Koppelen 910Leon Willenborg en Nico Heerschap - CBS

2. Het koppelcriterium dat men wenst te gebruiken om koppelkandidaten te kunnen
berekenen. Dit koppelcriterium toegepast op de koppelbestanden levert een KK-graph op.
3. Bij grote koppelbestanden kan het nodig zijn om met een stratificatie te werken die de
zoekruimte voor het vinden van koppelkandidaten beperkt. Hiervoor worden zogenaamde
blockvariabelen gebruikt. Eén (of meer) blokvariabelen kunnen worden gebruikt om zo’n
stratificatie te berekenen.
4. Graadrestricties die gelden voor de koppelgraph. Dit betekent dus dat koppelingen 1:1,
1:n, m:1 of m:n moeten zijn. Het kan ook zijn dat de m of n van boven begrensd moet zijn.
Dat één record aan meerdere records uit het andere bestand te koppelen is kan voorkomen
als de peildata van de koppelbestanden verschillen.
Nadat een koppelmodel zonder koppelgewichten is gespecificeerd als optimaliseringsprobleem, is
het zaak dit probleem op te lossen. Oplossingsmethoden voor dit soort modellen bespreken we in
hoofdstuk 6.
4.5.3 Koppelen op secundaire sleutels, met koppelgewichten
Voor koppelproblemen met koppelgewichten zijn er, in aanvulling op de 4 items die in paragraaf
4.5.2 worden genoemd, nog een aantal andere zaken te specificeren, namelijk:
5. Wijze van berekening van de koppelgewichten. Bij het berekenen van de KK-graph kunnen
tevens deze gewichten worden berekend.
6. Cut-off 13 waarde die aan geeft welke koppelingen men nog wenst te accepteren als
acceptabel. Dit is een drempelwaarde die ervoor zorgt koppelgewichten die te klein zijn,
dat wil zeggen beneden een door de koppelaar aan te geven benedengrens, dienen niet
beschouwd te worden als kandidaat-koppelingen. Met deze cut-off-waarden kan men het
risico beïnvloeden koppelingen te missen, maar tevens, en dat is de keerzijde, om
koppelingen ten onrechte te maken.
7. Specificatie van de doelfunctie, bij het gebruik van koppelgewichten. In de regel is dit
eenvoudigweg de som van de koppelgewichten van de kanten in een toegelaten
koppelgraph.
Oplossingsmethoden voor dit soort modellen bespreken we in hoofdstuk 7.
Een koppelprobleem – afgezien van een koppelprobleem op een primaire sleutel - willen we in dit
stuk definiëren als een optimaliseringsprobleem. Hierbij moet, op basis van criteria die moeten
gelden voor de oplossing, een subgraph van de KK-graph wordt bepaald die de doelfunctie in het
probleem optimaliseert.
13 Hierbij kan ook tegelijkertijd worden gewerkt met een boven- en ondergrens. Alle koppelingen met
gewichten boven de bovengrens worden als ware koppelingen gezien. Alle koppelingen beneden de
benedengrens worden als ware mismatches gezien. Koppelingen die in het gebied liggen tussen deze twee
grenzen betreffen de twijfelgevallen en worden aangeboden aan de koppelspecialist. Door te spelen met de
boven- en ondergrens kan de omvang van het aantal twijfelgevallen worden beperkt of uitgebreid.
38