C linguaxe admin Fut - Xunta de Galicia

A comunicación oral e a comunicación escrita
A adquisición da lingua dótanos dunha capacidade comunicativa, tanto na oralidade coma na escrita. As dúas
modalidades de expresión son fundamentais; non obstante, a lingua escrita exerce un papel destacable no avance
da civilización, xa que transcribe e representa a expresión oral.
Á lingua escrita atribuímoslle certas utilidades:
◗ rexistrar datos para podelos consultar; en definitiva, fixar un texto con carácter permanente.
◗ ordenar e seleccionar a información relevante.
◗ gozar do que outros escribiron e que chega a nós como unha fonte de sabedoría e de lecer.
◗ recoller información e transmitila a distancia, ben polos medios de comunicación (radio, TV, xornais...), como
por outros soportes escritos para dar conta de coñecementos, leis, estatutos, relixións...
◗ establecer relacións sociais no mundo laboral (cartas, currículos...)
◗ relacionarnos coa Administración pública (solicitudes, certificados, denuncias, alegacións...)
É mester coidar o estilo da escrita, familiarizarnos cos distintos tipos de textos e pensar na repercusión da lingua
escrita no desenvolvemento da nosa vida persoal e social.
A comunicación oral
•O emisor, quen fala, diríxese ao receptor, quen escoita e intervén.
Emisor e receptor están presentes no contexto.
•Mensaxes enriquecidas por: xestos, entoación, mirada...
•Información sonora onde intervén o oído.
•Código oral, falado. É fugaz, momentánea, inmediata. O
son esváese no aire. Supón un esforzo de memoria para
lembrar o que se expresou.
•Posibilidade de comunicación interactiva.
•Sistema primario de comunicación, considérase anterior á
escrita.
•Baséase nas destrezas de falar e de escoitar.
A comunicación escrita
•O emisor é o autor persoal e transmítelle a mensaxe ao lector
ou ao destinatario. Autor e lector non coinciden no contexto.
•Mensaxes máis elaboradas e formais.
•No código escrito traballa o sentido da vista.
•O material gráfico é perdurable e permanente. Vólvese atrás
e lese o mesmo contido.
•A recepción é un acto solidario.
•Sistema secundario na comunicación humana, xorde despois
da oral. Plasma a oralidade na escrita.
•Baséase nas destrezas de ler e escribir.
A linguaxe escrita emprégase decote na Administración pública, serve para dar constancia de todas as dilixencias
realizadas e de todo o traballo efectuado. A lingua da Administración, tanto na súa vertente administrativa
coma xurídica, conforma unha linguaxe específica, unha variante diastrática do sistema ou linguaxe sectorial que
se denomina tecnolecto, propio das linguaxes especializadas ou técnicas.
O dito tecnolecto está delimitado polo ámbito de uso da Administración, tanto nas relacións internas coma nas
relacións cos administrados, polos factores que a configuran (os intervenientes na comunicación, a materia que tratan,
os destinatarios, a canle comunicativa), por unha estrutura lingüística e unha fraseoloxía específicas. Producen,
pois, textos que se caracterizan por pertenceren a este eido e usaren certo vocabulario e construcións especiais.
12 Linguaxe administrativa