Istorie pentru romanii de sud de Dunare rom-srb
Istorija za Rumune južno od Dunava History for Romanians south of Danube
Istorija za Rumune južno od Dunava
History for Romanians south of Danube
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Valentin Băluţoiu „ Istorija za Rumune sa južne strane Dunava<br />
kao ona na obali Timoka, sačuvala su rimska imena. Na primer, antički Rataria postao<br />
je Arcear, Almus je današnji Lom, Florentiano je Florentin.<br />
Tako su i na zapadu Balkanskog poluostrva postojali gradovi u procvatu. Jedan<br />
od najpoznatijih bio je Salona (današnji Split), g<strong>de</strong> je imperator Dioklecijan (284-<br />
306) podigao og<strong>rom</strong>nu palatu.<br />
Svi ovi urbani centri koje su Rimljani stvorili na Balkanu (kao i na ostalim<br />
teritorijama svoje og<strong>rom</strong>ne imperije) bili su povezani čvrstim kamenim putevima. Ti<br />
putevi bili su toliko kvalitetno sagrađeni da se neki od njih koriste i danas. Tako je,<br />
Rimljani su sagradili <strong>de</strong>set hiljada kilometara puteva, nalik mreži autoputeva<br />
današnjice. Ovi putevi bili su građeni kako<br />
bi se ubrzalo kretanje mnogobrojne rimske<br />
vojske. U isto vreme, tu su cirkulisali trgovci,<br />
seljaci i majstori, koji su tako iz mesta u<br />
mesto prenosili tekovine rimske civilizacije<br />
i, naravno, latinski jezik.<br />
A. Balkansko polustrvo u doba rimske imperije.<br />
Romanizaciji su još doprineli i rimski kolinisti. Naravno, oni su govorili latinski<br />
jezik i imali su važnu ulogu u ekonomiji i u socijalnom životu u provinciji. Kolonisti su<br />
imali funkcije administratora u provincijama, radnika, prodavaca, poljoprivrednika<br />
itd. Očigledno da su u osvojene pre<strong>de</strong>le unosili nov životni stil, različite vrednosti i<br />
drugačiji životni standard, na kome su im meštani zavi<strong>de</strong>li.<br />
Vojska. Rimska vojska bila je najjača vojska poznata istoriji. Stub ove vojske<br />
činilo je ujedinjenje zvano legija. Jedna legija sastojala se od teško naoružane pešadije<br />
(5 -6000 ljudi). Legionari su svakako morali da budu rimski građani. U odnosu na<br />
druge slobodne lju<strong>de</strong> (odnosno one koji nisu bili robovi i koji su sebe nazivali<br />
hodočasnicima), rimski građani su imali određene prednosti (na primer, bili su lišeni<br />
plaćanja poreza i bili su posebno tretirani u društvu). Zbog toga su svi želeli da dobiju<br />
status građana, barem do 212. godine, kada je imperator Karakala izdao edikt (Ustav<br />
antoninian), po kome su svi slobodni ljudi iz imperije postali građani. Tračanske<br />
provincije bile su smeštene na Dunavu, koji je predstavljao jednu od najopasnijih<br />
granica. Zbog toga je ov<strong>de</strong> bilo više legija nego na drugim granicama. Pogledajte<br />
listu sa rimskim legijama sa donjeg Dunava u drugoj polovini 2. veka naše ere. Legija<br />
I Italika bila je postavljena u Navaeu (Svistov, Bugarska); legija IV Flavia nalazila se<br />
u Singidunumu (današnji Beograd); legija V Macedonica bila je u Porrolissumu<br />
(današnja Turda, Rumunija); legija VII Claudia nalazila se u Durostorumu (Silistra u<br />
Bugarskoj); legija XIII Gemina imala je garnizone u Apullumu (Alba Julija, Rumunija).<br />
50
Change language