O Concurso de Tapas, entrante da Festa do ... - Terra Chá... Xa!

colaboracións marzo 12
A nova lei de caza
Lois Toirán
Logo de ter revisado polo miúdo
o borrador da nova Lei de Caza
sometido a información pública,
a Asociación para a Defensa
Ecolóxica de Galiza, ADEGA, A
Federación Rural Galega,
FRUGA e a Organización Galega
de Comunidades de Montes,
ORGACCMM vimos de solicitar
da Xunta a retirada do actual
anteproxecto.
O borrador é unha norma feita
por e para os cazadores, que
minimiza o papel da administración,
xeneraliza a discrecionalidade
e entrega a xestión da fauna
cinexética aos cazadores máis
cavernícolas en detrimento doutros
sectores e da sociedade en
xeral. O borrador do PP, cociñado
por dous avogados de Silvanus
cun custo de 49.000 € é en
esencia similar á lei de 1997,
convenientemente retocada para
"liberalizar" a caza e reducir o
papel da administración a mera
tramitadora de permisos. Fronte
a este despilfarro, ADEGA redactou
unha proposta de nova
Lei de Caza dende a sustentabilidade,
que queremos achegar
aos grupos políticos con custo 0
para a facenda pública.
A maioría dos artigos do novo
anteproxecto son similares á actual
lei de caza e as modificacións
introducidas perseguen a
consecución dun novo modelo
cinexético, a limitación da responsabilidade
da Xunta polos
danos do porco bravo e a maior
facilidade para efectuar o control
desta especie recorrendo á excepcionalidade
como norma,
ademais de introducir rebaixas
normativas que permiten entregarlle
de feito a xestión da caza
a unha parte dos grupos de inte-
rese da actividade cinexética
(neste caso os cazadores e máis
en concreto a Federación Galega
de Caza). A nivel de detalle podemos
salientar como aspectos a
ter en conta:
1º É unha lei feita por e para os
cazadores en exclusiva, esquecendo
a administración que a
caza é un recurso máis do medio
rural que comparte o mesmo territorio
con outras actividades.
2º Existe unha usurpación dos
dereitos de propiedade. A cesión
do aproveitamento establécese
nun mínimo de dez anos,
chegando a falar de prórrogas indefinidas
da cesión do aproveitamento
cinexético. A persoa
propietaria ou titular que non
queira ceder o aproveitamento
cinexético, ten que soportar o
custo de sinalización da súa propiedade.
Por tanto, existe un
claro prexuízo das persoas propietarias
en beneficio das persoas
cazadoras.
3º As rebaixas e recortes introducidos
fan referencia ás obrigas
dos cazadores, ás obrigas da administración,
á redución na seguridade,
á participación da
sociedade na regulación da actividade
cinexética e á rebaixa na
idade mínima para poder cazar
que se establece en 14 anos.
4º Hai unha redución nas medidas
de seguridade das persoas,
tanto as participantes na actividade
cinexética como as terceiras
(persoas que non participan
na actividade cinexética, pero
desenvolven outras actividades
no medio onde se realiza o aproveitamento
cinexético); chegando
incluso a permitirse que o
xefe territorial poida, con carácter
discrecional, deixar sen
efecto as limitacións en materia
de seguridade vinculada a camiños
e vivendas.
5º Elimina a participación e o
control da sociedade na regulación
da actividade cinexética.
Neste sentido a nova norma elimina
do Comité Galego de Caza
e dos Comités Provinciais de
Caza aos grupos ecoloxistas, representantes
das persoas propietarias,
universidades e
investigadores (presentes na actual
lei de caza), non incorpora
unha representación de axentes,
gardas e vixiantes de caza e deixan
tan só á administración e a
cazadores como integrantes destes.
6º Autoriza de forma discrecional
competicións de caza fóra
do período hábil, o que na práctica
permite que se poida estar
cazando todo o ano.
7º Permite dentro de espazos
naturais protexidos a declaración
de explotacións cinexéticas
comerciais de caza maior en superficies
maiores de 500 has.
8º Elimina a obriga dos TECO-
RES de contratar un servizo de
vixilancia.
9º Introduce a caza en tobo,
unha modalidade de caza moi
cuestionada polas súas repercusións
tanto ás especies cinexéticas
como aos cans de caza.
10º Introdúcense infraccións
ficticias (penalizar á persoa propietaria
que espante a caza presente
nas súas terras dentro do
desenvolvemento dunha cacería)
que teñen por obxecto disuadir
aos movementos cívicos que se
opoñen á actividade cinexética
na súa propiedade.
Entre as principais carencias podemos
citar:
A beirarrúa dille á valla ao servizo do Pobo:
O importante é pasalo ben Ramón Paz Guntín
Moito me alegrou que pasaras o
Antroido coa alegría e a graciados
acontecementos que xorden
nestas festas tradicionais. Supoño
disfrutache da solidariedade
que imprime a diversión
xeralizada de todo o Pobo en tan
distinguidas datas que seguen
sendo moi atractivas polo seu
significado popular en todo o
país.
Dis da túa felicidade cabo de min
o que me alegrou moito ver que
estás contenta, paréceme ben
porque cos tempos que corren, é
moi natural sentirse a gusto
e razoar con humildade, para entendernos
axeitadamente.
