Şehzadeler İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü "ŞEHZADE" dergisi 3

Recommendations

Info

TEK BİR GÖZDEN SARI DÜNYA Güneş uyanıyor, sokak uyanıyor, çiçekler gökyüzüne gülümsüyor; kaldırımlar ise gecenin soğuğunu hâlen taşlarının arasında barındırmakta. Yanımdan bir çocuk avucunda sıkı sıkı tuttuğu parasıyla yarı uykulu, zorla gittiği belli olan bir yüz ifadesiyle ekmek almaya gidiyor belli ki. Esnaf çoktan uyanmış, sıcacık çaylarını ince belli bardaklarında keyifle yudumluyorlar. Günün koşuşturması çoktan başlamış, herkes bir yere ya da birilerine yetişmeye çalışıyor. Kaçırdıkları otobüsün arkasından bir süre koşup, nefes nefese kaldıktan sonra pes edişlerini izliyorum. Suratlarda hep bir endişe, kimi zaman mutsuzluk ve daima devam eden düşünce trafiğine sıkışıp kalmışlık… Beynimizin trafik ışıkları yok, siyah düşünceleri durdurup, beyazlara yol hakkı tanıyamıyoruz. İnsanların konuşmalarından kelimeler seçmeye çalışıyorum ama gözlerle diller birlikte hareket etmiyor sanki. Gözlerin derinliklerinde hissettiğim şeyle söylenenler aynı sözcükler değil. İnsanlar yalan söyler, yalan söylemeyi sever hatta aslında en çok yalanları dinlemekten keyif alırlar. Çünkü gerçekler acıdır, acıtır. - Ne kadar kirli! - Çok çirkin! - Şuna bak korkunç görünüyor! - Çekil ayak altından! Hayata tek bir gözümle, griliklerin altında kalmış beyaz tüylerimle, aksayan ayağım, belki yarım belki de yarım bile kalamamış ufak bedenimle bakıyorum. Canım acıyor evet ama duyduğum şeyler daha çok acıtıyor. Bazen kalan tek gözümün bile kapanmasını istediğim oluyor. İnsanların iğrenerek bakmaları, küçük çocukların korkmaları, sevmek için kimsenin yaklaşmaması diğer gözünüzden de kurtulmak istemenize neden oluyor. Her gün beklediğim o duvarın üstünde, yine gelmeyecek birilerini bekliyorum. Güneş neredeyse tam tepeye ulaşmış. Ufak bedenim iyice mayışıyor, güneş ışıkları uzun kirli tüylerim arasında adeta dans ediyor. Benim dünyamdaki en adaletli varlık, beni kolları arasına alıyor. Güneşin sonsuz kolu var, her kolunda GENÇ HİKAYECİLER LİSE İLÇE BİRİNCİSİ ona muhtaç varlıklar… Yavaş yavaş kapanan tek gözüme engel olamıyorum, bedenim güneşle dans etmekten çok yorulmuş olacak ki bu karanlığın arkasında kalmış aydınlık dünyadan, başka bir dünyaya geçiş yapıyorum. İşte burası benim dünyam. Burada her şey renkli, evler, sokaklar, insanlar, hayvanlar ve gözlerim. Gözlerim güneş sarısı. Tüm istediklerimin olduğu, sevildiğim, güzel kalpli insanların bacakları arasında dolaşıp huzurla uyuyabildiğim tek yer burası yani benim düşlerim, benim rüyalarım. Burada ne boş kalmış göz çukurum ne de aksayan ayağım var. İşte uzaktan gülerek, eteklerini savura savura, beyaz çiçekli çorapları ve kırmızı ayakkabılarıyla bir kız yaklaşıyor. Kahkahaları kulaklarımdan minik kalbime ulaşıyor sanki. Kısa saçları hafif esen rüzgarda uçuyor ve çiçek gibi kokusu etrafa yayılıyor. Olamaz, beni gördü sanırım. O da kesin herkes gibi beni görmezden gelip geçip gidecek ya da daha öncesinde ne kadar çirkin olduğumu söyleyip ayrılacak. Bu siyah düşüncelerim arasında tam kaybolacakken, minicik bir elin bana yaklaştığını görüp irkiliyorum. Yine karanlık dünyadaki gibi sevmek için değil eziyet edilmek için yaklaşıldığını düşünüp kaçmaya çalışacakken o minik el usulca tüylerim arasında geziniyor. Bir insanın sevgisini hissediyorum, ilk defa korkmuyorum, giderek alışıyorum ona ve bacakları arasında kıvrılarak sürtünmeye başlıyorum. Sanırım gıdıklanıyor ve tekrar gülmeye başlıyor. O da beni sevmiş olacak ki eğilip beni kucağına alıyor ve kaldırıma oturuyor. Daha da yaklaşıp yüzümü incelemeye başlıyor.
