Industry Practice - CMS Derks Star Busmann

de opmars van duurzame energie
Inmiddels is de energiesector echter sterk aan het veranderen;
Het energiebeleid is een cruciaal onderdeel gaan
vormen van de algemene EU-strategie ter bestrijding van
de klimaatverandering, waarin hernieuwbare energiebronnen
en efficiënte energietechnologieën een belangrijke
plaats innemen en de duurzame energiesector is momenteel
wereldwijd de sterkst groeiende economische sector.
Met de Richtlijn Hernieuwbare Energie (hierna: RED) heeft
de EU de meest uitgebreide bindende duurzaamheidsregeling
ter wereld geïntroduceerd. De RED legt bindende
streefcijfers op aan de EU-lidstaten: in 2020 moet 20% van
het totale energieverbruik afkomstig zijn uit hernieuwbare
energie en moet 10% van de totale behoefte aan brandstoffen
in de vervoerssector gedekt worden door hernieuwbare
energie. Biobrandstoffen en vloeibare biomassa
tellen alleen mee voor het behalen van deze doelstellingen
en komen alleen in aanmerking voor steunregelingen, als
zij voldoen aan in de RED opgenomen duurzaamheidscriteria.
Dergelijke wettelijke duurzaamheidscriteria gelden
momenteel niet voor vaste en gasvormige biomassa, maar
de Europese Commissie overweegt om aanvullende
maatregelen te treffen om ook de duurzaamheid van deze
soorten biomassa te waarborgen en concurrentie met de
voedselvoorziening tegen te gaan.
Maar daar blijft het niet bij. Eind vorig jaar heeft de
Europese Commissie de Energy Roadmap 2050 gepresenteerd,
een routekaart met mogelijke maatregelen tot het
jaar 2050 die de fundamenten legt voor een klimaatbeleid
dat de EU moet helpen om in 2050 de uitstoot van
broeikasgassen met 80 tot 95% te verminderen en te
komen tot een aandeel van duurzame energie van 55%. De
strijd tegen de klimaatverandering zal echter niet ten koste
mogen gaan van de toenemende wereldwijde voedselbehoefte
(en omgekeerd!). Beide uitdagingen moeten daarom
samen worden opgepakt. Landgebruik, verandering in
landgebruik en bosbouw dienen daartoe in het klimaat-
beleid geïntegreerd te worden. Een instrument dat momenteel
wordt ontwikkeld in het kader van het VN Klimaatverdrag
met het doel om de CO2-uitstoot ten gevolge van
ontbossing en bosdegradatie te verminderen is de
zogenoemde REDD+ (Reducing emissions from deforestation
and forest degradation in developing countries). Meer
informatie over dit initiatief treft u aan op blz. 15.
Heroriëntatie
Ook op nationaal niveau wordt het belang onderkend van
het streven om de energiehuishouding duurzamer te
maken en minder afhankelijk van de steeds schaarser
wordende fossiele brandstoffen. In het Energierapport
2011 is een herziening van de energiewetgeving aangekondigd
die ervoor dient te zorgen dat deze wetgeving
duidelijker en eenvoudiger wordt en de transitie naar een
duurzame energiehuishouding ondersteunt.
Opvallende elementen die in deze herziening opgenomen
zullen worden zijn een zogenoemde ‘leveranciersverplichting’
op grond waarvan elektriciteitsleveranciers verplicht
worden een bepaald percentage duurzame energie te
leveren en de mogelijkheid tot minderheidsprivatisering van
TenneT en Gasunie waardoor zij beter in staat zullen zijn
om kapitaal aan te trekken voor de netinvesteringen die
(mede) nodig zijn om de wisselende productie van wind- en
zonne-energie op te vangen en de inpassing van groen gas
(een andere belangrijke pijler van het duurzaamheidsbeleid)
mogelijk te maken.
De mogelijkheden voor een dergelijke toekomstige
minderheidsparticipatie lijken echter te worden beperkt
door de voorgeschreven eigendomssplitsing van de
landelijk netbeheerders. Immers, de splitsingswetgeving
richt zich niet alleen tot de geïntegreerde energiebedrijven,
maar heeft ook implicaties voor derden omdat deze
wetgeving verhindert dat een al dan niet in een andere
lidstaat gevestigde vennootschap, die zelf of door middel
van een groepsmaatschappij energieactiviteiten in
7