Dígoche miña valla ao servizo
do Pobo, temos que pensar, que
outros tempos que veñan, sexan
mellores, para iso hai que tratar
de poñernos no camiño e tirar
para adiante porque se miramos
para atrás, caemos na desilusión.
Ti aínda es moi nova, tes que
madurar moito, para iso como xa
dixen moitas veces temos que
aguantar, xa sei que che costa
entendelo, e tes moitas aspiracións,
é lóxico; pero debes saber,
que sempre aparecen fronteiras,
que non deixan de ter aos os seus
inconvenientes, ti que estás ao
servizo do Pobo non debes esixir,
porque haiche moitos e moitas
que te manexan, ás veces
tráenche algúns ou algunhas, que
aínda que non che guste, terás
que aguantar e calar e ser transixente,xa
que para iso estás, igual
que os demais que rexen ou funcionan
no noso Concello. Dígoche
miña valla ao servizo do
Pobo temos que ser tolerantes,
co bo e co malo porque a nosa si-
tuación é complexa.
Agora pensar que o mes que
ven temos a Semana Santa e
prepararnos para bendicir o
Ramo, que lle toca o domingo
un de abril, é unha boa semana
para relaxarnos,
esperando que todo o Pobo disfrute
nela cos hábitos e costumes
tradicionais,
para iso ti e eu temos que preparar
unha colaboración, e axudar
coa sensibilidade que nos
caracteriza para corresponder
desinteresadamente na encomenda
que nos toca.
Cóidate moito para estar en
forma, porque é moi necesario.
Que sexas exemplar
que copien de ti os veciños e as
veciñas do Pobo, que saiban que
os coidados son bos e necesarios.
Seguiremos falando e procurar
Non se fala nada sobre o fomento
de prácticas de mellora
de hábitats ou de pureza das especies
cinexéticas, nin da certificación
de calidade nin de axudas
a estes aspectos, perpetuando a
diminución e abandono das especies
de caza menor.
Non concreta a capacidade dos
axentes facultativos de medio
ambiente para inspeccionar vehículos
relacionados coa actividade
cinexética.
Non menciona a necesidade de
formación dos axentes en materias
relacionadas coa actividade
cinexética.
Non especifica a prohibición de
repetir mancha nunha mesma
tempada en coutos de caza maior
abertos.
Non recoñece a necesidade de
expoñer as xustificacións e os
datos científicos que apoien as
solucións adoptadas cando se
pretenda deixar sen efecto as
prohibicións previstas na propia
lei, especialmente no relativo ao
control dos danos do porco
bravo.
Non se fala nada da necesidade
de autorizar e controlar as soltas
e repoboacións de especies cinexéticas
polo órgano competente,
para velar pola pureza xenética
das especies e para evitar a propagación
de epizootia, especialmente
relevante na caza menor .
Debe existir un artigo específico
que concrete a obriga dos TE-
CORES a proporcionar información
veraz e detallada da relación
de especies e capturas, alén da
obrigatoriedade das memorias
anuais. A consellería competente
debería elaborar anualmente un
Rexistro de Rendemento Cinexético
en base ás memorias que
ser prudentes non tomar nada en
exceso
ir temperando o tempo e o máis
importante, vivir para ver e ter
moito aguante. Esta beirarrúa
está moi agradecida de ti pola
compaña que lle dás e recoméndache
que tires para adiante e
non mires para atrás.
Deséxoche o mellor para seguir
5
cada ano lle presenten os TECO-
RES. Este rexistro debe ser de
consulta e uso público.
Non se inclúe un artigo específico
sobre a capacidade da administración
competente de vedar
un TECOR atendendo á necesidade
de conservación das especies
debido a circunstancias de
especial incidencia sobre a fauna
(incendios, por exemplo).
Non se condiciona a declaración
e aprobación dun TECOR societario
a que a sociedade que o impulsa
presente un contrato de
responsabilidade civil e un contrato
de gardería cinexética, para
visar ao comezo da explotación
do couto.
Non hai unha forte vinculación
entre o aproveitamento cinexético
coa sustentabilidade ambiental
e coas normas vixentes
en conservación da natureza.
Non hai referencia a unha prevención
activa que os danos das
especies cinexéticas provocan
nos cultivos e na rede viaria (accidentes).
Hoxe en día esta é
unha das principais facetas que
ten que resolver unha nova lei de
caza, e na redacción actual está
completamente ausente (tanto na
planificación como na xestión).
En resumo, o texto do anteproxecto
presentado parece máis
unha encomenda “ad hoc” das
persoas cazadoras que un proxecto
de lei que mira polo interese
xeral. Neste sentido é
preciso denunciar a rebaixa
nas obrigas de cazadores e administración
en detrimento do
resto da sociedade, que é a
gran prexudicada.
ADEGA, FRUGA e OR-
GACCMM
aguantando, deixar que pase a
Coresma e seguiremos falando.
Que Deus nos acompañe e nos
bendiga para que o bo humor
entre nós siga.
Conclusión:
Diversión, esperanza, colaboración
e todo o Pobo con ilusión.