Utgåve nr.2 - Fylkesmagasinet

More documents

Recommendations

Info

Fylkesmagasinet 02 / 2010 Den evige tapar VI LIKAR ALLE å sjå at nordmenn gjer det godt i langrennssporet, i alpin- og hoppbakken, på skøyteisen, på friidrettsarenaen og på fotballbana. Vi likar vinnarar. Det gjer godt for sjela når vi kan sitje i Stressless’en og sjå ein snørrete og sliten vinnar kastar seg over målstreken, og kommentatoren ropar: «Det vart gull! Det vart gull, alle dere der hjemme!» I dag vert det oppretta grupper for dei som ønskjer å bli vinnarar og komme langt med det dei ønskjer å drive med. Eit omstridt tema. I alle fall om ein skal høyre på alle meiningane til foreldre og forståsegpå’arar for korleis skape vinnarar. Men det må nok til. Og er ein ikkje god nok for «eliten», så må ein berre trene meir for å komme der. Eller sjå realitetane og finne si gruppe. Synd det ikkje var sånn før, for då kunne nokon ha fortalt meg at eg burde finne på noko anna enn å drive med sport. Men eg har gode erfaringar med det å vere blant dei dårlegaste. Og korleis vi takla det. Den gongen vart alle samla i same gruppe. Alle fekk trene, men berre dei beste fekk spele eller gå. Noko stort idrettstalent har eg nok aldri vore. Skihopping vart det dårleg med. Bror min hoppa, men eg feiga ut. Torde ikkje setje utfor desse ovarenna og ikkje sjå meir av bakken før den kom att langt, langt der nede – gjerne kalla flata. Men eg fekk vere med å trakke unnarennet. Mange gonger. Både frivillig og under tvang. Men å klage ga lite gehør. Eg deltok på eit par langrenn, utan at det viser att på premiehylla mi. Det vart som regel nest sist, eller sist. Det var alltid ein som var litt småfeit eller hadde knekt eine skia som var bak meg. Rett nok eg minnast eg at eg vart nummer tre i eit skirenn i Haukedalen. Vi var ikkje meir enn seks i min klasse, men eg såg no fram til i alle fall å få med meg ein liten premie. Men nei. Premiar vart berre utdelt til ein tredjedel av deltakarane, nr 3, 4, 5 og 6 fekk fanken ikkje eit diplom ein gong. Hadde dette vore i dag, hadde det nok blitt tromma i hop eit kriseteam som kunne hjelpe meg med å bearbeide sorgene mine og hindre meg i å begå harakiri (med ein skistav av bambus). Forresten, det var eit ultralokalt skirenn på bøane heime. Hadde fått splitter nye Åsnes treski med glasfibersole, kjøpt hos Rikken i Førde. Eg kosta av stad og kom inn til beste tid. Premie? Ei appelsin. Og det fekk alle andre også. På fotballbana gjekk det litt betre. Ikkje så mykje, men i alle fall litt. Som smågut- og gutespelar hadde vi både A- og B-lag. Sjølvsagt var eg oftast å finne på B-laget, men ein gong var eg tatt ut som reserve på A-laget. Kry sat eg på benken på Florø, og eit par minutt før slutt var det ein som fekk ein ball i trynet, byrja å sipe, og måtte ut. Endeleg fekk eg sjansen til å spele på A-laget. I alle fall i eit par minutt. Eg rekna med å få vist meg fram, men utan å ha vore borti ballen ein einaste gong på desse minutta, bles dommaren av kampen. Og reglane var greie: Hadde du spelt A-kamp, kunne du ikkje spele B-kamp. Fasit: Lang tur til Florø, to lag, to kampar, null ballberøringar. Lang tur heim. Men klage? Var