Preview Raak december 2023

m a a n d b l a d v a n k w b
jaargang 76 • december 2023
Doe-het-zelf
TIJDSCHRIFTEN
TOELATING - GESLOTEN VERPAKKING
3200 AARSCHOT 1 - BC 1145
Afgiftekantoor: 3200 Aarschot 1 - Maandblad, verschijnt niet in juli en augustus - P106332
Moet er nog hoop zijn?
5 vragen aan muzikante Isolde Lasoen

Verhaal
Kwb’er Dirk speelt met taal en woord
Stokstaartversjes
als pralines
Dirk Ceulemans, lid van kwb Zonderschot (Heist-op-den-Berg), schreef de voorbije
jaren maar liefst 150 eigenzinnige, ondeugende en humoristische versjes, die hij
‘stokstaartversjes’ doopte. Ze waren te lezen op sociale media én in het plaatselijk
‘Raakske’ van kwb Zonderschot. Nu zijn ze gebundeld in een boekje. Raak kreeg
van Dirk tekst en uitleg.
Auteur:
Raak: Vanwaar je voorkeur voor dat format?
Dirk: “Omdat je in een kort en prettig tekstje toch een boodschap,
een grap, een fijn gevoel kan meegeven. Ik noem het geen poëzie,
omdat mensen dan dikwijls denken aan moeilijke, een beetje
gesloten teksten, waar je je hoofd moet over breken. Nee, dan
liever ‘versjes’ die vlot leesbaar zijn, heel toegankelijk en toch ook
leuk, dankzij de rijmpjes en het spelen met taal en woorden.”
Raak: Hoe ben je beginnen schrijven aan De Stokstaartversjes?
Dirk: “Ik leef me graag creatief uit op verschillende manieren.
Zo schrijf ik al vele jaren artikels, interviews en stukjes voor ons
plaatselijk kwb-blaadje. De Stokstaartversjes hebben een heel
eigen geschiedenis. Mijn echtgenote en ik zijn met pensioen maar
startten een paar jaar geleden samen met onze twee dochters
het familiebedrijfje ‘Stokstaart’. Onder die ludieke naam werken
we rond sociale media, tekstcorrectie en cartoons, én geven we
boeken uit. Taalplezier is een van de hoofd ingrediënten van wat
we doen. Zo begon ik op de Facebook- en Instagram-pagina van
Stokstaart versjes te publiceren.”
10
Staking
De vuilnismannen staakten al maanden.
Alsof ik me in een apocalypsfilm waande:
het huisvuil in de straat hoopte zich op.
Stank en ratten, het land stond op zijn kop.
Daarna gingen de marketeers ook staken.
Ze schreeuwden hun looneisen van de daken.
De stroom aan reclame droogde op.
Tv-spotjes gingen op de schop.
Reclameborden verdwenen uit de straten.
Je brievenbus werd met rust gelaten.
Ieder was tevreden met wat ie had.
Niet meer jaloers op wat de buur bezat.
Ik kan me misschien hier lelijk vergissen
maar niemand leek de marketeers te missen.
Waarom verdienen die (dit brengt me in de war)
dan dubbel zo veel als de mannen van de vuilkar?

‘Preken helpt niet, dus als ik een sociale boodschap
wil brengen, verpak ik die in een ludieke vorm’
Raak: Waar haal je de inspiratie voor je versjes vandaan?
Dirk: “De ideetjes kunnen letterlijk overal vandaan komen. Je
hoort, ziet of leest iets … Soms gebeurt er iets opmerkelijks vlak
voor je neus en je zegt: daar zit best een leuk Stokstaartversje
in! Het allerbelangrijkste is: als er een ideetje komt dat direct opschrijven.
Ik heb een notablokje in het nachtkastje naast mijn bed
liggen. Of ik tik een idee in mijn telefoon, om het even waar ik ben.
Zo ontstaat er een waslijstje aan ideetjes.”
Raak: Hoe gaat het dan verder?
