The Radiant Eylül Sayısı

“aha başladı yine feminazi”
Dünyanın pek çok yerinde ve
özellikle internette, damarına
basılmış bir feministi küçümsemek
ve dalga geçmek için kullanılan
feminazi (ing: femenazi) kelimesiyle
bir problemim var. Ataerkinin bir
yansıması olan bu kelime
patriyarkayı ve özellikle
feministlerin öfkesini çok iyi
anlatıyor. Feminazi kelimesinin
zararlarını kavrayabilmek için, önce
feminizm ve nazi kelimelerini
ayrıştırmak sonra feminist öfkeyi
tanımlamak, en son ise bu kelimeler
nasıl ve neden bir araya gelmiş onu
bulmak gerekiyor. Nasıl oluyor da
feminizm ve faşizm gibi iki zıt
kavram yanyana var olabiliyor? Nasıl
oluyor da herkesin ve her şeyin
eşitliği için çabalayan feministler bu
denli suçlanıyor ?
“kesişim yok”
Feminist: Cinsiyetlerin politik,
ekonomik ve sosyal eşitliklerine
inanan ve bunun için çabalayan
kimse.
Nazi: Etnik milliyetçilik ve sosyalizmi
birleştiren, faşist ve antisemitik bir
ideoloji olan nasyonal sosyalizmi
destekleyen kimse.
“alacaklı”
Kaynayan bir kazan gibi çoğumuzun
içini kemiren feminist öfkenin resmi
bir tanımı olduğunu düşünmüyorum.
Bu hissi bildiğim en iyi yol olan ortak
bir deneyimi anlatarak açmaya
çalışacağım. Gece saatlerinde eve
yürürken korkumuzu ele alalım.
Önce insan daha sonra bir feminist
olarak endişemiz artar, eve
vardığımızda korku, yorgunluk,
bıkkınlık ve en önemlisi bu yılgınlığın
getirdiği öfkeyle birleşir.
Umutsuzluk ve yalnızlık hissi bu
öfkeyi ikiye katlar. Ancak ne güzeldir
ki yine aynı öfke içimizde bir çakmak
yakar, bizi hareketlendirir. Alacaklı
gibi sokaklara çıkarız. İşte bence bu,
feminist öfke. Anbean
yürüyemediğimiz yollar için
çabalarız. Gitgide artan yorgunluk,
öfkemizi besler ve artık kimliğimizin
bir parçası olur. Dünyadan ve
insanlardan basit şeyler talep
ettiğimiz halde insanlığın bize ve
isteklerimize bu kadar düşman
olmasına şaşırır, yine de sokağa
çıkarız, anlatırız. Feminist öfkemiz
zaman zaman “öfkeli bir feminist”
olarak açığa çıkar. Dünyadan
alacağımız vardır, avazımız çıktığı
kadar bağırırız.
.
Günümüz kesişimci
feminizm insanların
ve hayvanların temel
yaşam hakları ve
eşitliği için
savaşırken,
içimizdeki öfke,
şiddetle ve nefretle
karıştırıldığında da
“feminazi” gibi
tutarsız kelimeler
türetiliyor.
“oksimoron”
Feminizm hala erkek düşmanlığı ve
kadının üstünlüğünü savunmakla
bağdaştırılıyor. Günümüz kesişimci
feminizm insanların ve hayvanların
temel yaşam hakları ve eşitliği için
savaşırken, içimizdeki öfke, şiddetle
ve nefretle karıştırıldığında da
“feminazi” gibi tutarsız kelimeler
türetiliyor. İnternete feminazi
yazdığımızda da bunu doğrulayan
görseller ile karşılaşıyoruz. Halbuki
feminizm gibi barışçıl ve eşitlikçi bir
ideoloji ile faşist bir ideolojiyi
yanyana getiremeyiz, çünkü kendi
içlerinde çelişirler ve bir oksimoron
yaratırlar. Faşizm feminizm içinde
var olamaz, olduğu takdirde
feminizm olmaz.
Tıpkı trans dışlayıcı radikal feminizm
ayrımcı yapısından dolayı feminizm
olarak adlandırılamayacağı gibi,
erkek düşmanı, şiddet yanlısı
ideolojiler de sadece ayrımcı
karakterleri ile anlandırılabilir,
feminizm ile değil. İşte bu yüzden
feminizmin doğasına zıt düşen bu
söylemleri ve eylemleri feminizm
kelimesiyle birlikte anmaya ve
feminizmle ilişkilendirmeye bir son
vermeliyiz. Öfkeli kadınların hepsi
feminist değildir ancak bence her
feminist öfkelidir.
“
Radiant | 24