bozkurt korkusu

Hatice SEYHAN
MASKELER DÜŞÜYOR
Unutamadığım
Hatıralar (4)
Selma'nm devrimci arkadaşları odadan
çıktıktan sonra bir müddet düşündük. Eylemciler
arasına katılmakla dâvamıza ne gibi faydalar
sağlayabilirdik Bu arada kendimizi
yok yere harcamak, Milliyetçi Türkiye yolunda
bir görev yapmadan gitmek korkusu da
vardı. Bir saat sonra kararımızı vermiştik.
Son bağımsız Türk devletini anarşiye boğarak,
sonu karanlık ve dönüşü olmayan bir yola
itmek isteyenlerle, bu devleti yüceltmek isteyen
ülkücüler arasında madem ki gizli bir
savaş başlamıştı, biz de bu savaşa katılmalı,
Türklüğün bekası için elimizden geleni yapmalıydık.
Benim -Gösteriş için de olmuş olsailk
ve son olarak katılacağım bu sol eylemden
sonra zaten hızlı bir devrimci olarak tanınan
Selma'dan ayrılacaktım. Sonra haftada
bir defa buluşacak ve ondan, sol cephedeki
faaliyetler hakkında bilgi alacaktım.
Bugün suçsuz gösterilerek, affedilmeleri
için gayret gösterilen Dev-Genç mensupları
yine eylemde idiler işte!... Yurtların etrafını
çeviren sokaklar mahşeri bir kalabalıkla dolmuştu.
«Frukolara ölüm!...» naraları ile emniyet
kuvvetlerine saldıran bu anarşistleri
halk merak ve nefretle seyrediyordu. Bir müddet
sonra da dayanamamış, bu kavgaya karışmıştı.
Atatürkçülük ve halkçılık gibi maskelerle
hain emellerine ulaşmak isteyenlerin
katmerli suratlarından bir maske daha düşüyor,
gerçek yüzleri ortaya çıkıyordu. Daha
dün Kurtuluş Meydanı'ndaki altında «Türk
aleminin en büyük düşmanı komünistliktir,
her görüldüğü yerde ezilmeîi» sözü yazılı
Atatürk'ün resmini parçalayanlar şimdi de
halkm üzerine taş ve şişe yağdırıyorlardı.
«Halkçıyız» diye nutuk çeken bunlar değil
miydi. Bu kargaşalıkta yoldaşlarımızın (!) yanma
ulaşmak güç olacaktı. Ben bu güçlüğü
yenmek için çare ararken Selma çantasından
bir kart çıkartıp koluma girdi. Polislerin
kesif olduğu tarafa doğru yürüdük. «Devrimci»
bir gazeteden almış olduğu basın kartı
sayesinde çemberi kolyaca geçmiştik. O esnada
akşamki devrimci gençle karşılaştık. İki
polis arasında arabaya doğru götürülürken
«Kahrolsun faşistler» diye bağırıyor, çırpmıyordu.
Bizi görünce bir an durdu ve gururlu
bir sesle bağırdı :
— Yakalandığıma sakın üzülmeyin Selma.
Şimdi yatacağım hapis, çekeceğim ceza
kuracağımız düzende bana mevki sağlayacaktır.
Gelecek Sayı : Mustafa Kuseyri Olayı.
Ertesi gün Siyasal Bilgiler Fakültesi'ne
beraberce gittik. Fakat eylem erken başlatılmış,
biz geç kalmıştık.
ıı