Dirk: “Een Stokstaartversje wordt bijna altijd in drie tijden gemaakt.
Eerst heb je dus ideeën nodig. Later pik ik er eentje uit het lijstje en
ga aan de slag. Hoe kan ik dit op een speelse manier verwoorden?
Welke beeldspraak hoort erbij? Wat is een verrassende clou?
Welke rijmwoorden komen van pas? Dan leg ik het werk weer
weg om nog wat te rijpen. En dan komt er een deadline in zicht; ik
publiceerde elke dinsdag- en vrijdagochtend een versje. Dan doe
ik stap drie en schrijf het versje uit tot het helemaal klaar is.”
Raak: Wat is belangrijk voor jou in een Stokstaartversje?
Dirk: “Ze zijn er in soorten. Sommige zijn romantisch, sommige
ondeugend, sommige gewoon een grap. Maar er zitten ook
dingen bij met een boodschap. En zoals ik van mijn kinderen
leerde: ‘preken helpt niet’. Dus als ik een sociale boodschap wil
brengen, verpak ik die altijd in een ludieke vorm, met een doordenkertje
en wat humor. Dan komt de boodschap beter over. Ik
besteed altijd aandacht aan de eerste en de laatste versregel. Het
Stal
’t Was 24 december, kil en donker in de stad.
Een koppeltje liep arm in arm op weg naar hun warme flat.
In een portiek zagen ze plots een man en een zwangere vrouw.
Twee vluchtelingen vruchteloos aan ’t schuilen voor de kou.
moet beginnen met een leuke opener. En zo mogelijk eindigen met
een ‘clou’: een plottwist of grap. Er hoort ook altijd een kleine illustratie
bij om het wat levendiger te maken.”
Raak: Welke reacties krijg je zoal?
Dirk: “Hoe meer versjes ik publiceerde, hoe meer fijne reacties ik
kreeg. Mensen lieten weten dat een versje hen ontroerd had, of
dat ze er plezier aan gehad hadden. Of het doorgestuurd hadden
aan vrienden. Zo kwam het idee om 150 versjes te bundelen. Met
dat boekje kan je vrienden of kennissen een ‘doosje taalplezier’
cadeau doen. Geen boekje om in één keer uit te lezen maar om
af en toe eens vast te pakken en van te genieten, zoals van een
doosje pralines.”
Raak: Schrijf je nog verder?
Dirk: “De versjes liggen nu even stil. Mijn vrijwilligerswerk voor De
Kringwinkel en het wijkgezondheidscentrum en mijn inzet voor
Zonderschotse verenigingen gaan voor. Maar de creatieve drang
blijft. Ik maak misschien weer liedjes, cartoons of een column.
Ook ons volgende kwb-blaadje komt er al aan, en dan kruip ik
weer in de pen.”
Stof
De vrouw stoft elke dag de schouw af.
Je vraagt je daarbij misschien af:
wordt hier dan zoveel stof gemaakt?
Z’ is pas haar echtgenoot kwijtgeraakt.
Tot stof en as is hij vergaan.
Praten, strelen, voor altijd gedaan.
En daarom babbelt de eenzame vrouw
tegen zijn urne op de schouw.
En streelt hem met de stofdoek dan,
haar zwijgende schouwmantelman.
Ze keken elkaar aan en hun besluit was snel gemaakt:
“Kom mee, kom naar ons huis, voor je bevroren raakt.
Kom binnen, ‘k maak de zetel vrij, kom hier en zet u al.
Let maar niet op de rommel, ’t is hier een beetje een stal.
Er is nog brood, ik bak een ei en ik zet warme thee.”
De man sprak een beetje Engels en bedankte zo de twee.
Hij vertelde over hun lange vlucht vanuit de Gazastrook.
Tot zij hem onderbrak en zei: “I think my water broke!”
‘De Stokstaartversjes’ kost 15 euro en is te koop in
de boekhandel of via www.stokstaart.be.
