VEERTIG winter editie 2023
Het allereerste tijdschrift is een feit! Met VEERTIG willen we iedereen bedanken die ons ondersteund en hebben we een platform om in het mooie ontwerp “jasje” van Merel onze wandel en fietsverhalen te delen met elkaar. Het tijdschrift is ook digitaal te bewonderen en leden krijgen VEERTIG twee maal per jaar in als in handen. Veel leesplezier, geniet mee met de verhalen van onze pelgrims.
Het allereerste tijdschrift is een feit! Met VEERTIG willen we iedereen bedanken die ons ondersteund en hebben we een platform om in het mooie ontwerp “jasje” van Merel onze wandel en fietsverhalen te delen met elkaar. Het tijdschrift is ook digitaal te bewonderen en leden krijgen VEERTIG twee maal per jaar in als in handen. Veel leesplezier, geniet mee met de verhalen van onze pelgrims.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
“Probeer altijd vriendelijk, hoffelijk, behulpzaam en gastvrij te zijn.”
Vele dorpjes zijn zo goed als verlaten.
Water is leven. Overal duiken nieuwe
stuwdammen op. Eentje dwars over de
Sufi Trail. Klauteren over een in aanbouw
zijnde dam is een avontuur. Ik hoop dat het
Wereldklimaatactieplan versneld wordt
uitgevoerd om een catastrofe te vermijden.
De Anatolische winters zwakken af en de
droogte wint aan kracht. De Turkse overheid
kijkt niet werkeloos toe. Jij kunt ook niet
naast de inspanningen kijken van de Turkse
dienst voor het bos om de heuvels terug te
bebossen.
Natuurlijk had ik voor mijn vertrek
verwachtingen. Zo zag ik mij enkele dagen
verblijven in een Derwisjcomplex. Dat
viel tegen. Ze waren allemaal gesloten.
Teleurgesteld, maar niet echt. Het lijkt erop
dat het lopen de pelgrim innerlijk beroerd
en transformeert. In mijn blog vind ik het
kernachtig samengevat: “probeer altijd
vriendelijk, hoffelijk, behulpzaam en gastvrij
te zijn. Dat heb ik geleerd op de Sufiweg.”
Natuurlijk mag ik de wonderlijke namiddag
niet vergeten met mijn gids Ramazan in
Akşehir. In het soefisme spelen heiligen een
grote rol. Hun positieve invloed reikt verder
over de dood heen. In het grafmonument
van Yağlı dede laat Ramazan mij vijf minuten
alleen met de instructie mijn hart open te
stellen voor de aanwezigheid van de heilige.
Het uitvoeren van dit ritueel maakt dat ik
de ruimte met een vredig gevoel verlaat.
Rituelen onthullen een werkelijkheid
die voor de ratio verborgen blijft. En
dan is er nog mijn eenzame nacht in het
gastenverblijf van Küçükmuhsine. Het is
een verblijf dat elke pelgrim wenst, goed
onderhouden en proper in een grootse
omgeving.
De reisgids van Iris en Sedat geeft een
uitstekende toegang tot een wereld
waarmee ik vooraf niet vertrouwd was.
Daarbij komt nog dat zij spontaan belden
wanneer ze in mijn blog lazen dat een
en ander moeilijk liep tijdens de tocht.
Moeilijkheden die vlot werden opgelost en
waarvoor ik hen zeer erkentelijk ben. Onze
ontmoeting in Konya samen met andere
deelnemers was een warm bad. Groot was
mijn verbazing dat ik op het plein voor het
mausoleum van Mevlana Marian Bremer
trof samen met zijn vrouw en andere
pelgrims. Zijn onlinecursus soefisme gaf
mij een oriëntatie in de wereld van het
soefisme van binnenuit. Mijn voeten maken
het volledig.
Marcel
14
Veertig