C linguaxe admin Fut - Xunta de Galicia

❚ Falta de concordancia nos elementos das oracións, concordancias polo sentido: “*non se impoñerá
sancións”; “*a maioría das persoas buscarán esa solicitude” en vez de “non se impoñerán sancións”;
“a maioría das persoas buscará esa solicitude”.
❚ O xerundio expresa accións simultáneas, anteriores á acción principal, de continuidade ou circunstancias
adverbiais (tempo, modo, condición, causa, concesión) e explicativas.
No entanto o xerundio non pode ser usado con estoutros valores:
• xerundio de posterioridade: a acción que expresa o xerundio é posterior á do verbo principal:
”*O secretario redactou a acta levantando a seguir a sesión”. “*Onte expediron as licenzas
de caza ampliando logo o número por causas concretas” en lugar de ”*O secretario redactou a acta
e rematou a seguir a sesión”. “Onte expediron as licenzas de caza e logo ampliaron o número
por causas concretas”.
• xerundio especificativo ou xerundio do BOE: “*achégolle edicto examinando esta información”
en vez de “achégolle o edicto que examina/ onde se examina esta información”.
• xerundio causal-consecutivo: “*non presentándose ningunha alegación, considérase a definitiva”;
“*non se producindo ningunha reclamación, aprobouse a oferta” no canto de “por non se
presentar ningunha alegación; considérase a definitiva”, “dado que non se produciu ningunha reclamación,
aprobouse a oferta” ou “ao non reclamar ninguén, aprobouse a oferta”.
◗ Participio con valor absoluto: “Vistos os informes de...”; “examinadas as datas da convocatoria”; “analizadas
as causas”... que cumpriría trocar por oracións temporais “Logo de ver os informes”; “despois de examinar
as datas da convocatoria”; “tras analizar as causas” ou “unha vez que foron analizadas as causas”.
◗ Uso da pasiva con se e suxeito expreso: esta estrutura incorrecta foi implantada por un calco do castelán
administrativo, pois se se quere manter o anonimato, non se pode incluír o suxeito: “*polo secretario leuse a acta
da sesión anterior”; “*elaboraranse as propostas por este servizo”; “*pola auditoría fiscalizarase ese presuposto”.
Nestas secuencias, se se quere indicar quen executa a acción, pódense expresar en voz activa ou en pasiva:
❚ na voz activa: “o secretario leu a acta da sesión anterior”; “este servizo elaborará as propostas”; “a auditoría
fiscalizará ese presuposto”.
❚ na voz pasiva: “a acta da sesión anterior foi lida polo secretario”; “as propostas serán elaboradas por
este servizo”; “ese presuposto será fiscalizado pola auditoría”.
Téndese, ás veces, a empregar oracións impersoais ou pasivas reflexas no caso de non querer expresar o suxeito
da acción, ben por intencionalidade ou ben porque se descoñece: “leuse a acta da sesión anterior”; “elaboraranse
as propostas”; “fiscalizarase ese presuposto”. Estas pasivas reflexas son frecuentes na lingua de outrora
por axeitárense a ese ton impersoal que a linguaxe administrativa manifestaba (comunicouse a data) e, deste xeito,
ninguén quere atribuír para si unhas accións concretas.
◗ Abuso de oracións pasivas: con elas faise fincapé no obxecto da acción e imprímenlle un ton formal e solemne
á prosa administrativa: “as alegacións que foron presentadas polo interesado non foron admitidas no procedemento”
en lugar de “o interesado presentou as alegacións e estas non foron admitidas no procedemento”.
◗ Circunloquios e estruturas perifrásticas: orixinan textos ampulosos, pouco rigorosos e monótonos:
“*non poderá poñerse en funcionamento ata que sexa xirada visita de comprobación polos técnicos municipais“;
“*o concello procedeu a publicar o anuncio”; “*vailles dar trámite a estas dilixencias para que se proceda a
14 Linguaxe administrativa