Descarga o libro en PDF - Culturagalega.org

AS SETE MARABILLAS
Un historiador recupera as sete marabillas do
reino de Galicia definidas por Pasciano
Seguín
16- Marzo -2003
Ante o menosprezo do Reino de Galicia polo resto de España
durante os Séculos Escuros, algunhas elites cultas do país
buscaron unha forma de facer unha reivindicación patriótica do
noso patrimonio. Foi así como apareceron unha serie de escritos
que facían unha descrición exaltada do pais e, entre eles, as “Sete
marabillas do Antigo Reino de Galicia”. Descóbreas!
Quixo a casualidade que o historiador Alfredo Vigo Trasancos, buscando
descricións de lugares e de cidades en fontes escritas deu cun exemplar, como
di el, “cun título tremendo, “Galicia reino de Cristo Sacramentado”, no que se
facía unha relación dos sete milagres que identificaban a Galicia”. Son as sete
marabillas definidas por un xesuíta que culmina unha tradición que comeza
desde o século XVI, cando o licenciado Molina comeza unha relación das
cousas notables de Galicia.
¿Por que buscamos marabillas?
No século XVI o antigo Reino de Galicia vivía un menosprezo xeral por parte
do resto do españois que motivou a que algúns círculos das clases altas
galegas, buscasen unha forma de relanzar e exaltar as nosas virtudes. Foi así
como xurdiu un interese por parte de determinados colectivos,
principalmente relixiosos, por facer unha descrición dos valores patrios. Non
era novo, porque como di Alfredo “non é o unha casualidade que as
marabillas clásicas do mundo foran gregas ou helenísticas. Os gregos fixeran
coa listaxe a súa propaganda, a súa forma de reivindicar o seu patrimonio e os
galegos fixeron o mesmo, aínda que milenio e medio despois”. Galicia tamén
se estaba reafirmando “como Reino, como entidade cultural, como unha
personalidade política que tamén o era, e empeza a reivindicar o que somos e
o que queríamos ser” apunta Alfredo.
A simboloxía do número sete
O primeiro documento que este historiador atopou foi un texto do Licenciado
Bartolomé Sagrario de Molina que publicou en 1550 a súa famosa
“Descripción del Reino de Galizia y las cosas notables del”. “Naquel momento,
explica Alfredo, facíase unha especie de ranking onde o numero de sete non é
exacto, ata que Pascanio Seguín fixa ese número no século XVIII”. Iso si,
todas as descricións eran puramente literarias e non acompañaban ningunha