Ondernemers in beeld… NLstreets zoekt ... - De Pers

Levenswerk Jong en hard op weg
Cursus kitesurfen
als bedrijfsbonus
Met een megaopdracht van een multinational
heeft Double Effect een vliegende start gemaakt.
Bas Heijnen en Pablo van den Bosch
helpen bedrijven effectiever te werken.
Pablo (l) en Bas (r): ‘Je moet goed weten wat je collega’s beweegt, dat is goed voor de motivatie’.
Hafida Aabbad
Een megaopdracht van
een multinational wanneer
je nog maar net
bent begonnen met je
bedrijfje: het is de kans
van je leven. Er zit wel
een addertje onder het gras. Het is
vrijdagmiddag en je potentiële
nieuwe opdrachtgever wil maandag
voor vijf uur een plan van aanpak
zien. Alleen als het plan wordt goedgekeurd,
krijgen jullie de opdracht.
Pablo van den Bosch (35): ‘We wisten
op dat moment vrij weinig van
het bedrijf en moesten ons daar dus
in één weekend in verdiepen en een
plan van aanpak ophoesten.’ De
deadline werd gehaald en de partners
konden aan de slag met hun
eerste grote opdracht.
Blijven groeien
Double Effect is een team van consultants
die heel simpel gezegd bedrijven
helpen om effectiever te
werken. En dit doen ze vooral voor
financiële instellingen. ‘We hadden
een klant die als doel had al haar
financiële activiteiten, die op dat
moment uitbesteed werden, zelf
binnen het bedrijf uit te voeren. Samen
met de klant stellen wij dan
doelstellingen op, werken verschillende
scenario’s uit en hier komt
dan een project uit voort dat wij ook
uitvoeren.’
Inmiddels kunnen Pablo en Bas
Heijnen (30) dit lang niet meer met
z’n tweeën aan. Sinds 2003 hebben
ze er per jaar ongeveer zes nieuwe
medewerkers bij gekregen en nu bestaat
Double Effect uit 25 medewerkers
waarvan vier partners. Beide
heren hebben een goed gevoel over
de toekomst. ‘We moeten natuurlijk
wel blijven groeien om ook onze
mensen te laten groeien, maar we
hebben niet de ambitie om alleen
maar groter te worden. Voor ons
staat kwaliteit voorop.’
Het idee van een eigen bedrijf
ontstond eind 2002. Bas: ‘Ik werkte
toen samen met Pablo bij een groot
consultancybedrijf en we waren allebei
toe aan iets nieuws.’ Na wat
sollicitaties en veel gesprekken met
zowel elkaar als met andere collega’s,
besloten de twee mannen de
gok te wagen. Op 3 maart 2003
schreven ze zich in bij de Kamer
van Koophandel en was Double Effect
geboren.
Slecht moment
‘Het was niet echt een goed moment,
economisch gezien dan. Veel
mensen verklaarden ons voor gek
dat wij juist toen voor onszelf wilden
beginnen’, vertelt Bas. ‘We
konden gelukkig wel meteen een
opdracht meenemen van het bedrijf
waar we werkten. Dit betekende
voor ons een allereerste op-
We houden
niet van
hiërarchie,
iedereen
heeft iets te
zeggen
In de rubriek
Levenswerk
portretteert
De Pers op
Zaterdag
startende
ondernemers
en jong
talent in het
Nederlandse
bedrijfsleven.
dracht, of eigenlijk opdrachtje,
want het ging om de laatste fase
van een project.’
Om deze kwaliteit hoog te houden
hebben Bas en Pablo een geheel
eigen benadering. ‘Wij maken in
inhoudelijke discussies geen onderscheid
in hiërarchie. Iedereen
is hier gelijk en heeft iets te zeggen.
Wij willen ook juist dat mensen
met ons meedenken en zelf
met ideeën komen.’ Ook weegt een
persoonlijk aanpak erg zwaar voor
de mannen, en dit doen ze op een
aparte manier.‘ Naast de jaarlijkse
bonus, die in harde centen wordt
uitgekeerd, krijgt elke medewerker
ook een persoonlijke bonus. Laatst
hebben we iemand bijvoorbeeld
een cursus kitesurfen gegeven, wat
echt iets voor hem was. Je moet je
collega’s goed kennen om te weten
wat ze beweegt. Zo haal je ook het
beste uit iedereen en dit is weer
goed voor de motivatie en samenwerking.’
Om je mensen te houden moet
je van ze houden. Deze filosofie
lijkt voor de heren te werken. ‘Wij
vinden dit vooral leuk om te doen,
en willen eigenlijk alleen mensen
om ons heen die het ook leuk vinden
om hier te werken.’ p
Opgericht: 2003
Aantal medewerkers: 25
Omzet: 3,7 miljoen
��������
���������������
CHRISTIAAN KROP
Economie
Werklust
Esther (46)
ADMINISTRATIEF MEDEWERKSTER
Hulpeloos
...