WIN! Raak mag 3 exemplaren weggeven. Stuur voor
5/1/2024 een mail naar raak@kwb.be met je naam, adres
en lidnummer (vermeld ‘Stokstaart’ in het onderwerp) en
maak kans!
11

Kwb-nieuws
Opleiding ‘Koken de wereld rond’
Van curry en tataki
tot ceviche: het was
smullen van de trefdag
Op zaterdag 14 oktober was de koks- en hotelschool in Wemmel the place to
be voor zowat 50 enthousiaste kwb-hobbykoks die deelnamen aan de kwbopleidingsdag
rond ‘Koken de wereld rond’, een kookactiviteit om je culinaire
grenzen te verleggen.
Na een letterlijk en figuurlijk warme
ontvangst met koffie en minikoffiekoekjes
splitste de groep zich op. De helft
van hen dook een voormiddag de keukens
in, waar ze in twee ploegen en onder
leiding van een professional aan de slag
gingen. Het ene team maakte chorizopizza,
rundstataki en ceviche; de anderen toverden
baba ganoush, Thaïse curry en Turks brood
met humus en tomatensalsa op tafel. Er
werd geschild, gesneden, gewokt, gekneed,
gemengd, gekruid en gedresseerd dat het
een lieve lust was, terwijl en passant ook nog
heel wat nuttige tips, weetjes en suggesties
de revue passeerden. De resultaten
mochten er - zowel qua zicht als smaak -
zeker wezen!
De andere helft van de aanwezigen
mochten de ochtend benutten om zich
te verdiepen in de wereld van wijn. Twee
sommeliers vertelden hen alles over de
godendrank, en uiteraard werd er ook
geproefd. Van prosecco tot rode wijn: het
passeerde allemaal de revue.
Pindasaus en pannenkoeken
En dan … aan tafel! Tijdens een gezellige
lunch werd er genoten van de resultaten
uit de voormiddagsessie en van de wel
zéér plaatselijke wijn, gemaakt met druiven
uit de wijngaard van de school. Uiteraard
werd er intussen ook enthousiast kennisgemaakt,
gekeuveld, genetwerkt en
ervaringen uitgewisseld.
Daarna was het tijd om de rollen om te
draaien. Op het menu van de namiddag
stonden een Afrikaans en een Aziatisch
gerecht: kippenbouten in pindasaus en
(heerlijke!) Japanse pannenkoekjes met
lente-ui. De koks van de voormiddag
kregen de mogelijkheid aan te schuiven
voor hun wijnproeverij.
Het was een lekkere, verbindende en
geslaagde dag!
12

a Bekijk een verslag van RINGtv op www.ringtv.be/nieuws/campus-wemmel-geeft-kookdemos-wereldkeuken-aan-leden-kwb.
a Zin om met je eigen afdeling of kookploeg werelds aan te slag te gaan? Vraag je digitaal receptenboekje aan via
https://bruisendebuurt.be/activiteiten/koken-de-wereld-rond of een papieren exemplaar via info@kwb.be.
Een smaakmakertje: baba ganoush
Wat heb je nodig? (voor 10 personen)
a 1 kg aubergines
a 1 granaatappel
a 2 limoenen
a 2 teentjes look
a 1 bosje koriander
a 1 bosje munt
a 120 gr Griekse yoghurt
a 100 gr tahini
a olijfolie
a chermoula
a flatbread of toastjes
Zo maak je het
1. Verwarm de oven voor op 200°C.
2. Halveer de aubergines en leg ze
met het vruchtvlees naar boven op
de bakplaat. Snijd het vruchtvlees
kruiselings in, wrijf in met olijfolie en
kruid met peper en zout. Bak in de
oven gedurende 30 minuten.
3. Laat de aubergines afkoelen en
verwijder het vel.
4. Doe het vruchtvlees samen met de
tahini, het limoensap, de knoflook en
de yoghurt in de blender en mix tot
een smeuïge massa.
