- 1 - T.C. TRAKYA ÜN VERS TES FEN B L MLER ENST TÜSÜ
- 1 - T.C. TRAKYA ÜN VERS TES FEN B L MLER ENST TÜSÜ
- 1 - T.C. TRAKYA ÜN VERS TES FEN B L MLER ENST TÜSÜ
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
kayayünü ve torfun, perlit ve hindistancevizi lifinden çok daha pahalı olduğunu, perlitin<br />
kuşkusuz örtüaltı sebze yetiştiriciliği için uygun olduğunu, hindistan cevizi lifinin<br />
yetiştiriciliğe uygun olmakla beraber, yeni bir ortam olan uretan köpük ile daha fazla<br />
araştırılma yapılması gerektiğini bildirmiştir.<br />
Urrestarazu ve ark. (2004), kaya yününe alternatif olarak denedikleri kaba ve<br />
ince badem kabuğu artıklarında, 19 ve 25 litrelik torbalarda, domates ve kavun<br />
yetiştirmişler, gübreleme, su alımı ve verim parametrelerinde, kaya yünüyle<br />
karşılaştırdıklarında, badem kabuğu atıklarının kullanılmaması için bir neden<br />
görmediklerini söylemişlerdir. Badem kabuğunun topraksız kültürde kullanılabilecek<br />
sürekli ve çevreye zararsız bir ortam olduğunu, kaya yünü veya badem kabuğu<br />
kullanımı kararının öncelikle ekonomik ve teknik etmenlere, ikinci olarak da çevresel<br />
faktörlere bağlı olduğunu vurgulamışlardır.<br />
Allaire ve ark. (2005), kaya yünü yerine kullanılabilecek yeni, ucuz ve uygun<br />
ortamları araştırdıkları çalışmada düşük sınıf torf, kompost edilmiş beyaz ladin kabuğu<br />
ve köknar kabuğu, ağaç kırpıntıları, talaş ve torf- kabuk karışımları plastik torbalarda<br />
domates yetiştiriciliği yaparak karşılaştırmışlardır. Torf- kabuk substratlarındaki verim,<br />
kaya yünündekine benzer bulunmuş, talaş ve ağaç kırpıntısında kısa ve uzun dönem<br />
denemelerde ise uzun dönemde düşük verim alınmıştır. Beyaz ladin ve köknar<br />
kabuklarının, tek başına veya düşük sınıf torf ile karıştırılarak, örtü altı domates<br />
yetiştiriciliği için kullanılabileceğini ve kaya yününe göre daha çevre ile barışık<br />
agregatlar olduğunu bildirmiştir.<br />
Taylor ve Salvadore (2004), domates, biber, patlıcan ve karpuz meyvelerinde<br />
görülen ortak bir fizyolojik bozukluk olan çiçek burnu çürüklüğünün, domateste bütün<br />
dünyada üretim alanlarında üründe %50’ye varan kayıplara neden olduğunu belirtmiştir.<br />
Çiçek burnu çürüklüğünün; yüksek tuzluluk, yüksek magnezyum, amonyum ve<br />
potasyum konsantrasyonu, yetersiz ksilem gelişimi, hızlandırılmış büyüme oranı, uygun<br />
olmayan nem koşulları düşük eriyebilir toprak kalsiyumu, yüksek sıcaklık ve yüksek<br />
veya düşük transpirasyon gibi birçok faktörle ilişkilendirilmiş fakat bu bozukluğun asıl<br />
nedeninin çiçek burnu çürüklüğü olan meyvedeki düşük kalsiyum oranı olduğunun<br />
- 24 -