Meme hamartomlarÄ± bulunan hastalarÄ±n ileri MR gÃ¶rÃ¼ntÃ¼leme bulgularÄ±

More documents

Recommendations

Info

Tablo. Hastaların demografik bilgileri ve hamartomlarla normal meme parankiminin ortalama ADC değerleri Yaş (yıl) Yakınma Boyut (cm) Hamartomların ortalama ADC değerleri (mm 2 /s x10 -6 ) Normal meme parankiminin ortalama ADC değerleri (mm 2 /s x10 -6 ) 22 Laktasyonda ele gelen kitle 10 1120 826 26 Laktasyonda ele gelen kitle 4 1396 1387 22 Premenstrüel ağrı 2.5 1071 1407 47 Premenstrüel ağrı 7 1724 1188 46 Tarama 4 1001 690 53 Tarama 3.5 1176 1056 54 Tarama 3.7 1301 959 54 Tarama 8 386 378 Şekil 5. MR spektroskopisi analizi. Kısa (31 ms) ile 1.1 ppm düzeyinde yükselmiş lipid sinyalleri, 4.5 ppm düzeyinde yükselmiş su sinyalleri gözlenmiştir. Bir hamartomun mammografik görünümü oldukça tipiktir; “meme içinde meme” olarak tanımlanır ve sınırları iyi belirlenen bir lezyon şeklinde gözlenir. Kitlenin şekli yuvarlak veya ovaldir ve yağ ve fibroglandüler dokuların bir bileşiminden oluşan karışık bir dansitesi vardır. Kitle ince, radyoopak bir psödokapsülle çevrelenmiştir ve opasitenin derecesi hamartomatöz dokunun bileşenleri ile ilişkilidir (1-4). Kapsül içindeki yağ dokusunda dağılmış lobüle dansiteler “salam dilimleri” şeklinde adlandırılır. Bu dansitelerle birlikte benign amorf veya yuvarlak mikrokalsifikasyonlar bulunabilir. Kitle deride bir değişiklik oluşturmadan subkutan yağ dokusunun yerine geçebilir (2). Yukarıda sayılan mammografi bulguları hamartom tanısı koymak için yeterli olabilir ve ultrason ya da biyopsi gibi ileri incelemelere gerek kalmayabilir (2). Ancak bu mammografi bulguları nispeten daha büyük olan lezyonlarda bulunur ve tüm hamartomların %10-60’ında görülür (1). Ultrasonda ekojenik fibröz ve hipoekoik bileşenlerden oluşan heterojen bir örüntü saptanır (4). Lezyon izoekoik olabileceği gibi kistik bileşenler de içerebilir. Ultrasonografinin tanıdaki yeri bu görüntü çeşitlilikleri nedeniyle sınırlıdır (1, 3). Hamartomların MR görüntülemesinde heterojen kontrastlanma ve düz, ince ve hipointens bir halkaya ek olarak iç yağ yoğunlukları saptanır (4). Hastalarımızın altısında mammograik incelemede ince, opak kapsüllü radyolüsent alanlar içeren heterojen kitleler görülmesine rağmen, bir olguda zemindeki meme dokusunun yoğunluğu nedeniyle lezyonun tam ayrımı yapılamamıştır. Tüm hamartomlar ultrasonda izekoik olan veya içerisindeki kistik alanlara bağlı karışık ekojenite gösteren, sınırları iyi belirlenen kitleler şeklinde görülmüştür. Biri dışında tüm olgular MR görüntülemede sınırları iyi 36 • Mart 2011 • Diagnostic and Interventional Radiology Erdem ve ark.
elirlenen heterojen oluşumlar şeklinde gözlenmiştir. Lobül ve kanalların varlığı hamartomların fibroadenomlardan ayırt edilmesini sağlar (11). Ancak hamartomların özgün histopatolojik bulguları yoktur (4, 5). İnce iğne biyopsisi ve çekirdek biyopsisinin hamartom tanısındaki yeri sınırlıdır; bu nedenle hamartom tanısı konması oldukça zor olabilir. Klinik ve radyolojik bulgular önemlidir. Lezyonlar benign olmakla beraber her zaman nüks olasılığı vardır. Dahası bu lezyonlar in situ veya invaziv karsinomlarla bir arada bulunabilir (4, 12, 13). Malignensi hamartomatöz dokunun glandüler bölümlerinden gelişebilir (13). Bu sayılan nedenlerle konvansiyonel ve işlevsel MR görüntüleme mammografi ve ultrasonografi bulgularının iyi bir tamamlayıcısıdır. Bu ileri görüntüleme yöntemleri gebe olan ve emziren kadınlar için de en uygun yaklaşımlardır. Meme lezyonlarının tanısı başlıca mammografi ve ultrason bulgularına dayanmakla birlikte MR görüntüleme ile ilgili yayınlar da gün geçtikçe artmaktadır. Bu yayınlarda özellikle benign ve malign lezyonların ayrımına yardımcı olmak üzere kontrastlanma örüntüleri ve biyokimyasal özellikleri üzerinde durulmaktadır. Dinamik kontrastlı MR görüntüleme dokuların vaskülarizasyonu hakkında bilgi verir. Erken evrelerde pik konrastlanma olması ve hızla kaybolması vaskülarizasyon artışını gösteren bir malignensi kriteridir (14). Olgularımızın tamamının zaman yoğunluk eğrilerinde benign lezyonları işaret edecek şekilde kademeli kontrastlanma örüntüsü görülmüştür. MR spektroskopisi en ileri işlevsel görüntüleme yöntemlerinden biridir. Dokuların biyokimyasal yapısı ve mebolizması hakkında bilgi