5. Kruid met peper, zout en chermoula.
6. Doe de baba ganoush in een
kommetje en werk af met olijfolie,
granaatappelpitjes, munt en koriander.
7. Serveer met flatbread of toastjes.
13

Kwb-nieuws
Driekoningentocht in Schaarbeek: Sven Moens over veelkleurigheid
“Als directeur en leerkracht is
het belangrijk om diversiteit
te herkennen en erkennen”
Op de eerste zondag van januari is er, traditiegetrouw, de kwb-Driekoningentocht. In 2024
loopt de tocht door laag Schaarbeek, met als centraal thema diversiteit. In het centrum
van de wijk ligt gemeenteschool Paviljoen. Raak sprak met directeur Sven Moens.
k werk al sinds 1997 in het Brussels
“Ionderwijs. Eerst zeven jaar als
leerkracht in een school in Sint-Joostten-Node,
waar ik ook 10 jaar directeur
was. In 2015 maakte ik een zijsprongetje
naar weekendschool TADA. Ik startte een
nieuwe afdeling in Molenbeek en stond
weer drie jaar voor de klas. Daarna richtte
ik de nieuwe gemeenteschool Paviljoen-
Schaarbeek op, die in september 2018 van
start ging.”
Tekst: Pol Arnauts
Raak: De school ligt in een dichtbevolkte
stadswijk. Hoe beleef je die veelkleurige
omgeving? Is er ook veel ‘gekleurde’
armoede?
Sven: “De school is gelegen in een
kwetsbare wijk waar mensen uit verschillende
hoeken van de wereld samenwonen.
Het is er altijd heel erg druk. Veel automobilisten
doorkruisen de wijk om van
buiten de stad Brussel binnen en buiten
te rijden. De werkloosheid is groot en
gezinnen wonen vaak met veel op een
kleine oppervlakte. Al verschillende jaren
neemt ook de drugshandel toe. Kortom, ik
ervaar deze wijk als een harde wijk waar
mensen aan het ‘overleven’ zijn omdat
ze met heel veel uitdagingen te maken
hebben. Daartegenover staat dat er ook
veel kansen liggen om in te spelen op al
die uitdagingen. Individuele mensen en
18
organisaties nemen initiatieven die voor
veel mensen een verschil kunnen maken.”
Raak: Kunnen we ook spreken over
‘gekleurde rijkdom’? Komen er andere,
nieuwe waarden binnen in de school door
de veelkleurigheid?
Sven: “Ik zie met het pedagogisch project
dat we uitrollen in Paviljoen-Schaarbeek
veel kansen om een centrale rol te spelen
in deze wijk. We willen onze leerlingen
toekomstperspectieven bieden en klaarstomen
om later op een succesvolle
manier in het leven te staan. Daarbij willen
we samenwerken met de buurt. Van bij de
start hebben we contacten gelegd met de
inwoners rond de school. Daaruit blijkt dat
er een groot potentieel is aan mensen die
de handen uit de mouwen willen steken,
mensen die zich verenigen en projecten
opzetten. De culturele diversiteit verplicht
ons om ons onderwijs af te stemmen op
die realiteit. Cultuursensitief lesgeven
waarbij we rekening houden met verschillende
referentiekaders is essentieel in het
onderwijs in de grootstad. Diversiteit in
religie, afkomst, sociaal-economische
status en seksuele oriëntatie ... als
directeur en leerkracht is het belangrijk om
deze diversiteit te herkennen, te erkennen
en ermee om te kunnen gaan.”

Raak: Waarom koos je ervoor om hier te
werken?
Sven: "Toen ik las dat de gemeente
Schaarbeek een splinternieuwe school wilde
openen en ze een directeur zochten om dit
mee op te starten, leek dat voor mij een
uitgelezen kans. Mijn ervaringen uit Sint-
Joost-ten-Node en de innovatieve aanpak
van TADA samensmelten tot een nieuw
pedagogisch project zag ik helemaal zitten.”
