Schoolgids_osb_11_12

Droom in Zuid-Afrika
Oud-leerlinge Youandi Gilain (eindexamen VBO Verzorging in 1999) had een droom. Ze wilde kapster worden en
ze ging dan ook na de OSB naar de kappersschool. Maar toch was er een andere, nog onver vulde droom: Youandi
wilde graag werken in een ontwikkelingsland. Na twaalf jaar werken als kapster besloot zij het roer om te gooien.
Een e-mail uit Zuid-Afrika.
“Ik had best leuk werk als kapster, maar mijn droom, werken
in een arm land, werd steeds sterker en in 2009 vond ik een
Nederlandse organisatie genaamd ‘Be More’. De organisatie
zendt jongeren en ouderen uit naar Afrika, om daar vrijwilligerswerk
te doen. Ik ging toen een maand werken in Durban
met Aids–weeskinderen. Sommige kinderen hadden zelf
HIV/AIDS, anderen hadden hun ouders eraan verloren. Het
weekend voordat ik weer naar Nederland vertrok, mocht ik
een nachtje slapen bij een ander project, Isaiah54. Dit biedt
crisisopvang aan misbruikte en verlaten kinderen in de leeftijd
van 0 t/m 18. De volgende ochtend toen ik wakker werd
en daar rondliep, was ik in een klap verliefd en ik beloofde
Glynnis, de projectleider, om zeker terug te komen als ik geld
had gespaard. En belofte maakt schuld. In 2010 ging ik terug
naar Zuid-Afrika om daar vier weken aan de slag te gaan als
vrijwilliger. Het waren topweken en ik was dan ook niet blij
dat ik weer terug naar Nederland moest maar ja, ik moest
gewoon weer aan het werk.
Aangekomen in Nederland kreeg ik te horen dat mijn jaarcontract
niet verlengd zou worden en dat ik dus werkeloos
zou worden. Ik was boos, verdrietig en ongelukkig en boekte
direct een vlucht terug naar Zuid-Afrika. Binnen een week
was ik weer terug op Isaiah54 en bleef er vijf weken, Glynnis
was superblij dat ik er was en dit keer kon ik haar ook meer
helpen op het kantoor. De klik was er en het samenwerken
ging super. Op mijn verjaardag vroeg ze mij dan ook of ik
niet voor langere tijd zou willen komen. Ik wilde dat heel
graag, het was mijn droom, maar hoe dan? Ik had familie
in Nederland en een huis. Het bleef aan mij knagen en heb
uiteindelijk ‘ja’ gezegd. Toen ik de vijf weken om waren, wist
ik het zeker: in Zuid Afrika ben ik gelukkig en hier wil ik
blijven. De volgende dag toen ik aankwam in Nederland ben
ik meteen naar de woningbouw gegaan en heb ik mijn huis
opgezegd. Pas daarna heb ik mijn moeder verteld dat ik terug
ging. Ik heb mijn spullen verkocht, verzekeringen opgezegd
en na zes weken vertrok ik weer naar Zuid-Afrika, maar nu
voorgoed.
Als je Zuid-Afrika binnenkomt krijg je een visum voor drie
maanden, maar ik heb een aanvraag gedaan voor een visum
voor drie jaar en dat is gelukt. Als die drie jaar om zijn wil ik
proberen een verblijfsvergunning te krijgen.
Geen dag op Isaiah54 is hetzelfde. Momenteel hebben we kinderen
van vier weken oud tot 18 jaar. Het is druk en het lijkt
soms wel een zooitje ongeregeld. Het baby’tje van vier weken
is een kindje ‘van mij’. Ik zorg al voor dit baby’tje vanaf dat hij
26 uur oud is en hij slaapt dan ook bij mij op de slaapkamer.
Dat betekent lange dagen en korte nachten. Overdag ren ik
samen met Glynnis rond van ziekenhuizen naar de Children’s
Welfare en weer terug en van de ene meeting naar de andere
cursus.
Sinds februari hebben we een groter huis. We gingen van een
huis met maar drie slaapkamer voor de 30 personen die er
woonden, naar een huis met zeven slaapkamers. Een groot
verschil in alle opzichten. Eerst had je zo weinig ruimte dat je
van gekkigheid niet wist hoe of wat nu heb je zoveel ruimte
en weet je ook niet wat je moet. Ook al lijkt het soms voor
buitenstaanders dat we alles wel hebben, er zijn genoeg dingen
die we nog nodig hebben. Zo willen we heel graag een afgesloten
speelplek maken voor de peutertjes zodat ze veilig kunnen
spelen. Voor die speelplek willen we graag buiten-speelgoed.
Verder leesboekjes voor alle leeftijden, educatie dvd’s voor de
peutertjes, denk aan Dora, Teletubbies, enzovoort. Wat we
altijd nodig hebben zijn luiers, billendoekjes, eten en drinken,
baby melk, babypotjes, speentjes en nog veel meer.”