ikkje aktuelt. Ikkje kan eg hugse at mor eller far ringde trenar og oppmann og skjelte dei huda full fordi den ubrukeleg sonen av ein fotballspelar hadde fått for lite speletid. Det gjer enkelte i dag. Men som fast reserve, gjerne i selskap med eit TV2-anker frå Førde, kan eg skryte på meg å ha fått sitte på fleire reservebenkar enn dei fleste her i fylket. Veit knapt nok om ei bane eg ikkje har fått testa benken. Med unnatak av i Bremanger. Der hadde dei ikkje benk den gongen eg var aktiv, så eg måtte Sånn e da berre! Av Tore Fossen sitje på eit kaldt berg å sjå på. Har slite med hemroider sidan den gong. Til gjengjeld hadde dei mopedar der ute, men det er ei anna historie. Og når eg først er inne på fotballkarrieren mi, kan eg ta med ein gong vi reiste til Sogndal for å spele kretsfinale. Sjølvsagt var eg med som reserve. Etter ei halv dagsreise, som det var den gong for å komme seg til fruktbygda, sat vi i garderoben. Trenaren las opp førsteellevaren. Namnet mitt var sjølvsagt ikkje blant desse. – Faen, kom det borte frå ei krok. – Har gløymt fotballskoa, sa Edvard’en. Trenaren såg på meg. – Fossen, ka nummer brukar du? – 41! – Edvard, ka brukar du? spurde trenaren. – 41! Då var det berre å knyte opp lissene og levere frå seg skoa. Men det var heilt naturleg. Edvard’en var betre enn meg, og eg ville at vi skulle vinne. Skulle berre mangle. Berre minutt etterpå var det ein som oppdaga at han hadde gløymt leggskinnene sine. Så sat eg der då, på benken. I gummistøvlar. Utan leggskinner. Men det var ein fin benk. Vi tapte! Sjølv om eg ikkje var med. Men heilt utan premie og merittliste er eg ikkje. Då eg avtente vernepliktstenesta mi, for nærare ein mannsalder sidan (1984), deltok troppen vår på stafett på Haakonsvern. Eg vart tildelt ankeretappen. Ein 200-meter lang spurt på løpebana. Eg mottok pinnen som førstemann. La i veg på sjarmøretappen og såg føre meg ein skikkeleg pokal. Vel halvvegs rauk strikken i den utvaska treningsbuksa som eg hadde fått utlevert. Og med den sigande nedover låra var det vanskeleg å halde Usain Bolt-tempo’et oppe. Febrilsk prøvde eg å få tak i den slakke linningen og dra den oppatt – berre med vekslande hell, og resultatet vart sjølvsagt at dei to som kom heseblesande bak meg greidde å passere meg og entre målstreken med god margin til «den evige tapar». Likevel, ein tredjeplass og ein plakett i aluminium på tresokkel var det synlege beviset på at ei heller trasig idrettshistorie var over. Premien var eg så stolt over at eg tok den med til Førde på perm for å vise den fram. Det vart sjølvsagt fest. Og sist eg såg den stod den på hylla til ein kamerat. Trur det må ha vore i 1986. Du skulle vel ikkje ha den enno, Hammar? enivest.no | 57 00 91 00 Tilbodet gjeld nye DSL kundar med 12 mnd. bindingstid. Pris første år frå kr 2682,- TING BREIBAND FRÅ ENIVEST NO OG FÅ 3 MÅNER UTAN KOSTNAD SPAR INNTIL KR 1194,- Enivest AS - Din lokale breibandsleverandør i Sogn og Fjordane rdane 34 35 ENIVEST ADSL Enkel Pluss 1500 /350 kbit/s pr. mnd. 298,- ENIVEST ADSL Standard 3000/450 kbit/s pr. mnd. 348,- ENIVEST ADSL MAKS 16000 /1000 kbit/s pr. mnd. 398,- www.inform-media.no Fylkesmagasinet 02 / 2010
