VEERTIG winter editie 2023

Markeren in Turkije
Linda en de Sufi Trail
Het was ergens in het najaar van 2019.
Ik had me die dag aangemeld voor een
wandeling met een regionale wandelgroep,
omdat ik gehoord had dat er een koppel
Nederlanders mee zouden lopen dat een
Turkije wandelroute had uitgezet. Het
regende zo hard dat we, ondanks onze
regenkleding, zeiknat tot op ons hemd
waren en bij Iris het water bij elke stap
door de bovenkant van haar schoenen naar
buiten golfde. Sedat leek in zijn groene
ponchootje nog het meest op een verzopen
katje dat net zijn melk omgegooid had.
We hebben die dag echter ontzettend veel
plezier gehad. En was een dag die aan de
basis lag, voor wat uit zou groeien tot een
fijne vriendschap en samenwerking.
Lotssteentje in het starterspakket
Inmiddels enkele jaren verder, zet ik
me in als vrijwilliger het parcours goed
gemarkeerd te houden. Niet de hele 800
km, dat is te gek, maar de eerste 100 km
is inmiddels van een duidelijke bewegwijzering
voorzien. Het is niet eenvoudig
om hier in Turkije postmarking buddys
te vinden en omdat sommige trajecten
nogal afgelegen liggen, gaat het proces
niet zo snel als ik zou willen. Verder beschilder
ik de lotssteentjes die je in het Sufi Trail
starterspakket vindt. Beschilderde kiezels
van het strand van Yalova, met aan de ene
kant een klein Soefietje omgeven door een
mandala en aan de andere kant een Rumi
quote. Je kunt dit steentje meenemen
op je ‘hike to the light’. Samen met alle
ellende die je hart verwond heeft, kun je het
weggooien vanaf het hoogste punt van de
trail, de tombe van Emir dede. Deze staat
bij Kemerkaya en je bent daar op dag 27. Je
bent dan ruim over de helft van de totale
tocht, waardoor je ruim de tijd hebt gehad
om jezelf tegen te komen en je geest zich
op begint te maken voor de aankomst in
Konya. Je kunt het steentje natuurlijk ook
bewaren als souvenir, als herinnering aan
een spirituele wandeling.
Schilderen onderweg
Het is een feit dat je van een mooi opgemaakt
bord lekkerder eet. Ik heb meerdere
stukken van de Sufiyolu, zoals we hem hier
in Turkije noemen, inmiddels zelf gelopen.
Het is een leuke attractieve tocht, waarin je
én kennismaakt met het echte leven op het
Turkse boerenland én wat leert over oude
heiligen, Turkse legendes en de islam. Wat
ik met mijn creatieve geest echter miste,
was een persoonlijke touch van het Sufi
parcours en zijn hulpvaardige engelen op
de weg. Enkele wandelaars hebben hier en
daar mooie dingen geschreven of getekend
met spuitverf en dat sprak me aan. Vandaar
dat ik voor stempelpunten nu borden maak
42
Veertig