Mar Adiante - Galeguizar Galicia

Carta a unha amiga ou amigo da expedición Ultreia
Chámome Sálvora e son unha serea. Que terei que ver coas xeiras das Rías Baixas
dos ultreias? Como supoño que te farás tal pregunta, antes de seguir vouche contar
parte da miña vida, para que xulgues que si teño moito que ver co mar por ser
o meu mundo, como o teu é a terra; coa illa de Sálvora, que é a miña casa e por
eso me chamo así, e como a miña familia leva tanto tempo vivindo nestas augas,
coñecemos todos os sucesos e traxedias ocorridos aquí dende hai séculos.
Sei de feitos que pasaron moito
antes de eu nacer. Como podes
ver, neso son igualiña a calquera
humano: a ti contáronche os
avós historias de tempos pasados,
e a min tamén dende meniña.
Por certo, teño unha avoa
que moito sabe de todo, quén
dera que escribise as súas memorias,
pero non aprendeu a ler
nin a escribir. Non che vou dicir
a miña idade porque aquí non temos calendarios nin reloxos para medir o tempo,
rexémonos polo sol, a lúa e as estrelas.
Tiven boas mestras e mestres moi sabios que me ensinaron os secretos do mar.
Como non temos radio nin cine, nin tampouco televisión, seguimos como dende
sempre: pasamos o tempo de lecer tombadas na area no fondo do mar á sombra do
arco da vella que fan os raios do sol ao pasar pola auga. Os maiores cóntannos lendas
e historias; as sereas mozas falamos dos sereos mozos e os sereos mozos falan
de Nós... Neste curruncho agarimado e acolledor estamos tranquilos e seguros
Mar Adiante 254