พุ ท ธ ว จ น

ฉบับ ๓ ก้วย่งอย่งพุทธะ
๓. ภิกษุทั้งหลาย
! ข้ออื ่นยังมีอีก : ภิกษุพิจารณา
เห็นชัดแจ้งว่า “บัดนี้
ข้าวกล้างามดี บิณฑะ (ก้อนข้าว)
หาได้ง่าย เป็นการสะดวกที่จะยังชีวิตให้เป็นไป
ด้วย
ความพยายามแสวงหาบิณฑบาต; แต่จะมีสักคราวหนึ่งที่
ภิกษหยก ข้าวกล้าเสียหาย บิณฑะหาได้ยาก ไม่เป็น
การสะดวกที่จะยังชีวิตให้เป็นไปด้วยความพยายาม
แสวงหาบิณฑบาต, เมื่อภิกษาหายาก
ที่ใดภิกษาหาง่าย
คนทั ้งหลายก็อพยพกันไป ที ่นั ้น, เมื ่อเป็นเช่นนั ้น ความอยู่
คลุกคลีปะปนกันในหมู ่คนก็จะมีขึ ้น เมื ่อมีการคลุกคลีปะปน
กันในหมู ่คน จะมนสิการถึงคำาสอนของท่านผู ้รู ้ทั ้งหลายนั ้น
ไม่ทำาได้สะดวกเลย; และจะเสพเสนาสนะอันเงียบสงัดซึ่ง
เป็นป่าชัฏ ก็ไม่ทำาได้ง่ายๆ เลย. ก่อนแต่สิ่งอันไม่เป็นที่
ต้องการ ไม่น่าใคร่ ไม่น่าชอบใจ (คือภิกษาหายาก) นั้น
จะมาถึงเรา เราจะรีบทำาความเพียร เพื่อถึงสิ่งที่ยังไม่ถึง
เพื ่อบรรลุสิ ่งที ่ยังไม่บรรลุ เพื ่อทำาให้แจ้งสิ ่งที ่ยังไม่ทำาให้แจ้ง
เสียโดยเร็ว ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำาให้ผู้ถึงแล้ว จักอยู่เป็นผาสุก
แม้ในคราวที่เกิดทุพภิกขภัย”
ดังนี้.
33