Preview Raak maart 2023

m a a n d b l a d v a n k w b
jaargang 76 • maart 2023
Viva (onze)
vrijwilligers!
TIJDSCHRIFTEN
TOELATING - GESLOTEN VERPAKKING
3200 AARSCHOT 1 - BC 1145
Afgiftekantoor: 3200 Aarschot 1 - Maandblad, verschijnt niet in juli en augustus - P106332
Tocht langs de Groenlandse ijskap
5 vragen aan Chibi Ichigo

160 kilometer stappen langs de Groenlandse ijskap
Verhaal
Het reisgezelschap op ‘point 660’
met in de achtergrond de ijskap.
“Onderweg zijn en traag leven
kan erg veel deugd doen”
Jaarlijks trekt Wouter Demuynck, lid van kwb Torhout, eropuit voor een
meerdaagse hiking, liefst zo noordelijk mogelijk. In 2019 trok hij samen met zijn
zoon Simon en enkele andere medereizigers richting Groenland voor de Arctic
Circle Trail, een lange afstandsroute aan de westzijde van de ijskap, ter hoogte
van de poolcirkel. De strook land langs de ijskap is in de zomer ijs- en grotendeels
sneeuwvrij, waardoor ook sportieve stappers er aan de slag kunnen in gematigde
omstandigheden. “De mooiste tocht die ik tot dusver ondernam”, zegt Wouter zelf.
Voor Raak pende hij een verslag van hun tocht neer.
Tekst: Wouter Demuynck | Foto’s: Wouter en Simon Demuynck
Ik ben erg begaan met het duurzaamheidsthema
en werk ook professioneel
rond het thema. Ik ondersteun ondernemingen
op het pad naar duurzaamheid:
van mensenrechten in de waardeketen tot
klimaatactie. Er is veel werk aan de winkel
op dat vlak en zo kan ik dat mee ondersteunen.
Voor mij heeft het ook veel te maken
met de connectie die ik gemakkelijk met de
natuur kan maken, en daar zijn mijn hikings
een goed voorbeeld van. De zorg voor de
planeet staat momenteel onder druk en dat
houdt me bezig.
Dat ik eerder tot het noorden aangetrokken
ben, heeft wellicht te maken met
het klimaat dat me ligt; het mag voor mij
wel wat kouder zijn. Anderzijds zijn er
in het noorden veel mooie gebieden om
door te stappen in de ongerepte natuur.
Scandinavië, Schotland, IJsland: dat zijn
regio’s waar er ruimte is.
Over de Arctic Circle Trail kocht ik een
boekje in het idee ‘ooit zal ik dat wel eens
doen’, maar toen ik het er met mijn
13

zoon Simon over had, zei hij: waarom
vooruit schuiven? Je kan dat toch gewoon
plannen? Zo begonnen we aan de voorbereiding
van wat een onvergetelijke hiking
zou worden. Al snel vonden we enkele
kompanen die ons zouden vergezellen.
De voorbereiding kon beginnen en de reis
loste de verwachtingen probleemloos in
Alles in de rugzak
Er is onderweg geen bevoorrading of
verblijfsaccommodatie. Je moet al je
voeding en spullen de hele weg mee in je
rugzak dragen. In het begin draag je dus
een zware rugzak maar die wordt elke dag
lichter. Gelukkig kan je water gewoon uit de
natuurlijke waterlopen en meren scheppen.
Wij hadden een pompje met microfilter
mee, voor de zekerheid. In sommige meren
is het water lichtjes zout, omdat het meer
niet helemaal leegloopt. Dat geeft een
aparte aangename smaak aan het water
en de gerechten die je ermee klaarmaakt.
Ons ontbijt bestond uit havermout met
noten en gedroogde vruchten. Tijdens de
dag hadden we droog trekkingbrood mee,
wat kaas en hesp. ’s Avonds genoten we
van een warme maaltijd met gedroogde
voedingspakketten waar we kokend water
aan toevoegden. Op één plek konden we
de Arctic Scar (een zalmachtige) uit een
riviertje scheppen met behulp van ons
muskietennet. Dat bleek eenvoudiger dan
met een vislijn. Een bijzonder moment. Als
je na zes dagen eentonig voedsel zelf een
vis kan vangen en roosteren, dat maakt het
wel. Voorts konden we zwarte en blauwe
bessen plukken die ons vitaminen konden
bijbrengen. Ook de paddenstoelen die we
langs de route vonden, waren eetbaar en
een welkome toevoeging aan onze soepjes.