Raak: Hoe speelt de school in op
diversiteit? Hoe pakken jullie de sociale
ongelijkheid aan?
Sven: “Ik werkte een basis pedagogisch
project uit, gebaseerd op vijf pijlers:
identiteit, duurzaamheid, connectie,
ondernemerschap en digitaal. Alles wat we
uitrollen, toetsen we aan deze vijf pijlers,
die het DNA van Paviljoen-Schaarbeek zijn.
Ze zijn zorgvuldig gekozen om te kunnen
inspelen op de uitdagingen waarmee we
te maken hebben in de grootstedelijke
context. Maatschappijgericht onderwijs
waarbij leerkrachten pedagogisch-didactische
experts zijn, maar waar ook gastdocenten
hun expertise over hun beroep
kunnen komen delen met onze leerlingen.
Op die manier brengen we hen in contact
met rolmodellen die het ‘later’ voor hen
wat tastbaarder kunnen maken. Ze geven
zo onze leerlingen een extra duwtje in de
rug.”
Raak: Welke rol speelt het oudercomité
daarin?
Sven: “Natuurlijk zijn de ouders daarbij
onze belangrijkste partners. We willen
hen betrekken bij ons onderwijs en
hen responsabiliseren. Ouders zijn elke
ochtend welkom tot op de klasvloer. De
vele, ook informele, contacten met de leerkrachten
zijn erg belangrijk, zowel voor de
ouders als de school. Op de 365 dagen van
een jaar zijn er maar 180 schooldagen,
net de helft. Ons onderwijsproject wil ook
impact hebben op de andere helft, waarbij
de kinderen niet in de school zijn.”
Raak: Daarnaast is er ook TADA (zie
kader). Waar maakt dat project een
verschil?
Sven: “Hoe TADA bedrijven en de brede
maatschappelijke wereld weet warm te
maken om iets te betekenen voor kinderen
met veel potentieel maar vaak minder
kansen, is hoopgevend. Ik zie de scholen
van vandaag als een netwerk van partners
die elk hun steentje kunnen en moeten
bijdragen in de ontwikkeling van kinderen
en jongeren. Educatie en vorming is de
verantwoordelijkheid van de brede maatschappij,
ook van bedrijven. Wanneer ik zie
dat leerlingen die vele jaren terug in mijn
TADA-klas zaten nu een actieve maatschappelijke
rol opnemen, maakt me dat
blij en trots.”
Raak: Hoe hou je de motivatie levend
bij jezelf en je team om in deze wijk te
blijven werken?
Sven: “Ik ben trots op mijn team wanneer
ik zie hoe zij ons pedagogisch project
vormgeven. De startup-mentaliteit waarmee
ze kritisch hun eigen onderwijs
samen vormgeven is hoopgevend. We
zien elke dag kinderen groeien. Ze worden
sterker, taalvaardiger, zelfbewuster en
zelfzekerder.
Onze onderwijsopdracht is gericht op
de toekomst en die rol willen we blijven
opnemen, ook in de buurt. Wanneer
bepaalde thema’s zoals mobiliteit of
seksualiteitsbeleving moeilijk liggen, blijft
het onze opdracht dit telkens opnieuw
bespreekbaar te maken. Opgroeien en
leven in een interculturele en diverse
gemeenschap werkt alleen als herkennen,
erkennen, begrip en vooral dialoog centraal
staan.”
a www.paviljoen-schaarbeek.be
Wat is TADA?
