Untitled - Türk Eğitim-Sen

Elif SaatBursa-2 Nolu ÞubeÜLKÜ GÜLÜME!Ülkü gülüm, bir hasret sarar yüreðimi derindenSýzlar yaralarým binbir yerinden.Küçük bir sitem duymayayým dilinden;Bütün karanlýklar inadýna üstüme gelir,Fýrtýnalar kopar yaralý yüreðimde,Ülkü gülüm söyle, fýrtýnalar dize mi gelir?Bir ümit ýþýðý ararken kara gözlerin,Islak bakýþlarýnda, bir damla gözyaþý olasým gelir…Bir buruk aðýt varsa þimdi dudaklarýmdaO þanlý destanlarýn yerine,Ben dayanamam ülkü gülümünSaçlarýnýn tek bir teline.Göstermeyin gözyaþlarýný, dayanamaz yüreðim,Üþür bedenim, titrerim yine,Alýp yüreðimi, kýnalý ellerine koyuveresim gelir!...Bir zamanlar doludizgin koþardý atlar,Böyle boynu bükük deðildi o eski yurtlar!Yol gösterirdi Ergenekon’da bozkurtlarBir güzel yurt, bir þanlý tarihGelir gözlerimin önüne serilir.Sonra yüreðimi kahreden bir sis perdesi;Silinmesin diye hayali gözlerimden,Kapatýrým gözlerimi; iþte o an, kör olasým gelir…Yüreðim fatihalara muhtaç bir mezar taþý,Yüreðim yaðmura hasret bir kurak toprak!Yüreðim uzak sevgisizliklerden,Ýhanetlerden uzak ve uzak ikiyüzlülüklerden!Yüreðim þikayetçi yapýlan zulümlerden,Þikayetçi her yerde feryat feryat!Çaresizlik yaðmur olup boþalýrken gözlerinde,Dudaklarýnda bir buruk aðýt olasým gelir…182