helpt zeker dat ik in Denemarken

ben blijven wonen en daardoor

vaak in slecht weer fiets. Een plek als

Monaco zou me niets extra’s brengen.

Sterker nog, juist dat ik in Denemarken

woon maakt me een betere wielrenner.

Ik ben niet anders gewend

dan dat ik vaak in de regen moet

trainen en dat weegt mentaal door

in de koers. Ik heb er geen enkel

probleem mee om een wedstrijd in

natte omstandigheden te rijden.”

Emigreren zal Mads Pedersen

nooit. Hij kan zich in eigen land

perfect voorbereiden op de door

hem zo geliefde voorjaarskoersen

op de keien, die dikwijls in slecht en

koud weer worden verreden. Daarnaast,

en nog belangrijker, wordt hij

omringd door familie en vrienden,

en daar gedijt hij goed bij. Pedersen

komt uit een hecht gezin waarin het

gebruikelijk is dat iedereen elkaar

waar mogelijk helpt.

“In mijn jeugd werkte mijn vader

als vrachtwagenchauffeur. Op mijn

veertiende deed ik hem de belofte

dat als ik ooit het geld zou hebben,

ik ervoor zou zorgen dat hij met die

baan kon stoppen”, aldus Pedersen.

“Zo’n anderhalf jaar geleden had ik

genoeg geld en heb ik een fietsenwinkel

voor hem gekocht waar hij nu

werkt. Het is niets geks, gewoon een

kleine winkel. Ik heb het niet gedaan

om er geld mee te verdienen, ik heb

het echt voor mijn vader gedaan. Het

werk maakt hem gelukkig. Plus hij

heeft nu meer vrije tijd en helpt me

vaak als ik achter de scooter wil

trainen. Of als er bij mij thuis moet

worden geschilderd. Dan kan hij nu

ook komen helpen, haha!”

Taaie klant

De eerste keer dat het grote publiek

kennismaakte met Mads Pedersen

was tijdens de Ronde van Vlaanderen

in 2018. Een jaar eerder was hij

prof geworden bij Trek-Segafredo,

dat hem had overgenomen van het

Duitse continentale Stölting Service

Group. In 2017 was hij als neoprof

Deens kampioen geworden en had

hij de Ronden van Poitou Charentes

en van Denemarken gewonnen. Zijn

eerste deelname aan Vlaanderens

Mooiste was meteen een memorabele.

Koploper Pedersen werd op de

Oude Kwaremont ingehaald door de

ontketende Niki Terpstra, maar hij

wilde van geen barsten weten. De

Nederlander moest alles uit de kast

halen om de pas 22-jarige maar o zo

taaie debutant op afstand te houden.

Pedersen wist op zijn beurt uit de

greep te blijven van de overgebleven

favorietengroep en eindigde zeer knap

als tweede voor Philippe Gilbert.

Na twee seizoenen tussen de grote

mannen had de klassiekerspecialist

van Trek tien profzeges bijeen gereden.

Maar tot een week voor het WK

in Yorkshire stond zijn seizoenteller

in 2019 nog op de hatelijke nul. Zijn

klassiekercampagne was door een

verkeerde trainingsopbouw uitgelopen

op een complete mislukking en

ook het middenstuk van het seizoen

was niet veel beter geweest. “Het

was – sorry voor mijn taalgebruik –

‘Ik was er zeker van dat

Trentin me in de sprint zou

verslaan. Mijn enige kans

om te winnen was als ik

de kop zou pakken. En dat

deed ik ook’


‘Als er nog

mensen zijn

die geloven in

de vloek van de

regenboogtrui,

dan zal ik ze hun

ongelijk bewijzen’

BOVEN: In de barre

weersomstandigheden

op het WK in

Yorkshire is Mads

Pedersen in zijn

element en komt hij

als beste uit de strijd.

LINKERPAGINA:

In de Herald Sun Tour

boekt Pedersen

meteen zijn eerste

zege van 2018.

supershit. Ik reed zo slecht dat het

bijna beschamend werd. Toch bleef

ik erin geloven dat ik nog iets moois

kon laten zien. Een jaar eerder was ik

top geweest en dat terwijl ik toen

jonger en minder sterk was. Vandaar

dat ik vertrouwen bleef houden op

weer een goede periode met een

hoog niveau.”

Het duurde uiteindelijk tot

22 september, een week voor de

WK-wegwedstrijd, dat Pedersen weer

het goede gevoel te pakken kreeg.

Hij won na een sterke solo de GP

d’Isbergues, een Franse eendagskoers.

“Een dag voor die race merkte

ik in de auto tegen een van de mecaniciens

op: ‘Dit is mijn eerste seizoen

zonder zege.’ De volgende dag was

het raak! Na die overwinning wist ik

dat het goed zat met mijn vorm. En

dat ik een week later op het WK een

rol van betekenis kon spelen. Ook

al betekende dat misschien goed

knechtwerk leveren voor mijn landgenoten

Jakob Fuglsang en Michael

Valgren. Ik was er meer dan gelukkig

mee geweest als ik dat had gedaan,

omdat ik toch nog een overwinning

aan het seizoen had overgehouden,

en dat was mijn doel geweest. Het

was immers het bewijs dat ik weer

een goede renner aan het worden

was. Maar in plaats daarvan vielen in

Yorkshire alle kaarten mijn kant op.”

Op tweehonderd meter van de

finish in Harrogate lanceerde Matteo

Trentin zijn sprint. Precies zoals

Pedersen het had verwacht. Hij

reageerde alert, dook even in de

slipstream van de Italiaan en remonteerde

met groot machtsvertoon.

Voor de zoveelste keer in de historie

kreeg het WK een outsider als verrassende

wereldkampioen. Na drie

tweede en twee derde plaatsen wonnen

de Denen voor de eerste keer in

de geschiedenis de regenboogtrui.

Mads Pedersen

Geboren:

Ploegen:

18 december 1995, Tølløse (Den)

2016 Stölting Service Group

2017-heden Trek-Segafredo

Hoogtepunten

2016 Ritzege Ronde van Noorwegen

2017 Deens kampioen op de weg

Rit- en eindzege Ronde van Denemarken

2018 Ritzege Herald Sun Tour

Ritzege Ronde van Denemarken

Tweede plaats Ronde van Vlaanderen

Winnaar Eurométropole Tour

2019 Winnaar GP d’Isbergues

Wereldkampioen op de weg

En dat allemaal dankzij de slimme

en oersterke Pedersen.

Droomdoel

Minimaal één overwinning boeken

in de regenboogtrui. Dat is wat de

wereldkampioen zich dit seizoen ten

doel heeft gesteld. En nee, dat hoeft

niet per se in zijn favoriete koersen

de Ronde van Vlaanderen of Parijs-

Roubaix te zijn. “Winnen in de trui

zou fantastisch zijn. Waar of wanneer

maakt me niet uit. Met één keer

kunnen juichen in de regenboogtrui

zou ik al heel blij zijn. Dat zou mijn

hele seizoen geslaagd maken. Ik

merk dat ik na het veroveren van

de wereldtitel nog hongeriger ben

geworden. Ik wil meer wedstrijden

winnen en in de klassiekers wil ik

een van de beste renners in koers

zijn. Als er nog mensen zijn die geloven

in de vloek van de regenboogtrui,

dan zal ik ze hun ongelijk bewijzen.”

Met een grijns: “Het klopt dat ik nu

ineens allemaal nieuwe vrienden

heb van wie ik niet wist dat ik ze had.

En natuurlijk is er sprake van druk

van buitenaf en zijn er extra verplichtingen,

maar iedereen weet dat ik

mijn eigen koers vaar. De grootste

druk komt niet van buitenaf, die leg

ik nog altijd mezelf op.”

Als een zelfbewuste wereldkampioen

gaat Mads Pedersen op jacht

naar zijn gedroomde zege in de

regenboogtrui. Te beginnen in de

Vlaamse keienkoersen. Eén ding

hoopt hij wel: dat hij niet zoals vorig

jaar tot september hoeft te wachten

voordat hij eindelijk zijn handen in

de lucht kan steken.

Foto’s: Getty


ROBERT GESINK

Bizarre tijden

Het was vrijdag 13 maart aan het begin van de

middag. Ik had mijn trainingsritje in Andorra

kort onderbroken omdat ik even aan mijn fiets

moest sleutelen. Terwijl ik op de Envalira langs

de kant van de weg stond, stopte er een busje.

De man achter het stuur vroeg me of alles oké

was. Het bleek een collega-renner te zijn: Iván

García Cortina van Bahrain-McLaren. Hij was wel de laatste die ik

daar had verwacht. Drie dagen eerder had hij een etappe gewonnen

in Parijs-Nice, waar hij als een raket rondreed. Maar terwijl de zesde

rit van de Koers naar de Zon net van start was gegaan, was Iván

op weg naar huis. Even later kwam ik er pas achter dat Bahrain-

McLaren die ochtend had besloten niet meer van start te gaan.

Lange tijd stond Parijs-Nice ook op mijn programma. Maar na de

uitbraak van het coronavirus, de steeds slechter wordende situatie

in Noord-Italië, de renners in de UAE Tour die in hun hotel in quarantaine

zaten, en het afgelasten van onder meer Tirreno-Adriatico,

kreeg ik steeds meer het gevoel dat die koers ook niet zou doorgaan.

Het tegendeel bleek het geval. Twee dagen voor vertrek naar Parijs

hadden we een conference call met flink wat renners en ploegleiders

van Jumbo-Visma. De conclusie was dat we gingen starten. Mits

het vanuit de leiding van ons team verantwoord werd geacht.

Twee dagen later stond ik letterlijk op het punt om op het

station van Girona met mijn koffer in de trein te stappen richting

Parijs, toen ik vanuit de ploeg een telefoontje kreeg. De boodschap

was duidelijk: je hoeft niet in te stappen, we blijven thuis. De ploegleiding

had de organisatie van Parijs-Nice enkele voorwaarden

gesteld op het gebied van gezondheid. Maar de ASO kon daar

niet aan voldoen en daarop werd besloten dat we niet gingen

koersen in Frankrijk.

Ik ben blij dat ik bij een ploeg zit waar de gezondheid van de

renners en het personeel voorop wordt gesteld. En dat er verder

wordt gekeken dan de eerstvolgende koers en niet wordt gedacht

van: we gaan erheen en dan zien we wel waar het schip strandt.

Achteraf is het altijd makkelijk praten, maar het is belachelijk

dat Parijs-Nice is doorgegaan. Die koers hoort, zoals de naam zegt,

te starten in Parijs en te finishen in Nice. Als je bij voorbaat al weet

dat Nice niet wordt gehaald, waarom moet de koers dan nog worden

verreden? Met uiteindelijk slechts een half peloton omdat sommige

teams niet van start gingen en andere ploegen voortijdig uit koers

stapten. Maar alsnog een gezelschap van over de hele wereld dat

met alles en iedereen in contact was geweest. Lekker met z’n allen

op de kant in de wind rijden en elkaar acht dagen lang onder snotteren.

De hele situatie in en rond Parijs-Nice was veelzeggend voor

het amateurisme in de wielersport. En het zei ook veel over de

besluiteloosheid bij de UCI, waar niets werd geregeld.

Ik ben blij dat ik bij een ploeg zit waar

de gezondheid van de renners en het

personeel voorop wordt gesteld

Hoe nu verder? Ik had alles gedaan om in een zo goed mogelijke

vorm te zijn voor Parijs-Nice: ik had goed getraind, zat op het juiste

gewicht en stond op scherp om te pieken. Voor de duidelijkheid:

het gaat maar om sport. Dat is niet heel belangrijk gezien alles

wat er momenteel aan de hand is. Maar als wielrenner moet ik

het fietsen wel belangrijk maken, anders werkt het niet.

Voorlopig zitten we een maand zonder koers. Ik heb er een hard

hoofd in dat de Ronde van het Baskenland begin april zal doorgaan.

De ploegleiding beseft dat ze ons niet kan vragen om al die

tijd scherp te blijven staan. Net als de andere renners krijg ik mijn

trainingsschema’s en moet ik ervoor zorgen dat ik in orde blijf.

Opladen voor het volgende doel zal pas echt beginnen als er daadwerkelijk

duidelijkheid is wanneer er weer kan worden gekoerst.

Hoelang dat ook nog zal duren in deze bizarre tijden…

Foto’s: Robert Gesink


FIETS WINACTIE /// LEAD-OUT

Ter

waarde

van

€ 219, 99

5x KANS

Maak kans op één van de vijf

Wahoo Elemnt Bolt Stealths

Deze maand maak je kans op de allernieuwste

fietscomputer van Wahoo, de

Elemnt Bolt Stealth. Deze fietscomputer

heeft een hoog gebruiksgemak en door

de grootte van het scherm is alles goed

af te lezen tijdens het fietsen. Door het

lichte gewicht en het aerodynamische

design is deze fietscomputer perfect

voor jouw ritten. Ga jij er met een nieuwe

fietscomputer vandoor?

SPECIFICATIES

» Grootte 73,6 x 45,7 x 20,3 mm

» Gewicht 62,4 gram

» Groottte scherm 55,88 mm

» Batterij tot 15 uur

» Aerodynamisch design en

makkelijk in gebruik

Aangeboden door

REAGEER VOOR

23 APRIL 2020:

fiets.nl/leadout

MAART 2020 « fiets.nl 93

GEZIEN EN GETEST \\\

DOOR DE REDACTIE VAN FIETS

Klaar voor de zomer

Trappen is meten

Shimano heeft de kledingcollectie voor

deze zomer al helemaal klaar. Op de foto

zie je het Shimano EVOLVE-shirt uit de

performance-lijn, dat voor 139,99 euro in

de winkel ligt. Het heeft rondom reflecterende

elementen, is lekker elastisch en

biedt veel opbergruimte in de achterzakjes.

De kledinglijn is bedoeld voor lange

weg- of gravelritten. Maar er is natuurlijk

geen mens die je verbiedt om dit shirt te

dragen tijdens een rondje om de kerk. Een

bijpassende broek komt op 159,99 euro.

shimano-eu.com

SRM komt met deze X-POWER MTB-/gravelpedalen

met ingebouwde vermogensmeter. De pedalen

komen in verschillende uitvoeringen. Je kunt straks

kiezen of je enkel- of dubbelzijdig wilt meten. Je

kunt met SPD-plaatjes rijden en uiteraard babbelen

ze zowel via ANT+ als Bluetooth. De X-Powers kunnen

je vermogen tonen op allerlei fietscomputers,

zodat je heel precies je trainingen kunt uitvoeren.

Via een app installeer je firmware-updates en bekijk

je alle instellingen. Opladen gaat makkelijk dankzij

een magnetische aansluiting. Het setje ‘duals’ is

binnenkort te koop voor 999 euro.

srm.de

ALTIJD MOOI WEER

Het gigantische voorruit dat

Annemiek van Vleuten op de

fiets draagt kun je gewoon

in de winkel kopen. Die onbetaalbare

glimlach moet

je er zelf bij trekken. Het is

een flinke jongen, de Scott

SHIELD-zonnebril. Hij is verkrijgbaar

in zeven verschillende

kleuren. Ik probeerde

de zwarte variant met blauw/

chrome lens. Deze laat redelijk

wat licht door en werkt

behoorlijk contrastverhogend.