- Sen ne kadar sevimli bir kedisin. Sapsarı kocaman gözlerin ve yumuşacık tüylerin var. Sana bir ad koymalıyız güzel kedicik. Sen ne dersin bir adın olsun mu hı? Kuş cıvıltıları kadar güzel olan sesi kulaklarımda yankılanıyor. Bana bir isim vermek istiyormuş, aman Allah’ım! Benim bu zamana kadar hiç ismim olmadı ki, ya da hiç çağırılmadım, bu yüzden bilmiyorum. Benim bildiğim tek şey sinirli bir surat ifadesi, bana doğru hızla yaklaşan tekmeler, feryatlarım arasında boynumdan tutulup sağa sola fırlatılışım. Kendime geldikten sonra fark ettiğim tek şey ise boşluk. İçimdeki boşluk, gökyüzündeki boşluk ve gözümdeki boşluk. Kaybettiğim gözümün acısı ve kana bulanmış bıyıklarımla karanlık dünyaya uyandığım o günden ibaret son hatıralarım. Ben tekrar o anların acısıyla boğuşurken zihnimde, o güzel sesle irkiliyorum. - Evet, buldum! Senin adın Sarı olsun. Gözlerin gibi, güneş gibi, çiçekler gibi sarı… Duyar duymaz adımı çok sevmiştim, bana ait, bana dair tek şey bu oldu. Huzuru diplerine kadar yaşadığımı hissediyordum. Olmak istediğim yerde ve olmak istediğim şekildeydim. Sanki artık gökyüzü daha parlak, çiçekler daha canlı, ben ise daha mutluydum. Bu mutluluğum yine çok uzun sürmedi. Hiç beklemediğimiz bir anda güneş gitti, yerini kara bulutlar aldı. O sinirli ve zalim insanlar gibi kükrercesine bir şimşek çaktı. Küçük kız korkmuştu, annesi onu hemen kolundan tutup götürdü. Beni burada yalnız bıraktığı için çok üzülmüştü, gözlerinden süzülen birkaç damla yaş yağmurdan daha etkili şekilde kafama düştü sanki. - Sakın korkma Sarı! Seni almaya geleceğim. Bir gün mutlaka beraber olacağız. Küçük kızdan duyduğum son cümle bu olmuştu. Sarı hayallerle süslenen rüyam, çok kuvvetli bir şimşeğin daha çakmasıyla son buldu. Uyanmıştım. Yine o duvarımın üstünde güneş ışıklarıyla uyuya kaldığım yerdeydim ama artık bir şeyler değişmişti. Hava iyice kararmış, gecenin sessizliği tüm sokağa hakim olmuştu. Titremeye başladığımı hissediyordum. Uzun zamandır yemek yememenin verdiği halsizlik tüm bedenimi sarmıştı. Bulunduğum yerden atlayıp yürümeye başladım. Zihnimde, gördüğüm rüya tekrar tekrar canlanıyordu. Etrafta geceyi geçirebileceğim bir yer arıyordum. Sıcak bir yer, belki biraz yemek. Yoktu. Ne kapıların önlerinde biz hayvanların sığınabileceği kulübeler ne de azıcık yemek. Soğuk iliklerime kadar işlemişti. Gündüzün o sıcaklığından eser kalmamıştı, artık gözlerim sarı değil, gecenin karanlığında kaybolmuş bir siyahtı. Buz gibi esen rüzgar göz çukurumdaki boşluğu tekrar hissettirdi. Daha çok titremeye başladım. Artık yürüyecek halim de kalmamıştı. Olduğum yerde bir ağacın altında durdum. Bedenim kaskatı kesilmişti. Aksayan ayağım daha fazla dayanamadı