Voor meer info kun je e-mailen, isiaiah54@hotmail.com
z
22 23
Klas 2A1 naar Rome!
De Europese Unie heeft in het kader van uitwisseling tussen scholen in Europese landen subsidie beschikbaar
gesteld. Aan het zogenoemde Comeniusproject M.E.T.E.R (2009-2011) doen zes scholen uit verschillende landen
mee, waaronder de Open Schoolgemeenschap Bijlmer. Mentoren Joeri van Ast en Jet van Dijk van klas 2A1
doen verslag van de reis naar Rome.
Het vertrek
Het is maandagochtend 7 maart, even voor half zeven. De
eerste leerlingen van onze mentorklas staan al op Schiphol te
wachten. Ze hebben overduidelijk weinig geslapen. Vast niet
alleen door de relatief korte nacht, maar vooral ook door de
spanning van hetgeen ze te wachten staat.
Terwijl links en rechts mensen met veel te zware koffers passeren,
komt de groep langzaamaan bijeen. De spanning stijgt:
ouders moeten hun kinderen vier dagen missen, leerlingen
gaan voor het eerst in een (anderstalig) gastgezin, sommigen
gaan voor het eerst naar het buitenland. Wij gaan voor het
eerst met een tweede klas de grens over.
Het vliegtuig draait de startbaan op. ! ‘Ready for take off!’
Klas 2A1 (2010-2011) staat aan de start van een uitwisseling
met een school in Rome.
Activiteiten vóór vertrek
De werkweek is grondig voorbereid. In meerdere vaklessen is
er aandacht besteed aan deze unieke uitwisseling. Hierdoor
kregen de leerlingen niet alleen veel informatie, maar ging het
project ook echt voor hen leven! Wat is er in de verschillende
vakken allemaal gedaan: Mens en Maatschappij: Werkstuk
maken over Rome en een presentatie geven in het Colloseum
of Forum Romanum.
Rekenen: Romeinse getallen kunnen vertalen naar ons getallenstelsel.
Engels: Brieven aan gastgezin mailen.
Daarnaast is er o.a. in de lessen Techniek, Natuurscheikunde,
Wiskunde, Beeldend en in het mentoruur uitvoerig aandacht
besteed aan de uitwisseling en kennismaking.
Activiteiten in Rome
Onze leerlingen hebben een hoop lesactiviteiten in Rome
afgehandeld.
Enige activiteiten die de leerlingen ondernomen hebben zijn:
•
•
•
•
Een presentatie in het Engels gegeven aan zestig
Romeinse kinderen. Over Nederland, Amsterdam,
De Bijlmer, de OSB en de OSB-werkwijze.
Een presentatie gegeven in het Forum Romanum of
in het Colloseum
Foto’s en aantekeningen gemaakt voor het werkstuk
Voetbalwedstrijd Nederland – Italië gekeken
Plaats en tijd bepaald aan de hand van de zon en sterren
Alleen gelogeerd in een andere cultuur en gecommuniceerd
in het Engels in gastgezinnen van de Scuola
Secondaria di 1’grafo G.G. Belli, Rome, Italië.
Deelgenomen aan drie workshops van Italiaanse
leerlingen in het Engels
•
Een les in het Pantheon gevolgd
Historische plaatsen in Rome bezocht.
Terugblik
Het was leuk om te zien dat de leerlingen het zo naar hun zin
hadden. Dit bleek ook wel uit de drie reacties hieronder:
Leerling: “Meester wanneer gaan we naar huis? “
Docent: “Donderdagavond.”
Leerling: “Nee, ik bedoel ‘hier’ naar huis!”
“Meester, meester. Hier woon ik!”
“Ik kom hier zeker nog eens terug!”
Niet onbelangrijk: de leerlingen hebben zich niet alleen prima
vermaakt, ze hebben zich ook prima gedragen. Sommige
leerlingen mogen zelfs terugkomen in het gastgezin! Kortom:
we kijken terug op een geslaagde uitwisseling, waarin onze
leerlingen en wij veel hebben geleerd.
Vervolg
Vorig schooljaar heeft in Palet een stuk gestaan over het
project zelf en over de uitwisseling met de school in Roemenië
(Colegiul Tehnic Mihai Viteazul, Oradea, Roemenië). Ook
heeft er een uitwisseling met de school in Frankrijk (Lycée
polyvalent Chaplin Becquerel, Lyon, Frankrijk) plaatsgevonden
en zijn er op alle scholen één of meerdere bijeenkomsten
geweest. Voordat dit palet werd samengesteld was nog niet
bekend of het nieuwe Comeniusproject T.I.M.E. volgend jaar
door kan gaan.
Wordt vervolgd?
5vwo was op werkweek in Rome