Bijkomend voordeel

is dat werkelijk alles een

mooie oranje zomerglans

krijgt, zelfs in stormachtig

lenteweer. Een moraalbril!

Doordat de lens zo licht is,

gebruik ik hem graag in het

bos. Zowel onder bewolking

als tijdens zonnige dagen

kijkt de lens prettig weg. Het

montuur (of wat daarvoor

door moet gaan) is zeer

flexibel en klemt daardoor

makkelijk om de pootjes van

je helm. Even op- of afzetten

tijdens het fietsen gaat eenvoudig

doordat de bril zo

makkelijk vervormt. Wat

wel een nadeel is dat de

grote lens werkt als een

soort opvangbak van mijn

transpiratievocht. Vanaf mijn

voorhoofd druipt het zweet zo

op de lens. Ook is die lens zo

fors dat ondanks de strakke,

met rubber coating behandelde

pootjes de bril niet stevig

op mijn kleine neus blijft

zitten. Geen probleem tijdens

een rustig dagtochtje, tijdens

competitie erg vervelend.

Al met al een prettig kijkende,

lichte bril met ruim gezichtsveld

en fijne kleur. Maar een

small-versie is wenselijk. (rm)

Scott Shield LS zonnebril, € 89,90

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

scott-sports.com

94


DOOR DE REDACTIE VAN FIETS /// GEZIEN EN GETEST

Grote broer

Deze SKS AIRWORX PLUS 10.0 is de

grote broer van de ‘gewone’ Airworx.

Met een extra lange pompbuis en

een makkelijk afleesbaar display

bovenop. Aan het eind van de slang

vind je een kop voor verschillende

soorten ventielen. Ook aan een

ontluchtingsknopje is gedacht.

Voor 54,99 euro koop je hem, je

krijgt er dan vijf jaar garantie bij.

Heb je genoeg aan een maatje

kleiner, dan slaag je al voor 42,95

euro met de standaard Airworx 10.0.

sks-germany.com

DEKBED VOOR ONDERWEG

De FREEFLOW mag dan een flinterdun windjack van

slechts 150 gram zijn, als je het aantrekt heb je het

idee alsof je onder een warm dekbed kruipt. Het jack

is in de mouwen, rondom de borst en schouders gevoerd

met ‘Polartec® Alpha insulation’, dat aanvoelt

als een IKEA-tapijt. Het is bijzonder, dat zo’n dun jack

zo makkelijk zoveel warmte kan geven. Daarmee

is het direct meer dan zomaar een windjack dat je

draagt op weg naar het startpunt van je toertocht.

De strak gesneden Freeflow, met één enkele, maar

ruime afsluitbare zak, is prima draagbaar tijdens de

hele rit. Een degelijk ondershirt en een dunne basislaag

zijn al voldoende om met milde ‘winterse’ temperaturen

het bos in te duiken. Zelf gebruik ik het

jack gedurende het cross-seizoen meer dan geregeld

tijdens de warming-up. Of na een training, als je

het liefst direct uit de koude wind onder de warme

douche springt. 7Mesh, een Canadese fabrikant van

technisch zeer fraaie wielerkleding, is niet bang om

flinke bedragen te vragen voor haar producten. Maar

tot nu toe kan ik alleen maar onderschrijven dat de

kwaliteit evenredig is. (rm)

Getest door Annemiek

De Pirelli P ZERO’S testten we vorig jaar al. Prima bandjes, te

koop in drie verschillende uitvoeringen. Nu zit er ook een tubeless

versie aan te komen. Het ontwikkelteam legt er de laatste

hand aan. Tester is niemand minder dan onze eigen Annemiek

van Vleuten. We kregen al een foto doorgestuurd van de nieuwe

band op haar custom Scott. Binnenkort ook voor ons, gewone

stervelingen, in de winkel. De prijs is nog niet bekend.

velo.pirelli.com

7Mesh Freeflow jacket, € 200,-

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

7mesh.com


95



Zie ’m kleuren

Er zijn zo langzamerhand bijna net zoveel

brillenmerken als fietsenmerken.

Dit fraaie exemplaar is van Julbo, een

photochromatische bril die de naam

RUSH draagt. De doorlatendheid is variabel

tussen de 18 en 80 procent, afhankelijk

van de hoeveelheid zonlicht.

De Rush heeft een licht frame, gemaakt

voor een lens uit één stuk. Er is een ruime

keuze aan framekleurtjes. Hij kost wel

een lieve duit: 210 euro. Heb je geen

behoefte aan een meekleurende lens,

dan ben je voor 120 euro klaar.

julbo.com

Nieuwe klassieker

Het Zwitserse Assos heeft de MILLE GT-bibshort

voor 2020 een upgrade gegeven. Nieuw is onder

meer het beter ademende EVO-zeem, gemaakt

van 8 millimeter dik (of dun, zo je wilt) ‘memoryfoam’.

Rondom het middel is de broek afgewerkt

met een heel plat materiaal, Zerowaist genaamd,

dat zorgt voor een gladde overgang. Achterop

zorgt een mesh-paneel voor een comfortabele

fit. De broek is er in zwart en blauw en kost je

130 euro.

assos.com

KIJKJE IN DE COCKPIT

Bij de meeste mensen zorgt het zien

van een Enve-logo instant voor een

randje kwijl rond de lippen. Bij ons is

dat niet heel veel anders. We gingen

op pad met een stuur en stuurpen van

het Amerikaanse merk. Het G SERIESstuur

– waarbij de G natuurlijk voor

gravel staat – is een van de lichtste in

zijn klasse. Het 250 gram zware exemplaar

is verkrijgbaar van 42 tot en met

48 centimeter breedte en heeft behoorlijk

veel flare. Onder in de drops

meet een 42 centimeter stuur al gauw

54 centimeter. Dat is fors. Hierdoor

voelt afdalen ineens wel heel lekker

vertrouwd. Maar even doortrekken op

het vlakke zit er niet echt in. De bocht

is vrij kort en heeft een scherpe knik.

Je ellebogen wijzen hierdoor naar buiten

en zo ben je je eigen windscherm.

Met dit gravelstuur zijn de taken snel

verdeeld. Toeren doe je met de handen

op het stuur. Hardrijden gaat het best

met de ellebogen in 90 graden geknikt

en de handjes op de hendels, dalen

doe je in de drops. Een bijbehorende

stuurpen mag niet ontbreken: 125

gram voor een variant van 100 millimeter.

Normaliter moet je hiervoor

een aluminium exemplaar kopen. De

Enve-stem is absoluut van carbon en

daardoor ook wat meer oversized dan

we gewend zijn. Het robuuste uiterlijk

past wel bij het hele gravelgevoel.

Enve maakt in samenwerking met

K-Edge een bijbehorende computermount

die zeer prettig werkt en erg

stabiel is. Kost je wel 70 piek extra.

Het mag wat kosten allemaal. (rm)

Enve Road stuurpen & G series stuur,

€ 265,- & € 350,-

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

enve.com

96


DOOR DE REDACTIE VAN FIETS /// GEZIEN EN GETEST

Ere wie ere toekomt

Ere begon met racebanden en breidt het assortiment

gestaag uit. Het Nederlandse merk heeft nu

ook een zadel en wielen. De gemeenschappelijke

deler is dat alles eigen ontwerp is en technisch mooi

uitgevoerd. Dat geldt ook voor deze nieuwe aluminium

Ere EXPLORATOR GC45-wielen. Ze zijn 42

millimeter hoog, hebben een interne breedte van

19 millimeter en zijn gemaakt voor schijfremmen.

De mooie zwarte lak blijft dus netjes, je hebt geen

last van velgslijtage door remblokjes. Een complete

set (met Shimano-body) weegt 1960 gram. De wielen

zijn mede dankzij 24 stevige spaken sterk genoeg

om wielrenners tot 130 kilo te weerstaan. 399 euro

is bovendien een nette prijs voor een set met hoge

velgen. De wielen zijn er in twee kleurstellingen.

ereresearch.com

HELM OP MAAT KAN GEEN KWAAD

Als je een helm voor de veiligheid

draagt, zou hij eigenlijk exact op maat

moeten zijn. Omdat ieder hoofd anders

is, zetten ze bij het Engelse Hexr 3Dtechnologie

in om iedere klant aan

een eigen helm te helpen. Ik kreeg een

tablet opgestuurd en moest daarmee

een scan van mijn hoofd maken. Die

scan moest ik opslaan en verzenden,

waarna de tablet weer retour richting

Engeland ging. Binnen vijf weken was

het eindresultaat binnen. Bij het maken

van de helm is vooral gekeken naar de

rotatiekrachten en lineaire krachten,

net als bij het MIPS-systeem. Dat moet

de kans op blijvende hersenschade

na een val verminderen. De eerste

laag van de helm (met honingraatstructuur)

is dus helemaal op mijn

maat gemaakt. Daaroverheen zit

een aeroshell, waardoor de Hexr helm

ook op aerodynamica goed scoort. Ik

was vooral benieuwd naar de pasvorm.

Aangezien hij volledig op mijn hoofd is

gemaakt, moet-ie als gegoten zitten.

Nou, dat klopt ook. De helm zit in één

keer goed. Het retentiesysteem om de

helm strak aan te laten sluiten, is dan

ook niet nodig voor de pasvorm. Wel is

de helm vrij zwaar: 350 gram. Ik zou

hem ook niet voor de looks kopen. Hij

heeft meer weg van een e-bikehelm

dan van een racehelm. Dat is dan ook

een beetje mijn probleem: qua veiligheid

en pasvorm scoort de helm hoog,

qua gewicht en uiterlijk weer laag.

Jammer, want het verhaal is mooi.

Voor 350 euro kun je bij Hexr een

bestelling plaatsen. De helm is te

krijgen in wit of zwart. (mk)

Hexr-racehelm, € 350,-

Functionaliteit

Prijs/kwaliteit:

hexr.com

Hup met de geit

We zijn op de redactie fan van de

kleurrijke designs van Stolen Goat.

Voor 2020 heeft het merk onder

andere een nieuw BODYLINEshirt

voor dames ontwikkeld. De

HYPERVELOCITY 20 is gemaakt

van ‘100 procent 4-way stretch lycra’,

heeft vier zakjes (waarvan

één waterdicht) en ingebouwde

uv-protectie. Het shirt van 90 euro

wordt gemaakt in België.

stolengoat.com


97


OIL SLICK-ONDERDELEN

MOOI BESMEURD

HET IS DE HYPE VAN HET MOMENT:

REGENBOOGKLEURTJES. VAN MEE-

KLEURENDE BOUTJES TOT TOTAAL

OVERGESPOTEN FRAMES. DE TREND

WERD TWEE JAAR GELEDEN INGEZET

MET ONDER MEER DE ‘RAINBOW BIKE’

VAN PETER SAGAN. SRAM MAAKTE EEN

KLAPPER DOOR DE AXS-GROEPSET MET

KETTING EN CASSETTE IN REGENBOOG-

KLEUREN TE LEVEREN. INMIDDELS IS ER

GEEN WEG MEER TERUG. ECHT ALLES

IS BESCHIKBAAR IN OIL SLICK. KIJK MAAR.

Na regen komt zonneschijn

Deze AURORA-bril uit de Skimano S-Phyre-lijn is al eventjes

op de markt. Hij is leverbaar met een bijpassend stel kleurrijke

schoenen. De twee kunststof pootjes zijn lekker flexibel en de

lens past zich aan aan de kracht van de zon. Een kek hebbeding

voor degene die graag de zomer in én op zijn bol heeft. Prijs:

179,90 euro.

www.bike.shimano.com

500% REGENBOOG

De gouden XX1 Eagle-cassette van SRAM was

al een lust voor het oog, deze regenboogversie

maakt hem nog iets kleurrijker. De cassette maakt

beduidend minder lawaai tijdens het schakelen in

vergelijking met de GX-versie. Het bereik van 500%

is gigantisch en ondertussen wel bekend. De fraaie

kleur blijft onder droge omstandigheden behoorlijk

lang goed, maar wordt na lang gebruik zilver. Door

het 50T-tandwiel van aluminium te maken blijft

het gewicht net onder de 360 gram, wat licht is

voor een 10-50 cassette. De adviesprijs is 457 euro,

maar online wordt hij goedkoper aangeboden. (hb)

SRAM XX1 Eagle-cassette Rainbow, € 457,-

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

www.sram.com

Voor de freaks

Een topcap of gekleurd boutje: oké.

Maar met spaken van Pillar Racing

Spokes en de bijbehorende nippels van

Armour Bikes maak je van je fiets een

ware kermisattractie. Wil je helemaal

doorslaan? DT Swiss heeft een limited

edition run van haar befaamde DT-240S

beschikbaar. Autsch! Spaken 3,50 euro

per stuk, nippels 21,50 euro per veertig.

pillarspoke.com / armourbikes.com

Ergon-grips

Hoe subtieler de details, hoe mooier.

Deze Ergon GE1 EVO FACTORYgrips

kunnen daarom nét. Buiten

de regenboogringetjes liggen ze

ook nog eens heel lekker in de

hand. Prijs: 39,95 euro.

ergonbike.com

98


Kleurrijke trappers

De Bontrager COMP-pedalen zijn gewoon vet.

Ze lijken net Shimano SPD’s, maar zijn het niet.

Wel zijn de plaatjes uitwisselbaar. De Bontragerpedalen

hebben wat meer speling en klikken net

even iets minder makkelijk in dan een vergelijkbaar

SPD-pedaal. Dubbele lagers en een groot

contactoppervlak maken het geheel duurzaam.

Je betaalt er 89,90 euro voor.

WATTJES WINST

Het was slechts een kwestie van tijd voordat

ook derailleurwieltjes in oil slick zouden worden

aangeboden. Mörph Components heeft de

primeur, met dit 12/14 tands-setje voor SRAMen

Shimano-derailleurs. De hybrid-keramische

lagers beloven tussen 2 en 4 watt winst, wat

uiteraard minimaal is. Samen met een SRAM

XX1 Eagle Rainbow en SRAM Eagle-ketting

draait het heel soepel, maar het ziet vooral

gelikt uit. De smalle 12-speed ketting draait

perfect over de tandjes en na 2.000 kilometer

is er nog geen slijtage te bespeuren. Je krijgt

twee jaar garantie op de wieltjes. (hb)

Goedgekeurd

door Peter

Met Peter Sagan als ambassadeur

was Supacaz een van de

eerste onderdelenfabrikanten

die oil slick gekleurde spulletjes

verkocht. Inmiddels is de hele collectie

in regenboogkleuren verkrijgbaar.