Her en der zijn er schuilhutten waar je bij
slecht weer kan schuilen en als het moet
ook overnachten. De handigste manier
is echter je eigen lichtgewicht tentje
meenemen. Zo kan je de lengte van je
stapdag ook makkelijk afstemmen op de
omstandigheden. Een dikke slaapzak is
wel nodig, omdat de temperaturen zelfs
in de zomermaanden ’s nachts onder het
vriespunt kunnen duiken.
14
De beste periode om de Arctic Circle Trail
te doen is in juli of augustus. In juli heb je
wel wat meer muggen en zijn de bessen
aan de struiken nog niet rijp. In september
begint het te sneeuwen en kunnen de omstandigheden
al een pak minder gunstig
zijn voor stappers.
Natuurpracht
De natuur is overweldigend mooi. Daar zijn
de foto’s in dit artikel de getuige van. Wij
hadden vijf kilo aan fotografisch materiaal
mee om kwalitatieve opnames te kunnen
maken. Dat gewicht konden we gelukkig
verdelen over elkaar.
Er zijn prachtige meren waarlangs je kan
De favoriete foto van
Wouter. “Rendieren
ontmoeten is iets wat
zo’n tocht uniek maakt.”
stappen. Daar liggen ook enkele kano’s die
je vrij kan gebruiken, maar je hebt wel het
geluk nodig dat die beschikbaar zijn op het
moment dat jij langskomt, wat bij ons niet
het geval was.
Rendieren ontmoeten is nog zoiets wat
zo’n tocht uniek maakt. Anders dan in
Lapland, waar ze vaak in kuddes min of
meer gedomesticeerd zijn door de plaatselijke
bevolking, kom je rendieren er solitair
tegen. Ze komen bij elkaar om te paren
maar nadien leiden ze hun eigen leven.
Ze zien (en ruiken?) je van ver aankomen.
Voor een fotoshoot moet je dan ook niet
treuzelen. Ze maken zich snel uit de voeten.
Wij hadden een telelens mee waardoor we
mooie beelden konden nemen. Een vos
was ons te snel af en konden we dus niet
vastleggen op de gevoelige plaat, maar een
wit konijn konden we dan wel weer fotograferen.
Voorts zagen we veel kleine vogeltjes
die, zo horen we van de plaatselijke
bevolking, er in grotere getale voorkomen
dan vroeger het geval was - een gevolg
van de klimaatverandering. En we hadden
het geluk om ook enkele muskusossen
te kunnen spotten. Als je die op afstand
houdt, vormen ze geen bedreiging.
Rivierdoorwadingen zijn leuke afwisselingen
langs het parcours. Als het water een
beetje hoogte heeft, doe je best je schoenen
en onderkledij uit. Gewapend met wandelstokken
om het evenwicht te bewaren en
met watersandalen aan om comfortabel
over glibberige stenen te kunnen stappen,
ga je in je slip en met al je gerief op je rug
naar de overkant. Een heerlijk spektakel!
Toen wij een rivierdoorsteek maakten,
waren daar net ook enkele Britten. Die
hadden geen sandalen mee en vonden het
best om hun stapschoenen gewoon aan te
houden en het water er nadien uit te gieten.
In natte schoenen stappen is echter niet
aangewezen. Je voeten worden week en je
krijgt sneller voetproblemen …
Dagenlang stappen zonder communicatie
met de buitenwereld zorgt voor een
intens contact met de natuurelementen.
Onderweg zijn en traag leven kan erg veel
deugd doen. Het brengt je bij gedachten
waar je in een druk leven vaak niet toe komt.

is, smeult het vaak nog verder onder de
toplaag in de bodem, waar de turfgrond
(peat) uitgedroogd is en door de wind
steeds blijft smeulen en her en daar weer
opflakkert. Men heeft uiteindelijk de hulp
van (moederland) Denemarken moeten inschakelen
om het vuur geblust te krijgen.
Het is een vreemde ervaring om, stappend
door die weidse natuur, plots honderden
meters door het as te moeten stappen.
Klimaatverandering
De ijskap krimpt. De opwarming van
de aarde verloopt sneller aan de polen,
is ondertussen genoegzaam bekend.
Daardoor krimpt de ijskap in ijltempo.
