BILTEN 6 - Tempus

upoznati ni sa listama lekova, pa samim tim ne znaju koji se lekovi izdaju na recept, za koje se plaća participacija,
deo cene ili pun iznos cene koštanja. Tokom stažiranja, diplomirani farmaceuti zapravo pokazuju nesigurnost
prilikom rada sa receptom, jer se nisu susreli pre toga sa njim. Imaju problem sa čitanjem recepta, sa šiframa
dijagnoza, kao i sa proveravanjem ispravnosti doziranja.
Međutim, najveći problemi sa kojima se stažeri susreću na pripravničkom stažu jesu aktivnosti farmaceuta vezane
za pacijenta. Oni pokazuju veliku nesigurnost prilikom komunikacije sa pacijentom, savetovanjem, sprovođenjem
utvrđenih terapijskih protokola, kao i sa praćenjem terapije. Diplomirani farmaceuti se pre diplomiranja nijednom
ne susretnu sa pacijentom, što je glavni uzrok problema koji naročito dobija na značaju ako se posmatra iz
perspektive društva. Naime, pacijent dolazi u apoteku po farmaceutsku uslugu i on nije u mogućnosti da razlikuje
farmaceuta od stažera ili farmaceutskog tehničara, jer svo osoblje apoteke nosi bele mantile. Zbog toga je
nesigurnost koju stažer pokazuje vrlo opasna po uspostavljanje odnosa poverenja između pacijenta i farmaceuta.
Može prouzrokovati sumnju pacijenta u farmaceuta i zdravstveni sistem, a to može imati posledice na uspešnost
terapije, pa samim tim i na zdravlje stanovništva u Srbiji.
Imajući u vidu sve navedeno, gđa Jovanović je naglasila da je jako važno da tokom studija studenti steknu što više
praktičnih veština, ali i da imaju iskustva u realnim situacijama kroz studentsku praksu. U suprotnom, student će,
kao i do sada, posedovati ogromno teorijsko znanje, koje ne može da primeni u realnom radnom okruženju, što će
uzrokovati njegovu nesigurnost prilikom obavljanja farmaceutske delatnosti. Gđa Jovanović je na kraju pozdravila
savremene trendove u obrazovanju, u kojima dolazi do pomeranja fokusa obrazovanja sa nastavnika ka studentu,
odnosno ka onome što bi student trebalo da zna da radi nakon završenog procesa učenja.
Diskusije na okruglom stolu
Za organizaciju diskusije korišćena je prilagođena metodologija otvorenog prostora (Open Space Technology).
Diskusiju je vodila Jasmina Nikolić, a organizovana je u okviru šest tema, kojima je tokom samog skupa, na
predlog učesnika, dodata i sedma: (1) Farmaceut u javnoj apoteci, (2) Farmaceut u bolničkoj apoteci, (3)
Farmaceut u industriji i proizvodnji lekova i lekovitih preparata, (4) Farmaceut u marketingu i prodaji lekova, (5)
Farmaceut u regulativi, farmakovigilanci,
kliničkim ispitivanjima, (6) Proces saradnje
visokog obrazovanja i privrede i (7) Farmaceut
- medicinski biohemičar.
Učesnici u diskusiji bili su pozvani da
izaberu dve od ponuđenih sedam tema i da
kroz diskusiju u trajanju od 45 minuta po
temi, a razmišljaći o tome šta sami znaju ili
žele da saznaju, kao i o tome šta mogu da
urade, identifikuju kompetencije (ishode
učenja) koje diplomirani student farmacije
ima (ili treba da ima) na kraju studija,
odnosno na početku radnog života, kao i
nastavne sadržaje koje student treba da
savlada i u kojoj meri.
Zaključci diskusija
Na kraju skupa, osnovni zaključak je da
postoji veliki broj institucija i pojedinaca
koji su veoma zainteresovani za unapređenje
studija. Iznet je veliki broj veoma konkretnih
predloga usmerenih na usaglašavanje
studija i potreba poslodavaca.
Photo credit: Curious Expeditions / Foter / CC BY-NC-SA
[4]
Usaglašavanje
studija i potreba
poslodavaca