Meme hamartomları bulunan hastaların ileri MR görüntüleme bulguları

elirlenen heterojen oluşumlar şeklinde
gözlenmiştir.
Lobül ve kanalların varlığı hamartomların
fibroadenomlardan ayırt
edilmesini sağlar (11). Ancak hamartomların
özgün histopatolojik bulguları
yoktur (4, 5). İnce iğne biyopsisi
ve çekirdek biyopsisinin hamartom
tanısındaki yeri sınırlıdır; bu nedenle
hamartom tanısı konması oldukça zor
olabilir. Klinik ve radyolojik bulgular
önemlidir. Lezyonlar benign olmakla
beraber her zaman nüks olasılığı vardır.
Dahası bu lezyonlar in situ veya invaziv
karsinomlarla bir arada bulunabilir
(4, 12, 13). Malignensi hamartomatöz
dokunun glandüler bölümlerinden
gelişebilir (13). Bu sayılan nedenlerle
konvansiyonel ve işlevsel MR görüntüleme
mammografi ve ultrasonografi
bulgularının iyi bir tamamlayıcısıdır.
Bu ileri görüntüleme yöntemleri gebe
olan ve emziren kadınlar için de en uygun
yaklaşımlardır.
Meme lezyonlarının tanısı başlıca
mammografi ve ultrason bulgularına
dayanmakla birlikte MR görüntüleme
ile ilgili yayınlar da gün geçtikçe artmaktadır.
Bu yayınlarda özellikle benign
ve malign lezyonların ayrımına
yardımcı olmak üzere kontrastlanma
örüntüleri ve biyokimyasal özellikleri
üzerinde durulmaktadır. Dinamik
kontrastlı MR görüntüleme dokuların
vaskülarizasyonu hakkında bilgi verir.
Erken evrelerde pik konrastlanma
olması ve hızla kaybolması vaskülarizasyon
artışını gösteren bir malignensi
kriteridir (14). Olgularımızın tamamının
zaman yoğunluk eğrilerinde
benign lezyonları işaret edecek şekilde
kademeli kontrastlanma örüntüsü
görülmüştür.
MR spektroskopisi en ileri işlevsel
görüntüleme yöntemlerinden biridir.
Dokuların biyokimyasal yapısı ve
mebolizması hakkında bilgi verir. Bu
yöntemle farklı kimyasal metabolitlerin
düzeyi ölçülebilir. Kolin piklerinin
bulunması malign meme tümörlerinde
tanı koydurucu bir metabolik belirteçtir.
Kolin spektrumda 3.24 ppm düzeyinde
gözlenir ve benign lezyonlarda
belirlenmez (15). MR spektroskopisinde
belirgin su ve yağ pikleri saptadık,
ancak kolin pikleri görmedik. Bu bulgular
normal meme dokusunda görülenin
benzeridir.
Difüzyon ağırlıklı görüntülemede
lezyonlar ve normal dokularda su moleküllerinin
difüzyon hareketi nicel
olarak ölçülür ve ADC haritaları mutlak
difüzyon değerini gösterir. Bu çalışmada
lezyonar için saptanan ortalama
ADC değeri (1147±383x10 -6 mm 2 /s)
normal meme parankimi ile benzerdir
(986±352x10 -6 mm 2 /s). Gruplar arasında
istatistiksel açıdan anlamlı bir
fark yoktur. Olgular arasındaki farklı
değerlerin lezyonları oluşturan doku
bileşenlerinin farklı oranlarda bulunmasından
kaynaklandığı sonucuna
vardık. ADC değeri yağ ve glandüler
elemanlardan zengin olan dokularda
daha yüksek olabilirken, fibröz elemanlardan
zengin lezyonlarda daha
düşük bulunabilir (16).
Sonuç olarak, meme hamartomları
nadir görülen meme kitleleridir ve tek
başına patolojik inceleme yetersiz olabileceğinden
doğru tanı konması için
klinik ve radyolojik bulguların bir arada
değerlendirilmesi gereklidir. Meme
lezyonlarının tanısı mammografi ve
ultrasonografi bulgularına dayanır.
Ancak mammografik incelemenin tercih
edilmediği gebe olan ve emziren
kadınlarda konvansiyonel ve ileri MR
görüntüleme teknikleri ultrasonografiye
ilave bilgiler sağlayarak tanının aydınlatılmasına
yardımcı olabilir.
Kaynaklar
1. Pui MH, Movson IJ. Fatty tissue breast lesions.
Clin Imaging 2003; 27:150–155.
2. Muttarak M, Chaiwu B. Imaging of giant
breast masses with pathological correlation.
Singapore Med J 2004; 45:132.
3. Sanal HT, Ersöz N, Altınel Ö, Ünal E, Can
C. Giant hamartoma of the breast. Breast J
2006; 12:84–85.
4. Tse GMK, Law BKB, Ma TKF, et al.
Hamartoma of the breast: a clinicopathological
rewiew. J Clin Pathol 2002; 55:951–
954.
5. Hattori H. Mammary hamartoma of the
axillary subcutis. Breast J 2006; 12:181–182.
6. Scott-Conner CE, Powers C, Subramony
D, Didlake RH. Changing clinical picture
of mammary hamartoma. Am J Surg 1993;
165:208–212.
7. Herbert M, Sandbank J, Liokumovich P, et
al. Breast hamartomas: clinicopathological
and immunohistochemical studies of 24
cases. Histopathology 2002; 41:30–34.
8. Kuroda N, Goishi K, Ohara M, Hirouchi T,
Mizumo K, Nakagawa K. Bilateral hamartoma
arising in axillary accessory mammary
glands. APMIS 2006; 114:77–78.
9. Reck T, Dworak O, Thaler KH, Kockerling
F. Hamartoma of aberrant breast tissue in
the inguinal region. Chirurg 1995; 66:923–
926.
10. da Silva BB, Rodriques JS, Borges US, Pires
CG, Pereira da Silva RF. Large mammary
hamartoma of axillary supernumerary breast
tissue. Breast 2006; 15:135–136.
11. Daya D, Trus T, D’Souza TJ, Minuk T,
Yemen B. Hamartoma of the breast, an underrecognized
breast lesion. A clinicopathologic
and radiographic study of 25 cases.
Am J Clin Pathol 1995; 103:685–689.
12. Ruiz Tovar J, Reguero Callejas ME, Alaez
AB, et al. Infiltrating ductal carcinoma
and ductal carcinoma in situ associated
with mammary hamartoma. Breast J 2006;
12:368–370.
13. Anani PA, Hessler C. Breast hamartoma
with invasive ductal carcinoma. Report
of two cases and review of the literature.
Pathol Res Pract 1996; 192:1187–1194.
14. Tunçbilek N, Karakaş HM, Ökten OO.
Dynamic magnetic resonance imaging
in determining histopathological prognostic
factors of invasive breast cancers.
Eur J Radiol 2005; 53:199–205.
15. Kim JK, Park SH, Lee HM, et al. In vivo
1 H-MRS evaluation of malignant and benign
breast disease. Breast 2003; 12:179–
182.
16. Kinoshita T, Yashiro N, Ihara N, Funatu H,
Fukuma E, Narita M. Diffusion-weighted
half-fourier single-shot turbo spin echo
imaging in breast tumors: differentiation
of invasive ductal carcinoma from fibroadenoma.
J Comput Assist Tomogr 2002;
26:1042–1046.
Cilt 17 • Sayı 1
Meme hamartomlarında ileri MR görüntülemesi bulguları • 37