Heidi Zandbergen
De namen in dit artikel zijn om privacyredenen gefingeerd
17
Eindelijk leek mijn leven in rustiger vaarwater te komen.
Ik was midden dertig en had veel gefreewheeld, een modeboetiek
gehad, theaterwerk gedaan en als danseres
in een bar gewerkt. Tot vreugde van mijn vader had ik dit
keer een eervolle baan als receptioniste bij een advocatenkantoor
bemachtigd. Bovendien had ik een vriend
waar ik van hield en mijn droomwens kwam uit: ik raakte
zwanger! Er was echter één probleem: de sfeer op het
advocatenkantoor.
Eigenlijk was het een advocatenkantoor uit de hel; een
van de maten was bezig met het opzetten van wietplantages
in het buitenland samen met criminelen. Zijn
secretaresse had zo’n hekel aan hem dat ze telefoontjes
weigerde door te geven. Maar de officemanager, een
dominant kreng dat voortdurend affaires had met mannen
met macht binnen en buiten ons kantoor, hield de
criminele maat het hand
Door mijn
zwangerschap
verergerde
de rotsfeer
CAROLYN RIDSDALE ILLUSTRATION
boven het hoofd. Natuurlijk
omdat hij als advocaat
en maat op kantoor veel
macht had.
Het leek wel alsof door
mijn zwangerschap de
rotsfeer op kantoor verer-
gerde. Zo maakte de officemanager me constant duidelijk
dat het wel erg slecht uitkwam dat ik zwanger was. En
ze oefende dagelijks druk op me uit om toleranter te zijn
tegen de criminele advocaat met zijn schuine opmerkingen.
Ik heb me herhaaldelijk over deze stressvolle situatie
beklaagd bij mijn huisarts, maar die weigerde een verklaring
te schrijven dat ik ziek was. En toen kreeg ik na zeven
maanden zwangerschap een dood kindje.
Na twee maanden ging ik weer werken, maar ik voelde
me weerloos en depressief. Alsof hij merkte dat zijn prooi
was verzwakt, begon de advocaat me nu ook thuis lastig
te vallen met schunnige telefoontjes en stond hij met de
auto te posten voor mijn deur. En hij eiste dat ik aanwezig
zou zijn bij zijn criminele vergaderingen buiten kantoortijd
– zijn eigen secretaresse wilde natuurlijk niet mee - en
ik had niet de kracht om te weigeren. Ik voelde me murw
en kon niet langer tegen de situatie op.
Op een avond wilde hij met zijn criminele vrienden lootjes
trekken over wie de nacht met mij mocht doorbrengen.
Hij won en ik heb hem zwijgend mee laten gaan naar
huis; het voelde als een verkrachting, maar ik kon me niet
langer verweren; ik was helemaal op na de miskraam.
Mijn vriend verbleef destijds veel in het buitenland en als
hij thuis was, dook de advocaat plotseling overal op waar
wij kwamen en belde thuis aan. Mijn vriend dacht dat ik
een verhouding met hem had en zo verloor ik ook nog de
man van wie ik hield.
Ik belde de vakbond om hulp, maar daar geloofden ze
me niet. Ik vroeg mijn vader om hulp, maar hij was alleen
maar bezorgd om mijn ‘goede baan’. Ten einde raad belde
ik een gerenommeerd advocatenkantoor, daar waarschuwden
ze me om voor deze advocaat op te passen.
Zelf besefte ik ook maar al te goed dat dit geen man was
waar mee te spotten viel. Ik kon nu alleen nog hopen op
een ridder op het witte paard die me zou komen redden.
Zo’n man kwam ik kort daarna tegen op een feestje. Hij
zei: ‘Meld je ziek, ik zorg voor een goede advocaat en in
de tussentijd ga je met mij mee op reis naar Indonesië
zodat je veilig bent.’ Toen we terugkwamen, was mijn
ontslag in kannen en kruiken, al heeft de advocaat me
nog maanden gestalkt. Nu, ruim tien jaar later, is een van
de criminele connecties van de advocaat geliquideerd
en het advocatenkantoor gesloten. Ik denk nog vaak aan
deze zwarte episode in mijn leven, want ik heb daarna
nooit meer een baby gekregen.
SMACHTEN OP JE BUREAUSTOEL, STIEKEME DATES IN
DE LUNCHPAUZE: IEDEREEN DOET HET, HET LIEFST IN
STILTE. In de rubriek ‘Werklust’ staan portretten van mensen
die het laatste taboe op kantoor overschrijden.
MEEDOEN? MAIL AAN WERKLUST@DEPERS.NL