Maar deze FLY CAGE ANObidonhouder

(36,95 euro) blijft een

klassieker. Detail, eigenaar van Supacaz

is de zoon van Mike Sinyard, de

grote man achter Specialized. En die

maakt weer de fiets waar Sagan zijn

kilometers op maakt. De cirkel is rond.

supacaz.com

Helemaal top

Riesel is Duits en maakt een heleboel onderdelen die je

niet per se nodig hebt. Toch gaan je handen jeuken van de

spulletjes van het gagdet merk. Deze OIL SLICK TOPCAP

past prima in het Riesel-straatje. 19,95 euro

riesel-bike.com

Mörph components pulley wheelset 12/14,

€ 158,99

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

www.stealthwheels.be


99

DOORGETEST \\\


OP DE HOOGTE BLIJVEN

Tegenwoordig zit een dropper post in bijna

alle luxe volgeveerde mountainbikes. Fiets

je geregeld buiten onze landsgrenzen, dan

wil je al snel niet meer zonder. En ben je er

aan gewend, dan gebruik je hem ook in

Nederland. Al is het maar om gemakkelijk

open af te stappen. Een dropper post

drijft de prijs van een complete fiets behoorlijk

op. Dat het ook betaalbaar kan,

bewijst X-Fusion. En na een jaar intensief

gebruik kunnen we dit beamen.

De geteste MANIC-zadelpen heeft 125 millimeter

verstelbaarheid, traploos. Druk je

de hendel in en ga je op het zadel zitten,

dan zakt de pen totdat je de hendel weer

loslaat. 125 millimeter verstelbaarheid is

inmiddels al weinig. Er zijn al pennen op

de markt tot 200 millimeter en meer. De

Manic is verkrijgbaar tot 170 millimeter.

Het voordeel van deze X-Fusion is dat het

een zeer goed afgesloten zadelpen is. Vuil

komt er moeilijk in, en hoeft er daarom

ook niet uitgevist te worden. Een bijna

onderhoudsvrij systeem. Na ruim 50.000

daalmeters en talloze ‘ups&downs’ met

de telescopische zadelpen werkt het systeem

nog steeds soepel en naar behoren.

Een beetje olie houdt de pen gesmeerd en

soepel. Het enige nadeel dat we hebben

ervaren is het feit dat de zadelpen een

zeer dunne wand heeft. Hij is daardoor extreem

gevoelig voor het aandraaimoment

van de zadelpenklem. Als ik het voorgeschreven

moment van het testframe

gebruik, dan wordt de zadelpen ‘geplet’

en komt de pen niet op commando meer

terug omhoog. De interne kabel voorkomt

dat de zadelpen zakt en zodoende blijf ik

ook op hoogte met een minder strak aangedraaide

zadelpenklem. Opletten bij

montage dus! Een degelijke pen voor een

heel nette prijs. (rm)

X-Fusion Manic zadelpen, €229,-

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

xfusionshox.com

KINDERFEESTJESRANJA

Hoe vaak ontlucht jij de remmen van je

fiets? Als je de fietsenwinkel moet geloven

kun je dit het beste één keer per

jaar doen. Maar hé, zolang het werkt

werkt het. Dat geldt voor mijn fietsen

net zo. Na winters crossen remt mijn

crossfiets nog steeds naar behoren.

Toegegeven, de druk van de achterrem

is wel minder geworden. Het voordeel

van Shimano is dat een beetje ‘pompen’

wonderen doet. Even twee keer in

de rem knijpen en je hebt weer druk.

Uit nieuwsgierigheid heb ik de remmen

ontlucht en de druk weer opgevoerd

als vanouds.

Waar de minerale olie van Shimano

normaal mooi roze van kleur is en wel

wat weg heeft van mierzoete kinderfeestjesranja

is de drab die uit mijn

R785 Disc-hendel komt zetten donker

van kleur. Als een sterke rum uit een

naamloze fles gevonden op een piratenschip.

Na een paar dagen ‘op kweek zetten’

blijft de donkere substantie drijven in

de olie. Het lijkt erop dat het vooral

restanten zijn van de olie die ik op de

zuigers heb gespoten om deze soepel

te houden en die via de achterzijde van

de zuigers in het systeem zijn ‘gekropen’.

Dit kan geen kwaad, het is in feite

een gesloten systeem en zand of iets

dergelijks komt er dan ook niet in de

leiding.

Voor de werking van het het systeem

hoeven je remmen niet per se jaarlijks

ontlucht te worden. Zolang het werkt

werkt het. Voor je gemoedsrust kan

het nooit kwaad. (rm)

Shimano remolie mineraal 100 ml,

€ 7,95

Functionaliteit:

Prijs/kwaliteit:

shimano.com


Fiets beter met

De trainingsapp van de KNWU

in samenwerking met Fiets Magazine

De afgelopen maanden is Fondo al

meermaals besproken in Fiets Magazine

en misschien gebruik je de app zelf al om

te trainen voor de voorjaarsklassiekers.

Fondo is onlangs zelfs uitgeroepen tot

winnaar van de Bike MOTION Award

in de categorie 'Training & voeding'!

Afgelopen maand verscheen de

nieuwe versie van de app met daarin:

» Trainingsprogramma’s voor nagenoeg álle

fietsdoelen, op verschillende niveaus.

AWARDS

2O2O

WINNAAR

» Heel veel nieuwe trainingsvormen,

van simpele duurtrainingen tot pittige

VO 2 max-trainingen!

» Een koppeling met je Garmin®- fietscomputer

zodat je geen trainingen meer hoeft te

onthouden.

» Een heel mooie aanbieding voor trouwe

Fiets-abonnees, dus check je mail!

Ron Sierdal, 13-1-2020

Nuttige app!

Voorheen gebruikte ik de analoge schema's van Fiets om mijn gestelde

doelen te bereiken. Nu dus de Fondo-app, een goed initiatief van Fiets

en de KNWU. Verantwoord je doel(en) bereiken, zelfs met een coach!

Een echte aanrader!

Fiets jij al met Fondo?

Ruim 8.500 fietsers gingen je voor!

knwufondo.nl

SERVICE COURSE \\\

VRAAG HET DE EXPERTS

Heb je vragen over training, gezondheid, voeding of techniek?

Stuur ze naar redactie@fiets.nl

GEZONDHEID

EDWIN ACHTERBERG

Is werkzaam als sportarts bij SMC

SportMáx en het Cycle Performance

Centre in Eindhoven.

COR VOS

INVLOED VAN CYCLUS

OP PRESTATIE

Ik ben een 31-jarige fanatieke toerfietsster.

Garmin verzamelt informatie over je menstruatie

en geeft trainingsadviezen op basis

van deze gegevens. Is het waar dat het

moment waar je zit in je cyclus invloed heeft

op de manier waarop je kunt trainen en presteren?

Om je vraag te kunnen beantwoorden

legde ik deze voor aan een expert

op dit gebied, dr. Simone Goossens.

Zij is gynaecoloog in het Máxima Medisch

Centrum in Veldhoven en Eindhoven en zelf

actief als fietser en triatleet. Zij zegt het volgende

hierover:

Ik wil eerst benadrukken dat niet ongesteld

worden (tenzij je bijvoorbeeld een hormoonhoudend

spiraaltje of staafje hebt of zwanger

bent) niet normaal is voor jonge vrouwen.

Edwin schreef in Fiets nr. 10-2019 al eerder

over het probleem waarbij de energie-inname

en energiebehoefte uit balans zijn (RED-S), en

de menstruatie helemaal weg kan blijven.

Geef dit altijd serieuze aandacht. Op de lange

termijn kan dit namelijk ernstige gevolgen

hebben zoals onomkeerbare botontkalking.

De orale anticonceptiepil die soms wordt

voorgeschreven om ongesteldheid kunstmatig

op te wekken lost het probleem niet op, en de

effecten van de verkeerde (hormoon) balans

op het lichaam blijven gewoon doorgaan.

Zorg dus indien dit het geval is dat je bij een

arts komt met kennis over sport en ongesteldheidsproblemen.

Hormonen zijn wel degelijk van belang voor

sportsters: zo zorgen ze ervoor dat we op een

andere manier energie vrijmaken tijdens inspanning,

afhankelijk van het moment in de

ongesteldheidscyclus.

Een cyclus is de periode vanaf het begin van

je ongesteldheid tot aan de volgende ongesteldheid.

Gedurende die cyclus veranderen

je hormonen en treedt een eisprong op. Als je

de pil neemt, heb je wel een ongesteldheid,

maar veranderen de hormonen niet. Bij voetbalsters

lijkt het moment in hun cyclus zelfs

invloed te hebben op het risico op het scheuren

van hun kruisband.

Veel studies die zijn gedaan naar trainingsschema’s

en voedingsstrategieën hebben

vooral naar de effecten bij mannen gekeken,

en je kunt niet zomaar aannemen dat vrouwen

hetzelfde reageren op deze schema’s. Er

ER ZIJN GROTE VERSCHILLEN

IN WAT SPORTSTERS ERVAREN

zijn niet veel studies die alleen naar vrouwen

gekeken hebben.

Toch zijn er ook wel aanwijzingen dat hormonen

mogelijk ook in ons voordeel werken.

Leontien van Moorsel plande haar (succesvolle)

werelduurrecordpoging in Mexico in

2003 tijdens haar menstruatie, omdat ze had

opgemerkt dat ze pijn beter kon verdragen

gedurende deze periode.

De verschillende onderzoeken die keken naar

prestatie in relatie tot menstruatie, laten wisselende

resultaten zien. Sommige onderzoeken

zien duidelijke verschillen in (duursport)

prestaties van dezelfde vrouwen gedurende

hun cyclus, terwijl andere onderzoeken geen

verschillen aantonen. Mogelijk zijn de vrouwen

in dat laatste geval toch niet op het juiste

moment getest, of blijken deze vrouwen toch

geen maandelijkse eisprong te hebben. Dit

komt namelijk bij de duursporters op hoog

niveau vaker voor dan bij niet-sportende

vrouwen. Er is dan wel nog sprake van een

maandelijkse ongesteldheid, maar de hormonen

lopen niet meer altijd geheel in de pas.

Het merendeel van de topsportsters die geen

hormonale anticonceptie gebruiken, ondervindt

vooral nadelen van de ongesteldheid:

Leontien van Moorsel werd in 1991 in

Stuttgart wereldkampioen op de weg.

80 procent benoemt negatieve effecten

gedurende de eerste twee dagen van de

ongesteldheid. Hevig bloedverlies (en hier -

mee ijzertekort) zou een oorzaak kunnen zijn.

Soms vragen sportsters mij of het gebruik

van hormonale anticonceptie de prestatie

(negatief) zou kunnen beïnvloeden. Medicatie

(progesteron) die kan zorgen dat de menstruatie

uitgesteld wordt, zou volgens sommigen

negatieve effecten hebben op prestaties van

duursportsters. Het feit dat 50 procent van

alle topsportsters hormonale anticonceptie

gebruikt, lijkt dit tegen te spreken. Gunstige

‘bijwerkingen’ zoals minder of geen bloedverlies,

en het kunnen regelen van de ongesteldheid

rondom een belangrijke wedstrijd worden

als reden voor het gebruik genoemd.

Wel zijn er grote verschillen in wat atletes

ervaren; sommigen vinden de anticonceptiemethoden

met hormonen vooral gunstige bijwerkingen

geven, terwijl anderen last hebben

van vervelende bijwerkingen. Ook hier blijft

het maatwerk om individueel de beste oplossing

te vinden.

Als er verschillen in het prestatievermogen

zijn gedurende de ongesteldheidscyclus of

door de hormonale anticonceptiemethoden,

zijn de verschillen klein en zijn deze kleine

verschillen waarschijnlijk vooral van belang

voor de Van Moorsels onder ons. Voor de

meerderheid van de vrouwen blijft het ongesteld

zijn tijdens een belangrijk evenement

waarschijnlijk meer een last dan een zegen.


VRAAG HET DE EXPERTS /// SERVICE COURSE

VOEDING

YNEKE KOOTSTRA

Is voedingsdeskundige van voedingsadvies.info

en docent/oprichter van de

Academie voor Leefstijl en Gezondheid.

AFVALLEN

Leuk stuk over vetverbranding en insuline in

Service Course van Fiets nr. 3-2020. Maar

hoe ziet dat er concreet uit? Wat moet ik

eten en wanneer?

In dat nummer legde ik uit dat wanneer je

de hele dag door snackt, het lastiger is om

vet te verbranden. Dit omdat wanneer je

met name bloedsuikerverhogende snacks eet,

zoals krentenbollen, koekjes of een boterham,

je lichaam reageert met insulineaanmaak om

je bloedsuiker weer omlaag te krijgen. Insuline

is een hormoon dat gericht is op opslag in

plaats van verbranding. Dit heeft als effect,

naast het verlagen van je bloedsuiker binnen

gezonde waarden, dat je vet opslaat in plaats

van gebruikt.

Een goede vetverbranding kun je trainen. Dit

is voor fietsers vooral belangrijk omdat een

goede vetverbranding maakt dat je duurvermogen

verbetert. Maar om een goede vetverbranding

op weg te helpen, is het dus zaak

om je insulinepeil niet constant omhoog te

helpen. Hieronder volgen tips om dit concreet

voor elkaar te krijgen en daarnaast enkele

voorbeelden hoe dat eruit kan zien. Bij een

rustige duurtraining stimuleer je je vetverbranding.

Dit is zone 1, het tempo waarbij

e-bikes de gemiddelde wielrenner inhalen en

waarbij de meesten van ons gaan gapen.

Wil je afvallen, dan is het vaak al voldoende

om op onderstaande manier te gaan eten.

Het vermijden van tussendoortjes is daarbij

OM EEN GOEDE VETVERBRAN-

DING OP WEG TE HELPEN, IS

HET ZAAK JE INSULINEPEIL

NIET CONSTANT TE VERHOGEN

de belangrijkste stap. Moet je nog meer doen

om je vetpercentage te verbeteren, houd dan

eens bij wat je eet in een online tool zoals de

Eetmeter van het Voedingscentrum. Om gezond

af te vallen moet je ongeveer dagelijks

500 kcal minder binnen krijgen dan je verbruikt.

De gemiddelde fietser zal bij een

dagelijkse inname van 2500 kcal gezond

kunnen afvallen. Neem anders contact op

met een goede sportdiëtist.

JOSEPH GONZALEZ/UNSPLASH

Voorbeeld ontbijt na

nuchtere training

07.00 uur kop koffie of thee, zonder melk en suiker. Glas

water mag natuurlijk ook. Drink geen vruchtensap.

07.15 uur rustige duurtraining van een uur. Drink water

onderweg. Neem een noodvoorraadje mee voor eventuele

hongerklop. Bij een zeer koude ochtend kun je bijvoorbeeld

onverwacht meer koolhydraten gebruiken.

08.20 uur kwark met banaan (of ander fruit) en muesli.

Dit is een koolhydraatrijke maaltijd door fruit en muesli,

waardoor je insuline verhoogt. Dit bevordert het herstel.