ve yığıldım. Bedenim kaldırımın soğuğuyla bütünleşti. Ufak taşlar iğne gibi saplanıyordu sanki her yerime. Hiç ses yoktu, ne insanlar ne de hayvanlar kalmıştı koca sokakta. Yine boşluk vardı sadece, gözümü kaybettiğim günkü hissettiğim boşluk ve sessizlik, ölüm sessizliği. Tek gözüm yavaş yavaş kapandı. Bu sefer benim dünyama değil başka bir dünyaya yolculuk başlamıştı. Bu sefer göreceğim sarı bir dünya değildi. İçimde yine de bir heyecan vardı sanki. Her gün beklediğim o şeye kavuşuyordum. Karanlık dünyamdaki son gecemle vedalaşıyordum. Sokağıma veda, kaldırımlarıma veda, güneşe veda ediyordum. Bir sondan yeni bir başlangıca ilerliyordum ve aklımda tek bir şey vardı: küçük kız. - Bir gün mutlaka buluşacağız küçük kız. Büşra SAYGIN <strong>Şehzadeler</strong> Gediz Anadolu Lisesi
Page 1 and 2: ŞEHZADE ŞEHZADELER İLÇE MİLLİ
Page 3 and 4: İSTİKLAL MARŞI Korkma, sönmez b
Page 5 and 6: 5 EBUBEKiR ERMiŞ Şehzadeler İlç
Page 7 and 8: ŞEHR-I ŞEHZADELER ŞEHZADELER KAY
Page 9 and 10: 9 Peki, yeni nesil belediyeciliğin
Page 11 and 12: 11 (CK): Sayın Kaymakam’ım, kı
Page 13 and 14: 13 (CK): Sayın Kaymakam’ım, Adr
Page 15 and 16: 15 Yavuz Selim, Osmanlı tahtına
Page 17 and 18: 17 ORMAN VE SU İŞLERİ BAKANIMIZI
Page 19 and 20: 19 GAZİ İLKOKULU SANCAKLI BOZKÖY
Page 21 and 22: 21 ÖZKAN ŞENOL İLE AİLE İÇİ
Page 23 and 24: 23 KAMU KURUMU YÖNETİCİ VE PERSO
Page 25 and 26: * .-.61. *11*6.3 '.6 )40939M9
Page 30 and 31: 30 ANNEM HANGiMiZi GENÇ HİKAYECİ
Page 32 and 33: ÇOCUK ÜNİVERSİTESİ PROJEMİZ 3
Page 34 and 35: 34
Page 36 and 37: İSMET İNÖNÜ MESLEKİ VE TEKNİK
Page 38 and 39: Milli Eğitim Bakanlığı, Kültü
Page 40 and 41: KÜLTÜREL MİRASIMIZA SAHİP ÇIKI
Page 42 and 43: 42 YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA.. Yar
Page 44 and 45: Spil Ortaokulu Açıldı… ŞEHZAD
Page 46 and 47: 46 YAZAR ÖĞRETMEN KENAN SEFA YAZM
Page 48 and 49: 48 ALİ GÜL -- 1965 yılında Tars
Page 50 and 51: 50 Geleceğin Tasarımcıları Eser
Page 52 and 53: 52 SANCAKLI BOZKÖY 75.YIL İLKÖĞ
Page 54 and 55: 54 GEZMEK GÖRMEK, ÖĞRENMEK NE G
Page 56 and 57: 56 HACIHALİLLER ŞEHİT HİKMET ON
Page 58 and 59: 58 KORE GAZİSİNDEN OKULA ZİYARET
Page 60 and 61: 60 4-5 YAŞ SINIFLARI KIRTASİYE MA
Page 62 and 63: SPİL ANAOKULU PROJE ÇALIŞMALARI
Page 64 and 65: 64 MELEK URGANCI ANAOKULU Meslekler
Page 66 and 67: 66 Milli Eğitim Bakanlığı ve Al
Page 68 and 69: BASINDA BiZ 5 GÜNÜN ‹Ç‹NDEN
Page 70 and 71: 70 T.C. ŞEHZADELER KAYMAKAMLIĞI
Page 72 and 73: Ağız ve Diş Sağlığı Çalış
Page 74 and 75: Okul Çağı Çocuklarında İşitm
Page 76 and 77: 5 GÜNÜN ‹Ç‹NDEN 19 OCAK 2019
Page 78 and 79:
78 Gedİz Ovası Ege Bölgesi’nin
Page 80 and 81:
80 Lidya uygarlığından bahsedili
Page 82 and 83:
Thyatira Kilisesi Anadolu’nun ger
Page 84 and 85:
84 SARUHANOĞULLARI VE OSMANLI İMP
Page 86 and 87:
86 Mevlevihane Manisa aynı zamanda
Page 88 and 89:
88 Kanuni Sultan Süleyman tarafın
Page 90 and 91:
90 Osmanlı’nın ilerleyen dönem
Page 92 and 93:
92 Bugün bu arazi Kula Jeoparkı o
Page 94 and 95:
4 GÜNÜN İÇİNDEN Şehzadeler İ
show all

Şehzadeler İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü "ŞEHZADE" dergisi 3

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?