Wytyczne do oceny stanu rzek.pdf - wkn.h2.pl
Wytyczne do oceny stanu rzek.pdf - wkn.h2.pl
Wytyczne do oceny stanu rzek.pdf - wkn.h2.pl
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
29<br />
1. Okres przeprowadzenia badań makrofauny<br />
Po<strong>do</strong>bnie jak w przypadku <strong>rzek</strong>, badania makrofauny bezkręgowej na potrzeby <strong>oceny</strong><br />
<strong>stanu</strong> jezior powinny być prowadzone w okresach największego jej zróŜnicowania<br />
taksonomicznego, tj. w okresie wiosennym (najlepiej w maju) i w miarę moŜliwości jesienią<br />
(wrzesień, październik). W okresie letnim, gdy mają miejsce wyloty <strong>do</strong>jrzałych form owadów,<br />
z przyczyn naturalnych zmniejsza się róŜnorodność zespołów makrofauny bezkręgowej.<br />
RównieŜ ze względu na występujące latem w hypolimnionie wielu eutroficznych jezior<br />
deficyty tlenu (takŜe w warunkach referencyjnych), powodujące zuboŜenie fauny, okres ten<br />
nie jest zalecany <strong>do</strong> badań. Co prawda wyniki badań profundalnej fauny jezior polskich,<br />
prowadzonych przez Gizińskiego (1974) wskazują, Ŝe najbardziej reprezentatywne są próby<br />
pobrane spod lodu w styczniu, to ze względu na techniczne warunki prowadzenia prac<br />
terenowych i względy bezpieczeństwa nie uwzględniamy tej pory roku.<br />
2. Miejsce poboru prób makrofauny<br />
Próby pobierać naleŜy wzdłuŜ transektu, zaczynając w litoralu, poprzez sublitoral i<br />
wreszcie w profundalu. Liczbę stanowisk poboru prób naleŜy wyznaczyć w zaleŜności od<br />
wielkości i głębokości jeziora. Liczba transektów na jeziorze powinna wynosić od 3 <strong>do</strong> 5 w<br />
zaleŜności od stopnia zróŜnicowania śro<strong>do</strong>wiska. Liczba stanowisk na kaŜdym transekcie<br />
powinna wynosić co najmniej 3 (litoral, sublitoral, profundal). Próby z profundalu naleŜy<br />
pobierać z takiej głębokości, na jakiej stwierdza się jeszcze obecność tlenu. Zatem próby<br />
wcale nie muszą być pobrane z głęboczka, który często jest odtleniony, moŜe mieć niewielką<br />
powierzchnię i moŜe być trudny <strong>do</strong> odszukania w terenie. W przypadku jezior płytkich, w<br />
których nie występuje profundal, liczba stanowisk w transekcie moŜe być mniejsza.<br />
3. Pobieranie prób<br />
Na stanowiskach litoralnych pobiera się próby półilościowe za pomocą siatki ręcznej<br />
(patrz rozdział I.1.5). Zmienia się tylko technika poboru prób w stosunku <strong>do</strong> opisanej w<br />
rozdziale I.1.6. PoniewaŜ nie moŜna tu wykorzystać prądu wody, który przenosi uwolnione z<br />
podłoŜa zwierzęta <strong>do</strong> siatki, naleŜy po wzruszeniu podłoŜa chwytać uwolnioną faunę<br />
poruszając siatką w wodzie. W litoralu jeziornym istnieje duŜa róŜnorodność podłoŜy (np.<br />
muł, piasek, kamienie, rośliny wynurzone, rośliny zanurzone), co wymaga zastosowania
Change language