Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Bakan. Film hukuki anlamda bir kişilik olan<br />
şirketler için Dünya Sağlık Örgütü,<br />
psikologlar ve psikiyatristlerin kullandığı<br />
bir seri standart değerlendirmeyle belirlemelerde<br />
bulunuyor. Bütün değerlendirmelerden<br />
çıkan sonuç şu: Şirketler<br />
insan olsaydılar "psikopat" olarak tanımlanırlardı.<br />
Belgeselde bir çok tanınmış isim<br />
yer alıyor. Dünyanın en büyük şirketlerinin<br />
(Goodyear, IBM, Shell, Pfizer) yöneticileriyle<br />
ve önemli düşünür ve gazeteciler<br />
(Noam Chomsky, Peter Drucker, Milton<br />
Friedman, Naomi Klein, Mark Kingwell,<br />
Vandana Shiva ve Michael Moore) yapılan<br />
röpörtajlar yanı sıra eylemciler, şirket<br />
casusları gibi birçok isim kendi bakış<br />
açılarıyla şirketlerin psikopat yönünü<br />
ortaya çıkarıyorlar.<br />
Bankası gibi mali kurumların arkasındaki<br />
uluslararası şirketler dünyayı yönetmektedir.<br />
Bu gerçeği olduğu gibi odağına alan<br />
filmleri sizlerle buluşturmaktayız. Bu görevimizde<br />
bize yardımcı olan ve diğer internet<br />
sitelerine bu köşeyi taşıyan<br />
arkadaşlarımıza da teşekkürü borç biliriz.<br />
Bu ayki filmimizin adı Corporation (Şirket).<br />
Şimdiye kadar yayınladığımız, Zeitgeist<br />
The Movie, Zeitgeist Addendum, Büyük<br />
Satış gibi filmlerden önce çekilmiş ve<br />
bütün bu üretimlere kaynak olmuş bir<br />
belgesel Şirket. 2003 yapımı olan film<br />
2004 yılında da !f Bağımsız Filmler<br />
Festivali'nde de gösterildi. Bu 165<br />
dakikalık uzun filmin yaratıcıları ise<br />
Jennifer Abbott, Mark Achbar ve Joel<br />
Burada bence en etkileyici olan büyük şirketlerin<br />
CEO'larının yaptığı açıklamalar.<br />
Kimi yapılanlardan pişmanlık duyuyor ve<br />
sistemin düzeltilmesi için aktif rol alıyor.<br />
Kimiyse SHELL'in CEO'su gibi alttan alta<br />
duyduğu pişmanlıkla kendince açıklamalarda<br />
buluyor. Filmi baştan sona<br />
seyrettiğinizde içinizi bir karamsarlık ve<br />
suçluluk kaplıyor. Filmin sonunda Michael<br />
Moore'un sözleri bu durumu aslında çok<br />
iyi açıklıyor:<br />
"Yani bunun çok ironik olduğunu düşünmüşümdür.<br />
Yani tüm bunları yapabiliyorum<br />
ve yine neredeyim? Görsel medyadayım.<br />
Büyük şirketlerin sahipleri olduğu<br />
stüdyolar tarafından yayınlanıyorum.<br />
Şimdi ben, temsil ettikleri her şeye<br />
karşıyken beni neden yayınlıyorlar? Ve<br />
ben onların parasıyla onların<br />
inandıklarına karşı çıkıyorum. Tamam mı?<br />
Evet çünkü onlar hiç bir şeye inanmazlar.<br />
Beni yayınlarlar çünkü bilirler ki benim<br />
filmimi veya TV gösterimi izlemek isteyen<br />
milyonlarca insan var ve böylece para<br />
kazanacaklar. Ve ben de düşüncelerimi<br />
ortaya koyabiliyorum çünkü kamyonumu<br />
kapitalizmdeki bu inanılmaz kusur