Kwark bevat veel eiwit, caseïne en wei-eiwit en die hebben

naast het effect van insuline nog eens een extra

effect op de spieropbouw en opslag. Eiwitten verhogen

je bloedsuikerspiegel minder dan koolhydraten. Vet verhoogt

je bloedsuikerspiegel nauwelijks. Magere kwark

heeft een sterker effect op je bloedsuikerspiegel dan

volle kwark doordat volle kwark veel vetter is. Volle

kwark verzadigt wel veel meer, zelfs meer dan je verwacht

op grond van de extra hoeveelheid calorieën per

100 gram.

Voorbeeld ontbijt voor een

lange en rustige duurtraining

07.00 uur thee, koffie, water en volle kwark met 100

gram blauwe bessen en wat noten en zaden. Dit ontbijt

vult de maag en verhoogt je bloedsuikerspiegel, maar

veel minder dan andere starters. Blauwe bessen en ander

zacht fruit zoals frambozen en aardbeien bevatten

minder suiker. Je kunt ook een omeletje van twee eieren

met stukjes tomaat eten.

09.00 uur rustige duurtraining. Bij een goede vetverbranding

kun je enkele uren rustig fietsen op alleen

water. Maar dit lukt niet op je eerste lange duurtraining.

Start dan ook met water en ga pas halverwege over op

dranken met suikers als dat nodig is om je lekker te laten

fietsen.

13.00 uur lunch met volkorenbrood met beleg als kaas,

kipfilet, humus, wat groente en fruit en zuivel of vervanger.

Uiteraard kun je ook op dit moment een eitje eten,

maar dat zou ik niet doen na een omelet als ontbijt.

Tips om je vetverbranding te verhogen

WEL

» Houd het bij drie goede maaltijden

» Eet liever niet na 20.00 uur. Alleen als je ’s avonds

hebt getraind, kun je nog wat eten als je daar zin in

hebt. Met honger gaan slapen werkt averechts.

» Pas in de week voor een belangrijke tocht of wedstrijd

kun je de hoeveelheid koolhydraten relatief

omhoog brengen. Dat hoeft niet voor die tijd.

» Bij rustig trainen geef je je lichaam de kans om vet

te verbranden. Vet heeft namelijk ten opzichte van

koolhydraten 10 procent extra zuurstof nodig om

verbrand te worden.

» (Rustig) trainen wanneer je insuline laag is, in

gevaste toestand, nuchter of enkele uren na de

maaltijd. Plan wekelijks een rustige training van

een uur op je nuchtere maag.

» Kook vooral zelf en kies voor onbewerkt en zoveel

mogelijk volkoren. Het grootste deel van je voeding

hoort te bestaan uit een combinatie van groente,

onbewerkte granen, peulvruchten en volkorenproducten,

noten, zaden, pitten en wat fruit. Vul

dit aan met eiwitleveranciers zoals (volle) zuivel,

vlees, vis, kip, eieren, tofu en andere sojaproducten

en vleesvervangers. Olijfolie is een van de

beste bereidingsvetten.

» Notenpasta, pindakaas, humus en ander hartig

beleg

» Fruit (met schil)

» Gekookte aardappels, volkoren (en hele) granen,

zilvervliesrijst, peulvruchten

» Volle zuivel, liefst zuur zoals yoghurt, kwark en kefir

NIET

» Tussendoortjes en de hele dag door eten

» ’s Avonds laat eten

» Focus op koolhydraten: veel fietsers denken dat ze

veel koolhydraten moeten eten om goed te fietsen.

» Vooral intensief fietsen. Dit is goed voor je koolhydraatstofwisseling,

maar niet voor je vetverbranding.

» Rustig trainen na een maaltijd met veel koolhydraten.

Dit heeft minder effect.

» De meeste bewerkte producten in de supermarkt.

Van chips en chocola tot koek en zuiveltoetjes. Light

producten en zeker geen light chips..

» Jam, hagelslag, chocoladepasta en ander zoet beleg

» Vruchtensap, smoothies, jam

» Aardappelpuree uit een pakje, witte rijst, witte pasta

» Magere zuivel


SERVICE COURSE \\\

VRAAG HET DE EXPERTS

TRAINING

STEFAN VAN KLINK

is werkzaam als talentcoach

bij de KNWU.

Download de app op fondo.knwu.nl

REMCO VEURINK

TRAINEN IN ZONE D3

Ik volg in Fondo het trainingsprogramma ‘De

Kopman’ en heb een vraag over de Tempoduurtraining.

Voor mij lijkt deze training erg

licht. Ik ben gewend om (zonder trainingsschema’s)

tot ruim 2 uur vrijwel maximaal te

fietsen, dat wil zeggen: bijna altijd in zone D3.

Dit geeft mij na afloop een voldaan gevoel.

Met het trainingsprogramma dat ik nu volg,

voelt het alsof ik me weinig inspan. Het zou

met motiveren en een lekker gevoel geven

als ik tijdens zo’n training 2 à 3 keer toch

even in zone D3 kan rijden. Is dat slecht voor

de opbouw of kan ik dat prima doen?

Wat je beschrijft is een veel voorkomende

manier van trainen

onder ‘prestatieve recreanten’.

Als fietser wil je vaak zo hard mogelijk fietsen.

Dat je tijdens het trainen daarom ook zo hard

mogelijk fietst klinkt dan logisch, maar is niet

altijd de juiste trainingsaanpak.

Om de vraag goed te beantwoorden, is het

belangrijk eerst uit te leggen hoe de trainingsprogramma’s

in Fondo zijn opgebouwd. Bij

het opstellen ervan houden we onder andere

rekening met twee aspecten: een geleidelijke

opbouw in de trainingen, en variatie in de trainingen.

In alle trainingsprogramma’s in Fondo zit een

fase waarin rustiger wordt getraind, en een

fase waarin intensiever wordt getraind. Vaak

zit de intensievere trainingsfase wat dichter

op het trainingsdoel. Trainingen in zone D3

en hoger komen in bijna alle trainingsprogramma’s

terug, al wordt hier vaak niet mee

begonnen.

Bij het uitvoeren van trainingsprogramma’s is

het belangrijk om in gedachten te houden dat

elke training een ander doel heeft. De combinatie

van die verschillende trainingsdoelen is

wat het programma effectief maakt. Je haalt

niet het uiterste uit jezelf als je uitsluitend in

D3 traint, net zoals je niet het maximale effect

sorteert door alleen maar in D1 te trainen. De

combinatie van de verschillende trainingseffecten

maakt je uiteindelijk een betere fietser.

Waarom trainen in zone D3?

Ondanks dat we er op hameren niet altijd in

zone D3 te trainen, zijn deze trainingen wel

van waarde. Ik raad echter aan om deze trainingen

vooral in blokken uit te voeren, en niet

een volledige training of een hele dag in zone

D3. Dit maakt de kwaliteit die je levert tijdens

JE HAALT NIET HET UITERSTE

UIT JEZELF ALS JE

UITSLUITEND IN D3 TRAINT

de D3-blokken hoger, waardoor ook het trainingseffect

verbetert. Bij intensieve trainingen

heb je er namelijk meer aan om de training

kwalitatief goed uit te voeren dan dat je veel

uren in deze zone maakt.

Is het slecht om D3-blokken uit te

voeren tijdens een duurtraining?

Nee, het is niet per definitie nadelig om tijdens

een duurtraining even in D3 te rijden. In

sommige situaties ontkom je er zelfs niet aan,

zoals bijvoorbeeld bij het trainen met tegenwind

of heuvelop.

Wel is het belangrijk om goed na te denken

wanneer je dit doet. Binnen de trainingsprogramma’s

hebben we zoveel mogelijk rekening

gehouden met hersteltijd, zodat je de

intensieve trainingen fris kunt uitvoeren. Wanneer

je intensieve blokken toevoegt aan de

rustige trainingen kan dit invloed hebben op

je herstel, waardoor je de andere trainingen

van die week minder goed kunt uitvoeren.

Voornamelijk bij de trainingsprogramma’s

waarbij je vier of meer dagen per week traint,

is dit belangrijk om rekening mee te houden.

Kortom, het is niet per definitie slecht om af

en toe iets harder (of rustiger) te trainen,

maar het is niet aan te raden om dit structureel

te doen. Onthoud dat de elke training

een eigen trainingsdoel heeft en dat duurtrainingen

niet als doel hebben om vermoeid

thuis te komen. •

Vragen over trainen met Fondo kun je in de app stellen.


VRAAG HET DE EXPERTS /// SERVICE COURSE

FYSIEK

INGRID JANSSEN

Is eigenaar van Profysic (profysic.nl),

sportpodo therapeut en was (para)

medisch begeleider bij Vacansoleil-DCM.

FOTOCREDIT

COR VOS

VOORVOETPIJN

Als ik fiets krijg ik na een tijdje een slapend

gevoel in mijn voet. Eerst sluimerend, maar

na verloop van tijd is de pijn niet te harden.

Zeker als ik op de pedalen sta. De pijn zit in

het midden, vlak onder mijn tenen. Het enige

dat helpt is stoppen en mijn schoen uitdoen.

Eerst wordt het dan erger en pas na een paar

minuten vermindert het. Waar ligt dit aan?

Pijnlijke voorvoeten komen veel voor bij

fietsers. De pijn zit onder de bal van

de voet vlak voor de plek waar de

tenen beginnen en heet metatarsalgie. Overbelasting

op één, of meerdere, gewrichtjes

tussen de middenvoetsbeentjes en tenen veroorzaakt

dit. Het botvlies rondom de kopjes

kan hierbij ontstoken raken en klachten geven.

Soms kunnen er eeltplekken of likdoorns

ontstaan.

Tijdens het fietsen vindt de krachtoverbrenging

precies plaats bij je voorvoet op de pedaal.

Tijdens het staan op de pedalen wordt

deze kracht groter. Als de drukverdeling

onder de voet niet goed is, kan er overdruk

ontstaan. Dit kan worden veroorzaakt door

onder andere een niet goed passende, te

slappe schoen en het oppervlak van de voetplaatjes.

Een kleiner oppervlak leidt sneller

tot problemen omdat de druk dan over een

klein oppervlak wordt verdeeld. Ook de positie

van je plaatjes is hierbij erg belangrijk.

Staan deze niet optimaal, dan kan dat tot

overdruk op verkeerde plekken leiden.

De oorzaak van de overdruk kan ook

in je voet zelf zitten. Denk hierbij aan een

doorgezakte voorvoet, een spreidvoet of een

scheve grote teen, of een naar binnen gekantelde

voet. Het stijgen van de leeftijd doet

deze klachten vaak ook geen goed, want bij

een hogere leeftijd vermindert gaandeweg

het vetkussen onder de voorvoet en daarmee

je natuurlijke demping.

De basis voor het oplossen van deze klachten

ligt in het wegnemen van de overdruk. Een

Staan - of dansen - op de pedalen verhoogt

de krachtoverbrenging via de voorvoet.

goed passende schoen met goed afgestelde

voetplaatjes vormt hierbij de basis. Verder

kan er, om de drukverdeling onder de bal van

de voet te verbeteren, een zool gebruikt worden

met een steun. Voor lichte klachten kan

hierbij volstaan worden met de standaardzolen

met een voorvoetsteun zoals deze in de

(gespecialiseerde) wielerzaken te koop zijn.

Zijn de klachten erger of heb je een doorgezakte

voorvoet en/of een naar binnen gekantelde

voet, dan is een zool op maat aan te

bevelen. Deze kan worden aangemeten bij

een (gespecialiseerde) sportpodotherapeut.

FYSIEK

REMCO RIDDER

Is fysio- en manueel therapeut. Bijzonder

aandachtsgebied: fietsersklachten en

fietsmetingen via velometric.nl

KRAMP IN KLEERMAKERSSPIER

Ik ben een man van 59 jaar, die sinds 2014 aan het fietsen geslagen is. Daarvoor voetbalde ik op hoog niveau en

tenniste en volleybalde ik veel. Ik fiets twee tot drie keer per week ritten tot 100 kilometer. Doe ik een toerrit

tussen de 100 en 125 kilometer, dan krijg ik na circa 90 kilometer kramp in beide dijbenen aan de binnenkant. Na

wat zoekwerk kwam ik er achter dat dit de kleermakersspier moet zijn. Daar komt bij dat ik extreem veel zweet.

Ik drink voor een toerrit al een bidon water, maar toch krijg ik kramp. Wat kan ik doen?

Het is opvallend dat je kramp krijgt in

beide benen. Eénzijdige last zou vragen

doen rijzen over een disbalans

tussen de rechter- en linkerkant, maar als je

aan twee kanten tegelijk kramp krijgt, ligt de

oorzaak meer in een ‘centrale’ factor.

De kramp treedt op aan het einde van je inspanning,

en dat mág, als de inspanning behoorlijk

wat van je gevergd heeft. Als je deze

inspanning echter regelmatig levert, zou

kramp, oftewel lokale overbelasting en/of uitputting

van je spier, eigenlijk niet meer mogen.

De reden dat dat dan wel gebeurt zit ‘m in het

feit dat de totale inspanning best te doen was,

maar dat de specifieke belasting voor de verkrampte

spiergroep wél buitensporig is geweest.

Dit wordt dan mogelijk nog versterkt

door het overmatig verlies van vocht.

Dit soort situaties ontstaat vrij eenvoudig bij

een niet uitgebalanceerde fietspositie. Je

krijgt dan heel makkelijk overbelasting van

bepaalde spieren die meer te verduren krijgen

dan andere spieren.

Het zou maar zo kunnen zijn dat je zadel te

laag of te ver naar achter gepositioneerd

staat. En dat is dan iets wat aan twee kanten

tegelijk doorwerkt.

De plek waar je dat voelt zou inderdaad je

musculus sartorius oftewel kleermakersspier

kunnen zijn. Het kan ook heel goed een van

de spieren uit de adductorengroep betreffen.

Die zitten ook aan de binnenzijde van je benen.

Maar de oplossing zit ‘m niet zozeer in het behandelen

van de spieren, als wel in het oplossen

van de ontstaansreden. En om dat te

doen raad ik een dynamische fietsmeting aan.


EVENEMENT \\\

THE RIDE PYRENEES


THE RIDE PYRENEES:

EEN WEEK ALS WIELERGOD

IN FRANKRIJK

VAN 13 T/M 18 SEPTEMBER STRIJKT THE

RIDE-KARAVAAN NEER IN DE PYRENEEËN

VOOR DE ULTIEME UITDAGING VAN HET

NAJAAR: DE ZES PRACHTIGE ETAPPES VAN

THE RIDE PYRENEES. ALS DEELNEMER LEEF JE

EEN WEEK ALS PROF MET VOLLEDIGE VER-

ZORGING, UITGEBREIDE BEGELEIDING, ALLE

MAALTIJDEN EN ZEVEN OVERNACHTINGEN.

DE AFWISSELENDE ROUTES LEIDEN JE OVER

ILLUSTERE TOURCOLS ALS HAUTACAM,

ASPIN, TOURMALET, AUBISQUE EN LUZ-ARDI-

DEN. FIETS IS ER NATUURLIJK BIJ EN NODIGT

JOU UIT OM SAMEN MET ONS DE UITDAGING

AAN TE GAAN.

