VEERTIG winter editie 2023

Een moderne pelgrimage
Ooit, toen ik nog Turkologie studeerde in
Leiden, droomde ik van een paardentocht
dwars door het Anatolische hartland.
Eind juli ontving ik een nieuwsbrief van de
Stichting Sufi Trail en de oude droom kwam
weer naar boven. Het was geen paardentocht
en de route was korter, van Emirdağ
naar Konya. Bovendien was ik geen echte
pelgrim. Onze bagage zou vervoerd worden
per taxi. We hoefden alleen maar te lopen,
te genieten van de herfstzon en natuur, de
rust en de inspirerende Anatolische steppe.
Dus schreef ik me meteen in.
De reis begon in het dorre Emirdağ, de
herkomstplaats van vele gastarbeiders,
vooral woonachtig in Brussel en Haarlem,
deze laatste stad tevens de vestigingsplaats
van de Sufi Trail. Emirdağ was een typische
steppenstad: kaal, stoffig, grijs en slaperig.
Levendigheid vond je in het restaurant op
het kruispunt van het stadje, waar ook de
niet zo lang geleden opgerichte klokkentoren
stond, én het hippe en modern
ingerichte café tegenover ons hotelletje,
waar je de lekkerste koffiesoorten kunt
krijgen.
herdershonden. Gelukkig had Sedat, onze
reisbe(ge)leider, een fluitje waarmee hij
naar de herder floot zodat deze zijn hond in
bedwang kon houden.
Bergafwaarts ging de route langs Yapraklı
waar twee waterdammen via ondergrondse
pijpleidingen leven brengen aan de huizen
van Emirdağ en de akkers eromheen. De
zomer was allang voorbij, dus de dammen
stonden nagenoeg leeg, wachtend op de
sneeuw en de regen om het komende
voorjaar en de zomer Emirdağ’ers weer van
water te kunnen voorzien. De wandeltocht
leidde langs bergen en dalen waar huiveringwekkende
rotsen in het zachte avondlicht
met onze verbeelding aan de haal gingen.
Het onherbergzame gebied had een
verrassing voor ons in petto: Kemerkaya.
Een vriendelijk stadje dat mij terugbracht
naar mijn jeugd in de jaren zeventig van
de vorige eeuw. Lage huizen met voortuintjes
en gastvrije mensen. Det sfeer
was hier intiemer en de Turkse koffie in
het dorpscafé was een waar genoegen na
een inspannende dag. Mijn reisgenoten
Het thema van onze veldtocht was
soefisme, dus onze eerste bestemming
was de graftombe van de heilige Emir
Dede op de Emir Dağı (Emir Berg). Ik zou
gedurende de reis ontdekken dat meer
plaatsen hun naam te danken hebben aan
de dichtstbijzijnde berg. De bergen zijn
de schuilplaatsen van soefi’s en rovers, zo
heeft een Turkse schrijver ooit gezegd. Wij
hoefden alleen maar rekening te houden
met voldoende drinkwater en de agressieve
Sufi Trail magazine
37