Constantijn Huygens - Textualscholarship.nl

[=]
S
I0
Aen den Heere
CONSTANTIN HUYGENS
Ridder &c.
OP SYNE
Leedighe uuren.
SONNET.
Pooght ghy, met vliet van rouw, Gods toornevliet te stoppen,
Voor Koninginnen oor, een perl is elke traen.
Al wat uw zanglust weeft, in't juigen zie ik aen
Voor purper, tot verbandt van Koninklijke koppen.
Zoo strooit de droeve dauw bekoorelijke droppen,
En breekt, met sprenklen blank, het bloozen van de blaên,
Als d'ongerepte roos 'tontmommen dar bestaen,
En dat de nuchtre Zon uutkipt de koele knoppen.
Al wat uw' Pen ontmoet, zy zinkt'er grondigh in;
Doorwroet de donkre Mijn; en spit, met spitsen zin,
Het diepe wonder uut, dat t'schuyl liep in de zaeken,
Dit's meer. Die meenighmael dat wonder wel doorgrondt,
Vindt daer niet wonders in, dan uwe wondre vondt,
Des moet by van uw' geest der wondren wonder maeken.
P.C. HOOFT.