FOTO’S: EPPO KARSIJNS, iSTOCK

Routebouwer Gijs Bruinsma wrijft in zijn handen als

het over het nieuwe evenement gaat: “The Ride

Pyrenees mocht natuurlijk niet ontbreken. Het is

een prachtig fietsgebied met een lange, heroïsche

wielergeschiedenis en beklimmingen die tot de verbeelding

spreken. We verblijven in het hart van de Pyreneeën, met alle

topbergen binnen handbereik. Zonder extreme afstanden te

moeten afleggen hebben we alle parels op een rij. Extra voordeel

is dat ik voor elke etappe ook een kortere B-route heb

kunnen maken. Zelfs een dagje overslaan is geen probleem,

de organisatie zorgt dat alles geregeld wordt. Voor de

diehards die iedere kilometer en hoogtemeter willen maken,

komen we uit op zo’n 750 kilometer en meer dan 16.000

hoogtemeters, verdeeld over zes etappes.”

THE ROYAL RIDE TREATMENT

Als deelnemer krijg je tijdens The Ride Pyrenees The Royal

Treatment, zodat jij je helemaal op het fietsen kunt concentreren.

De crew – met de hulp van meer dan 50 vrijwilligers –

zorgt voor een gemoedelijke sfeer, waarin het de wielrenner

aan niets ontbreekt. Zo is er motorbegeleiding door ervaren

motards, mechanische ondersteuning door het Specialized

Service Team, medische verzorging met een arts, verpleegkundigen,

fysiotherapeuten en masseurs. Ontbijt, lunch en

diner komen uit de eigen The Ride-keuken met vertrouwde

Nederlandse topsportkwaliteit. Bovendien heeft elke etappe


EVENEMENT \\\

THE RIDE PYRENEES

twee uitgebreide verzorgingsposten en krijg je een sportvoedingspakket

van voedingspartner Science in Sport. Vanuit

de koerswagen coördineert de koersdirecteur het geheel en

mocht het nodig zijn, dan is er ook nog een bezemwagen.

Natuurlijk zorgt het hele team onderweg voor morele support,

zo word je ook nog als ware wielerheld toegejuicht door jouw

eigen supporters.

OVERNACHTINGEN:

VAN EIGEN TENT TOT HOTEL

Deelname aan The Ride Pyrenees bestaat uit twee onderdelen.

Allereerst schrijf je je in voor het deelnameticket. Voor

de overnachtingen is er daarnaast een uitgebreide keuze aan

upgrades beschikbaar in alle prijscategorieën. Met elke dag

een goede camping of hotel. Zo is het vanaf dit jaar mogelijk

je eigen tentje mee te nemen. Maar kun je ook kiezen voor de

THE RIDE PYRENEES

Ook Fiets heeft zin in The Ride Pyrenees en fietst mee met een eigen

selectie. Sluit jij je ook aan bij het The Ride Pyrenees-peloton?

Er zijn maximaal 175 plaatsen en nog maar 35 tickets beschikbaar.

Wil je meer informatie: download dan het informatiepakket op

www.the-ride-pyrenees.cc of meld je aan voor een webinar via

www.the-ride-pyrenees.cc/informatie-avonden. Tijdens zo’n webinar

vertelt koersdirecteur Carlo van Nistelrooy in een uurtje alles over het

evenement en kun je – thuis achter je laptop – ook vragen stellen.

Onder alle deelnemers ingeschreven voor 15 april wordt een gratis

Sigma Rox 12.0 – routepartner van The Ride Pyrenees – verloot.

luxe van een glamping-tent, de basic pop-up tent met matras

of de nieuwste grote pop-up tent met veldbed en matras.

Verder is er de optie van deelnemen met een eigen camper of

het meest luxe hotelarrangement.

KAN IK HET AAN?

‘Kan ik het aan?’, is een veelgestelde vraag aan wielertrainer

Erwin Florie. Hij fietste alle edities van The Ride en begeleidt

al jaren deelnemers naar succesvolle deelname. “Natuurlijk

is ook The Ride Pyrenees een flinke sportieve uitdaging”, zegt

Florie. “Maar met een goede basisconditie en toewijding kan

elke toerfietser dit aan. Als je wilt investeren in de trainingsuren

komt het helemaal goed. Snelheid is daarbij ondergeschikt;

iedereen fietst op z’n eigen tempo en vindt altijd deelnemers

van hetzelfde niveau. De lol in het fietsen en het

finishen staan centraal.”

Via de organisatie is er een gratis algemeen trainingsschema

beschikbaar of kunnen personal coaches als Florie je helpen.

“Bovendien organiseren we trainingsritten door het hele land

in aanloop naar het evenement. Deelnemers en potentiële

deelnemers trainen samen, ontdekken het niveau van de

deelnemers en leren elkaar kennen. Natuurlijk kunnen de

The Ride-leaders je dan op de fiets en bij de koffie nog alles

vertellen over het event.”

Wordt The Ride Pyrenees ook jouw wielerhoogtepunt? Het is

natuurlijk een extra motivatie om er een puik wielerseizoen

met veel mooie kilometers van te maken. Geholpen door The

Ride Pyrenees deelnemersbijeenkomsten, trainingsschema

en -ritten, informatie via Fiets en The Ride-organisatie en

jouw commitment en noeste trainingsarbeid kom je in de

beste vorm van je leven aan de start. We zien je graag daar! •


GOAL

ALERT

Bekijk alle Eredivisie goals op je mobiel

direct nadat er is gescoord!

ACTIVEER AD GOAL ALERT

GRATIS IN ONZE APP

VALSE START \\\

DE EERSTE E-BIKE

Aan elke geniale vernieuwing gaan de nodige hele en

halve mislukkingen vooraf. In deze serie een ode aan

fietsvindingen die hun tijd (te) ver vooruit waren.

Met de stroom mee

DE EERSTE E-BIKES WAREN NIET BEDOELD VOOR EEN RONDJE DOOR

DE POLDER, MAAR OM KEIHARD MEE TE RACEN. WIE BEDACHT ZE?

EN WAAROM MISLUKTEN ZE?

TEKST: PATRICK OXSENER

De eerste e-bikes, kwamen

die niet in de jaren 90?

Klopt, van de 19e eeuw welteverstaan. De

Amerikaan Ogden Bolton jr. wordt vaak genoemd

als oervader van de elektrische fiets.

Zijn model uit 1895 had een DC-motor in de

achternaaf en een enorme 10 volt-batterij,

die aan de bovenbuis hing. Kort daarop bedacht

landgenoot Hosea W. Libbey een fiets

met een middenmotor. Letterlijk, want de

constructie (inclusief accu) coverde het

gehele frame.

Functioneerden ze

een beetje?

Dat weet niemand, want voor zover bekend

zijn de fietsen nooit gebouwd. Het enige

bewijs voor het bestaan is de patenten die

erop zijn aangevraagd. Het is overigens nog

maar de vraag of de e-bike daadwerkelijk

een Amerikaanse vinding was. Aan de andere

kant van de plas zaten ze namelijk ook

niet stil.

De e-bike werd op twee

plaatsen tegelijk

uitgevonden?

Daar lijkt het op, ja. Met als grote verschil dat

de Europese fiets wél gebouwd is. Kevin

Desmond schrijft in zijn boek Electric Motorcycles

and Bicycles dat de Franse technicus

Adolphe Pingault en zijn compagnon Clovis

Clerc al in de winter van 1894/1895 hun eerste

elektrische fiets in elkaar zetten – dus

nog voor Bolton jr. zijn techniek patenteerde.

Na een korte testperiode besloten de twee

om het grootser aan te pakken: ze bouwden

een heuse e-tandem, die ze in 1896 voor het

eerst demonstreerden op het Vélodrome

Buffalo in Parijs.

Waarom een tandem?

Heel simpel, twee fietsers met trapondersteuning

gaan sneller dan één fietser met

trapondersteuning. En die snelheid was nodig,

want Pingault zag voor zijn tandem een

rol als gangmaker weggelegd. Het gevaarte

had twee elektromotoren onder het frame,


DE EERSTE E-BIKE /// VALSE START

aangedreven door vier accu’s, die in ebbenhouten

kisten tussen de benen van de berijders

hingen. De fiets maakte snelheid door

een combinatie van spieren motorkracht.

Als de berijders meer trapondersteuning wilden,

kon de voorste man met behulp van een

schakelaar bij het rechterhandvat bepalen

hoeveel accu’s hij inzette. Maximaal kon het

systeem in één uur 25 watt per kilogram rijdersgewicht

produceren.

Dat is niet mis!

Zeker niet, en dat maakte de e-tandem tot

een ware attractie. Rond de eeuwwisseling

maakte de fiets een zegetocht langs Europese

en Amerikaanse vélodrooms, waar de

Franse topcoureur Albert Champion alle

snelheidsrecords brak. In het Parc des

Princes in Parijs reed hij in 1898 de 1000

meter in 56 seconden: 64 kilometer per uur

dus. Allemaal dankzij zijn gangmakers

Dacier en Jalabert op de Humber Electric

Tandem – zoals de fiets van Pingault ging

heten.

Waarom is dit verhaal zo

onbekend?

Waarschijnlijk omdat de racetandem geen

opvolger kreeg.

Gek toch, als hij zo’n succes

was?

Hij had ook wel wat nadelen, hoor. De fiets

was zwaar, groot en daardoor lastig te vervoeren.

Zoals alle vroege elektrische apparaten

ging het systeem om de haverklap stuk.

En dan was er nog de veiligheid. De zware

accu’s en motoren maakten de tandem instabiel

en de dunne rubberbanden konden het

gewicht en de snelheid nauwelijks aan. Dus

toen zich een fiets aandiende die veiliger, betrouwbaarder

en nog veel sneller bleek, was

het snel gedaan met de e-tandem.

Nóg sneller?

Ja, tegen de verbrandings motor was niet op

te boksen. En dus nam de tweetakt motorfiets

al snel de gangmakersrol op de baan

over van de elektrische tandem. Tot nu. Want

de rollen lijken zich weer om te draaien. Fossiele

brandstoffen hebben hun langste tijd

gehad en elektrisch rijden is de toekomst.

Ook op de wielerbaan, waar de elektrische

derny zijn intrede heeft gedaan. Mocht je als

liefhebber de uitlaatgassen en het lawaai

missen, zie die veredelde snorfiets dan maar

als een ode aan de eerste gangmakers in het

baanwielrennen: de besnorde durfals op de

elektrische tandem van Pingault. Ook mooi. •

S-BIKE

De eerste fiets met ondersteuning liep niet op elektriciteit,

maar op kolen. Al in 1868 bouwde de Amerikaan

Sylvester Roper een tweewieler met een complete

stoommachine aan boord, inclusief ketel en houtskoolvuur.

Het water liep vanuit een reservoir in het zadel

naar de boiler. Op tentoonstellingen was de ʼs-bike’ een

topattractie, kopers stonden alleen niet in de rij. Toch

bleef Roper heilig geloven in het kolenconcept. Decennia

later bouwde hij een compleet nieuw model, die hij

in 1896 mocht showen als pauzeact op de wielerbaan

van Boston. Tijdens een poging om zijn zojuist gezette

mijlrecord te verbreken (2 minuten en 12 seconden)

kreeg hij een hartaanval. Roper viel en stierf ter plekke.

Kun je zijn stoomfiets een vroege versie noemen van de

e-bike? Een beetje wellicht. Maar de uitvinder wordt

tegenwoordig toch vooral gezien als oervader van die

andere rappe tweewieler: de motorfiets.


REISVERHAAL \\\ KUFSTEINERLAND

CRUISEN

ROND

DE KAISER

ZIN IN BERGEN, MAAR GEEN TREK IN EEN OVERDOSIS HOOGTEMETERS?

DAN MOET JE NET ALS JORIS BIRNIE HET TIROOLSE KUFSTEINERLAND

EENS BEZOEKEN. NATUURLIJK KAN JE OOK DAAR JE BENEN PIJNIGEN

MET BOVENMODALE STIJGINGSPERCENTAGES. MAAR ZELFS ALS DAT

JE DOEL IS, ZIJN DE 100 LICHT GLOOIENDE KILOMETERS ROND HET

KAISERGEBERGTE IDEAAL OM ER EVEN IN TE KOMEN.

TEKST: JORIS BIRNIE /// FOTO’S: JARNO SCHURGERS



REISVERHAAL \\\ KUFSTEINERLAND

De zomer komt eraan, de bergen lonken. Maar de

benen zijn na een lange winter nog niet wat ze

zouden moeten zijn. Dus als je zegt ‘Hoogtemeters,

ja graag, maar alsjeblieft niet te veel en te steil’,

dan heb ik een goede tip voor je: het Kufsteinerland in het

Oostenrijkse Tirol. We zijn er afgelopen zomer met een paar

man heengereden voor een lang weekend lekker trappen en

ik was na afloop aangenaam verrast door de veelzijdigheid

van dit gebied. Genoeg steile bergweggetjes om de bovenbenen

te tergen, maar ook voldoende fraaie tochten om

even lekker op warm te draaien en de conditie weer op peil

te brengen.

De eerste kilometers

zijn vlak, we volgen

de rivier Inn. Fijn, zo

kunnen onze benen

even warmdraaien

TAMME KEIZER

Het is al laat als we aankomen in ons hotel in de buurt van

Kufstein, de stad die deze streek z’n naam gegeven heeft. Het

enige wat we nog doen, is ervoor zorgen dat onze spullen

klaarstaan voor morgen, zodat we de volgende dag lekker

vroeg op pad kunnen. Wat gespannen ga ik naar bed; ik heb

dit seizoen door een verbouwing en drukte op het werk

extreem weinig kilometers gereden en ik zie daarom wel een

beetje op tegen de ruim 100 kilometer die ik volgens mijn gps

morgen rond de Wilder Kaiser moet gaan rijden. Ik weet het,

100 kilometer is niet veel. Het is dan ook niet de afstand die ik

vrees, maar de bergen. Mijn ervaring leert me, dat die vooral

op een eerste buitenlandse fietsdag flink lastig kunnen zijn.

De volgende ochtend begint in ieder geval goed. Het zonnetje

prikt vanachter een bergrug voorzichtig tussen de laaghangende

wolken door, wat een magnifiek telefoonplaatje oplevert

waarmee ik de thuisblijvers jaloers kan maken. Na een

stevig en gezond ontbijt – dat is toch altijd een dikke plus van

speciale racefietshotels als het onze – zijn we er alle vier

klaar voor: Arjan, Vincent en ik. En natuurlijk onze lensman

Jarno. Die overigens zelf niet op de racefiets meerijdt, maar

op een e-bike. Ik weet het, dat is vloeken in de kerk. Maar als

je dik 15 kilo uitrusting op je rug mee moet torsen wel zo praktisch.

