Küresel Ekonomide Küçük ve Orta Büyüklükte İşletmeler ve Rekabet ...

sonuçlar doğurur. Schumpeter, girişimcinin, fırsatlardan istifade edici bir dizi
davranışı kumanda eden, kendine özgü kültürel bağlamda bir karar verici olduğunu
vurgulamıştır. Schumpeter’in, girişimcinin, üretim sürecinde esas itibariyle yenilik
yaratıcısı olarak fonksiyon gördüğüne dair düşüncesi, gelişmiş ekonomilerde
girişimciliğe ilişkin literatürün büyük bölümünü etkilemiştir. Girişimcilik rolünün
alternatif açıklamaları, girişimcinin, yaratıcılıktan ziyade organize edicilik yeteneği
üzerinde daha fazla yoğunluk kazanmıştır.
Ticaretle uğraşan girişimcinin doğal evi, yakın zamanlarda hemen hemen evrensel
bir ortodoksi konumunda kabul gören KOBİ sektörüdür. Dünyanın tüm başarılı
ekonomilerinde, KOBİ sektörü başat güç olarak boy göstermektedir. Tayvan, Kore
gibi bazı Güneydoğu Asya ülkeleri ve Batılı ülkelerin etkileyici iktisadî performansı, iş
dünyasının liderlerini, siyasî karar alıcıları, akademik uzmanları, KOBİ’lerin oynadığı
önemli rol üzerine daha fazla eğilmeye zorlamıştır.
KOBİ sektörünün başarı sağladığı ülkelerin yaşamış olduğu deneyim ve KOBİ’lerin
bir ülkenin iktisadî büyümesinde ve kalkınmasında sahip olabileceği etkinin ne denli
büyük olabildiğinin gözlenmesi, gelişme sürecindeki ülkelerde iktisadî büyüme ve
kalkınmanın itici gücü olarak KOBİ’lere yönelmeyi gündeme getirmiştir. Zira, KOBİ
sektörü, iktisadî büyümeye, istihdamın artırılmasına, sosyal gelişmeye anlamlı katkı
sağlayabilecek potansiyele sahiptir.
KOBİ’ler, en etkili iş yaratıcısı kurumdur; çünkü, genellikle, büyük işletmelere göre
daha emek-yoğundur, yatırılan birim sermaye başına daha fazla doğrudan ve dolaylı
iş yaratabilir. KOBİ’ler, refahın artırılması, halkın tüm kesimlerine yayılması
vasıtasiyle, serbest girişimin ortaya çıkışına, kendi kendine yeterli olmasına yardım
ederek, iktisadî ve daha da önemlisi politik istikrara güç katar.
Gelişmekte olan bir çok ülkede, büyük-ölçekli işletmelerin, yeni iş imkânları yaratan
iktisadî büyümenin gerçekleştirilmesinde sınırlı bir başarı gösterdiği görülmüştür.
Ekonomik gücün bir noktada toplanması, büyük-ölçekli işletme ve imalâtçı kurumların
sermaye-yoğun doğası, pek çok örnekte, iktisadî ve sosyal kalkınmanın genel kabul
görmüş amaçlarıyla doğrudan çatışma içinde olmuştur. Buna mukabil, KOBİ’ler,
beşerî sermayenin (human capital) büyük bir bölümünü istihdam etmiştir. KOBİ’ler,
24