Succulenta December 2023

ook politiek actief. In 1834 vertrok hij naar
de Verenigde Staten om te ontkomen aan
de politieke repressie waar veel intellectuelen
in Duitsland onder te lijden hadden. Via
New Orleans belandde hij in Mexico, waar
hij de leiding kreeg over een ananas- en
bananenplantage. Daar werd zijn interesse
in planten en insecten gewekt. Toen in
oktober 1835 de Texaanse revolutie begon
(Texas wilde zich afscheiden van Mexico),
besloot hij mee te vechten voor Texas. Het
schip waarop hij naar het noorden voer,
leed schipbreuk voor de kust van Alabama.
Desondanks slaagde hij erin om zich aan
te melden en hij diende 19 maanden in
het leger van de nieuwe republiek. In die
periode en na zijn ontslag in 1837 bracht hij
zijn vrije uren door met het onderzoeken
van de bloemen, bomen en grassen in zijn
omgeving. Lindheimer kende Georg Engelmann
(werkzaam als arts en botanicus in
St. Louis, Missouri) nog uit Frankfurt en hij
bezocht hem in de winter van 1839 – 1840.
Hij liet Engelmann voorbeelden van zijn verzameld
materiaal zien. Na een nieuw bezoek
in de winter van 1842 – 1843 werd hij
door Engelmann, met steun van de toen al
beroemde botanicus Asa Gray van Harvard
University, aangenomen om systematisch
planten te verzamelen. De eerste tocht was
in oktober 1843 vanuit Galveston, aan de
oostkust van Texas. In de jaren erna schoof
zijn onderzoeksgebied steeds verder naar
het westen. In dertien jaar tijd liep het
aantal door hem verzamelde exemplaren
op tot, naar schatting, tussen de 80.000
en 100.000. Het aantal soorten bedraagt
ongeveer 1500, waaronder een paar honderd
nieuwe. De soorten werden door Gray
en Engelmann beschreven in hun ‘Plantae
Lindheimerianae’.
Tegen eind 1844 begeleidde Lindheimer de
Duitse prins Carl zu Solms-Braunfels met
een groep kolonisten van de Texaanse kust
naar de plaats waar de prins een Duitse
nederzetting wilde beginnen. Die plek was
aan de weg van San Antonio naar Austin.
Hier werd de stad New Braunfels gesticht.
Als dank kreeg Lindheimer een stuk grond
waar hij een huis kon bouwen. Hij begon er
ook een botanische tuin. Lindheimer is er
Succulenta jaargang 102 (6) 2023
tot zijn dood in 1879 blijven wonen.
In 1852 begon Lindheimer in zijn woonplaats
een Duitstalige krant, Die Neu-
Braunfelser Zeitung. Tijd voor botanische
verzamelreizen was er niet meer. Hij bleef
hoofdredacteur tot 1872. Daarna stichtte
hij nog een privéschool voor hoogbegaafde
kinderen en hij was ook nog werkzaam als
vrederechter.
Lindheimer wordt wel de vader van de
Texaanse botanie genoemd. Er is een plantengeslacht
naar hem genoemd, Lindheimera.
Verder komt zijn naam in ongeveer
30 soortnamen van planten voor, waaronder
Opuntia lindheimeri en de bekende
tuinplant Gaura lindheimeri. Er is ook nog
een subspecies van een slang naar hem
genoemd, Pantherophis obsoletus lindheimeri
(de Texas rattenslang).
Zijn woning in New Braunfels is nu een museum.
Het is opgenomen in het ‘National
Register of Historic Places’.
De eerste beschrijving (als Echinocactus
setispinus)
In 1844 verzamelde Lindheimer planten in
Texas in een gebied dat ruwweg liep van de
rivier de Brazos tot de Coloradorivier. Niet
te verwarren met de meer bekende en veel
langere Coloradorivier in het zuidwesten
van de USA.
In 1845 werden 318 van de verzamelde
plantensoorten door Gray en Engelmann
beschreven in het eerste deel van de hierboven
al genoemde ‘Plantae Lindheimerianae’.
In een voetnoot werden Echinocactus
setispinus (de meeste bolcactussen heetten
in die tijd nog Echinocactus) en nog zes
andere nieuwe cactussen beschreven. Volgens
Engelmann vond Lindheimer de soort
aan de Coloradorivier tussen de ‘Musket
thickets’ (doornig struikgewas van Prosopis
glandulosa, ook wel ‘Honey mesquite’ genoemd).
In 1850 verscheen een tweede deel van
‘Plantae Lindheimerianae’. Hierin werden
planten beschreven die Lindheimer in 1845
en 1847 verzameld had. De beschrijving
249