Mar Adiante - Galeguizar Galicia

Aquela camiseta encheu de lembranzas a miña mente. Imaxes, sons, texturas
penetraron nos miolos como cando sacas a cabeza pola xanela e respiras fondo
nunha mañá de neve. Era David!
Aledeime moito de velo pero á vez avergoñeime. Pasara tanto tempo!
—Que foi de David durante todos eses anos?
—David tivera que mudarse de Lugo a Santiago aos dous anos de marchar de
Cervantes. O pai atopara un traballo estábel nunha fábrica de taboleiro aglomerado
das aforas da capital e alí forxaran definitivamente o seu fogar. Estudou
Bioloxía no Campus Sur e rematou de profesor en Santiago despois de moitos
anos percorrendo os institutos de Galiza.
Durante ese tempo foi afianzando unha tupida rede de contactos entre a xente
coa que compartía uns ideais definidos, salvar a Galiza fronte á desertización
que chegaba xa ata a bisbarra do Bierzo e recuperar os valores culturais e lingüísticos
dunha nación que acadara os oito millóns de habitantes, contando
aos emigrantes retornados e a xente do resto do estado que fuxía das areas. O
sentimento galego estaba moi debilitado e precisaba unha Rosalía de Castro
que iniciase un novo rexurdimento, e os dedos da organización apuntaban cara
a min.
—Pódese considerar a David como o alma mater dos Ultreia?
—David só era o enlace cos profesores de secundaria pero a malla era cada vez
maior, grupos ecoloxistas, sindicatos, estudantes, actores, escritores... e eu sin
sospeitar nada. Estábase cocendo a través de Internet unha revolución pacífica
para o vinte e cinco de xullo. A organización estaba formada por milleiros de
313 Mar Adiante