Zeg gerust eens clown tegen je leerkracht in Zeveneken

Nummer9080
Nummerdriedecembertweeduizendenacht
Destelbergen
‘t Is groter dan Rome, want dat was maar op
zeven heuvels gebouwd, en zij wonen daar
op een heuse berg. Eentje vol distels, maar
dat geeft niet, want ze kunnen daar tegen
een stootje.
Je kan er over de dichtgeslibde Schelde springen
en doen alsof je een Galliër bent, in een oude hoeve
kruipen, en van ’t een kasteel naar ’t andere huppelen,
met chique namen: Notax, Succa, Crabbenburg,
Rünbeborg, Les Goëlands, Stas de Richelle,
Ganzendries… ’t Lijkt warempel wel of je in een ander
stuk van de wereld bent.
Jazeker, Destelbergen heeft een dik verleden en is een
van de oudste nederzettingen uit de buurt. Gallisch
en Romeins, en zeker niet arm. De rijke Gentenaars
vonden dat in de negentiende eeuw een prima stekje
om te wonen, pal in het groen, en ’t is waar, er zijn
er slechtere op de wereld. En sinds ’77 hebben ze er
Heusden bij, en dat is ook een parel. Met 17 000 zijn
ze daar ongeveer, niet zoveel als wij natuurlijk, maar
goed, aardig op weg. En als je uitgekeken bent op
de pracht en praal van al die mooie kastelen, moet je
zeker eens aanlopen in Het Schippershuis. Daar zit het
gewone volk, met een gewone pint, in gewone kledij,
lekker gezellig te wezen. (lvdv - mv)
doen !
!
de Lootse
scheurkalender
Nooit
In het late avondlicht
zal ik waken, waar
de zon de oever raakt,
en zonder woorden
spreken, veel stiller nog
dan de nacht.
Laat de hellekerker
schreeuwen,
en de aarde splijten,
ik zal niet wijken,
nooit, niet voor de
schim van een trol,
niet voor de grol
van de panter, neen,
nimmer, niet één keer.
Dus rust nu maar,
in de helm
mijn beider handen,
en dek je stevig in,
mijn adem als vuur,
om jou te warmen.
En in het lijf
waarin ik woon, zal
ik jou een tempel bouwen,
een hemel hoog,
en zing ik luider
dan alle beesten samen
aan de hellepoort:
niemand, kind,
neen, niemand, komt ooit
tussen jou en mij,
tussen jou en eeuwig.
Neen, niemand, kind.
Neen,
niemand,
nooit.
(lvdv)
december’08
13