FYLKESKRYSS 29 Fylkesmagasinet 02 / 2010 Namn: Produsert av Fride H. Haugen / fride.haugen@gmail.com Myte om BSU knust Det er ei myte at alle fyller opp BSU-kontoen like før årsskiftet for å spare skatt. Dei fleste sparer hele beløpet tidleg på året eller som et fast månadleg beløp. Det viser ei undersøking Synovate har gjort for Gjensidige Bank, som har hovudsete i Sogn og Fjordane. Berre 14 prosent gjev opp at dei sparer hele beløpet ein kan spare i BSU mot slutten av året. Vanlegvis ventar folk til fristen nærmar seg før dei set inn pengar i spareordningar som gjr skattefrådrag. – For BSU er det altså annleis, og det er det gode grunner til, seier Synnøve Iversen (biletet), som er banksjef for Sal og marknad i Gjensidige Bank. Ho påpeiker at rentene på BSU er høgare enn på bustadlån i dei fleste bankar. – Sjølv utan skattefrådraget gjev BSU langt betre rente enn vanleg sparekontoar, seier Iversen. – Innskot som har stått på BSU-konto over årsskiftet, og dermed har gitt skattefrådrag, kan berre takast ut i samband med kjøp av bustad eller nedbetaling av bustadlån. Ein står derimot fritt til å ta ut årets innskot. – Om du set inn 20.000 kroner på BSU-kontoen i januar og oppdagar at du treng pengane til påske, kan du ta dei ut. Så kan du sette dei inn seinare på året, når du får råd, seier Iversen. Ho anbefalar ikkje å sjonglere med innskot og uttak frå BSU-konto. – Det er viktig å halde oversikt og ikkje bryte vilkåra for BSU-sparing. Er du i tvil bør du ta en telefon til banken, avsluttar ho. Kryssordløysing nr 28 MEIERIET SOGNDAL 16.–27. feb. PAPER BOYS CC COWBOYS DONKEYBOY DATAROCK VASSENDGUTANE SUPERFAMILY KARIN PARK SIGRID MOLDESTAD STANDUP MED LISA TØNNE JOHN OLAV NILSEN OG GJENGEN TYYL! • KRÅKESØLV GENEROUS DAYS STUDENTREVY SKIDAG MED KINGS OF LIEN CAFE OLAI • CLUB: VEKA HER KJEM FRAMLEIS EITT STORT NAMN TIL – FØLG MED! www.studentveka.no Løysinga sender du innan 22. feb. til: 36 Adresse: Postnr./Stad Inform Media, Boks 353, 6802 Førde Merk konvolutten «Fylkeskryss nr 29» Vi trekkjer tre vinnarar med korrekt løysing som kvar får fem FLAX-lodd. Løysing og nytt kryssord i utgåve 03-10, som kjem 4. mars. Lukke til! Vi har trekt ut desse vinnarane av kryssord nr 28: n Marit Sandal, Eivindvikvegen 1077, 5966 Eivindvik n Jorunn Stubseid, Naustet 2, 6980 Askvoll n Ruth Marit Igland, Iglandsvik, 6727 Bremanger Hugs at kryssordet også kan lastast ned frå www.fylkesmagasinet.no SPONSORAR: Sogndal kommune Sogn og Fjordane Fylkeskommune 37 Fylkes Veka i samarbeid med www.inform-media.no Fylkesmagasinet 02 / 2010
Page 1 and 2: INFORMASJON Fjord, fjell og bratt m
Page 3 and 4: Fylkesmagasinet 02 / 2010 Majorstue
Page 5 and 6: Fylkesmagasinet 02 / 2010 «Står o
Page 7 and 8: EPOSTINTERVJUET Fylkesmagasinet 02
Page 9 and 10: Fylkesmagasinet 02 / 2010 16 - Kjæ
Page 11 and 12: Fylkesmagasinet 02 / 2010 Kristoffe
Page 13 and 14: Fylkesmagasinet 02 / 2010 24 236 cm
Page 15 and 16: Fylkesmagasinet 02 / 2010 JOBB LEDI
Page 17: Fylkesmagasinet 02 / 2010
Page 21 and 22: Fylkesmagasinet 02 / 2010 40 Amerik
Page 23: X LÅG PRIS 990 COOP KAFFI Filterma

Utgåve nr.2 - Fylkesmagasinet

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?