10 | ca<strong>de</strong>rno <strong>de</strong> consulta guía para o traballo educativo
1. a familia 1.1. Definición e características. A guía educativa elaborada por <strong>Meniños</strong> no 2004, co gallo da campaña a favor <strong>de</strong> vivir en familia Conta cos Teus!, incluía unha breve introdución á <strong>de</strong>finición da familia que reproducimos a continuación (Pereiro e Hernán<strong>de</strong>z, 2004:17): Estimamos que unha <strong>de</strong>finición útil ten que <strong>de</strong>limitar, pero non limitar, xa que son moitas as variación estruturais, funcionais e relacionais das familias. A<strong>de</strong>mais temos que ter en conta que as diferenzas culturais e persoais inflúen <strong>de</strong>cisivamente na tarefa <strong>de</strong> abordar unha <strong>de</strong>finición <strong>de</strong> “familia”. Unha posible <strong>de</strong>finición, con marcado carácter técnico, sería a seguinte: “Unha familia é como un sistema no que os seus membros establecen relacións <strong>de</strong> intimida<strong>de</strong>, reciprocida<strong>de</strong>, <strong>de</strong>pen<strong>de</strong>ncia, afecto e po<strong>de</strong>r condicionados por vínculos sanguíneos, legais ou <strong>de</strong> compromiso tácito <strong>de</strong> longa duración, que inclúe, polo menos, unha xeración cunha resi<strong>de</strong>ncia común a maior parte do tempo. Trátase dun sistema semiaberto, que busca metas e trata <strong>de</strong> autorregularse, mo<strong>de</strong>lado polas súas características estruturais (tamaño, composición, estadio evolutivo, etc.), as características psicobiolóxicas dos seus membros e a súa posición sociocultural e histórica no ambiente.” (Escu<strong>de</strong>ro e López, 2003:24). En calquera <strong>de</strong>finición <strong>de</strong> familia atópanse elementos comúns, presentes en todos os diversos mo<strong>de</strong>los familiares: - Hai membros dun grupo: home adulto, muller adulta, parellas <strong>de</strong> igual ou distintos sexo, fillos das parellas, outros membros que se consi<strong>de</strong>ran familiares... - Hai vínculos entre os membros <strong>de</strong>se grupo: biolóxicos, legais, afectivos... - Hai diversas funcións que a familia cumpre para os membros do grupo. Estas funcións, que <strong>de</strong>scribiremos a continuación, cúmprense en todos os tipos <strong>de</strong> familias, os cales po<strong>de</strong>ríamos or<strong>de</strong>nar segundo distintos criterios clasificatorios. • Aten<strong>de</strong>ndo ao número <strong>de</strong> xeracións existentes e á súa composición, po<strong>de</strong>mos ter familias nucleares ou conxugais, extensas, troncais, mixtas, <strong>de</strong> unión <strong>de</strong> feito, <strong>de</strong> pai único ou monoparentais, comuna familiar, familia serie, composta, en cohabitación e homosexual. • Se analizamos co prisma do lugar <strong>de</strong> resi<strong>de</strong>ncia, po<strong>de</strong>mos ter familias matrilocais, patrilocais, neolocais... e se o facemos co criterio da ascen<strong>de</strong>ncia, patriarcais ou matriarcais. En todo caso, o importante é “consi<strong>de</strong>rar a todas esas formas familiares como lexítimas e como manifestacións <strong>de</strong>se escorregadizo concepto que é a familia, que, na práctica, é máis que un concepto, é un sistema vivo que se modifica e evoluciona no tempo e co tempo” (Escu<strong>de</strong>ro e López, 2003:31). A importancia da familia na nosa socieda<strong>de</strong> é innegable. O parentesco <strong>de</strong>fine e condiciona <strong>de</strong> xeito primordial as relacións e organización das persoas. O antropólogo John Beattie afirma que “aparte do sexo e a ida<strong>de</strong>, que son tamén <strong>de</strong> importancia social primordial, non hai outro xeito <strong>de</strong> clasificar ás persoas que sexa tan “consubstancial” á condición humana” (Beattie, 1972:128). O mesmo autor afonda na <strong>de</strong>scrición dalgunhas das razóns que reforzan este feito: “En moitas socieda<strong>de</strong>s úsase ao parentesco para establecer e <strong>de</strong>finir distintas unida<strong>de</strong>s sociais corporativas. Nas condicións das culturas máis simples, é esencial que cada un sexa membro dun grupo <strong>de</strong> persoas cooperantes e estreitamente unidas, con cuxa axuda e apoio po<strong>de</strong> contar en activida<strong>de</strong>s tan vitais como a caza, a agricultura, o pastoreo e a guerra. Nesas socieda<strong>de</strong>s, é patente para todos o axioma <strong>de</strong> que ningún home se abonda a si mesmo; non se oculta, como suce<strong>de</strong> na cultura occi<strong>de</strong>ntal, por unha <strong>de</strong>pen<strong>de</strong>ncia das forzas impersoais dunha organización política e económica a gran<strong>de</strong> escala. Nas condicións imperantes en moitas socieda<strong>de</strong>s “primitivas”, a menos que un home poida contar cun grupo <strong>de</strong> compañeiros, a súa vida será, como di Hobbes, “solitaria, pobre, sórdida, bestial e curta”. Polo tanto, os homes <strong>de</strong>ben formar grupos cuxos membros cooperen entre si se queren sobrevivir, e o parentesco é o medio máis fácil e universalmente dispoñible para facelo. As persoas sempre son conscientes <strong>de</strong> que están relacionadas con outras moitas persoas, empezando xeralmente co círculo familiar composto polos pais e irmáns. Pero este grupo raras veces é amplo dabondo como para sobrevivir illado; <strong>de</strong>ben incluírse no grupo parentes máis remotos”. (Ibid. pp. 132-133). Po<strong>de</strong>mos ver que a institución familiar ten sufrido gran<strong>de</strong>s transformacións nos últimos anos, principalmente no último cuarto do século XX, tanto <strong>de</strong>mográficas como nas formas <strong>de</strong> organización. Moitos <strong>de</strong>stes cambios foron consecuencia das modificacións na estrutura económica e produtiva, aínda que non só. A<strong>de</strong>mais, difiren moito en función dos distintos países e culturas. Centrándonos na nosa contorna máis próxima, observamos que “moi poucas das relacións interpersoais que integran o mundo social do europeo occi<strong>de</strong>ntal, son relacións <strong>de</strong> parentesco (...) Pero en moitas socieda<strong>de</strong>s máis pequenas, a importancia do parentesco é capital” (Ibid. p. 127). “En Europa, a familia nuclear (un grupo <strong>de</strong> parentes composto polos pais e os fillos que resi<strong>de</strong>n xuntos) continúa sendo o grupo <strong>de</strong> parentesco máis importante. Isto é certo a pesares da crecente inci<strong>de</strong>ncia das familias monoparentais, o divorcio e as segundas nupcias. O relativo illamento da familia nuclear doutros grupos <strong>de</strong> parentesco nos países mo<strong>de</strong>rnos, reflicte a mobilida<strong>de</strong> xeográfica <strong>de</strong>ntro facendo familias | 11