Voor we aan onze hiking begonnen,
gingen we met een gehuurde mountainbike
naar de ijskap kijken. Vanuit het dorp
Kangerlussuaq loopt er een met steenslag
verharde weg tot aan de ijskap. Toeristen
worden er met busjes en 4x4’s tot aan de
voet van de ijskap gebracht. Wij deden
het met de fiets. Vroeger was ‘point 660’
de plek waar je op de ijskap kon stappen.
Nu heeft de ijskap zich een heel eind
achteruit getrokken. De plek is grandioos.
Dat weidse landschap en het indrukwekkend
zicht op de ijskap zijn adembenemend
en onvergetelijk.
Niet alleen de ijskap deed ons aan de
klimaatverandering denken. Lokale mensen
wezen erop dat de zomers een stuk warmer
geworden zijn dan vroeger, waardoor de
Arctic Circle Trail in minder extreem weer
hoeft te verlopen. Droogteperiodes duren
langer waardoor de bodem uitdroogt.
Hierdoor hebben zogenaamde wildfires
meer impact. Die ontstaan soms per
ongeluk en zijn moeilijk te bestrijden.
Langs het parcours zagen we op meerdere
plaatsen zwartgeblakerde stroken. Doordat
de zomers zo kort zijn en de vegetatie
slechts een drietal maanden heeft om
vanonder de sneeuw het zonlicht te zien,
verloopt het herstel van zo’n afgebrande
zone meerdere jaren. In het laatste stuk van
onze hiking was er een incident geweest,
vlak voordat wij er waren. Een visser had
in een oventje waar hij zalm rookt niet
goed opgelet. Het vuur had zich langs
de bergflank verspreid - door de droogte
ging dat snel - en de zaak was niet meer
onder controle. De vallei vulde zich met
rook en het vuur verspreidde zich snel. Ook
als het vuur ogenschijnlijk onder controle
Twee ijsberen
De meest frappante anekdote in verband
met de klimaatverandering kwam er toen
we een tweetal dagen terug thuis waren.
Op de Facebook-groep van de Arctic Circle
Trail kregen we de melding dat er twee
ijsberen langs het traject waren gesignaleerd.
IJsberen komen normaal nooit op
die breedtegraad voor. Ze situeren zich
veel noordelijker, maar op zoek naar eten
waren ze dus zuidwaarts afgezakt en
kwamen ze in de buurt van de route en
het vissersdorp Sisimiut (de eindbestemming
van onze hiking). In allerijl werden
de schuilhutten voorzien van afschrikkingsmateriaal,
bedoeld voor stappers die
door ijsberen zouden benaderd worden.
Wie had gedacht dat het risico op een
ontmoeting met een ijsbeer tot de mogelijkheden
zou behoren? Enkele dagen later
lazen we dat de twee beren door de lokale
bevolking afgeschoten werden omdat ze
een bedreiging vormden voor de veiligheid.
Einde verhaal voor deze ijsberen ... Zo
kwam de impact van de klimaatverandering
plots heel dicht bij onze hiking.
Praktisch
Je kan starten in Kangerlussuaq
(waar een internationale luchthaven
is) en in westelijke richting naar
Sisimiut stappen, of omgekeerd. Je
hebt doorgaans 9 à 10 dagen nodig.
Al is genieten van het onderweg
zijn het belangrijkste natuurlijk, niet
zo snel mogelijk aankomen. De
terugweg kan je met een binnenvlucht
doen of opnieuw te voet.
15

In de kijker
De vrouwen van kwb Serskamp
“We hopen in 2023 opnieuw
jonge gezinnen aan te trekken”
Geen twee mensen zijn hetzelfde. De wereld is een bonte verzameling van mensen met hun eigen
verhaal, interesses, uiterlijk, ideeën, waarden, principes … en dat is in kwb niet anders. Daarom zetten we
vanaf nu elke maand een kwb’er of kwb-afdeling in de kijker. Deze maand is dat het kleine maar fijne
bestuur van kwb Serskamp, dat volledig uit vrouwen bestaat. Raak liet voorzitster Annelies aan het woord.
wb Serskamp is een twintigtal jaar geleden ontstaan, en oor-
was het vooral oud-leiding van Chiro Serskamp
“Kspronkelijk
die deel uitmaakte van het bestuur. Bij de verschillende activiteiten
was er altijd een grote opkomst, en vooral de befaamde ‘proeverkeskwis’,
de paaseierenzoektocht en ‘Vakantie in mijn straat’ waren
voltreffers. De leden waren vooral gezinnen met jonge kinderen, en
zowel jong als oud stonden steeds te springen om deel te nemen.