verir. Bu yöntemle farklı kimyasal metabolitlerin düzeyi ölçülebilir. Kolin piklerinin bulunması malign meme tümörlerinde tanı koydurucu bir metabolik belirteçtir. Kolin spektrumda 3.24 ppm düzeyinde gözlenir ve benign lezyonlarda belirlenmez (15). MR spektroskopisinde belirgin su ve yağ pikleri saptadık, ancak kolin pikleri görmedik. Bu bulgular normal meme dokusunda görülenin benzeridir. Difüzyon ağırlıklı görüntülemede lezyonlar ve normal dokularda su moleküllerinin difüzyon hareketi nicel olarak ölçülür ve ADC haritaları mutlak difüzyon değerini gösterir. Bu çalışmada lezyonar için saptanan ortalama ADC değeri (1147±383x10 -6 mm 2 /s) normal meme parankimi ile benzerdir (986±352x10 -6 mm 2 /s). Gruplar arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark yoktur. Olgular arasındaki farklı değerlerin lezyonları oluşturan doku bileşenlerinin farklı oranlarda bulunmasından kaynaklandığı sonucuna vardık. ADC değeri yağ ve glandüler elemanlardan zengin olan dokularda daha yüksek olabilirken, fibröz elemanlardan zengin lezyonlarda daha düşük bulunabilir (16). Sonuç olarak, meme hamartomları nadir görülen meme kitleleridir ve tek başına patolojik inceleme yetersiz olabileceğinden doğru tanı konması için klinik ve radyolojik bulguların bir arada değerlendirilmesi gereklidir. Meme lezyonlarının tanısı mammografi ve ultrasonografi bulgularına dayanır. Ancak mammografik incelemenin tercih edilmediği gebe olan ve emziren kadınlarda konvansiyonel ve ileri MR görüntüleme teknikleri ultrasonografiye ilave bilgiler sağlayarak tanının aydınlatılmasına yardımcı olabilir. Kaynaklar 1. Pui MH, Movson IJ. Fatty tissue breast lesions. Clin Imaging 2003; 27:150–155. 2. Muttarak M, Chaiwu B. Imaging of giant breast masses with pathological correlation. Singapore Med J 2004; 45:132. 3. Sanal HT, Ersöz N, Altınel Ö, Ünal E, Can C. Giant hamartoma of the breast. Breast J 2006; 12:84–85. 4. Tse GMK, Law BKB, Ma TKF, et al. Hamartoma of the breast: a clinicopathological rewiew. J Clin Pathol 2002; 55:951– 954. 5. Hattori H. Mammary hamartoma of the axillary subcutis. Breast J 2006; 12:181–182. 6. Scott-Conner CE, Powers C, Subramony D, Didlake RH. Changing clinical picture of mammary hamartoma. Am J Surg 1993; 165:208–212. 7. Herbert M, Sandbank J, Liokumovich P, et al. Breast hamartomas: clinicopathological and immunohistochemical studies of 24 cases. Histopathology 2002; 41:30–34. 8. Kuroda N, Goishi K, Ohara M, Hirouchi T, Mizumo K, Nakagawa K. Bilateral hamartoma arising in axillary accessory mammary glands. APMIS 2006; 114:77–78. 9. Reck T, Dworak O, Thaler KH, Kockerling F. Hamartoma of aberrant breast tissue in the inguinal region. Chirurg 1995; 66:923– 926. 10. da Silva BB, Rodriques JS, Borges US, Pires CG, Pereira da Silva RF. Large mammary hamartoma of axillary supernumerary breast tissue. Breast 2006; 15:135–136. 11. Daya D, Trus T, D’Souza TJ, Minuk T, Yemen B. Hamartoma of the breast, an underrecognized breast lesion. A clinicopathologic and radiographic study of 25 cases. Am J Clin Pathol 1995; 103:685–689. 12. Ruiz Tovar J, Reguero Callejas ME, Alaez AB, et al. Infiltrating ductal carcinoma and ductal carcinoma in situ associated with mammary hamartoma. Breast J 2006; 12:368–370. 13. Anani PA, Hessler C. Breast hamartoma with invasive ductal carcinoma. Report of two cases and review of the literature. Pathol Res Pract 1996; 192:1187–1194. 14. Tunçbilek N, Karakaş HM, Ökten OO. Dynamic magnetic resonance imaging in determining histopathological prognostic factors of invasive breast cancers. Eur J Radiol 2005; 53:199–205. 15. Kim JK, Park SH, Lee HM, et al. In vivo 1 H-MRS evaluation of malignant and benign breast disease. Breast 2003; 12:179– 182. 16. Kinoshita T, Yashiro N, Ihara N, Funatu H, Fukuma E, Narita M. Diffusion-weighted half-fourier single-shot turbo spin echo imaging in breast tumors: differentiation of invasive ductal carcinoma from fibroadenoma. J Comput Assist Tomogr 2002; 26:1042–1046. Cilt 17 • Sayı 1 Meme hamartomlarında ileri MR görüntülemesi bulguları • 37
Page 1 and 2: Diagn Interv Radiol 2011; 17:33-37
Page 3: a b Şekil 2. a, b. İki farklı ha

Meme hamartomlarÄ± bulunan hastalarÄ±n ileri MR gÃ¶rÃ¼ntÃ¼leme bulgularÄ±

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?