Meer dan 800 jongeren tussen 10 en 14 jaar nemen
drie jaar lang elke zaterdag van het schooljaar deel
aan de weekendscholen van TADA. Via praktische
workshops van gepassioneerde vrijwilligers - van
advocaten en koks tot dokters en kunstenaars -
ontdekken de jongeren hun potentieel en krijgen
ze een voorsmaakje van hoe hun toekomst eruit
zou kunnen zien. Zo vinden ze de motivatie om
het beste van zichzelf te geven op school en op te
groeien tot actieve burgers die bijdragen aan onze
samenleving. TADA heeft afdelingen of ‘antennes’
in Molenbeek, Sint-Joost-ten-Node, Anderlecht en
Schaarbeek.
a www.tada.brussels
Driekoningentocht 2024:
I love superdivers 2030
Welke kansen geeft een ‘superdivers’ Schaarbeek? Brusselaars
tonen hoe ze omgaan met diversiteit in talen, gebruiken, religies,
gerechten … en we belichten projecten die sociale ongelijkheid
bestrijden. Uiteraard is er ook aandacht voor het prachtige
patrimonium in de wijken tussen het station van Schaarbeek en het
Noordstation.
Praktisch:
• zondag 7 januari 2024
• vertrek in tijdsloten tussen 10u en 15u
• tocht van 3,5 km (ca. 3 uur) onder begeleiding van een gids
• 7 euro voor kwb-leden, 10 euro voor anderen
• inschrijven (voor 23/12) op www.kwb.be/driekoningentocht
19

Thema
Kwb Lommel Kattenbos stak de handen uit de mouwen om lokale school te helpen
“In ons bestuur hebben we alle
soorten competenties: zeer handig!”
Je engageren voor de buurt, daar weten ze bij kwb Lommel Kattenbos alles van. Een rolstoelpad, een
vlindertuin … er werd de laatste jaren heel wat gerealiseerd. In een lokale school staken ze handen uit
de mouwen om de broodnodige herstellingen aan het dak uit te voeren. Medard vertelt.
Raak: Dag Medard, wat hebben jullie precies gedaan?
Medard: “We vernieuwden de volledige pergola (afdak) van de
Eymard-school. Dat was door de jaren heen in zeer slechte staat
geraakt, maar de basis was nog oké. De shingels waren echter
zeer slecht, en ook het onderdak was door waterinsijpeling rot.”
Raak: Hoe ging dit praktisch in zijn werk?
Medard: “We hebben een paar mensen aangesproken binnen
het bestuur: een dakwerker en schrijnwerker waren bereid om te
helpen. In ons bestuur hebben we alle soorten competenties wat
natuurlijk zeer gemakkelijk is. Dan hebben we samen gekeken
wat er moest gebeuren en welke materialen er moesten worden
aangekocht. Doordat enkel het materiaal betaald moest worden,
kon de herstelling uitgevoerd worden aan een zesde van de prijs,
wat wel binnen het budget van de school lag. Zo konden we in de
krokusvakantie aan de slag en nadat we de vraag hadden gesteld
wie er wilde helpen, hadden we binnen geen tijd een groep van
een tiental mensen. Aan de eerste fase - het ontmantelen - kon
iedereen helpen, zelfs mensen met twee linkerhanden. Er werd
gezorgd voor (non-alcoholische) drank en eten, er werd al eens
een mop verteld … Het was een amusante bedoening, de sfeer
was goed en de werken schoten op. Na een week van toch wel
hard werken was ons kunstwerk klaar en we waren er met zijn
allen zeer fier op. Ook de school was aangenaam verrast toen
ze uit verlof terugkwamen. De nieuwe pergola werd nadien nog
ingezegend met de nodige pintjes en bedankingen.”
Raak: Waarom besloten jullie als kwb de handen uit de mouwen
te steken?
Medard: “De Eymard school is een kleuter- en lagere school voor
buitengewoon onderwijs. Als kwb hebben we een zeer goede
band met de school. We hoorden van een paar leerkrachten dat
de staat van de pergola zeer slecht was en dat ze hersteld moest
worden of afgebroken - met als gevolg dat de kinderen geen
onderdak meer zouden hebben op de speelplaats. Er werden
offertes opgevraagd, maar die waren zo hoog dat de school dit
onmogelijk kon betalen. Dan zijn er drie: mogelijkheden, sponsors
of de handen uit de mouwen steken en er zelf aan beginnen. En
dan kom je uit bij de mensen van kwb.”
24