Untitled - Türk Eğitim-Sen

Ahmet KandemirOsmaniye ÞubesiBEN BÝR ÖÐRETMENÝMUfkum geniþ, alným açýk,Yeþersin istiyorum,Sararmýþ yapraklar,Çölleþmiþ topraklar,Ve buruklaþmýþ yürekler.Evet, ben bir öðretmenim.Bilgisizlik, cahillik uðruna,Vermiþ olduðum bu savaþta,Silahým kalem,Çaresizliðimin çaresi ümit,Mücadelemin kaynaðý yürek,Duygularým ise benliðimdir.Ana-baba ocaðýndan,Anadolu'nun en ücra köþelerini,'Vatan bütündür' diyerek,Susayan dudaklarý ýslatmak,Körpe fidanlara can vermek,Gönülleri hoþ etmek için,Karýþ karýþ dolaþýrým.Öylesine anlar olur ki,Yüreðimde hissetiðim acýlar yaþarým.Þehitler veririm bu uðurda.Onlar ki;Mehmetçiklerin eðitim þehitleridir.Gonca gül gibi koklayýp yetiþtirdikleri,Ufacýk yüreklerdeki sevgi seli,Dudaklarýndaki tebessüm hiç kaybolmayacak.Bu dava, bu inanç, bu yürek,Dünyayý da üstüne koysalar,Asla ne bitecek, ne susacak...Evet, bu bayrak asla inmeyecek.437