Buradan - Arkitera

diye doğrudan söylemedim. Şimdi bir yorumolarak söyleyeyim ki; bunca yüklü inşaatı nereyetoplarsanız toplayın o tarafa doğru sankikent yatacakmış gibi geliyor. Dolayısıyla birsürü olumsuz nokta var.Ama dediğiniz gibi; iyi bir şenlik zatenmetropole yayılır, bütün insanlarla paylaşılır.Ne kadar gerçekleşebileceğine dair pekbir fikrim yok, sadece bizlerin değil, sosyologların,ekonomistlerin de çalışması gerekiyor.Mesela Aslı’nın bahsettiği kuramsalbir yaklaşım vardı; “ekonomik hareketliliksüzgeç sistemiyle bu alt katmanlara doğruakmasa bile damlar”. Yanıtı basitleştirirsek,İstanbul’un taksi şoförü de bir şeyler bekliyorbu olaylardan, “Bakalım bize neler düşecek”diye... Aslında “kentsel paylaşım” bu demekdeğildir; “Biz bundan nemâlanalım”, “Bu fırsattanyararlanarak bir şeyler yapalım” demekdeğildir. Tüm bunlar “planlama”, öncesinde“planlanmaları” gerektirir. Biz bir sürüproje ile birden karşılaştık, sergimizde varişte, başka bir şey de bilmiyoruz. Bir de rakamlarlakarşılaştık; 20 milyar dolar... O belki dehakikaten 40’lara 60’lara çıkacak. Peki, bizim“Evet” diyen insanlarımızın, bu kaynağın neredensağlanacağına dair bir fikirleri var mı?Biz daha bu kurumlarda bile konuşamıyoruz,karbon salınımına gelinceye tartışmamız gerekirken…Soru: Katılımcı / Eda Beyazıt – ŞehirPlancısı:Benim John Lovering’e bir sorum olacak;mega projeler literatürüne baktığımız zamanrisklerin birlikte ele alındığını görüyoruz.Londra Olimpiyatları açısından bir takım risklerinmevcut olduğu ve borçların bu şekildeolacağı bilinen bir gerçek miydi, ön görülmüşmüydü? Yoksa başlangıçta, projenin sunumaşamasında, İşçi Partisi’nin hükümette olmasıve sonrasında Muhafazakâr Parti’ninyönetime gelmesi mi bir değişiklik yarattı vebeklenen sonuçların alınmasına engel oldu?Bunu nasıl yorumluyorsunuz?CEVAP: John Lovering: Sonuçta olumsuzlukpartilerin değişmesi değildi, yani önce İşçiPartisi’nin daha sonra Muhafazakâr Parti’ninhükümete gelmiş olmasıyla alakası yok. Dahabaşından itibaren aslında bu bölgede yaşayanbirçok insan tarafından, yerel halk tarafındanoldukça şüpheci biçimde bu projeye yaklaşılmıştı.Baştan beri aslında hep söylenenya da düşünülen şey; bu alanda Olimpiyatlarıngerçekleştirilmesi ve bu alana daha çok yapıyapılması halinde daha orta sınıf insanlarınyerleşeceği ve artık kendilerinin burada çokrahat dolaşamayacağı, işte köpeklerini gezdiremeyeceğiydi.Ancak Londra Olimpiyatları’ndakien temel problem 2007’deki büyükfinansal krizden kaynaklandı, bu finansal krizleberaber aslında Olimpiyatların maliyeti 10milyar Pound’a çıktı. Yani sonuçların negatifolmasının parti değişikliğiyle ya da politikaylaalakası yok.Soru: Katılımcı / Ceyda Bakbaşa – ŞehirPlancısı:Merhaba, Fransa’da doktora öğrencisiyim.Benim sorum John Lovering’e olacak. Londra2012 Olimpiyatları için seçilen bölgelerin, zatendaha önce dönüşmüş olan bölgelere birson nokta koymak, bir “unfinished business”olarak tanımlayabileceğimiz zaten dönüşümalanlarındaki süreci bir şekilde hızlandırmakamacıyla seçildiği düşünülebilir mi? İkinci sorum;bütün etkinlikler sadece Londra’da mıgerçekleşti? Başka şehirler de bundan birşekilde yarar sağlayabildiler mi? Dünyada bubağlamda başka örnekler mevcut mu; sadecetek bir şehir değil de birçok şehrin ortaklığıyladüzenlenerek başka şehirlerin de yararlandığıörnekler?Cevap: John Lovering:Aslında Doğu Londra için büyük bir dönüşümprojesi söz konusuydu ancak bu ulaşım odaklıydı;Olimpiyatlarla birlikte bu dönüşümünölçeği büyütüldü ve daha fazla ticari faaliyetleride içerecek bir dönüşümle beraber bualanın tamamen dönüşmesi öngörüldü. İngiltere’deOlimpiyatların büyük bir kısmı Londra’dagerçekleşti ve bundan da Londra’dan200 kilometre uzaklıkta, ben Galler’deyaşıyorum, Galler’de, İskoçya’da yaşayanlar