We rijden de Wilder Kaiser rond met de wijzers van de klok

mee. De eerste vijf minuten is het even zoeken naar de route –

de gps wil ons in het centrum van Kufstein laten starten, maar

ons hotel staat een flink eind buiten de stad – maar na een

verkeerde afslag komen we uiteindelijk toch op de route

terecht en is het verder een kwestie van pijltjes en piepjes

volgen. De eerste kilometers zijn vlak, we volgen de rivier Inn.

Fijn, zo kunnen onze benen even warmdraaien. Echter, als we

bij het plaatsje Ebbs het rivierdal verlaten en de hoogte ingaan,

blijken die benen nog lang niet warm genoeg. Althans,

de mijne. Voor ik het in de gaten heb, staat mijn ketting helemaal

links. Best steil, 15 procent. Misschien had ik thuis toch

die 11-23 cassette even moeten wisselen. Maar die cassette

blijkt toch wel oké, want na een kwartier stijgen en hijgen over

een smalle bosweg, vlakt de route en dus ook mijn hartslag

weer af. Relaxed rollen we licht op-en-neergaand over een

hoogtelijn op de flanken van de Zahmen Kaiser, de Tamme

Keizer, het kleinere broertje van de Wilder Kaiser. Mooi, dit is

Tirol volgens het boekje. Grazige Alpenweiden, donkere bossen

en een heerlijke slingerweg.

Links: De afdaling

naar het

dal van de

Ache.

CALORIEBOM

Al slingerend dalen we af naar de Walchsee. Het is op deze

mooie dag druk op het water. Een waterskiër trekt dikke

sprays over het spiegelgladde oppervlak, aan de randen proberen

vissers een smakelijk avondmaal binnen te hengelen.

Ook wij stoppen even. En alhoewel ik de reputatie heb dat ik

in iéder bergmeer dat ik tegenkom even een baantje trek, sla

ik mijn beurt nu toch even over. We zijn nog maar net onderweg

en de dag is nog lang. Als we weer verder rollen, valt op

hoe rustig het op de weg is, ondanks dat het weekend is. Kilometers

lang komen we geen auto tegen. Wel een flink aantal


Linksboven:

Langs de Inn.

Links: Vlak

voor de bulten

even lekker

aanzetten.

Rechtsboven:

De Walchsee.

Rechtsmidden:

Caloriebommetje.

Rechtsonder:

‘Wat valt daar

te zien?’

e-mountainbikers, het fietsen met een motortje is hier echt

big business!

Na zo’n 30 kilometer lekker trappen, met de Tamme én de

Wilde Keizer voortdurend rechts van ons, naderen we het

bekende skidorp St. Johann. Maar eerst pakken we nog even

een fijne afdaling mee. Ik ben verbaasd dat we nog zoveel

dalen, terwijl St. Johann juist iets hoger ligt dan ons startpunt

Kufstein. Dat gebeurt er dus als je maar lang genoeg vals plat

omhoog trapt – ongemerkt pak je dan flink wat hoogtemeters.

Hoe dan ook, het is tijd voor een bakkie. Niet alleen omdat

ik daar trek in heb, maar ook om het historische centrum

van dit Tiroolse dorp eens te bekijken. Vandaag rijden we niet

voor Strava, maar om wat van de omgeving te zien.

De chocoladetaart met slagroom die ik bij m’n koffie krijg,

dwingt me even later tot een actieve rijstijl. Calorieën moeten

immers branden. Maar met dit weer kost doortrappen geen

moeite – er staat nauwelijks wind en met een graadje of 25

is de temperatuur optimaal. De kilometers schieten dus rap

onder onze wielen door, met alleen even voorbij St. Johann

nog een klein maar venijnig klimmetje. We verliezen na die

bult overigens ook ‘oogcontact’ met de Wilder Kaiser. Wil je


115

die voortdurend in het zicht houden, dan zou je via Ellmau

naar Kufstein moeten rijden. Het rondje dat die route oplevert,

is 35 kilometer korter. Maar wij gaan voor de 100 en dus laten

we de Wilder Kaiser achter ons liggen en rijden we via Obersdorf

over een vals plat richting Kirchberg. Qua drukte is er

eveneens weinig aan de hand, de route loopt ook hier voornamelijk

over autoluwe landweggetjes of fietspaden. De bekende

wintersportplaats Kitzbühel laten we letterlijk links liggen,

maar de beroemde Hahnenkamm – de berg van de gelijknamige

skiwedstrijd – is natuurlijk niet te missen.

FEESTDORP

Iets anders dat je nauwelijks kunt missen is de aanwezigheid

van Nederlanders in het skidorp Kirchberg. Natuurlijk, die

duizenden landgenoten zitten daar alleen ’s winters. Maar

Je komt niet alleen naar het Kufsteinerland

voor de Wilder Kaiser.

Er zijn zovéél routes, dat je ook in

een week niet uitgefietst raakt

Boven: Dat is

ʻm dan, de Wilde

Keizer in

volle glorie.

de posters die optredens van vaderlandse artiesten als Wolter

Kroes, Dries Roelvink en – wie kent ze niet? – de Lawineboys

aankondigen, hangen er nog. Jammer zeg, nét gemist. Om

het goed te maken pakken we, voordat we dit feestdorp uitrijden,

nog even een Italiaans ijsje mee en zetten dan via Brixen

koers naar Westendorf, ook al zo’n Hollandse wintersportenclave

in Tirol. Bij Brixen bereiken we op 823 meter trouwens

REISINFO

ALGEMEEN

Het Kufsteinerland ligt in de Oostenrijkse deelstaat

Tirol, net over de grens met Duitsland. Vanaf

Utrecht is het ongeveer 900 kilometer rijden. Ten

zuiden van Kufstein ligt het ruige Kaisergebergte,

ten noorden de glooiende Beierse Vooralpen en

ertussenin het vlakke dal van de rivier de Inn.

Check kufstein.com voor meer info.

VERBLIJF

Joris verbleef in Das Sieben (das-sieben. com]. Dit

hotel heeft speciale faciliteiten voor wielertoeristen,

waaronder route-info, een veilige stalling en

was- en terughaalservice. Das Sieben is lid van

Roadbike Holidays, dat 34 racefietshotels in Duitsland,

Oostenrijk en Italië vertegenwoordigt. Bekijk

ze op roadbike-holidays. com.

ROUTES

In het Kufsteinerland zijn de mogelijkheden om te

racen eindeloos. Wie een indruk wil krijgen van de

mogelijkheden kan even naar de website van het

Kufsteinerland (kufstein.com), daar zijn maar liefst

26 routes te downloaden. Daarnaast heeft ook de

hotelwaard de nodige routetips voor je in petto.

KUFSTEINERLAND

FIETSMARATHON

Op zondag 6 september 2020 vindt de Kufsteinerland

Radmarathon weer plaats. Je kunt kiezen

tussen 124 kilometer/2000 hoogtemeters, 99 kilometer/1400

hoogtemeters en 48 kilometer/400

hoogtemeters. Info en inschrijven op kufsteinerland-radmarathon.at


KUFSTEINERLAND /// REISVERHAAL

REISAUTO

Voor dit tripje maakte Joris gebruik van een

Opel Combi Tour. Niet bepaald een strak

gelijnde bolide, maar wat een ruimte! Vier

man plus fietsen en bagage gingen er makkelijk

in. Terwijl het comfort prima is, beslist

geen stug bestelwagengevoel. En dankzij de

krachtige 1.2 liter benzinemotor prima

in de bergen.

Check opel.nl als je meer wilt weten over

deze praktische pakezel-op-wielen.

Boven: St.

Johann in

Tirol.

Rechtsboven:

Kufstein.

Links: Steile

klim aan het

begin van de

ronde.

het hoogste punt van de ronde, wat resulteert in een aantal

zeer relaxte kilometers, met aan het eind, bij het afdalen naar

de Windauer Ache, zelfs een onverwacht spectaculaire afdaling

met een paar heuse haarspeldbochten. Precies in de

oksel van de laatste haarspeldbocht treffen we een gasthof.

Ik heb mijn taartje en vooral de slagroom nog lang niet opgebrand,

maar fotograaf Jarno is ondanks z’n elektrische

trapondersteuning wél door z’n energievoorraad heen en dus

zoeken we een plekje op het terras.

De lunch is in mijn geval een licht groentesoepje. Veel brandstof

heb ik namelijk niet meer nodig, ondanks dat we pas op

twee derde van de totale afstand zitten. We gaan vanaf nu,

op her en der een klein bultje in het landschap na, immers alleen

maar omlaag. En op het laagste punt, het fietspad langs

de Inn, is de weg helemaal horizontaal, dus dat is ook kaassie.

Althans, dat is wat de gps me voorspiegelt. Wat die gps echter

niet weet, is dat er een snoeiharde noordenwind door het Inntal

giert. Hoe lager we komen, hoe harder de wind. En eenmaal

in het dal zelf is het beuken geblazen, zeker langs de

rivier. Tegen de wind in stoempen op een vlakke weg – hiervoor

had ik net zo goed in de polder kunnen blijven, denk ik

even. Maar dat is natuurlijk onzin, want thuis heb ik niet het

fraaie uitzicht waar we hier wel van genieten. En bovendien is

even voor Kufstein de ineens wind weg. Is-ie gaan liggen? Of

ligt het aan de plek? Voor mij blijft het weer in de bergen altijd

raadselachtig.

Aan de rand van de stad torent de beroemde vesting van Kufstein

hoog boven ons uit. De fundamenten schijnen al uit de

middeleeuwen te stammen, maar wat er nu staat is van latere

datum, voornamelijk uit de 18e eeuw, toen Tirol en buurland

Beieren regelmatig met elkaar overhoop lagen. En dan is zo’n

stevig fort op de belangrijkste grens van het land wel zo praktisch.

Alhoewel; in 1703 veroverden de Beieren de vesting. Om

er een jaar later door de Tirolers weer uitgegooid te worden.

In het gezellige centrum van Kufstein nemen we plaats op een

terras. Met een groot glas radler proosten we op een geslaagde

dag. We hebben ruim 100 kilometer met circa 1000 hoogtemeters

gedraaid. Een mooi rondje, dat ik vooral zou karakteriseren

als gemoedelijk. Zou ik nogmaals rond de Kaiser

rijden, dan andersom, tegen de klok in. Je kunt dan in het

begin iets langer in het vlakke warm rijden en je pakt alle

beklimmingen van de ‘pittige kant’ mee. Nu was het klimmen

voornamelijk lang en geleidelijk en het dalen kort en steil. Ook

niks mis mee natuurlijk, als dat is wat je wilt. Sowieso: je komt

natuurlijk niet alleen naar het Kufsteinerland voor de Wilder

Kaiser. Er zijn zovéél routes te rijden, dat je ook in een week

niet uitgefietst raakt.

Met hun rond de Wilder Kaiser opgewarmde benen konden

Joris, Arjan en Vincent natuurlijk niet wachten om hun klimkwaliteiten

écht op de proef te stellen. Dat werd een dag later

een toer door de bergen aan de noordkant van de Inn, in het

Duits-Oostenrijkse grensgebied, met over een lengte van 65

kilometer 1500 hoogtemeters en een maximaal stijgingspercentage

van 18 procent. Au!


117

LÉON VAN BON TEST \\\

CUBE LITENING C:68X SLT

SNELHEID

IS KONING

IS DIT EEN VET RACEMONSTER OF

NIET? EN DRIE MAAL RADEN WIE

HEM MAG TESTEN. LÉON STAPTE

OP DE CUBE LITENING C:68X SLT

OM TE ZIEN OF HET RIJGEDRAG

KAN WEDIJVEREN MET DE LOOKS.

DAT ZAL NIET MEEVALLEN, WANT

DEZE FIETS IS ÉCHT MOOI.

TEKST EN FOTO’S: LÉON VAN BON

Lente





Een aantal jaar geleden was ik

op bezoek op het Cube-hoofdkantoor,

in het Duitse dorpje

Waldershof, bij de Tsjechische

grens. Zo’n beetje de helft van de plaatselijke

bevolking werkt daar bij de fietsfabrikant.

Baas Marcus Pürner, die

meer op een surfdude lijkt dan op de

ceo van een grote firma, legde uit dat

de gemeenschap belangrijk voor hem

is, en dat economische vooruitgang niet

ten koste van het dorp zou mogen gaan.

Verhuizen was dus geen optie. Ja, Cube

is een bijzonder bedrijf.

Dat ze er een mountainbike standaard

‘fiets’ noemen en een racefiets ‘racefiets’,

laat wel zien waar van oudsher

de focus ligt. Maar een bijproduct is

de ‘wegfiets’ al lang niet meer. Mochten

mensen daar aan twijfelen, dan hoeven

ze alleen maar even naar deze Cube

Litening C:68X SLT te kijken.

AERO EN STIJF

Vorig jaar zomer zag ik dit monster voor

het eerst in de Tour de France. De renners

van Wanty Groupe Gobert reden

erop. De Litening is het aero model van

de Duitsers, en zo oogt hij ook. In feite

is alles wat je hoopt bij zo’n fiets aanwezig.

Platte ovale buizen met een

afgetopte druppelvorm. Geïntegreerde

kabels, waardoor bij het aerostuur

en bij het zandlopervormige balhoofd

geen kabels te zien zijn. Een aerodynamisch

gevormde zadelpen. Plus de

juiste geometrie, zodat je ook echt plat

op de fiets kunt zitten.

De afwerking is heel netjes. Er zitten op

de schuine buis drie nokjes, zodat je de

bidonhouder ook lager kunt bevestigen

als je maar één bidon gebruikt – dat

scheelt weer luchtweerstand. De zitbuis

loopt sierlijk en strak langs het wiel

en heeft aan de bovenkant een soort

spoilertje. Het lijkt de Batmobiel wel,

erg fraai gedaan. Zelfs het massieve

bracket oogt sierlijk.

De afmontage laat evenmin weinig

te wensen over. De SRAM Red eTapgroep

komt met voor en achter 160

millimeter schijven, wat optimale remkracht

moet bieden. De DT Swiss ARC

1100 DICUT Carbon 62-wielen zijn om

te smullen: een lust voor het oog en een

perfecte keuze voor deze fiets. De set is

aan de zware kant, dus wat dat betreft

valt 7,4 kilo voor de complete fiets

(zonder pedalen) erg mee.

Werkelijk alles aan deze fiets oogt aero

en stijf. Eens kijken of dat ook echt zo is.

KOERS KOERS KOERS

Mijn eerste tochtje is rond Utrecht. We

rijden vandaag in een groepje en de

eerste opmerkingen blijven niet lang

uit. “Wow, ik wist niet dat Cube zulke

mooie fietsen maakt.” Niet veel later

vergelijkt iemand de Litening met een

racewagen van Opel: zoiets zou je ook

niet direct verwachten. Het zegt iets

over het imago dat Cube hier heeft.

Mensen kennen het merk vooral als

bouwer van degelijke, goed kope

instapmodellen. Dan is het wel even

schrikken als je ineens zo’n vette bak

uit je auto tilt.

We rijden Utrecht uit en al snel zitten

we tussen de weilanden. We rijden flink

door en mijn fietsje doet het fantastisch.