De laatste vijf à tien jaar verlieten echter verschillende mensen
het bestuur, en merkten we dat het moeilijker werd om vrijwilligers
en bestuursleden te mobiliseren. Ook de opkomst op activiteiten
werd kleiner, en corona maakte het er niet makkelijker op.
Tijdens corona organiseerden we wel een online proeverkeskwis,
en afhaalboxen met een moederdagontbijt en vaderdagtapas. Die
initiatieven waren ook succesvol maar eens we opnieuw het huis
konden verlaten, kregen we de ‘live’ activiteiten moeilijk opnieuw
opgestart en was de respons eerder klein. Enkel onze dartavonden
bleken een groot succes.”
De maandelijkse dartsvonden
zijn een groot succes.
Sarah, Petra en Annelies.
“Voor onze populaire
dartsavonden werd een aparte
werkgroep opgericht. Zo
ontlasten we onszelf wat.”
Nieuw leven inblazen
“Toen op korte tijd nog eens twee bestuursleden beslisten om te
stoppen, schoten we nog met drie vrouwen over: Sarah, Petra en ik.
We moeten toegeven dat wij ook even getwijfeld hebben om door
te doen, maar na overleg besloten we het nog een jaartje de kans
te geven. We gooien het wel over een andere boeg, want enkele
vertrouwde activiteiten verdwenen van de agenda en maakten
plaats voor andere. De partners van Petra en mijzelf waren de
laatste jaren al nauw betrokken bij de werking van ons bestuur, en
samen met drie andere vrijwilligers hebben zij nu een ‘werkgroep
darts’ opgericht. Zij staan in voor de organisatie van de maandelijkse
dartavonden, waar de opkomst nog steeds bijzonder groot is. Op
die manier ontlasten we onszelf wat, want steeds zelf met bakken
drank sleuren en de zaal klaarzetten is niet zo vanzelfsprekend.
Verder organiseren we sinds januari tweewekelijks een wandeling
die vertrekt op ons dorpsplein, en tot nu toe was ook dit steeds
een succes. Dit jaar staan er ook nog enkele activiteiten op het
programma waarbij we hopen opnieuw wat jonge gezinnen aan
te trekken. Want daar doen we het nog steeds voor, om mensen
te verenigen.
We zijn ook heel blij dat An een tweetal weken geleden beslist
heeft ons bestuur te vervoegen. We kijken uit naar de samenwerking,
en hopen dat 2023 een succesjaar wordt waarbij we kwb
Serskamp wat nieuw leven kunnen inblazen!”
16

Thema
Guilian zet de winterbar van kwb Wiekevorst op poten ... en nog veel meer
“Met enkele vrienden ondersteunen
we activiteiten voor jonge gezinnen”
​Raak: Kan je jezelf even kort voorstellen?
“Ik ben 29 jaar en woon ondertussen drie jaar in Herenthout,
maar Wiekevorst is nog steeds mijn vaste thuis. ​Mijn hobby’s zijn
fotografie, wandelen en vooral vrijwilliger zijn bij kwb Wiekevorst.”
​Raak: Hoe begon je als vrijwilliger bij kwb?
“Het is ondertussen al meer dan vijftien jaar geleden dat ik in
het ‘kwb-leven’ gerold ben. Mijn ouders waren al enkele jaren lid
bij kwb en sinds mijn vader voorzitter werd in 2007 ben ik meer
gaan helpen op en heb ik vaker deelgenomen aan activiteiten.
Ook maakte ik toen ik 15 was een website voor de afdeling, zodat
iedereen online op de hoogte werd gehouden over onze activiteiten
en foto’s gedeeld konden worden.15 jaar later beheer ik nog
steeds de website, en ook de Facebook-pagina.”
​Raak: Wat doe je precies als vrijwilliger?
“Naast de website en Facebook probeer ik zoveel mogelijk te
helpen op activiteiten: dit kan gaan van een zaal klaarzetten of
het afpijlen van een wandeling tot tappen of ronddragen op een
activiteit. Ik ben ook meestal het aanspreekpunt als het gaat om
IT binnen onze vereniging.
