ted_eylŸl_90.sy copy - TED Ankara Koleji Mezunları Derneği

K O L E J L ‹ L E R
duyurular›m›z
16
Türk Mucit Yar›flmas›nda 'Bol Bal›k' Projesi ile
Birincili¤i Elde Eden Mezunumuz:
‹skender Aruoba'62
‹skender Aruoba kimdir, anlat›r m›s›n›z?
Kolej'den sonra bir yıl tıp fakültesinde okudum. Ancak,
hasta yakınlarının ağlaşmasına dayanamayacağımı
anlayıp ayrıldım. Ankara Üniversitesinde hem ziraat
mühendisliği hem teknoloji mühendisliği tahsili
yaptım. Daha sonra, başta Birleşmiş Milletler Üniversitesi
olmak üzere, çeşitli eğitim kurumlarında Industrial
Management ve Otomotiv konusunda doktora,
master ve seminer seviyesinde onlarca çalışma yaptım.
1968 yılından beri temel olarak otomotiv endüstrisinde
çalışıyorum. 3 defa “çizim masasına hâkim”
bir tarzda “yerli otomobil” yapmaya teşebbüs ettim.
Ya karar noktasında olan Türkler -kendilerine güvenmedikleri
için- ya da uluslararası karteller -görünebilir
sebepler ile!- engellediler.
Temel hobim otomobil yarışçılığı (ülkemizde en çok
yurt dışı başarısı olan birkaç pilottan biriyim), dalgıçlık,
yelken (hem eski olimpik tekneler, hem yat) ve aslında tüm deniz sporlarıdır. Futbolu sevmem. Türkiye Şampiyonu Kolej Lise
takımında basketbol oynadım. Genç takım seviyesine de çıktım ama sebat etmedim. Mekanik sporlar daha cazip geldi. Bir ara boks
bile yaptım. Onu da sevmedim.
Kolej’den sonra bir Amerikan Üniversitesi ile “Oşinografi” tahsili konusunda yazıştım. Fakülte Dekanı Prof. J.W., benimle -Türküm
diye- özel ilgilendi. Herşeyi yazışma ile hallettik. Hatta bana evinin tavan arasındaki odayı verdi. 'Çimleri biçer harçlık kazanırsın' dedi.
Gitmeye birkaç ay kala, hocanın JFK Havaalanında kalp krizinden öldüğünü yazan telgraf geldi. Tüm Amerika dosyasını attım.
Adamcağızın yüzünü görmeden çok sevmiştim.
Daha sonra, 1962 yazında Tübitak'ın burs imtihanına girdim. İngilizceyi, yazılı bilim sınavını çok iyi derece ile geçtim. Mülakatta “Ne
okuyacaksın?” dediler. Oşinografi veya Akvakültür dedim. Dönünce denizde bir koyun ağzını ağ ile kapatıp balık çiftliği kuracağım,
deniz kenarında da domuz çiftliği kuracağım. Domuzun yenmeyen kısımlarını balıklara yedireceğim dedim. “Yeterince bilimsel değil”
dediler; hatta bir jüri üyesi “bu oğlan serseri!” demiş. Bugün olsa, yine aynı şeyleri söylerim.
1968 yılında Anadol ile Asya, Afrika, Avrupa turu yaptım. O günden beri otomotiv endüstrisinde çalışıyorum. Emekliliğim için balık
çiftçiliği yapacaktım. Ancak devlet “balık denizi kirletiyor” diye çiftliğimi kapattı. Turizm sektörünün “sahil kapma” yarışında balık
çiftçileri yenildi. Yoksa aptallar bile kirli denizde önce balıkların öldüğünü bilirler!