Sterna, bind 7 nr 8 (PDF-fil) - Museum Stavanger

at dcr ctter alt å dgmc ikkjc cr scrlcgc artsbarrierar, i alle hgvc
ikkjc når enkeltindivid kjcn~ i kontakt med den andre arten, og
cttcr alt å dgmc vil dci kunne bastardere spontant ute i naturen,
dcr dci mgtest.
Dei tre cndenc var 1 sjl saman heilt til det morkna, collaris-d
oftast tctt inntil frrliytrla-Q, frrliytila-d litt frå, etter som
collaris-d stadig jaga han. Neste morgon var imidlertid ingen
av endene å sjå i vatnet, og cg observerte dei heller ikkje seinare,
så ein må nok gi ut frå at toppendcne har trekt vidare same
natta og at collaris-d har slcgc lag med dci. I denne samanheng
ville det ha vorc av intcrcssc å få konstatert om collaris-8 verkeleg
var i stand til å fortrcngc f~rliyrrla-$ som partnar og pare seg
med frrliyrrla-9 sjglv, men dette vart det då ikkje sjanse til å
fglgjc mcd i.
Heile den tida vi var klar over at det var ei ringand, var
det sterk vind og dårleg vcr, og det var difor uråd å få gode
fotos av endene. Dcn cinastc gongen vi kom dei på godt hald,
låg collaris-d og sov for scg sjglv eit stykke bortpi, og dct vart
berre bergcndcnc vi fckk fotografcrc. Vi kom likevel på så pass
nxrt hald at vi gjennom 400 mm tclcobjcktiv fckk fotografi som
tydleg nok viscr kva art det var. På den måten lukkast det oss
å skaffe positivt bevis for observasjonen, og vi kan såleis forc
denne vakre og interessante fuglcn opp i vår fauna. (Pi grunnlag
av skisser, notatar og fotografi har Namnekomiticn godkjent
observasjonen, ikkjc minst avdi dr. Ralph S. Palmer, kjend
ornitolog vcd New York State Muscum, Albany, også fekk sjå
bilcta og utdrag av notatanc og kunne fastslå at identifikasjonen
var korrekt. Rc-d.) .
Signalhandling hos Aylhya callaris d, observert 24. april flcire gonger
når der var andre cndcr i området (Stokkender, brunnakke og kvinand).