​Vier jaar geleden heb ik enkele vrienden aangesproken om samen
enkele activiteiten te ondersteunen binnen onze vereniging om nog
beter jonge gezinnen te bereiken. Zo werden er een spellenavond,
paaseieren rapen voor de allerkleinsten en een heuse pop-up
winterbar toegevoegd aan onze kalender. Voor die laatste werd
ik verantwoordelijke en na een succesvolle editie in 2019 hebben
we afgelopen december weer een topeditie kunnen organiseren.”
Raak: Waarom doe je het graag?
“Ik doe het vooral graag omdat je onder de mensen kunt komen
en nieuwe mensen leert kennen. En ook omdat ik van nature graag
mensen help. Een glimlach of dankjewel van deelnemers maakt je
dag leuker tijdens een activiteit.”
​Raak: Heeft je vrijwilligerswerk je al dingen geleerd?
“Doordat ik de kans krijg om activiteiten mee te organiseren heb
ik vooral geleerd om verantwoordelijk te zijn voor bepaalde zaken
binnen die activiteit.”
22
​Raak: Heeft je vrijwilligerswerk je netwerk/sociaal contact
vergroot?
“Ik heb afgelopen jaren verschillende vrienden en kennissen
gemaakt en leuke mensen ontmoet.”
​Raak: Op welke manier voel je dat je engagement
geapprecieerd wordt?
“Een glimlach of dankjewel van een deelnemer zorgt voor een
leukere dag. Ook complimenten van andere vrijwilligers en
bestuursleden geven me telkens een boost om steeds opnieuw
mee te werken aan nieuwe activiteiten.”
Kwb Wiekevorst over Giulian: “In december hebben wij met kwb
een pop-up winterbar geopend, ‘t Kribbeke. Voor dit evenement
heeft Guilian alle praktische zaken geregeld en bergen werk
verzet. Tijdens de openingsdagen is hij vaak mee komen opstellen
en afsluiten, en ook bij de opbouw en afbraak. Hij was de contactpersoon
voor iedereen, wat soms ook wel begon te wegen maar
dankzij hem was het een groot succes. Ook voor andere activiteiten
regelt hij zeer veel achter de schermen en helpt hij de dag zelf
waar nodig!”

Thema
Annemie voorziet de kaarters van kwb Leest van drank
“Sinds 1982 ben ik lid van Femma (toen nog KAV). Sinds 1984
ben ik bestuurslid en dat ben ik nu nog steeds bij Femma St. Jan
Berchmans Mechelen. In 1994 gingen mijn man Eric en ik in Leest
wonen, waar ik actief werd in het dorpsleven en nauwer in contact
kwam met kwb. Er werden vrijwilligers gezocht om de kaartavonden
mee te verzorgen en onder lichte druk van een vriendin werd
ik een van die vrijwilligers. Hoewel we nu terug naar Mechelen
verhuisd zijn doe ik het
nog steeds graag, want
zo blijf ik in contact met
iedereen waar ik na al die
jaren een goede band mee
heb. Ook vanuit de groep
voel ik vriendschap en genegenheid, en daarvoor doe je het.”
Ann laat bij kwb Pittem de administratie op rolletjes lopen
“Ik ben Ann, 57 jaar, en woon in
Deinze. Ik heb twee kinderen en twee
kleinkinderen, en werk als boekhoudster.
Ik ben kwb-vrijwilliger geworden
door mijn vriend Franky, een gedreven kwb’er te Pittem. Voor
hen verzorg ik de data via Korpus. Het verwerken van gegevens
leunt immers aan bij mijn beroepsactiviteit. Ik heb erdoor geleerd
dat er achter iedere organisatie veel dingen dienen te gebeuren,
en gelukkig zijn vrijwilligers die dit allemaal mee ondersteunen.
Sinds ik mijn vriend ontmoet heb is mijn sociaal netwerk enorm
uitgebreid. Mijn engagement wordt zeer zeker geapprecieerd door
de andere vrijwilligers, hoe meer zielen, hoe meer vreugd.”
Zij zeggen: bedankt!
Kwb Melsbroek bedankt Georges en François
“Gaston en Leo, Asterix en Obelix, Laurel en Hardy,
Kaïn en Abel, Sherlock Holmes en Dr. Watson, Piet
Fluwijn en Bolleke … Ken je ze nog? Inderdaad, dat
waren en blijven memorabele duo’s. Zo heeft ook
kwb Melsbroek een legendarisch duo: Georges en
François, twee koks met meerdere sterren en strepen.