Hij is inderdaad loeistijf. Op klinkers krijg

je flinke klappen en daar moet je wel

van houden. Er zitten nu 25 millimeter

banden onder, met 28 millimeter (het

maximum) kun je nog wat comfort winnen.

Maar comfort is duidelijk niet de

drijfveer geweest bij de bouw van dit

racemonster. Aero is everything. Koers,

koers, koers, daar is deze fiets voor gemaakt.

Snelheid is koning. Dat wil niet

zeggen dat je hem niet mag hebben

als je niet koerst, het is meer om aan

➊ Subtiele decal.

➋ Alles aan de Litening

is plat en aero.

➌ De balhoofdbuis

is lekker wulps.

➍ Hoge velgen

vangen veel wind.

➎ En dit is Uw troon.

te geven wat voor karakter je bij deze

fiets mag verwachten. Het rijgedrag

van de Litening doet me denken aan

de Specialized Venge – geen verkeerde

fiets om mee vergeleken te worden.

De Litening reageert goed op mijn

aanzetten en stuurt heerlijk door de

bochten. Uiteraard leveren de wielen

hier ook een positieve bijdrage aan.

Zelfs met het rustige weer van vandaag

merk je dat de Cube gevoelig is voor

wind, niet gek ook met zulke hoge velgen.

Ook moet je oppassen bij scherp


COMFORT IS NIET DE DRIJFVEER

GEWEEST BIJ HET MAKEN VAN DEZE

FIETS. AERO IS EVERYTHING!

er gespeeld en zijn er plotseling sprintjes,

ze zijn me niet onbekend. Na wat koffie

en een taartje rijden we terug. Op een

klimmetje sprint ik nog een keer naar

boven. Het voelt niet als mijn beste

sprint, maar aan de fiets ligt dat niet.

Vlak voor Utrecht rijd ik lek. Normaal

is een bandje vervangen een koud

kunstje. Binnen vijf minuten zit ik

normaal weer op de fiets. Deze keer

is het anders. Het steentje is snel gevonden

en de nieuwe binnenband zit

er ook snel in. Maar ik krijg de buitenband

er niet op. Het is zelfs zo erg dat

ik hulp moet vragen. Nee, dit is niet de

meest ideale velg-bandencombinatie.

Het is een feit dat niet alle banden van

dezelfde maat ook echt dezelfde diameter

hebben. Zoals er ook altijd wel

verschil is bij velgen. Als het tegenzit,

heb je dit dus als resultaat. Maar goed,

uiteindelijk lukt het en arriveren we in

Utrecht.

sturen, want het stuur kan (op het oog)

maar 45 graden draaien. Als je op snelheid

zit is dit nooit een probleem, maar

als je wilt keren, let dan even op dat je

niet op het einde van de draai komt.

LEK

De benen zijn matig vandaag, maar

ik geniet. Het is al even geleden dat

ik met een leuk groepje een lekker

tempo heb gereden. Af en toe wordt

A 48/35 crankstel.

B Speciale spacers.

C Drie nokjes voor

bidonhouders.

WEER LEK

En dan gaat het stormen. Niet eventjes

een paar dagen, maar een paar weken.

Ik zit voor het raam en droom van de

lente. Windstil, een zonnetje en ik op

deze fiets. Met deze storm lijkt het

mij beter om deze high-end fiets veilig

binnen te houden. Niet alleen die hoge

velgen, ook het platte frame vangt best

CUBE LITENING C:68X SLT + Racefiets met een grote ‘R’ ///+ eTap ///- beperkte uitslag voorvork ///- band-velgcombi

Prijs

€ 7499,- compleet



compleet zonder pedalen

Groep SRAM Red eTap AXS, 48/35,

10-28, 160 mm

Wielen DT Swiss ARC 1100 Dicut

Carbon 62

Banden Schwalbe Pro One 25 mm

Zadel en -pen Fiʻzi:k Antares/Cube

Stuur en -pen Cube ICR Aero Cockpit System

Maten 50 t/m 60 cm

Torsiestijfheid 98

Bracketstijfheid 50

Webadres cube.eu

500

550

389

542

110

140

C

A

B

ONZE CIJFERS

Imago 7,0

Kwaliteit 9,0

Prijs/kwaliteit 8,0

Meetwaarden 7,2

Praktijk 9,0

Eindcijfer 8,2

410

73,5°

268 73,0°

980

57

43


121



veel wind van de zijkant. Pas na weken

geduld hebben kan ik weer naar buiten

met ‘mijn’ Litening.

Het weer is ineens totaal omgeslagen.

Het voelt aan als lente. De bloemetjes

komen op en het zonnetje voelt heerlijk

aan. Kijk, dit is fietsweer. Eén probleem:

de Cube staat met een lekke band. Nee,

hè. Allereerst heb niet zo veel reservebandjes

met een lang ventiel. Maar ik

zie vooral op tegen het gevecht met de

band. Demonteren, binnenband wisselen

en worstelen met de buitenband.

Het zweet breekt me uit, maar... het

lukt. Klaar? Nee, weer lek. Natuurlijk

heb ik de buitenband gecheckt op glas,

splinters en wat al niet meer, ik draai

al wat langer mee. Weer opnieuw dan

maar. De band zit zo strak dat mijn

bandenlichter breekt. Na wat geworstel

lukt het. En geloof het of niet: psssst...

Zoek het lekker uit! Vloekend loop ik

naar buiten. De vogels zingen, het zonnetje

kietelt verleidelijk mijn wangen.

Oké oké, ik ga het nog één keer proberen.

Worstel worstel… De blaren staan

op mijn handen, maar het lukt me wel.

Wat een gevecht weer. Ik pomp mijn

band op en wacht een half uur. Ik controleer

de band en warempel: hij is nog

hard. Ik vertrek.

Omdat de Cube uitnodigt uit tot hard

rijden zet ik het gas er gelijk flink op.

Maar na 3 kilometer: pssssssst. Dat

meen je niet. Een dame met een kinderwagen

lacht vriendelijk naar me.

“Gelukkig schijnt de zon”, zegt ze. Het is

waar. Gewoon weer beginnen. Ik haal

er nu toch een scherp steentje uit. Zat

die er de hele tijd al in en heb ik die drie

keer gemist? Of is dit nieuw? Het maakt

niets uit, ik ga naar huis. Volgende keer

beter. Mijn handen doen echt zeer en

zon of niet, ik baal.

VIVA MAGNOLIA

Een paar dagen later is mijn band nog

hard. Ik doe een vreugdedansje. We

gaan weer fietsen. Ik rijd richting de

duinen. Een ideale plek om wat te testen

te doen. In Wassenaar sprint ik naar

boven en sla linksaf. De klinkers doen

me alle kanten op stuiteren, maar de

fiets bolt lekker. Het slingerende pad

daagt me uit. Ik leg de fiets plat in

de bocht en zet weer aan. Genieten

geblazen. De aanzet voelt goed, net

als het stuurgedrag. Het is lenteachtig

en ik verlang alweer naar de komende

maanden. Rechts van de weg schiet

een konijn weg en de bloemen staan

al fier in de berm. De magnolia is mijn

ijkpunt van het seizoen. Wanneer die

bloeit, staan de belangrijkste koersen

voor de deur. En daarbij is het gewoon

een prachtboom.

➊ SRAM Red eTap:

draadloos is fijn.

➋ Clean machine.

➌ Bij de stuurcombinatie

zit een

Garmin-mount.

➍ Remmen? Liever

niet. Maar met 160

millimeter schijven

lukt het prima.

HANGEND OP HET BREDE STUUR

VOEL IK ME ALS ASGREEN IN

KUURNE-BRUSSEL-KUURNE

Met de wind mee is de fiets niet te houden.

Het is gelukkig rustig in de duinen,

dus veel remmen voor gezinnen met

kinderen is er vandaag niet bij. Als ik

met mijn armen lekker op het brede

stuur hang, voel ik me als Asgreen

in Kuurne-Brussel-Kuurne. Ik leg mijn

hoofd nog wat meer tussen mijn schouders

en houd een fijn tempo aan. Het

is zowaar net alsof ik weer koers.

Eenmaal thuis zet ik de fiets tegen de

muur voor een Instagram-post. De

kleuren van het frame komen subtiel

terug in het zadel en de wielen. Een

mooie foto maken van zo’n prachtfiets

is eigenlijk geen kunst.

PRACHTIG SPUL

De positieve reacties die de Litening

krijgt – zowel van fietsmaatjes als op

sociale media – bevestigen in feite wat

ik zelf ook al vond: dat Cube anno 2020

gewoon prachtig spul maakt. Zou de

rest van de fietsgemeenschap daar nu

ook eindelijk van doordrongen worden?

Als je de Cube Litening in deze uitvoering

wilt hebben, betaal je een adviesprijs

van 7499 euro. Dat is een smak

geld, maar dan heb je wel een megasexy

fiets. Als die dan ook nog eens

super rijdt, dan kun je toch niet anders

dan positief zijn? Tijd dus om over alle

vooroordelen heen te stappen en te

geloven wat je ziet. Dan valt die prijs

echt wel mee. Ik ben in ieder geval

enthousiast. Jullie ook?


JOUW

GEHEIME

WAPEN

COMFORT IN JOUW PRESTATIES

Het PRO Stealth LTD zadel zorgt voor

een optimale krachtverplaatsing. Perfect

voor topprestaties tijdens lange ritten.

HET NIEUWE

PRO STEALTH

LTD ZADEL

FIND YOUR PERFECT SADDLE

PRO-BIKEGEAR.COM/

SADDLESELECTOR

Hit the beach, Jack!

Weerproof, race proven, onverwoestbaar – KMC‘s EcoProTeQ-technologie, EPT, zet de nieuwe

standaard in roest bescherming. Pas na 650 uur (bijna een maand) zoutsproeitest ontstaat er enige

roestvorming. Elk onderdeel van de ketting wordt individueel met EPT behandeld voor assemblage.

Dit betekent een 100 % dekkende coating, die de hoogst mogelijke bescherming tegen water,

zout en alle weersomstandigheden biedt. Een ander kenmerk van EPT: het gladde oppervlak

geeft de kettingen niet alleen uitstekende schakelen loop prestaties, het zorgt er ook voor

dat het vuil minder snel hecht, waardoor ketting onderhoud ook aanzienlijk eenvoudiger wordt.

EPT – beschikbaar voor elke fiets. www.kmcchain.nl

ANTI-RUST

DLC TECH

X-BRIDGE

Ti-N

TITANIUM-

NITRIDE-COATED

SUPER LIGHT

EXTRA LIGHT

JOUW

MAANDELIJKSE

PORTIE

FIETS.NL/PODCAST

of via iTunes, Google Podcast of Spotify

/// COLUMN

SLEUTELDEFICIËNTIE

PETER WINNEN

Ik had nog een frame liggen, een fraai wit gespoten frame met

koperkleurige belettering. Een esthetisch wonder mag ik wel

zeggen, qua grafische uitvoering. Het klinkt decadent: ik had

nog een frame liggen. Alsof het over een tube tandpasta gaat.

Het is nog erger: ik wist niet eens meer dat ik het frame had. Ooit

was het, verpakt in noppenfolie, achter in een kleerkast terechtgekomen

achter dure en minder dure kostuums die ik nooit draag.

Het frame waar ik intussen al een jaar of acht op fiets, een zwart

gespoten frame met goudkleurige belettering dat ook een esthetisch

wonder genoemd mag worden, begon een defect te vertonen:

de trapasbehuizing hing met nog maar een paar draadjes vast.

Repareren kon, maar was zo’n oud frame de kosten wel waard?

Ik zou een nieuw frame kunnen kopen, of anders een compleet

nieuwe fiets. Kortom, ik zou maagdelijk kunnen herbeginnen met

schijfremmen, elektronische schakeling en al. Alleen moest de muil

van de beurs daar aardig voor worden opengesperd.

Remmen doe ik bijna nooit, schakelen zelden – ik rijd doorgaans

mijn rondjes door de Peel met mezelf als gezelschap. Van de elf

tandkransjes achter gebruik ik er drie, hooguit vier. Het zouden

dure elektronische kransjes worden. Laat maar zitten dus.

Opeens herinnerde ik me de witte schoonheid in noppenfolie achter

de kostuums. Zou dat een optie zijn? Ten opzichte van de zwarte

weduwe zou ik naar een luiere geometrie overgaan. Maar de

onvolprezen 11-speed Campagnolo Chorus-groep, waar nog geen

rafeltje sleet op zat, kon een-op-een over. Zou ik het doen?

DE IDEALE ZIT OP DE FIETS

IS GEEN KWESTIE VAN

METEN. HET IS EEN ZWAAR

BEVOCHTEN, INTUÏTIEVE

SLEUTELPROCEDURE

Ik deed het, met dien verstande dat via Gods genadige omwegen

me een zo goed als nieuwe Campagnolo-groep ten deel viel waarmee

ik, mocht de lust me ertoe nog overvallen, nog de gemeenste

Dolomietencols zou kunnen tackelen.

Ik liet ooit een bikefitting doen. Uit nieuwsgierigheid. Toen ik ervan

terugkwam herkende het lichaam de fiets niet meer. Of was het

andersom: de fiets herkende het lichaam niet meer. De ideale zit

op de fiets, zo weet ik uit mijn professionele tijd, is geen kwestie

van meten. Het is een zwaar bevochten, intuïtieve sleutelprocedure.

Nieuwe ploeg, andere fietsenfabrikant,

een eigen, unieke geometrische framebouw.

Weken sleutelen had je er voor

nodig – het kwam haast op de tiende

van een millimeter – om je thuis te voelen

op het apparaat. Er waren fietsen

bij waarop je nooit thuiskwam.

Ik bouwde het luie witte frame op tot

een complete fiets. In mijn werkplaatsje

ging ik erop zitten, plaatste puur op

gevoel een paar spacers onder de stuurpen, zette eveneens puur

op gevoel het zadel vast op hoogte en in ongeveer de juiste verticale

stand. Precies zoals ik vroeger altijd begon.

Een stuk of zes fietstochtjes verder ben ik nu. Nog geen inbussleuteltje

in mijn handen gehad. Zo gegoten zit ik op mijn witte ros dat

ik lijd aan ernstige sleuteldeficiëntie.

SPORTBRIL OP STERKTE

curve glazen van

- 6.00 tot + 6.00

ook multifocaal

Dealer van o.a.

