muzeum życia burgundzkiego w dijon. jak stworzyć muzeum
muzeum życia burgundzkiego w dijon. jak stworzyć muzeum
muzeum życia burgundzkiego w dijon. jak stworzyć muzeum
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
znakomicie odzwierciedlających życie przemysłowe<br />
miasta. Rozpoczęto nowe badania… i w ten sposób<br />
rozjaśniły się nieoczekiwanie pewne obszary historii,<br />
podczas gdy inne nadal pozostają w cieniu. Dijon znane–nieznane.<br />
Rezultatem trzynastu lat pracy jest otwarcie w czerwcu<br />
1994 r. galerii poświęconych historii Dijon. Chronologia,<br />
życie handlowe, życie przemysłowe, życie intelektualne<br />
to główne tematy podjęte na przestrzeni tysiąca<br />
metrów kwadratowych wystawy. Ekspozycja obrazująca<br />
życie codzienne miasta zamyka się między dwiema<br />
datami: 1789-1939; sto pięćdziesiąt lat, podczas<br />
których fizjonomia Dijon zmieniła się zdecydowanie.<br />
Natomiast pokaz audiowizualny sięga aż do VI w., do<br />
epoki, w której Grzegorz z Tours opisał miasto, następnie<br />
rozwija się aż do przedednia Rewolucji Francuskiej<br />
i pozwala lepiej zrozumieć tę prowincjonalną stolicę,<br />
liczącą w owym czasie 24 000 mieszkańców. Historia<br />
jest tu opowiadana za pomocą zwykłych przedmiotów,<br />
<strong>jak</strong> tabliczki z latarni magicznej, używane na pensji<br />
wizytantek do nauczania panien chronologii królów<br />
Francji. „Komiksy” te przedstawiają ciąg zdarzeń na<br />
przestrzeni 150 lat, obejmujących trzy Republiki, jeden<br />
Konsulat, dwa Cesarstwa, jedną Restaurację i jedną<br />
Monarchię. Przedmioty niewątpliwie zwyczajne, ale<br />
wspaniale odzwierciedlające zwyczaje podyktowane<br />
zmianami wynikłymi z tych zdarzeń. W ten sposób<br />
skarbonki z wizerunkami utraconych prowincji, Alzacji<br />
i Lotaryngii, stają się „symbolami”, gdy pomyśli się,<br />
że wojna 1870 r. uczyniła z Dijon miasto-cytadelę, czego<br />
jedną z konsekwencji był nagły rozwój przemysłowy<br />
miasta. W ten sposób sztuka okopów, ten najpodrzędniejszy<br />
ślad psychologii strachu i odosobnienia, świadczy<br />
o epoce, w której konflikty międzynarodowe mają<br />
bezpośredni wpływ na życie codzienne. W ten sposób<br />
owe drewniane ramki, rzeźbione w niewoli, żeby oszukać<br />
oczekiwanie i samotność, zamykają fotografię dro-<br />
Z zagranicy<br />
8. Muzeum Życia Burgundzkiego, I piętro – sklepiki rzemieślnicze:<br />
pracownia futrzarska Bailly (1930-1974)<br />
8. Musée de la Vie Bourguignonne, first floor – artisan<br />
shops: the furrier Bailly (1930-1974)<br />
giej istoty. Przedmioty niewątpliwie skromne,<br />
ale czy nie one są także, na swój sposób, refleksami<br />
epoki, a więc „pomnikami”?<br />
W galerii handlowej jedenaście zrekonstruowanych<br />
sklepików pozwala zobaczyć piękne<br />
urządzenie tych miejsc uprzywilejowanych<br />
<strong>życia</strong> towarzyskiego, gdzie codziennie ćwiczona<br />
jest umiejętność zachowania. Najstarszy jest<br />
warsztat zegarmistrza (1886), najmłodsza pralnia<br />
(1939). Odbudowa, rekonstrukcja, przywołanie…;<br />
wszystkie subtelne odcienie technik muzealnych są tu<br />
wykorzystane i jeśli scenografia odsyła do Dijon wczorajszego,<br />
ilustrują one również zamysł bardziej uniwersalny,<br />
w którym odnajdują się zarówno apteka pana<br />
9. Muzeum Życia Burgundzkiego, I piętro – sklepiki rzemieślnicze:<br />
pracownia kapelusznicza (1931-1970)<br />
9. Musée de la Vie Bourguignonne, first floor – artisan shops:<br />
a milliner’s workshop (1931-1970)<br />
MUZEALNICTWO<br />
347
Change language