Deze onderscheidingen verdienden ze tijdens hun
jarenlang instrueren, dirigeren en animeren van onze
kwb-kookcursussen. Zij deden en doen dit zoals alle
vrijwilligers onbezoldigd, met veel liefde en toewijding.
De cursisten leerden niet alleen het onderscheid
tussen bakken en braden of tussen stomen en stoven,
maar vooral dat samen werken werkt en dat vriendschap
delen de echte kers op de taart is. Hip, hip hoera
voor deze twee superlekkere vrijwilligers Georges en
François. Dat we ze nog lang “meuge meuge”.”
Kwb Koningshooikt bedankt Raymond en Rita
“Al meer dan 25 jaar zet Raymond zich in als chef-kok om onze
kookreeksen voor mannen voor te bereiden en te begeleiden. De
menu’s worden thuis eerst uitgetest en eventueel aangepast.
Alles wordt piekfijn uitgeschreven en van foto’s voorzien op de
recepten. Bij aanvang van de les overloopt hij met de deelnemers
alle gerechten voor er aan de slag wordt gegaan.
Achter elke sterke man (kok) staat ook een sterke vrouw, die alle
recepten mooi uittypt en de nodige aankooplijsten met de ingrediënten
bezorgt. In naam van ons allen: bedankt Raymond en Rita!”
26

Achter de potten met kwb
Wafels met een twist
Koken
Kwb, da’s de grootste kookclub van het land. Vele afdelingen én kwb’ers zijn verzot op koken. Daarom
geven we je ook in Raak regelmatig een recept om zelf thuis te proberen. Voor de Dag van de Wafel op
25 maart serveren we je dit keer tweemaal zoute wafels.
Krokante doperwtenwafels
Ingrediënten (voor 6 wafels)
a 100 gr bloem
a 8 eieren
a 50 ml volle melk
a 300 gr doperwten
a 1 gesnipperde sjalot
a 60 gr zachte, geraspte kaas (bv. taleggio, brie of camembert)
a 1 bosje peterselie of kervel
a 1 tl bakpoeder
a 4 el boter
a 1 avocado
a sap van een halve citroen
a waterkers
a 0,5 tl chililpoeder of -flakes
Benodigdheden
a wafelijzer voor 2 wafels
a staafmixer
a kookringen (optioneel)
Zo maak je het
1. Laat het wafelijzer warm worden terwijl je de bloem, 2 eieren
en de melk in een kom doet en mengt (met de mixer).
2. Voeg de (ontdooide) doperwten, sjalot en geraspte kaas toe.
Maal tot de erwten bijna fijn zijn.
3. Snij de peterselie of kervel.
4. Hou er een beetje van aan de kant voor de garnering, en
voeg de rest toe aan het mengsel, samen met het bakpoeder,
peper en zout.
5. Doe een dun laagje boter in het wafelijzer en verdeel er een
derde van het beslag over. Bak de wafels zo’n 6 minuten.
6. Prak intussen de avocado’s en breng ze op smaak met
citroensap, peper en zout.
7. Bak, al dan niet met gebruik van kookringen in je pan, de
eieren tot het eiwit gestold is maar de dooier nog vloeibaar.
8. Doe op elke wafel avocadopuree en een gebakken eitje.
Garneer met de waterkers, kervel of peterselie en wat
chilipoeder of -vlokken naar smaak.
Hartige wafeltjes met parmaham en
mozzarella
Ingrediënten (voor 4 stuks)
a 2 vellen bladerdeeg
a 100 gr parmaham
a 1 bol mozzarella, in plakjes gesneden
a 4 el pesto
a 2 el fijngehakte basilicum
Zo maak je het
1. Verwarm het wafelijzer.
2. Rol het bladerdeeg uit en steek of snij er acht cirkels uit met
een diameter van 10 centimeter.
3. Bestrijk vier cirkels met pesto.
4. Verdeel er de mozzarella, basilicum en ham over. Laat de
rand open en bestrijk die met een klein beetje water.
5. Leg op de cirkels een tweede cirkel.
6. Doe de pakketjes in het wafelijzer en bak ze goudbruin.
a Bron: www.libelle.nl, www.15gram.be
31