- 1 - T.C. TRAKYA ÜN VERS TES FEN B L MLER ENST TÜSÜ

İşte bütün bu toprak kökenli sorunların yanında, dünya nüfusunun hızla artması,
dünyadaki tarım alanlarının hızla azalması ve dünya gübre üretiminin gelecekte normal
topraklı tarımın gübre gereksinimini karşılayamayacağı kuşkusu, bilim adamlarını
topraksız tarım gibi sistemleri araştırmaya itmiştir.
Topraksız tarım, her türlü tarımsal üretimin durgun veya akan besin eriyikleri
içinde veya eriyiklerle zenginleştirilmiş katı yetiştirme ortamlarında
gerçekleştirilmesidir.
Uluslararası Topraksız Tarım Derneği (ISOSC) tarafından yapılan tanımlama
ise; “Sucul olmayan bitkilerin köklerinin besin solüsyonuyla desteklenmiş tamamen
inorganik ortamlarda yetiştirilmesi” şeklindedir.
Üretimin doğrudan besin eriyiklerinde gerçekleştirilmesi; su kültürü
(hidroponik), besin eriyikleriyle sulanan perlit, kum, çakıl, kaya yünü, talaş gibi
ortamlarda gerçekleştirilmesi; katı ortam kültürü olarak adlandırılır. Ancak topraksız
tarım ile hidroponik sözcüklerini eş anlamda kullanılan araştırıcılar yanında,
hidroponiğin topraksız tarımın ayrı bir şekli olduğunu savunan araştırıcılar da vardır.
Topraksız tarıma; topraksız kültür (soilless culture), besin kültürü (nutriculture) ve
kimyasal kültür (chemiculture) de denilmektedir (Sevgican, 2003; Harris, 1970; Gül ve
ark. 1998).
‘Hidroponik’ terimi, Dr.W. E. Gericke (Gericke, 1937) tarafından, ticari
amaçlarla sıvı ortamda bitki yetiştirmenin bütün yöntemlerini tanımlamak amacıyla
kullanılmıştır. Gericke aynı zamanda, suda (besin çözeltisinde) ticari bitki yetiştiriciliği
için ekonomik olarak uygulanabilir bir metod geliştirmek için çalışan ilk araştırmacıdır.
1991 ):
Topraksız kültürün yeğlenmesine yol açan başlıca nedenler şöyledir (Varış,
1. Kökler için çok uygun şartlar sağlanıp, bitkinin beslenmesi kolayca kontrol
edilebildiğinden, büyüme, gelişme ve verim daha iyidir.
- 3 -