Koppelen 910Leon Willenborg en Nico Heerschap - CBS

3. Graphen en metrieken (bij het koppelen)
In dit rapport wordt voor het beschrijven van de theorie achter het koppelen en de indeling van de
koppelmethoden gebruik gemaakt van de zogenaamde graphentheorie. Daarom wordt, voordat
wordt ingegaan op de theorie en de koppelmethoden, in dit hoofdstuk kort stilgestaan bij wat de
graphentheorie inhoudt. In het bijzonder worden enkele basisbegrippen verklaard die voor het
navolgende van belang zijn.
Verder wordt in dit hoofdstuk ingegaan op een ander belangrijk begrip voor dit stuk, namelijk dat
van metrieken. Een metriek wordt hier vooral gebruikt om de koppelgewichten te bepalen. Het
onderwerp wordt hier geïntroduceerd. In Hoofstuk 7 wordt er dieper op ingegaan.
3.1 Graphen
Een graph G ( G = ( V , E)
) bestaat uit een eindige verzameling punten V, ook wel knopen of
vertices genoemd, waarvan sommige tweetallen verbonden zijn door lijnen (E), ook wel zijden,
kanten of takken genoemd. In figuur 3.1 is een graph weergegeven.
Figuur 3.1: Voorbeeld van een graph
Een graph met twee samenhangscomponenten
Afhankelijk van de toepassing kunnen de lijnen gericht zijn, dan worden ze pijlen genoemd. In dat
geval wordt gesproken van een gerichte graph of een digraph, afkorting van ‘directed graph’. Zie
figuur 3.2. Ook kunnen gewichten aan de lijnen worden toegekend in de vorm van reële getallen.
22
= knopen of vertices
= kanten of lijnen