Untitled - Türk Eğitim-Sen

Sami AkcanKocaeli-2 Nolu ÞubeMEVSÝM VURGUNUGün yalpalarken,Güz yapraklarýnýn rengindeHani tepemizde mevsim çiselerdi yaGelincik tarlalarýnýn kýzýl nefesindeGözlerim yaðmur serinliðindeBoþluða bakar dururdum ya penceremde.Gün eksilir, gelmezdin ya haniSeni sadece seni,Bilinmezliðin yarým kalmýþ sessizliðinde.Yaðmurlar anlamsýz artýk, sözsüz ve ritmikTek gerçek var, mevsim vurgunu iþte.Döner baþým, yaðmur sonrasý toprak kokusundaViranþehirlere dönmüþ ateþ böcekleri saðnaðýndaDamarlarýmýn dehlizleri sensizliðinYarýnsýz karanlýklarýnda,Ayrýk otlarýnýn hiç bitmediði topraklarýn arasýndaRazýyým çýðlýklara, korkulara, yoksulluðaSorgusuz, sualsizSensizliði kazýsam da boþ sokaklaraAdýn hâlâ,Günlerin, gecelerin, satýrlarýn, çaresizliðin arasýndaSeni çizmek durmadan, týrnaklarýmla duvarlara, taþlara, uçurumlara.Sesini ezberletmek nefesimleGülüþünde sürüklenen, deli poyrazlara.Kaç kez kaç kez vurgun yemiþ, yaðmalanmýþ,Yaralanmýþým, bilemezsin direnmiþim.Kaç kez ölmüþüm,Cam kýrýklarý býraktýðýnda ardýnda.Yasa dýþý suç musun, cürmüm müsün belalým?Kaç kez dayanmýþým, kurþun sýyrýklarýna,Sen bakýþlarýnýn rengiyle, boðazýmda ilmikYüreðimde, hükümsüz kimlik olmuþsanHesabý sorulmayan günlere sýðdýramadýðým eyy sen!Kaç kez dayanmýþým, bilemezsinMevsim vurgunlarýna.335