Magma - Genootschap van Maag-Darm-Leverartsen

VETERINAIR
Een dag op de scopiekamer
voor gezelschapsdieren
Om 13.00 uur meld ik me bij de
receptie van de Universiteitskliniek
voor Gezelschapsdieren (UKG) te Utrecht.
De ontvangsthal zou menig ziekenhuis niet
misstaan. Dr. Ronald van Noort verwacht
me, maar het spreekuur is wat uitgelopen.
Of ik even wil wachten met een kopje koffie.
Rings a bell? Nieuwsgierig loop ik door
de sfeervolle ontvangstruimte. Op een tvscherm
wordt The New Vet getoond, een
film over de moderne dierenarts.
Af en toe de harde blaf van een hond.
Kleurrijke folders leggen uit wat er met je
huisvriend kan gebeuren, van eerste tot laatste
bezoek – de sectie. Het donorcodicil en
de collectebus van Proefdiervrij ontbreken
niet.
Ronald is een vriendelijke collega. Hij vertelt
dat scopieën onder narcose op de OK
plaatvinden. Ik moet een overall aan en een
petje op. De patiënten gaan in aanwezigheid
van hun baasje met propofol onder zeil.
Daarna geïntubeerd naar de scopie-OK.
Indicatie voor het onderzoek: dyspeptische
klachten, slecht eten en hangerig.
Zestig kilo hond
Overtillen van 60 kilo hond vergt creativiteit
en spierkracht. Graag op de linkerzij,
dames! Het onderzoek met de gedateerde
scope begint. Gemakkelijke introductie
onder zicht langs de tube. Het slokdarmslijmvlies
is bleker dan wij gewend zijn. De
maag wordt uitvoerig geïnspecteerd. Bij
inversie een fraaie hiatus. De angulus is de
plek waar ook bij honden maagcarcinoom
vóórkomt. De pylorus is altijd lastig te passeren.
Opvallend verschil: het slijmvlies van
het hele duodenum is voor onze begrippen
vrijwel vlak. Treitz bestaat niet. De Peyerse
plaques promineren in het lumen en wor-
den uitvoerige gebiopteerd. Lymfomen
komen regelmatig voor en worden met cytostatica
vaak jaren met succes behandeld.
Lymfangiectasieën kunnen leiden tot diarree
door een protein losing enteropathie. De
biopten worden gedaan met re-usable biopteurs,
vaak gedoneerd uit ‘humane’ klinieken.
Het weefsel van de hondenmaag is
stugger dan bij de mens. Er moet stevig aan
worden getrokken.
Een regelmatig gestelde diagnose is lymfoplasmacytaire
enteritis en soms eosinofiele
enteritis. IBD in hondenland en vermoedelijk
een auto-immuun fenomeen. Behandeling
is succesvol met prednison, maar niet
met ‘onze’ immuunmodulatoren. PDS
bestaat bij honden en katten. NSAID’s
geven ook bij dieren maagbloedingen.
Helicobacters worden in de biopten vaak
gezien, maar de betekenis is onduidelijk.
Voor bijvoeding plaatst men ingenieus de
sonde lateraal in de hals. Een PEG zou door
de hond worden verwijderd.
Na de scopie wordt het instrument gedesinfecteerd.
Net als bij ons in de jaren tachtig
gaat de scope in een sopje met desinfectans.
Ronald lacht als hij hoort van onze computergestuurde
Miele wasmachines: geen budget
en… eigenlijk ook niet nodig! De volgende
patiënt heeft een corpus alienum in
de slokdarm.
Het is een leuke ervaring om de zorg te
ervaren waarmee onze veterinaire collegae
hun patiënten omringen. Ronald houdt zich
aanbevolen voor overtollig endoscopisch
instrumentarium (030-2539699 of
r.vannoort@uu.nl).
Marten Otten, Meander MC
MAGMA 73