Rudy Project en Oakley

Nieuwstraat 11 - Weesp

info@carriereoptiek.nl

www.carriereoptiek.nl

1 van de GROOTSTE van Midden-Nederland

op een uniek/ontspannen locatie

www.dickhofrijwielen.nl

Fred Rompelberg

Mallorca

SPECIALIST FIETSVAKANTIES

Jarenlange ervaring op, en de liefde voor de fiets

bij alle werknemers van Beukers Bike Centre,

zorgen ervoor dat je als fietsliefhebber aan het

juiste adres bent in Petten.

www.BeukersBikeCentre.nl

‘A BIKE BEHIND THE DIJK’

Wij zoeken:

Teamleden voor Mallorca.

fredrompelberg@planet.nl

tel: 06 109 07 403

www.fredrompelberg.com

Wereldrecord

268 km/u

OOK ADVERTEREN?

fiets 60Bx76H_2020.indd 1 4/03/20 09

Bel naar 020-210 54 59 Of e-mail naar: sales@newskoolmedia.nl

DE WIELERCLUB \\\

RWC AHOY

DE CLUB VAN

LEONTIEN EN CEYLIN

IN DEZE NIEUWE RUBRIEK STELLEN WIJ

WIELERCLUBS VOOR. DEZE MAAND

TRAPPEN WE AF MET DE ROTTERDAMSE

WIELREN COMBINATIE AHOY, BETER

BEKEND ALS RWC AHOY. DE CLUB WAAR

DE ROOTS VAN DE KERSVERSE WERELD-

KAMPIOENE VELDRIJDEN CEYLIN DEL

CARMEN ALVARADO LIGGEN.

TEKST: MICHAEL KERKHOF /// FOTO’S: COR VOS, THEO BENSE

In 1971 werd de Rotterdamse Wielren

Combinatie (RWC) Ahoy opgericht

als gevolg van een fusie tussen

Apollo en De Rotterdamsche

Leeuw. De club beschikt over een

eigen wielerbaan, die gesitueerd is

naast vliegveld Rotterdam The Hague

Airport (in de volksmond ook wel ‘Zestienhoven’

genoemd). “In de beginjaren

van RWC Ahoy bestond het parcours

nog grotendeels uit kasseien. De baan

is ergens in de jaren 80 op de schop

gegaan. Eigenlijk best jammer, want

een kasseienparcours heeft ook wel

iets”, zegt Ruben Hoogland, de pr-man

van de Rotterdamse vereniging.

Hoogland rijdt al jaren voor RWC Ahoy

en ziet met veel genoegen dat de club

een groei doormaakt. “Onze focus ligt

op de breedtesport, maar dan wel

wedstrijd georiënteerd. Van oudsher

heerst er een Bokito-cultuur, waarbij

de nadruk vooral ligt op individuele

sportprestaties. Wij focussen ons op

de breedtesport en daarin gedijen

onze renners goed. De club groeit

onder andere door de funklasse, daar

ligt onze primaire focus op. Wij geloven

dat RWC Ahoy groter en beter

wordt door ons op hen te richten. Er

komen steeds meer leden bij, daardoor

wordt er meer contributie betaald en

is het voor sponsoren interessanter om

in te stappen. Met dat geld kunnen we

weer onze talenten verder helpen ontwikkelen.”

NIEUW!

G-ONE ULTRABITE 40, 50 MM

G-ONE ALLROUND 35 - 70 MM

SCHWALBE ONE GOES GRAVEL:

G-One Ultrabite, gravel zonder grenzen.

Go tubeless voor maximale prestatie!

schwalbe.com


JOUW CLUB

OPGEVEN?

Ken jij een leuke vereniging,

ben je lid van een bijzondere

fietsclub of wil je een groep

vrijwilligers in het zonnetje

zetten? Stuur ons dan een

mailtje met meer informatie

en wie weet staan jullie volgende

maand in De Wielerclub!

Mail naar:

michael@fiets.nl

of redactie@fiets.nl

WERELDKAMPIOENEN

Want talent heeft RWC Ahoy zeker

voortgebracht. Leontien Zijlaard-Van

Moorsel is de bekendste renster, maar

ook wereldkampioenen Alvarado en

Chantal Blaak hebben de nodige rondjes

op de Doenkade gefietst. “Wij richten

ons wel echt op wedstrijdrijders”,

legt Hoogland uit. De lat om wedstrijden

te rijden ligt voor veel beginnende

wielrenners op Sergej Boebka-achtige

hoogte. Bij RWC Ahoy is het mogelijk

om langzaam gebracht te worden.

“Wij hebben een gratis introductietraining.

Daar leiden we renners op naar

de eerste wedstrijd. Dat doen we door

alles stap voor stap te behandelen.

Eerst gaan we bijvoorbeeld bochten

rijden, daarna waaiers oefenen en vervolgens

de openbare weg op. Met de

renners die wedstrijden willen rijden,

gaan we door. Renners die inzien dat

koersen toch niets voor hen is, adviseren

we om bij de buren van CS010 te

kijken.”

Op dit moment telt RWC Ahoy zo’n

400 leden. “Maar dat groeit lekker

door. Er ligt een plan op tafel om met

vijf verenigingen één groot sportpark

te realiseren. Daarbij zitten ook

schaats-, BMX- en skeelerverenigingen.

Als dat doorgaat onder één stichting,

hebben we plots een ledenbestand

van zo’n 1000 mensen. Daarmee

sta je een stuk sterker als de gemeente

beslist om de snelwegen A13 en A16

te verbreden, wat ten koste zou gaan

van ons sportpark.” •


TIJD VOOR EEN NIEUWE RIJERVARING:

DE NIEUWE SCHWALBE PRO ONE.

Souplesse, de lichtvoetigheid

van wielrennen op de weg.

schwalbe.com

1

1 Deelname is dit jaar inclusief

zonnetje, en koffie na afloop.

2 Op pittoreske dorpjes is niet

beknot.

3 Fijn hoor, zo’n relaxt groepje om

’s morgens in te starten.

4 Een fraaie kronkelroute door de

Alblasserwaard en het Groene

Hart.

5 Het mag dan vandaag voor

de verandering eens geen

snertweer zijn...

6 ...de soep smaakt er niet minder

om.

2

3

7

5

4

6


DRIEWAARDENTOCHT /// IN DE WIND

DOOR HET

GROENE HART

BIJ DE EERSTE TOERTOCHTEN VAN HET JAAR

MOET JE ALTIJD MAAR AFWACHTEN HOE DE

WINDVAAN ER BIJ HANGT. DE DEELNEMERS AAN

DE DRIEWAARDENTOCHT HEBBEN GELUK:

DE ZON SCHIJNT EN DE WIND IS GAAN LIGGEN.

OF NOU JA, BIJNA.

TEKST EN FOTO’S: EDWIN HAAN

Na weken van storm en

regen is de voorspelling

voor zaterdag 7 maart

eindelijk eens een beetje

lenteachtig. Met temperaturen in de

dubbele cijfers, een lekker zonnetje

en nauwelijks wind. Prima omstandigheden

voor de Driewaardentocht: een

rit van 125 kilometer, die in Krimpen

aan den IJssel start en dan tegen de

klok in een rondje door het Groene Hart

volgt. Niet uitgepijld, maar wel met een

foutloos gpx-bestand. Aanmelden is

rap geregeld, dankzij de barcode die

je van Fietssport.nl krijgt als je online

inschrijft. Van de dames achter de tafel

van de organisatie krijg ik een muntje

voor de koffie en een welgemeende

‘goede rit’ toegewenst. Ik klik net op tijd

in om aan te sluiten bij een groepje van

zo’n twintig renners. Die blijken er een

lekker relaxt tempo op na te houden,

houden zich keurig aan de verkeersregels

en waarschuwen precies zoals

het hoort bij tegenliggers of inhaalacties.

Als de groep breekt vanwege

een rood stoplicht wordt er zelfs

gewacht. We kunnen het wel.

KOERS IN EEN TOERTOCHT

Het begin van de route is niet echt om

over naar huis te schrijven. Ik kom niet

vaak in deze regionen en als de buitenwijken

en industriegebieden van Ridderkerk,

Sliedrecht en Papendrecht zich

aaneen blijven rijgen, vraag ik me even

af of deze toertocht het afreizen wel

waard geweest is. Maar gelukkig, bij

kilometer 33 bereiken we het Groene

Hart en vanaf dan wordt het genieten

van de omgeving. Het groepje laat ik

achter, want met windje mee kan er

wat mij betreft best een tandje bij. Een

half uurtje later word ik ingehaald door

een snellere groep, waarin ik na aanpikken

plotseling met ruim veertig per

uur door de polders jakker… dit is ineens

het andere uiterste. Koers in een

toertocht! De loop van het riviertje de

Giessen bepaalt de route tot aan de

pauzeplek. Een kom erwtensoep in de

sporthal in Meerkerk brengt rust en inwendige

versterking.

Mijn vrienden van het KNMI zitten er

wat wind betreft helaas nogal naast,

want na de pauze blijkt er een stevige

zuidwest 4 te staan. Het fijne, snelle

groepje blijft zo lang aan de snert zitten

dat ik alvast op pad ga, in de verwachting

dat ze me wel weer in zullen halen.

Maar kennelijk hebben ze na de soep

ingezien dat dit een toertocht is en

geen wedstrijd. Ik zie ze in ieder geval

niet meer terug.

STOEMPEN GEBLAZEN

Nieuwegein is het oostelijkste punt van

de route. Vanaf daar wordt het windje

tegen. De enkeling die ik inhaal, zit te

stoempen, groepjes kom ik helaas niet

meer tegen. Wel een fitte grijsaard

op een mooie Isaac. Die haakt aan en

neemt na een poosje de kop over. Dat

blijft een gaaf onderdeel van het fietsen.

Dat je zomaar een half uur als een

geolied team kop-over-kop kunt rijden

met een wildvreemde. Met nog een

kleine 10 kilometer tot aan mijn finish

scheiden onze wegen en bedanken we

elkaar voor bewezen diensten. Leuk!

Terug in Krimpen aan den IJssel kan

ik mijn muntje inruilen voor een bakkie

pleur, terwijl om me heen volop wordt

nagepraat over de gereden ritten van

45, 75 of 125 kilometer. Voor maar 4

euro heb ik Montfoort en Oudewater

voor het eerst gezien, lekker gereden,

de laatste snert van de winter verorberd

en ook alvast een eerste glimp

van de lente opgevangen. De dames

van TC de Waardrenner zitten nog

steeds op hun plek en zijn zeer te spreken

over de opkomst: 148 wielertoeristen

hebben de moeite genomen zich

in hun wieler pakkie te hijsen. Wat mij

betreft verdient dit soort ritjes best wel

wat meer bezoekers. •

WAT

Driewaardentocht

WIE

Een mooie mix van

wielertoeristen

WAAR

Krimpen aan den

IJssel, Groene Hart

WANNEER

7 maart

DE STEMMING

Uitgelaten, want

er is zon!

Het blijft gaaf, zomaar

een half uur kop-overkop

rijden met een

wildvreemde


VOLGENDE MAAND \\\

FIETS 05 VERSCHIJNT OP 24 APRIL

RACETEST

OPSTAPPERS

OPSTAPPERS NOEMEN WE ZE. RACERS

VOOR EEN GLANZENDE WIELERCARRIÈRE

VOOR DE NIEUWE SAM, MATHIEU EN ROBERT.

WE TESTEN ER EEN VIJFTAL. MET VELG- EN

SCHIJFREM. EN GEVEN TIPS & TRICKS.

VAN BON TEST

De nieuwe Specialized Allez Sprint Comp

Disc is de stijfste fiets die de Amerikanen

ooit hebben gemaakt. Léon kreeg een gepimpte

versie mee om te testen. “Ik hou ‘r

wel van”, was zijn reactie na een eerste

testrit.

MTB’S DOOR DE JAREN HEEN

Van vaste vorken naar dubbele luchtkamers

en van cantilevers tot schijfremmen. Hoe zijn

mountainbikes veranderd? En wat heb je aan

al die techniek? We meten en weten nu waarom

een volgeveerde fiets bergaf vliegt.

GEBREIDE SCHOENEN

‘Gebreide’ schoenen, bij voorkeur met

veters. Hipper wordt het niet. Hans test

de nieuwste en verdiept zich in dit

bijzondere materiaal waarmee de

‘upper’ wordt gemaakt.

SAARLAND

De Duitse deelstaat Saarland ligt rechts van

de grens tussen Luxemburg en Frankrijk. Prima

te bereizen dus en je kunt er prachtig fietsen,

zoals we je in dit reisverhaal laten zien.

HOE GROEN IS JE FIETS?

Fietsen heet groen te zijn. Maar is dat wel

zo? We nemen de fietsindustrie onder de

loep en bekijken of dit imago eigenlijk wel

klopt. Van fiets tot kleding, van toertocht

tot profpeloton.

COLNAGO V3RS DISC

HET HEEFT LANG GEDUURD,

MAAR NU ZIJN DAN TOCH

ECHT DE EERSTE FIETSEN MET

DE FSA WE-GROEPEN TE KOOP.

WIJ NEMEN DE GROEP MEE

VOOR EEN TEST OP EEN FRAAIE

COLNAGO.

KIES NU VOOR 6X FIETS MET

GRATIS BOESHIELD T-9 SMEERMIDDEL

Boeshield T-9

is uitermate

geschikt voor

de ketting en

andere

onderdelen

van jouw

(race)fiets!

SAMEN VOOR SLECHTS € 28, 50

Profiteer snel via fiets.nl/boeshield

52%

korting

De aanbieding is geldig zolang de voorraad strekt, uiterlijk tot 31 juli 2020. Na ontvangst van betaling krijgt

je het Boeshield T-9 smeermiddel t.w.v. €15,95 geheel gratis thuisgestuurd. Je abonneert zich tenminste

voor de opgegeven periode, tot wederopzegging. Daarna kun je per maand opzeggen. Prijswijzigingen en

drukfouten voorbehouden. Kijk voor alle voorwaarden op tijdschriftnu.nl/algemenevoorwaarden.

LEZERSAANBIEDING

WORD NU ABONNEE

12 nummers

MERIDA

REACTO DISC 10K-E

M.O.R.E. BIKE M.O.R.E. SPEED

PROFITEER

HET NIEUWE ABSOLUTE TOPMODEL VAN DE REACTO SERIE. AFGEMONTEERD

DIRECT!

MET O.A. SHIMANO DURA-ACE DI2,

VISION METRON 6D COCKPIT EN DT SWISS ARC 1400 WIELEN.

Ga naar fiets.nl/lepatron

Deze aanbieding is geldig zolang de voorraad strekt, uiterlijk tot 1 juni 2020. Prijswijzigingen en drukfouten voorbehouden. Je abonneert je

tenminste voor de opgegeven periode en tot wederopzegging. Na deze periode MERIDA.nl kun je per maand opzeggen. Fiets verschijnt 12x per jaar en kost in de

winkel €6,75 (exclusief specials en bijlages). Prijswijzigingen en drukfouten voorbehouden. Op de abonnementsovereenkomst zijn de

leveringsvoorwaarden en het privacy en cookiebeleid van New Skool Media B.V. van toepassing. Voor abonnementen buiten Nederland en

België gelden andere privacy-voorwaarden. Kijk voor alle privacy-voorwaarden op fiets.nl/leveringsvoorwaarden.

Distributeur:

SHIMANO BENELUX B.V

SHIMANO BELGIUM N.V.

CUSTOM RACE PLUS FLY

elite-it.com

FI-2020-004-IPAD

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?